###

-სად იყავი?
-კლუბში მაგრამ ეხლა აქ ვარ -წელზე ხელები შემომხვია
-გაიწიე
-ვიღაც გამიბრაზდა
-ნუ მეხები-უხეშდ მოვიშორე ხელი და გვერდი ვიცვალე
-რას მებუტები ტო?
-შენ ცოლი სახელიში გჭირდება მარტო..
-რატო ვერ გაკმაყოფილებ ?-ხმაში ირონია გაეპარა
-ნუ პრინციპში მარტო სახელი არა პერანგები და თბილი საჭმელები გენატრებოდა
-და თბილი საწოლი უსაყვარლეს ქალთან
-შენ უნდა გაერთო და მე სახლში ვიჯდები მთელი დღე?
-კაი რა ნუ მიტრაკებ სუ ბიჭბი ვიყავით სად წამეყვანე
-შეგეძლო დაგერეკა ან მოგეწერა
-კაი ბოდიში ამის მერე დაგირეკავ ხოლმე და გეტყვი როდის რომელ ქუჩას ვკვეთ-უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა
კისერში ნაზად მაკოცა და სწრაფად გადმომაბრუნა თავისკენ გაბუტულ ტუჭებზე სწრაფად ავაყოლე მოძრაობდა..
სულ მალე თავისი პერანგი ოთახის მეორე ბოლოში მოისროლა ტასოს მუცელზე მხურვალე თუჩები აცოცა და სულ მალე ორივეს ხშირი სუთქვა მისწვდა ოთახის კედლებს ..
***

ევროპა მოიარეს 2თვე გავიდა მათი ბედნიერებიდან და უკვე ახლოვდება შინ დაბრნების პერიოდი
-ანსტასია-მკლავები მაგრად შმოვია სუსტ გოგონას
-ჰო
-ზეგ ბილეთები ავიღე
-რა?
-ხო ზბორები მეწყება და თან ფეხიც მომირჩა, ამისგამო გამიგრძელდა დასვენება...
-კი მაგრამ ხომ ვილაპარაკეთ მე ვერ წამოვალ
-ვერ დავრჩები და კარიერას ვერ მივატოვებ
-და მე საქართველოში და შენ ესპანეთში, როგორ წამოგიდგენია ეს ყველაფერი
-ჩამოვალ ხოლმე როგორცკი მოვახერხებ
-ასე არ გამოვა
-გთხოვ ნუ მიბრაზდები, შენ სწავლას რომ დაამთავრებ წამოხვალ
-7 თვე ვიკო? ამდენხანს როგორ უნდა გავძლო-შუბლზე მაკოცა
-მე უფრო მეშორება, მაგრამ როგორც შენტვის სწავლა მნიშვნელობანი,ისე ჩემთვის პროფესია მის გარესე ცხოვვრება მიჭირს
-და ჩემ გარეშე სეძლებ -ეგოისტობამ იჩინა თავი
-მაპატიე კარგი?! 7თვე მალე გავა არც ისე ბევრია როგორც გვეჩვენება სამაგეროდ მერე ძალიან ბევრი შვიდი თვე გვექნება და ამას სულაც არ გავიხსენებთ

***
ცხვრებას თითქოს ისევ ისე გრძლებდნენ ანასტსია სწავლობდა და ბოლო კურსს ამთავრებდა ვიკო კი ახალი 5 წლიანი კონტრაქტით თამაშობდა. ერთი განსხვავება იყო ორივეს სიგიჟში გადასდიოდათ მონატრება.
ყოველ დღე ელაპარაკებოდნენ ერთმანეთს თუმცა ეს რომ გამოსავალი არ იყო რათქმაუნდა.
ვიკო იყო ჩამოსული ერთითვის შემდეგ ოთხი დღით ანასტასიას დაბადების დღეზე,ახალი წლის პერიოდი იყო. ისე ჩამოვიდა რომ არავინ არ იცოდა..
ანასტასია კლუბში იხდიდა და სახლში მისულ ვიკოს არავინ დაუხვდა, ესეც კოვზი ნაცარში..ანასტასიამ ბევრი დაელია უკვე კარგად იყო...ტაქსი გამოიძახა და სახლში ნახევრად მძინარე შევიდა.. ფეხსაცმელები შესასვლელში დაყარა და საძინებლისკენ წვიდა... შუქის ანთება და ვიკოს გაბრწყინებული სახის დანახვა ერთი იყო...
-არარსებობს-გამოფხიზლდა ანასტასია და კისერზე ჩამოკონწიალებულმა ფეხები მჭიდროდ შემოხვია
-გილოცავ დაბადების დღეს პატარავ...-დეჟავიუს გრძნობა ჰქონდა...
-მადლობა ჩემო სიცოცხლე როგორ გამახარე
-აუ ჩამოდი ტო ერთი დამენახე ...-ჩამოაგდო თავისი წელიდან, რამის ზედ ჩაძინებული
-უზრდელო ჩახუტება მაინც მაცადე ნორმალურად
-მოდი ხო მოდი ბუტიავ -მაგრად მიიხუტა გულზე -მიყვარხარ ძალიან
-მეც ,მეც-იმეორებდა და სახეს უკოცნიდა...
საწოლზე ვიკო სიგრძეზე ანასტასია სიგანეზე იწვა 90 გრადუსიან კუთხეს ქმნიდნენ ბიჭს ხელები გოგონას მოქერავო თმაში შეეცურებინა და ეფერებოდა...ანასტასია განაბული იწვა და ეღიმებოდა..
-არა ჰა თქვი შენზე მაგრი ცოლი ვის ყავს , არც ვერწევი არც ვსვავ არც გეჩხუბები და არც გცემ , სხვა რო არაფერი არცკი გაგინებ...’
-სრულყოფილება ხარ -იიცინოდნენ სინქრონში მუცლისტკივილამდე...
-რამთვრალი ხარ გოგო
-მთვრალი კი არა დიდი გოგო ვარ
იმ ღამეს ის თკბილად ეძინა ანასტასიას რომ დილით არც ახალიწლის წინ დღე გახსენებია და არც არაფერი მშვიდდ სუნთქავდა ვიკოს მკერდზე... ბიჭს დიდიხანია რაც გაეღვიძა და გოგონას უყურებდა არც კი ინძრეოდა რომ რ გაეღიძებინა..
3 სრულდებოდა თვალები ზანტად რომ გაახილა დიდი ფანჯრებიდან შემოსულმა სითეთრემ თვალი მოჭრა და რეფლესის გამო თვალები დაეხუჭა...
საწოლზე დადებულმა ორმა ყუთმა მისი ყურადრება მიიპყრო და ჯერ პატარა ბანტიანი ყუთი გახსნა...შიგნით ძალიან ლამაზი საათი იდო აშკარად დაეტყო ბედნიერებ სახეზე, მაგრამ მეორე ყუთიც გაახსენდა და სწრაფად ახადა შედარებით დიდ ყუთს თავი...სადაც ქალის თეთრეული ეწყო
-მაჩვენებ როგორ გაქ ?-ეშმაკურად გაიღიმა და ასე გაღიმებული დატოვა ოთხში ვიკო...
-სულ მალე ძალიან ღია ვარდიფერი ხალატი გადაიღეღა და იქიდან თეთრი საცვლები გამოჩნდა ... ისეთი სექსუალური იყო წრაფად გაუღიმ მამაკაცმა და თითქმის შიშველი გოგონა ტანზე ტკიპასავით აიწება აღზნებული უკოოცნიდა ყველა ნაკვთს და სუნთქვა სულ ავიწყდებოდა...ანსტასიამ მის ქვემოთ მოიქცია და ამ ქმედებაზე ვიკოს ირონიით გაეღიმა
-ასე მალე პროგრესს არ მოველოდი
-სათანადოდ ვერ მაფასებ...
თუჩები ყელიდან პრესისკენ წაიღო ...აშკარად სიამოვნებდა მამაკაცს მაგრამ ვიკომ ქვემოდან მოიქცია..
-იდიალური ხარ უბრლოდ დაბლიდან უკეთ ჩანხარ ...მკერდზე კოცნა დააკონა...-წელზე ბჩხილები მკივნეულად დაუსვა და ვიკოს სიამოვენების შეძახილი მიწვდ ყურს ....


***

-ვის ეძებ?-მოესმა დილით ხმა
-ონკანის ხელოსანს იმდღეს აქ დავტოვე აღარ არის,ხომ არ გინახავს?!
-ესეგი ხელოსანი არა?
-ონკანის-გაეღიმა მამაკაცის ქვემოთ კნუტივით მოქცეულ გოგონას
-და მისტერ მასტერზე რას იტყოდი..
-იმედია თავისი საქმის ფროფეიონალია...
-მგონი ჯობია შეამოწმო...

***
-მშია-სააღამო იყო როცა ამოიზმუილა ჯერ კიდევ მძინაე ტასომ და საწლზე წამომჯდარმა იქვე მიგდებული ხალათი ტანზე შემოიკრა..
-მეც-ბედნიერად უყურებდა ტასოს ვიკო და მის ყველა მოძნაობას სწავლობდა...
-რა გაცინებს აბა ?
-ჩაიცვი და სადმე ვჭამოთ რა
-კარგი-ღიმილმა გადაურბინა სხეზე გოგონას ახლა საჭმის გაკეთებას სიკვდილი ერჩივნა....

-სტას კაი რა ამდენს რას იცვამ მოვკვდი მშიერი...
-მზადვარ-საბაზანოს კარებს მიყრდნობილ ვიკოს აკოცა და კაკუნით წავიდა გასასვლელისკენ...
-ლოდინად ღირდა.
-სად წავიდეთ?-ხელში გასაღები დაატრიალა ანასტასიამ
-მოიცა არა შენ მანქანაში არ დაგიჯდები
-წამო რა არ დაგამტვრევ
-გასაღები მომეცი-გაბრაზებულმა შეაჩეჩა და ადგილი დაიკავა
მთელი გზა არ ელაპარაკებოდა, არც კი უკითხავს სად მიდიოდნენ არადა აზრზე არ იყო კარფურის გზაზე რატო წამოვდინენ ვითომ საჭმელად მიდიოდნენ ?! ბევრი კითხვა უტრიალებდა თავში მაგრამ სახეზე სრულებით არააფერი ეტყობოდა შუბლ შეჭმუხნული იყურებოდა და არც ვიკოს მზერას იმჩნევდა და არც ბოლო ხმაზე აწეულ მუსიკას.. იციოდა ბიჭმა ვერ იტანდა როცა ბოლო ხმაზე უსმენდა მაგრამ მაინც ყველთვის იგივეს იმეორებდა...
მიმტანს შეკვეთა მისცეს.ვიკომ თითები მაგიდაზე აბარტყუნა და დაჟინებუი მზერა მიააპყრო გოგონას...
-ვაიმე ვჩანვარ?-ამოთქვა შეწყუებულმა და თვალი თვალში გაუყარა...
-მიყვარს როცა მიბრაზდები...
-ქაბაბიც ხოარ გიყვარს?
-კი წეღან შევუკვეთე -ირონიულად გაუღიმა..
-უკეთესი ადგილი ვერ იპოვე ?
-ვიპოვიდი მაგრამ ახალი წელი მოდის და განწყობისთვის სახლის მორთვა არა ცუდი იდეაა,ხოდა ვჭამოთ აქ და მერე ვიყიდოთ რაღაცეები..
.ჯიბრზე ჭამდა 20წუთი ნახევარ თეფშ ფრის...ვიკო იჯდა და უყურებდა როდის მორჩებოდა თან ეღიმებოდა...
-თუ მალე არ შეჭამ აქედან გაგვაგდებენ 1 საათი რათუნდა ხუთი კართოფილის შეჭმას..-წარბშეკრულმა ახედ ქალმა და სწრაფად წამოდგა...
-არ მჭირდება დაყვედრებული არაფერი...-თითქოს ამ მომენტს ელოდაო...
-მოიცა სად გარბიხარ-სწრაფად გადაიხადა ფული და გოგონას წელზე ხელის მარტივი მოძრაობით შემატრიალა..
-გაჩერდი სირცხვილია-ხელები ჩამოაშვებინა წელისადან და ერთი ნაბიჯით უკან გაიწია..მხრებზე ხელი მოხვია და ჩასჩურჩულა...
-ყველაზე ბრაზიანი ცოლი მყავს მთელ მსოფლიოში..
-რა უნდა ვიყიდოთ?
-დიდი ნაძვისხის მუღამი მაქ ტო...
-ის თეთრი მომწონს..ოქროსფერი და მუქი ვარდისფერი სათამაშოებით...
-მე არ მომწონს-თავს იქნევდა თეთრ წვერებში გამოწყობილი ვიკო.. ანასტასიამ სექციას თვალი მოავლო და წვრებზე მოქაჩაა და უკვე გამოჩენილ ტუჩებს მოწყვეტით აკოცა.-გადავიფიქრე-იცინოდა ვიკო....
-სანათებიც გვინდა...
მოკლედ ყველაფერი იყიდეს მაგრამ სახლში მისულებს არაფერი აღარ უნდოდათ და ორივეს გაგუდულს ჩეძინათ ერთმანეთზე...
***
გაღვიძებული ანასტასიას ვიკო ისევ მძინარი დახვდა...საწოლის მეორე ბოლოში წოლა არც ისე მოსწონდა მისკენ სრაფად მიჩოჩდა. და მუცელზე დააწვა... ვიკომ ამოიზმუილა და ხელები შემოხვია..გაყინული ცხვირი კისერში მიუხახუნა გოგონამ
-მთლად გაყინული ხარ...-ამოიბუტბუტა ძილბურანში მყოფმა
-არა ტუჩები მაქ თბილი...
-ვიღაც მაიმუნობის ხასიეთზეა...-თუჩებით მოძებნა მფეთქავი არტერია... თითები მოკლედ შეჭრილ თმაზე გაუსვა..
-ყავა მინდა-ტუჩზე იკბინა..
-აი თურმე რატო მეფერები...
ყავა ვერანდაზე მიირთვეს პლედებში გახვეულებმა ისეთი უშაქრო ყავა იყო მაგრამ აღარ წუწუნებდა ტასო თავი გულზე მიადო და მწარე ყავს და კრუასანებს გემრიელად მიირთმევდა..

-როგორ გნატრობ ხოლმე-ამოიზმუილა ტასომ და ცრემლები წამოუვიდა...
-კარგი ჩემთავს გაფიცებ რა გატირებს...
-მენატრები ხოლმე...-მის კალთაში მოკლაათებული მგრად ეხუტებოდა ვიკოს..
-კაი ეხა 5 თვე დარჩა 5წელი ასე ვიყავი მარა არ ვტიროდი..
-არა შენ ესე არ გენატრებოდი ....
-რა სულელი ხარ...
-არ წახვიდე რა..
-მე ჯერ აქ ვარ და აღარ იტირო წამო ვიგუნდაოთ არ გინდა?
-შენ რო არ ხარ სუ მცივა...
-მეც მცივა სტას უშნოთ...

***
ეს მერვე და პატარა თავი... აღარ მოგწონთ ისტორია როგორც ჩანს იმიტომ, რომ წინა დიდი თავი იყო და კომენტარები თითქმის არ ქონდა,ამიტომ ვეცდები რაც შეიძლება მალე დავასრულო...