- აუ რომელზე გავდივართ ხვალ? (მე)
- დილით ადრე არ ვიცი, ზუსტად მოვა ვასო და გვეტყვის (რუსა- დედაჩემი)
- აუ მაგას კიდე რაღა ეხლა გაუმოუჩნდა საქმეები რა უფ (მე)
- რა ქნას სალომე? მასეთი სამსახური აქვს და (რუსა)
- კაი ხო ჩუმად ვარ, დაიც დავურეკავ (მე)
- ალო ვასო (მე)
- ხო სალო რა არის? (ვასო-მამაჩემი)
- სად ხარ ამდენ ხანს? (მე)
- სამსახურში სად ვიქნები შვილო? (ვასო)
- ხო ეგ ვიცი, ხვალ რომელზე გავდივართ?
- ოთხზე ალბად, მარა შენი ამბავი რომ ვიცი ექვსზე გავალთ მგონი და ხმამაღალი სიცილი (ვასო)
- აჰა დამცინი არა? კაი წავედი ბარგის ჩალაგება დავამთავრო თორე მათლა ექვსზე წავალთ (მე)
- კაი მიდი სიხარულო და გათიშა (ვასო)
ხომ მართლა მე ვარ სალომე, ვარ 14 წლის, ვცხოვრობ თბილისში, მე-9 კლასი დავამთავრე წელს და ხვალ ბათუმში მივდივართ დასავენებლად მე და ჩემი ოჯახი. როგორც ხედავთ მარტო მე მამა და დედა ვართ.
ბარგის ჩალაგება დავამთავრე და:
- აუ რუსა (მე)
- რა გინდა? (რუსა)
- გავედი რა მე მარისთან (მე)
- შენ სულ გაგიჟდი გოგო? ეხლა არ შემოხვედი? თან ხვალ ადრე უნდა გავიდეთ (რუსა)
- ოჰჰ მერე რა? 2 კვირა ვეღარ ვნახავ ვერცერთს (მე)
- კაი ჯანდაბას შენი თავი გადი და პირველს არ გადააცილო მალე მოდი (რუსა)
- კაი მიყვარხარ (მე)
- აფერისტი ხარ რა! ხო სადარბაზო არ აახმაუროთ არცერთმა (რუსა)
- დედა 5 წლის არ ვარ (მე)
- მე გაგაფრთხილე, ბიჭებიც უნდა ნახო? (რუსა)
- აბა მაგათ არ დავემშვიდობო? (მე)
- ხოხო მიდი, ისე რა განერვიულებს? მაინც ყოველდღე სკაიპში ეგდები, ჩამოვალთ და მერე ბორჯომში მივდივართ (რუსა)
- კაი რა რუსო, კიდევ კარგი ბორჯომში ეგენიც მოდიან თორე შენ ხო არ გგონია რომ მანდაც წამოგყვებოდი? ბათუმშიც იმიტომ მოვდივარ რო ვიცი მერე იქ არ წავიდოდით (მე)
- მიხვედრილი გოგო მყავს. ისე რა არ მოგწონს ამ ბათუმის? ხალხი გიჟდება ისე უნდა იქ წასვლა, თან ჩვენ სადაც უნდა გავჩერდეთ იმ სახლის პატრონს თითქმის შენი ტოლა შვილები ყავს (რუსა)
- რუსიკო შენ ხო არ გავიწყდება რომ ძაან გამორჩეული შვილი გყავს? რა თითქმის ჩემი ტოლა შვილები ვიღაც ღლაპები იქნებიან (მე)
- მე ბოდიში ქალბატონო, ეგ როგორ გკადრეთ, თქვენ ხომ ერთადერთი ხართ სხვას როგორ ემსგავსებით. ღლაპები კი არა შენზე დიდი ბიჭი ყავს და გოგო შენი ტოლია მგონი (რუსა)
- ხოდა ეგრეე გავედი ეხლა მეე (მე)
ხო ბიჭებს რომ ახსენდებდა ქალბატონი რუსიკო, ნიკა და სანდრო. ისინი ჩემი ბავშვობის მეგობრები არიან. ნიკა ჩემი კლასელია სანდრექსა კი ორი წლით ჩემზე დიდია. სანდრო და ჩემი დაქალი მარიამი და-ძმა არიან. მარიამიც ისევე როგორც ნიკა ჩემი კლასელია. ბათუმიდან რომ დავბრუნდებით ყველა ერთად ოჯახებით მივდივართ ბორჯომში. ბორჯომში ჩემს ოჯახს სახლი აქვს და უფრო თავისუფლად ვიქნებით.
- გოგო გამო რა (მე)
- სად ხარ? სად გამოვიდე? (მარიამი)
- სად ვიქნები? ჩვენ სართულზე (მე)
- კაი მოვდივარ (მარიამი)
გათიშა მობილური და 2 წუთში უკვე გარეთ იყო
- რა გინდა? (მარიამი)
- რას ქვია რა მინდა გოგო ხვალ მივეთრევი და ვიყოთ რა კიდე ცოტახანს (მე)
- უიმე მეთქი რამე ხდებათქო, იმას ხო არ მოუწერია ან რამე? (მარიამი)
- კაი გოგო რა ნუღარ მიხსენებ მაგას. ვაბშე არ შემხიანებია უკვე რამდენი ხანია. და სიმართლე გითხრა აღარ მაინტერესებს ოღონდ მართლა. ვაბშე ვინაა საერთოდ ეგ. ან რა ურთიერთობა გვაქ? რათქმაუნდა არანაირი და აღარ მიხსენო ეგ უკვე რამდენჯერ უნდა გითხრა? (მე)
- კაი ხო უფ (მარიამი)
- სად გდია შენი ძმა? (მე)
- რავიცი დაბლა იქნბა დაურეკე მიდი (მარიამი)
- ეე ჰეი ცხოვრებ (მე)
- ხო სიხარულო (სანდრო)
- სად ჯანდაბაში გდიხარ??? (მე)
- დაბლა პრინცესაა რა არის? (სანდრო)
- მანდ იყავი არ გაინძრე მოვდივართ (მე)
- სად მოდიხართ გოგო? ან ვინები
- შენი 2 დაიკო და მოტვინე ეხლა ვინებიც (მე)
- კაი მიდი გელოდებით (სანდრო)
- ნიკაც მანდაა? (მე)
- ხოო (სანდრო)
- კაი მოვდივართ და გავუთიშე (მე)
- რაო სად არიან?(მარიამი)
- დაბლა (მე)
და ჩავედით დაბლა. ვლაპრაკობდით და რავიცი რამდენი ხანი ვეხუტებოდი ამათ დასამშვიდობებლად და ცრემლები მომდიოდა
- აუ ჩემი რა ბავშვი ხარ ტო რა გატირებბს ?? (ნიკა)
- კაი დაანებე თავი ბავშვია ვერ ხედავ ? (სანდრო)
- აუ სანდრექს გცემ ეხლა (მე)
- აუ ძლივს არ გაიცინა (ნიკა)
- ნიკა შენც გცემ და დავეჯღანე (მე)
- მოდი აბა ვითომ რამის თავი ქონდეს (ნიკა)
- აი პროსტა არ მინდა ალეწილი ახვიდე სახლში გიფრთხილდები ხო ხვდები არაა? და ამაზე ყველა ვიცინოდით (მე)
- ნუ დასცინით ჩემ გოგოს რა ტქვენ (მარიამი)
- ოჰო კუმ ფეხი გამოკოვო რა (სანდრო)
- აუ სანდრო შენ ამოხვალ სახლში და ნახე რა (მარიამი)
- კაი არ გინდა მარი დაინდე მაინც ახალგაზრდაა და სიცოცხლე წინ აქვს (ნიკა)
- აუ ნიკა ეხლა შენ (მარიამი)
- აუ როგორ მომენატრება ეს წუწუნი და ჩხუბიი აუ აღარ წავალ ხვალ (მე)
- წახვალ წახვალ თუ მოგენატრება აქედან მოგიშლით ნერვებს ეგ არაფერი ხო ნიკუშ? (სანდრო)
- აბა რა ძმა (ნიკა)
- აუ იმდენიც არ ქნატ რომ ფეხით ჩამოვიდე თბილისში (მე)
- კაი შევეცდებით (სანდრო და ნიკა)
ასე სიცილით ავედით მაღლა. ბავშვებს დავემშვიდობე და დედაჩემი დავინახე კარებთან რომ იდგა იღიმებოდა და თანნ თვალები აცრემლიანებული ქონდა
- ოჰ როდის გამოხვედი რუსა ?? (მე)
- წესივრად გოგო ჩუმად მითხრა სანდრომ
- ტქვენი ხმა გავიგე და გამოვედი (რუსა)
- როგორ ხა რუსა??? (სანდრო)
- კარგად სანდრიკ შენ? (რუსა)
- რავიცი როგორ ვიქნები მიმდის პრინცესა და ამაზე გაიცინეს სუყველამ
- ვაიმე თქვენ გენაცვალეთ მე, ესეც სულ იმაზე ბუსღუნებს რომ არ უნდა წამოსვლა მაგრამ ნუ ღელავთ ბავშვებო ბორჯომში ერთად გავქუსლავთ მალეე (რუსა)
- არ გავქუსლავთ და შენი აჯობებს (მე)
- წესივრადთქო ისევ უმად მითხრა სანდრომ და თვალები დამიბრიალა
- კაი ხო უფ (მე)
- როგორ მომენატრებით (რუსა)
- ჩვენც ძალიან და ყველა მივიდნენ და ჩაეხუტნენ მეც მივედი მერე
-რუსაა (მე)
- რა იყო? (რუსა)
-მეც ხო მოგენატრები? (მე)
- იქ მეყოლები და როგორ მომენატრები ? (რუსა) და ამზე გაიცინეს
- არა აქ ვრჩები მე (მე)
- არ დაგიძინა ჯერ და რომელ სიზმარში ნახე? (რუსა)
- არა ასე გადავწყვიტე (მე)
- ოხ შვილო შვილო
- ნუ ღელავ რუსა რომც დარჩეს ფეხით ჩამოვიკვანთ (ნიკა)
- ვიცი რომ მაინც არ დარჩება (რუსა)
- ხო ეგეც მართალია ( მარიამი)
- კარგი ბავშვებო უნდა შევიდეთ ხვალ ადრე გავდივართ. აბა დროებით და გადავეხვიეთ ყველა ერთმანეთს
სახლშ შევედი არაფერი აღარ მითქვამს დედაჩემისთვის და წავედი ჩემს ოთახში დავწექი ბუძილნიკიც დავაყენე ყოველი შემთხვევისთვის. თან ვფიქრობდი: ისე დედაჩემიც მართალია, აქ მაინც არ დავრჩებოდი, რაღაც ძალა მიზიდავს იქით, ოღონდ ვერ ვხვდები ვერ ვხსნი ამას. არ ვიცი არა. კაი კაი სალომე დაიძინე ეხლა შენი ძილის დროა ვუთხარი ჩემ ტავს და მალევე ჩამეძნა. დილით რუსა მაღვიძებს
- ადე პრინცესა (რუსა)
- რა გინდა ქალო? (მე)
- გაემზადე მალე გავალთ (რუსა)
- კაი ხო ვდგები (მე) და გავიდა ჩემი ოთახიდან. ფანჯრიდან გავიხედე და თბილი ამინდი იყო არ ციოდა ამიტომ შორტები ჩავიცვი მაღლა თეთრი მაიკა და ყოველი შემთხვევისთვის საროჩკაც ავიღე, ფეხზე თეთრი კედები.
- მე მზად ვარ უკვე (მე)
- კაი ჩავიტანთ ბარგს და ჩამო (ვასო)
- კაი (მე)
შევბრუნდი ცემს ოთახში ავიღე მობილური და პლანშეტი დაჩავედი დაბლა. მოვკალათდი უკანა სავარძელზე ჩანთიდან ნაოშნიკები და მუსიკებს ვუსმენდი მთელი გზა თან სოციალურ ქსელში ვიყავი შესული, ცოტახანში ჩამეძინა. უკვე ბათუმს რომ ვუახლოვდებოდით მაშნ გამაღვიძეს
- ეეი ძილისგუდა გაიღვიძე (ვასო)
- რა გინა ვასკა??? (მე)
- შევდივართ ბათუმში უკვე (ვასო)
- და ამისთვის მაღვიძებთ? (მე)
- უკაცრავად პრინცესას როგორ დავუფრთხეთ ძილი (ვასო)
- კაი ხო უფ (მე)
- ეეი რუსოო (მე)
- რა გინდა გოგო ??/(რუსა)
- არაფერი არ გძინავს?? (მე)
- უკვე აღარ (რუსა)
- ჰოო ? მეც მეღვიძა და მარტო შენ რო გძნებოდა სირცხვილი იყო (მე)
- ბოროტი ხარ მეტი არაფერი რა (რუსა)
- არა სულაც არა (მე)
- მიდი ხო დასცხეთ ეხლა (ვასო)
- შენ გაჩუმდი (ვთქვით ორივემ ) მერე რუსომ განაგრძო: გაჩყმდი თორე შენზე ვიყრი ჯავრსო
- ეეი უყურე ამას ჩემ მამიკოს თითი არ დაედოს (მე)
- ჩემი გოგო (ვასო)
- აჰა რაა დამცველიც ასეთი უნდა (რუსა)
- აბარა რუსკა და გადავიწიე წინ დაჩავეხუტე
- ოჰო ჩემი აფერისტი გოგო (რუსა)
- შეგისწორებ ძვირფასო აფერისტების ხროვა ხართ (ვასო)
- შენ ჯობია გზას უყურო (რუსა)
- არა რა სიბერეშიც რო არ გბეზრდებათ ეს კამათი (მე)
- ვინაა გოგო ბებერი? ჩვენნ ?? (ორივემ ერთად თქვეს)
- არა მე (მე)
- ხვდები არაა? (ვასო)
- ხოო მაგრამ შენ ჩემზე ბებერი ხარ (მე)
- პასუხები მზად აქვს ყველაფრისთვის მოკლედ ამ ბავშვ რა (ვასო)
- პასუხები კი არა ვეღარ მივედით იმ სახლში? მივიღე უკანა სავარძლის ფორმა (მე)
- 10 წუთში იქ ვართ ისე მიკვრის ასე მშვიდად რომ ხარ მანქანში სულ ცეკვავ ხოლმე (ვასო)
- გავიზარდ მე (მე)
- თან დაბერდი და აღარ გაქ ხომ მაგდენი ენერგია? (ვასო)
- აი ამისთვის მერე გადაგიხდი სამაგიეროს (მე)
- კაი გელოდები (ვასო)
მივედით სახლში. სახლი ძალიან დიდი და ძაან ლამაზი იყო როგორც გარედან ისევე შიგნიდან. ზღვის პირას იყო მაგრამ მიუხედავად ამისა სახლში აუზი მაინც იყო. ოთახები დავათვალიერეთ და შევარჩიეთ. მე მეორე სართულზე მომეწონა ოტახი და იქ დავბინავდი ჩემები კი რატომღაც პირველ სართულზე დარჩნენ. ჩემი ოთახიდან ზღვას გადავყურებდი და თან პატარა აივანიც ქონდა. ამოვალაგე ჩემი ტანსაცმელი და ჩავედი დაბლა
- აუ რუსა ძაან მშია (მე)
- კაი დაიცა მორჩები ამოლაგებას და გავიდეთ სადმე (რუსა)
- კაი ოღონდ დროზე რა (მე)


ვერ ვიტანდი როცა შიმშილი მაწუხებდა ჭამა ძაან მიყვარდა და სულ ვჭამდი ვინმეს შეიძლებოდა ორსულიც ვგონებოდი იმდენს ვჭამდი მაგრამ ეს ჩემს ტანზე სულ არ მოქმედებდა კარგ ტანზე ვიყავი კარგი გამხდარი ვიყავი, თმა გრძელი მქონდა შავი ფერის. თვალები მწვანე. ცემი თვალებით ძაან კვირდებოდნენ ხოლმე ძაან ლამაზი თვალები მქონდა. არა იმტომ არ ვამბობ რომ ჩემია არამედი იმიტომ რომ სულ ასე მეუბნებიან მალე დედაჩემიც მორჩა და გავედით რესტორანში. კარგად ვჭამეთ. ვჭამეთ რა მე ვჭამე კარგად. ცოტტახანს ვლაპრაკობდით და დავბრუნდით ისევე სახლში მე ავედი ცემს ოთახში და შხაპი მივიღე გამოვიცვალე, საცურაო კოსტიუმი და ზემოდან სარაფანა გადავიცვი.
- ეი არ წამოხვალთ? (მე)
- აუ მაგრად მეზარება (რუსა)
- უიმე მკვდარი სული შენ ვასკა? (მე)
- მეშინია ბიჭების რიგი არ დაგიფრთხო ;დდ მაინც ხო იცი მამასთან ერთად რო გაიჩითები არ მოგეკარებიან ბიჭები (ვასო)
- ერიჰა (მე)
- კაი ხო წამო მაგრამ იქ არ დაიწყო ცანცარი და ჩამოდი და ასეთები (ვასო)
- გეხვერწებირ ისთვის მოდიხარ მაშინ? თუ არ ჩამოხვედი რა გინდა იქ? აჰა მიგიხვდი უნდა გაიზაგროო ?? (მე)
- არა კი ჩამოვალ მარა (ვასო)
და გავუდეგით გზას ზღვისკენ. ეზოში რომ გავედით რამოდენიმე ბიჭი იყო მაგიდას შემომსხდარი მე იმდენად ყურადღება არც მიმიქცევია გამარჯობა ვტქვი ზრდილობის პონტში და გავაგრძელე გზა თან ვასკას გავუყარე პადრუშკა
- გადი გოგო მცხელა(ვასო)
- გცხეკა ხო? (მე)
- კაი ლდდ ერთი დაგინახო ზღვიდან ამოსული (მე)
- კაი არ დამახრჩო და არაფერს დავეძებ (ვასო)
- არა გამორიცხული ვასკი (მე)
- არა რა შვილიც ასეთი უნდა (ვასო)
- დიახაც ხო იცი ოცნებობენ ჩემნაირებზე (მე)
- კი ღამე არ სძინავთ განსაკუთრებით ის (ვასო)
- ვინ ის? (მე)
- იკა და გაიცინა (ვასო)
- აუ დავაი ეხლა რა, ხალის ნუ მიფუჭებ (მე)
- კაი ხო თუმცა რატო გიფუჭდება ხალისი მეგობრები არ ხართ? (ვასო)
- ვართ? (მე)
- ხართ? (ვასო)
- ეგ მეც არ ვიცი, რამდენი ხანია არ მინახია და არც მოუწერია (მე)
- შენ? (ვასო)
- მეტი საქმე არ მაქ ეხლა მაგას მივწერო რა (მე)
- ჩემი ჭკვიანი გოგო კაი ეხლა მაგ ბიჭზე სალაპარაკოთ არ გამოვსულვართ აქ წამო შევიდეთ ზღვაში
- მიდი და მოგყვები (მე)
ალბათ ერთი ნახევარი საატი ვიყავით ზღვაში ხან ვეჯიბრებოდით და ხან რავი რა. მერე ამოვედი და ტანზე კრემი წავისვი და დავწექი გასარუჯად. ალბათ ერთი საათი ვიწექი ასე, უფრო მეტხანს ვიქნებოდი ხელი რომ არ შეეშალათ, წყალი დამასხეს. მე ვერ დავინახე რადგან სახეზე ქუდი მეფარა თან ვიხსნიდი და თან ვეუბნებოდი
- აუ ვასკა დაგარჩობ ეხლა (მე)
- შეგეშალა პრინცესა ვასკა არ ვარ და გამიღიმა. ეს იკა იყო. ბიჭი რომელიც საშინლად მომწონდა. ბიჭი რომელიც მამა მელაპრაკებოდა. ამდენი ხნის შემდეგ მისი ნახვა და თაანაც ასეთ მდგომარეობაში გამიკვირდა და თან სიმართლე გითხრათ არ მომწონებია
- შენ? შენ აქ რა გინდა? (მე)
- მე მე უკვე აქ 1 თვეა ვარ. შენ როდის ჩამოხვედი? (იკა)
- დღეს და გავუღიმე (მე)
- არ მომიკითხავ მაინც როგორ ვარ რას ვაკეთებ? (იკა)
- შენ მომიკითხე? (მე)
- როგორ ხარ? (იკა) თან გაიცინა
- მადლობა კარგად (მე)
- ხო მეც (იკა)
- არ მიკითხავს (მე)
- არ გიკითხავს მაგრამ ვიცი გაინტერესებდა და მაგიტომ გითხარი და თვალი ჩამიკრა (იკა)
- აჰაჰ, მაცინებ ირაკლი. სულაც არ მაინტერსებს და თვალი ჩავუკარი (მე)
- დავიჯერო? (იკა)
- შენი ნებაა (მე)
- იცი მომენატრე (იკა)
- უფრო მაცინებ და ხმამაღლა გავიცინე, შენ? შენ ვაბშე მონატრება გესმის რა არის? თუ გენატრებოდი ერთხელ მაინც მომიკითხავდი (მე)
- შენ გელოდებოდი (იკა)
- ხო მელოდე მელოდე (მე)
- დაგელოდები ეს სიტყვა არ ქონდა დასრულებული რომ ვიღაც გოგო მიუახლოვდა მხარზე ხელი დაადო და უთხრა:
- იკუშ არ მოდიხარ საყვარელო? (ის გოგო)
- ხო მოვდივარ კატუშ, უი ხო კატუშ გაიცანი ეს სალომეა ჩემი ნაცნობი, სალი გაიცანი ეს კატოა(იკა)
კატომ ხელი გამომიწოდა მე კი უბრალოდ გავუღიმე
- კაი წამო იკ (კატო)
- წადი ცხოვრებ და მოვდივარ (იკა)
-კაი (კატო)
- წადი რაღას უცდი? (მე)
- რაღას არა ვიღას (იკა)
- კაი მაშინ ვიას უცდი? (მე)
- შენ (იკა)
- აჰაჰ ირაკლი წადი წადი შენი ცხოვრება გელოდება და ხმამაღლა გავიცინე (მე)
- რატო მოიქეცი ასე? (იკა)
- როგორ? (მე)
- ხელი მაინც ჩამეგერთვა (იკა)
- და რატომ? ბოდიში შენ სიცოცხლეს რომ გავუტეხე (მე)
- გეყოს ეხლა (იკა)
- მეყოს კი არა გელოდება გოგო და ვანიშნე კატოზე რომელიც იდგა და გვიყურებდა (მე)
- კაი დროებით შევხვდებით (იკა)
- რაღაც არა მგონია (მე)
ხმა აღარ ამოუღია ისე წავიდა, ამასობაში ვასკაც მოვიდა
- რა უნდოდა? (ვასო)
- როგორ ხარო ? (მე)
- მერე? რა გაცინებს? (ვასო)
- აი ის გოგო აქ რომ იყო კატუსა მისი girlfrendi-ა (მე)
- ვაო საღოლ იკას ისე კაი ნაშა კი არის (ვასო)
-ამოგთხრი მაგ თვალებს (მე)
- კაი გოგო რა იყო ბავშვია და თან ნახე რას გავს ფუ (ვასო)
- კაი გვეყოს მაგაზე ლაპრაკი რატო ამოხვედი წყლიდან? (მე)
- რავიცი მაინტერესბდა რა ხდებოდა აქ (ვასო)
- ოხოხოხ აუ წამო რა წავიდეთ ტავი ამტკივდა (მე)
- კაი წამო (ვასო)
რომ მივდიოდით ძალა უნებურად გავუარეთ კატუსას და იკას ;დდ იკა მიესალმა მამაჩემს
- გამარჯობათ ბატონო ვასო, როგორ ბრძანდებით? (იკა)
- სალამი იკუშ, მადლობა კარგად (ვასო)
წამოვედით და იქვე ახლოს სანაყინე იყო
- აუ ვასკა ფული გაქ ჯიბეში? (მე)
- რა გინდა? (ვასო)
- ნაყინი (მე)
მივიდა და ორი ნაყინი იყიდა
- ვას (მე)
- ეხლა რაღა გინდა? (ვასო)
- გზაში რომ გეუბნებოდი სამაგიეროზე გაიხსენე (მე)
- მერე? (ვასო)
- შემოტრიალდი ხოდა (მე)
- გადი ეხლა სალომე (ვასო)
- არა არა მოდი და მივრბოდი და ის კი გაიქცა სახლში სირბილით შევედით
- ვასკა მოდი მაინც ვერ გადამირჩები (მე)
- კაი სალომე გეყოს სირცხვილია გამოვიდა ოთახიდან რუსა და ისევ შებრუნდა
- აუ ცემი რა ბავშვურად იქცევა ტო (თქვა ვიღაც უცხომ)
მე წარბი ავუწიე და შევხედე
- ბავშვია ვერ ხედავ? (ტქვა ვიღაც მეორემ)
- უკაცრავად (მე)
- კაი არაფერი ბავშვი დაწყნარდი (თქვა იმ მეორემ)
- ნუ გეშინია პატარავ ბუები არ ვართ ჩვენ კარგი ბიჭები ვართ (თქვა იმ პირველმა) მე ისევ წარბი ავწიე და გავბრაზდი
- კაი ბიჭო დაანებეთ თავი (თქვა მესამემ)
- წადით თქვენი მივაძახე და წამოვედი როცა მომესმა იმ ვირაც მეორეს ხმა
- რა თქვი ბავშვი (ის მეორე)