არის მომემტები როცა საკუთარი ბედნიერება მაშინებს,მეშინია რომ ბედნიერი წუთებთ სავსე ვარდისფერი ბუშტი, გასკდბა ტკბილი მოგონებები კი სივრცეში გაიფანტება ხოლო, ჩემი სული უბრალოდ დაცარელდება.
ყველაზე მეტად მაინც მატოობა მაკრთობს,ჩემს გარშემო გამეფებული სიცარიელე მომიღებს ბოლოს...მე ხომ მეშინია?ჰო მე მეშინია,შავი ჩრდილების და კიდევ მიუტოვებელი ცოდვების მეშინია ჩემს შიშველ სულს რომ ეტმასნება...

***
მე ვცხოვრობ უპრინციპოდ,ყველანირი მორალისგან შორს...ეს მარაზმია,ყველა ჩემი პრინციპი გავათელიე კაცს რომელიც ჩემი გაურკვეველი ცხოვრების ლაქაა,ლაქა რომლის მოშორებას მირჩევნია თუნდაც მოვკდე.
ალბათ ერთხელაც ზურას თბილმა ხელებმა და მისმა უხამსო ხუმრობამ არ გამღვიძოს შევიშლები.ერთად ყოფნის ამ პერიოდმა ბევრი რამ შემძინა,პირველ რიგში ვგრძნობ რომ ქალი ვარ!სასურველი ქალი!განა არ მსიამოვნებს ზურას გაბრწყინებუკი და სიამაყით აღსავსე მზერა როცა ირგვლივ მყოფნი აღტაცებით აღნიშნავენ ჩემს მშვენიერებას...
ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტი მაინც ჩემი შინაგანი ტრანსფორმაციაა,მე შემიყვარდა.თუმცა უიმედოდ,ჩვენი ურთიერთობა ხომ მხლოდ ვნებიანი საღამოებით გვირგვინდება.სიყვარული კი ტაბუ დადეული საკითხია ჩვენთვის,მითუმეტეს რომ სიყვარულს მუდამ აუგად და ცინიზმით მოიხსენიებს ზურა.

***
-ჩაალაგე?- ოთახში შემოდის ლელა და უცნაურად მიღიმის.
-ჰო თითქმის-ვიღიმი მე და ბარგს ვკრავ.
-ძალიან კარგი, მოვიდა შენი კაცი-კისკისით გარბის ლელა ოთახიდან.
-შენს კაცს განახებ ლელა!-ვამბობ წარბშეკრული და სმგზავრო ჩანთას ჰოლამდე ვაგორებ.
-ჭკუით იყავი,ეცადე დაათვალიერო კიდეც ანკარა სულ საწოლში არ იგორავოთ-გამაფრთხილებლად მიქნევს თითს ლელა და კარებს გასაღებით კეტავს.
-გახრწნილო!-ვამბობ სიცილით და ლიფტში შევდივარ.გული მიფართხალებს,მიხარია რომ ზურასთან ერთად დავისვენებ ცხელ ზაფხულში.კარები ხმაურით იღება და ზურას ვხედავ,ისე იღიმის როგორც მე მიყვარს,ბარგს მართმევს და ხელი-ხელ ჩაკიდებულები მივდივართ მანქანმდე.
-რამე ხომ არ დაგავიწყდა?-ეშმაკურად აფახულებს კაცი წარბებს და მომლოდინედ მიყურებს.
-არა-ვამბობ გაკვირვებული და საზურგეს კომფორტულად ვაწვები თან ჯდომისგან ზევით აქაჩულ შორტებს ვეჯაკგურები.
-მე კი მგონია დაგავიწყდა-ამბობს ღიმილით და ცერა თითს ტუჩებზე მისვამს.
-ჰოო?იქნებ შენ დაგავიწყდა?-ვკისკისებ მე და თვალებში ჯიქურ ვაშტერდები.
-შენ რომ შემახსენო?-არ ტყდება კაცი და ყელში ცხელი კოცნის კვალს მიტოვებს.
-ჰო რათქმაუნდა,უკვე 15 წუთია მანქანაში ვსხესვართ შენ კი ვერა და ვერ დაძარი მანქანა!-ვამბობ წარბშეკრული და მის რეაქციას ვაკვირდები.
-აფერსტი ჭინკა ხარ!-მპასუხობს და ვნებიანად მაცხრება ტუჩებზე,მეც მიხარია მიზანს რომ მივაღწიე, თვითკმაყოფილი ვიშორებ და ვანიშნებ რომ მანქანა დაძრას.
-საღამოს აგანაზღაურებინებ-ამბობს მკაცრად თუმცა ტუჩის კუთხეში მაინც იცინის.
მგზავრობა ორივეს გვღლის და ქალაქის დათვალიერებას ხვალისთვის ვდებთ.ნომერში აბუყბუყებული შევდივარ,ერთი სული მაქვს წყლის ჭავლს ქვეშ დავდგე.ჩემოდანს ვხსნი,საჭირო ნივთებს ვიღებ და სააბაზანოში შევდივარ.ენით აუწერელ სიამოვნებას მანიჭებს ცივი წყალი,გადაღლილი სხეული მიდუნდება და სიამოვნებისგან თვალებს ვლულავ.ხელის გულზე კანის გელს ვისახამ და მთელს ტანზე ვანაწილებ,ცივი წლის შეხება უდიდეს შვებას მგვირს.
-უჩემოდ გადაეყიტე ნებივრობა?-დახშული ხმით მიჩურჩულა ზურამ და ვნებიანად წამეტანა ბაგეზე.
-ზურა აქ რასაკეთებ!-წარბშეკრულმა შევხედე და სიცილის შეკავება ძლივს მოვახერხე.
-მომშივდა!-თქვა კაცმა და ხელში აყვანილი გამიყვანა საძინებელში.

***
დილით ადრიანად დავიწყეთ ქალაქის დათვალიერება,წარმოუდგენლად მსიამოვნებდა ზურასთან ერთად ხელიხელ ჩაკიდებული სეირნობა.უამრავი სამახსოვრო ფოტო გადავიღეთ და ვიმხიარულეთ.საღამოს კი დაღლილები დავბუნდით სასტუმროს ნომერში,ზურასთან ერთად წვეულებაზე უნდა წავდულიყავი.ცოტა გავბრაზდი კიდეც რომ ისევ უწევდა სამსახურეობრივი საქმეების მოგვარება თუმცა არაფერი ვთქვი.
რეკორდულ დროში ვიღებ შხაპს და კაბის არჩევას ვიწყებ.ბოლოს ლურჯ გრძელ კაბას ვიცვამ,წინიდან ჩახსნილს უკან კი ლამაზად ამოჭრილი წელით.თმას მაღლა კოსად ვიწევ და თვალებს მუქად ვიღებავ,ტუჩებზე შინდისფერ ტუჩსაცხს ვისვმ.საბოლოო ჯამში ძალიან მიმზვიდელ და სექსულაურ ლედის ვხედავ სარკეში.სუნამოს ვისხამ და ოთახში გავდივარ,სადაც ზურა მელოდება.ფანჯარასთან დგას და ამაოდ ცდილობს ჰალსტუხის შეკვრას,ღიმილით მიდივარ მასთან და შეკვრაში ვეხმარები.
-იქნებ დავრჩენილიყავით-ჩურჩულებს ის და ყელში ცხელი კოცნის კვალს მიტოვებს.
-ცუდი იდეა არ არის თუმცა გველოდებიან-ვჩურჩულებ მეც და პიჯაკს ვუსწორებ. -მზადაა!-ვამბობ ღიმილით და ხელებს ძირს ვუშვებ.
-საოცარი ქალი ხარ მართა!-ამბობს ის და წელზე ხელს მხვევს.

***
ჩვეულებრივი სქმიანი შეხვედრაა,მდიდარი ბიზნესმენები და მათი ულამაზესი მეუღლეები. ერთი შეხედვით ყველაფერი ყალბია,მათი ღიმილი და მანერებიც კი.ზურას ვიღაც ღიპიანი კაცი ეძახის და ბოდიშის მოხდით სადღაც გაჰყავს.ოფიციანტს წითელ ღვინოს ვართმევ და აივანზე გავდივარ რათა ულამაზესი ხედებით დავტკბე
. სწრაფი დინებით აგორებული ტალღები ქვედაკაბის ბოლოზე შემოვლებული მაქმანივით გარს ევლება კლდოვან სანაპიროს. თავისი სათვალთვალო პუნქტიდან მშვენიერი „ქალწული“ მდუმარედ ადევნებს თვალს ჟამთა ცვლას.
.ჰო ეს ბოსფორის სრუტეა,ერთერთი ღირსშესანიშნავი ადგილი თურქეთში.ციმციმა ლოიონების სინათლე ულამაზესად ირეკლება მოლივლივე წყალში,ეს ყველაფერი კი უმაზესია.
-მერამდენე ხარ?-სიჩუმეს ვიღაც კაცის ხმა არღვევს.
-უკაცრავად?-გაკვირვებული ვუყურებ ტანმორჩილ კაცს.
-მერამდემნე საყვარელი ხარ ზურასი?მეოცე?მეასე?-ცინიკურად იღიმის ის.ვგრძნობ როგორ მივლის მკერდში რაღაც,სახეზე ერთიანად ვხურდები,ამაოდ ვცდილობ აცახცახებული ხელი როგორმე დავმალო მაგრამ არ გამომდის.
-ალბათ მაიასაც იცნობ?-ირონიას არ იშურებს უცნობი.
-მაია?-დაბნეული ვლუღლუღებ მე,უცობის უკან კარებში მდგომ ზურას ვხედავ,მზერა თითქოს გამჭვირვალე აქვს აშკარად რაღაცაზე ღელავს.
-ჰო მაია ჩემი დეიდაშვილი და ზურას საყვარელი ცოლია!-ამბობს კაცი და ცინიზმით სავსემზერას მისწორებს.

ესეც შემდეგი თავი,ბოდიში რომ დავაგვიანე...მომდევნო თავი დასასრული იქნება...