პლიაჟის რომანები გრძელდება?! (თავი 3)
- რავიცი, კაი ტიპია? (მარიამი) - არის რა (მე) - ოჰ (მარიამი) - შენ რას შვრები გიოსთან? (მე) - აუ რავიცი არაფერს სოფელშია ისევე (მარიამი) - უიმე ერთი ეგაა რა (მე) - აუ მომენატრა და ცრემლები მოადგა თვალებზე (მარიამი) - კაი რა გატირებს გოგო, ისე საიდან იცი რო ისევ სოფელშია მოგწერა? (მე) - საღამოს დამირეკა მომიკითხა და მითხრა ისევ სოფელში ვარო და ამ დღეებში ჩამოვალო (მარიამი) - რამეს ხო არ მიმალავ ხო არ შერიგდით? (მე) - რო შევრიგებულიყავით ეხლა მე ასე ვიქნებოდი? (მარიამი) - ეგ მართალია (მე) - კაი წავედი რა მეძინება (მარიამი) - უიმე ქათამი ხარ რა (მე) - დავაი რა (მარიამი) - კაი მიდი და ჭკუით (მე) - კაი შენც ასევე (მარიამი) გავთიშე და ისევ შევედი სოციალურ ქსელში ისევ მშვიდობა იყო არაფერი არ ხდებოდა და გამოვედი, საერთოდ არ მიყვარდა მთელი დღეები ინტრნეტში ყურყუტი, შევიდოდი ხოლმე თუ რამე ხდებოდა ცოტახანს ვრცებოდი თუ არადა გამოვდიოდი. ღამე იყო და კითხვის თავი არ მქონდა ამიტომ დავიწყე კინოს ძებნა რომ მეყურებინა. ავარჩიე კინო და დავიწყე ყურება, მანამდე დაბლიდან წვენი და მისაყოლებელი ამოვიტანე და ისევ ჩემებურად მოვკალათდი. კინოც დამთავრდა ძილი არადა არ მეკარებოდა და ისევ ზღვას გავცქეროდი, საათს დავხედე და პირველიი ხდებოდა. ამ დროს გაისმა ეზოში შემოსასვლელი კარის ხმა გავიხედე და ვაჟბატონი იყო. ყურადღება არ მიმიქცევია ცოტახანს დაბლა იდგა და მაღლა იყურებოდა მერე ამომძახა - ბავშვი რატო არ გძინავს? (თოკა) - არ მეძნება დაბლა არც ჩამიხედავს ისე ვუპასუხე (მე) - ასე არ შეიძლება, ბაბილინა დიდი ხანია დამთავრდა შენ კი ისევ გღვიძავს (თოკა) - წადი რა შენს საქმეს მიხედე (მე) - არაფერი აღარ უთქვამს თავი ჩახარა და სახლში შევედი დაახლოებით 10 წუთის შემდეგ გავიგე ფეხის ხმა კიბეებიდან მოდიოდა, ცოტახანში ჩემი კარის ხმაც გავიგე გავიხედე და თორნიკე იყო - რა გინდა? (მე) არაფერს არ ამბობდა და მოვიდა დაჯდა სავარძელში - კითხვა კვლავ გავუმეორე რა გინდათქო (მე) - რანაირად იქცევი? (თოკა) - მშვენივრად და ვაბშე რა გინდა რისთვის შემოხვედი? ან კარზე მაინც დაგეკაკუნებინა (მე) - რამე გეწყინა წეხან? (თოკა) - რა უნდა მწყენოდა? (მე) - აი ბიჭები რომ წავედით (თოკა) - აჰააჰ (ცოტა ხმამაღლა გავიცინე) და რატო უნდა მწყენოდა ? ისევ სიცილით ვუთხარი (მე) - რავიცი მაინც და შემომხედა, მცირე დუმილის შემდეგ, საყვარელი სიცილი გაქვს (თოკა) - ვიცი (მე) არაფერი არ უთქვამს თავ ჩაღუნული იჯდა და მისი აჩქარებული გულის ცემა მესმოდა, სიჩუმე მე დავარღვიე - შენ აქ ხომ არ აპირებ დაძნებას? (მე) - რატომაც არა და გამიღიმა (თოკა) - კაი მაშინ მე გავალ სხვა ოთახში (მე) - დაიცადე - რა გინდა(მე) - რატომ გადიხარ? (თოკა) - ეს შენი სახლია და სადაც გინდა იქ დაიძინებ, მე კი ამ სახლში სტუმარი ვარ და არ მაქვს უფლება აგიკრძალო რამე, და ბოლოს არ ვაპირებ შენთან ერთად დაძინებას და გავუღიმე და განვაგრძე გზა (მე) - მოიცადე და ხელზე ხელი ჩამავლო (თოკა) - ეხლა რაღა გინდა? (მე) - არ შეწუხდე ბავშვი, მე გავალ ლოყაზე ხელით მიჩქმითა და დაიძრა კარისკენ (თოკა) - მეორედ აღარ გაბედო და ბავშვს ნუღარ მეძახი, გავცეცხლდი (მე) - რატო შენს ბიჭს ეტყვი? ბავშვს კიდე რაც შეეხება ბავში ხარ და რა დაგიძახო? (თოკა) - სახელი მაქვს (მე) - კი ვიცი ბავშვი სახელი (უკვე კარი ქონდა გაღებული და გასული იყო თუმცა იხედებოდა კარის უკნიდან) მაგრამ მაინც ბავშვს დაგიძახებ და გამიღიმა (თოკა) - გაეთრიე იდიოტო (მე) ის უკვე გასული იყო და არც გაუგია რა ვუთხარი. გაბრაზებულმა გამოვიცვალე საღამურები ჩავიცვი და დავწექი. მაინც არ მეძინებოდა საათს დავხედე და ოთხი ხდებოდა, ვიგრძენი რომ მშიოდა და მოკლე ხალათი მოვიცვი და დაბლა ჩასასვლელ კიბეებს ჩავუყევი ჩუმად რადგან ვინმე არ გამეღვიძებინა, ჩუმად შევიპარე სამზარეულოში და გამოვაღე მაცივარი, გამოვიღე საჭმელი და დავჯექი მაგიდასთან შევუდექი ჭამას, მიყვარდა ნელა ჭამა და ეხლაც ნელა ვჭამდი - მმმმ რა გემრიელია და წყალი დავაყოლე - რატო არ იქნება გემრიელი ჩემი დედიკომ მომზადებულია, მომესმა უკნიდან ხმა და გავშეშდი, ისე შემეშინდა სუნთქვა შემეკრა და ნელა შემოვტრიალდი - შენ? და პირი დავაღე (მე) - ხო რა იყო? რატო გაგიკვირდა? (თოკა) - რატო დამყვები კუდში? (მე) - მე? სულაც არა, ხმა გავიგე მე ქურდი მეგონა ჩამოვედი და შენ დამხვდი (თოკა) - და რამდენი ხანია რაც აქ დგახარ და მითვალთვალებ? (მე) - იმდენი რამდენიც შენ (თოკა) - ხოდ აინახე რო ქურდი არ ვარ შეგიძლია წახვიდე ეხლა (მე) - ქურდი ხარ ქურდი და მომიახლოვდა, დაიწია ჩემსკენ და კურში ჩამჩურჩულა, ჩემ საჭმელს იპარავ (თოკა) - გაეთრიე იდიოტო, აღარ მშია ავალ მე ჩემს ოთახში (მე) - ხოდა წამოდი აგაცილებ (თოკა) - არ მჭირდება გზა ვიცი (მე) - ვინმემ რომ მოგიტაცოს გზაში? (თოკა) - ნუ მაცინებ, ვინ უნდა მომიტაცოს თანაც აქ (მე) - მაგალითად მე და გაიცინა (თოკა) - ო დავაი რა, მოვკიდე ჭიქას ხელი ყავა ჩავიმზადე და წყალი დავასხი უკვე ასვლას ვაპირებდი (მე) -მეც მინდა ყავა (თოკა) - მიდი და გაიკეთე (მე) - ვერ გავაკეთებ არ ვიცი გაკეთება (თოკა) - წყალი ადუღებულია, სამზარეულოში სად რა დევს ჩემზე კარგად იცი, ჩაყარე ყავა შაქარი და დაასხი წყალი და მზადაა შენი ყავა (მე) - აუ გთხოვ ბავშვი რა და ისეთმა შემომხედა (თოკა) - ჯანდაბას შენი თავი (მე) გავუკეთე და მივაწოდე - ინებეთ ბატონო თორნიკე (მე) - აჰაჰ ბატონო თორნიკევო (თოკა) მე ყურადღებაც არ მიმიქცევია წამოვედი და დამეწია - ჩემსკენ გადმოიხარა და ტკბილი ძილი ბავშვი (თოკა) მე არაფერი არ მითქვამს უბრალოდ ხელი დავუქნიე უკნიდან რომ მივიხედე უკვე შესული იყო დავლიე ყავა და წამოვწექი ვფიქრობდი რაღაცეებს და ამასობაშ ჩამეძინა, დილით დაახლოებით 11 საათი იყო კარზე კაკუნი გავიგე - შემოდით (მე) - თოკამ თავი შემოყო და ბავშვი გღვიძავს? (თოკა) - უკვე აღარ (მე) - კაი მაშინ ჩამოდი დაბლა სასაუზმოდ გეძახიან (თოკა) - არ მშია და გადავტრიალდი დასაძნებლად მაგრამ კარის ხმა ვერ გავიიგე და უკან გადმოვბრუნდი, შენ კიდე აქ ხარ? (მე) - კი (თოკა) - ხოდა გადი, მეძინება მე (მე) - კაი ბავშვი, მაგრამ გუშინ შუა ღამისას ჭამას ჯობდა დაგეძინა და დაიჭყანა (თოკა) - აუ დავაი რა და ბალიში გავუქანე (მე) - ამ ბალიშით მიგგუდავ იცოდე და მესროლა ისევ ბალიში (თოკა) - გაეთრიე, გადავტრიალდი და თან გავიგე კარის ხმაც. ჩამეძინა, რომ გავიღვიძე წვიმდა წამოვჯექი საწოლზე და დავხედე ტელეფონს, სანდროს და ნიკას მესიჯი იყო ორივე ერთნაირი ტექსტით “გაიღვიძე პრინცესა მზე ამოვიდა“ და დავუბრუნე პასუხი - ავიღვიზე და ღრეჭვის სმაილები (მე) პასუხი რატომღაც არ დამიბრუნა არცერთმა, ავდექი შორტი ჩავიცვი, შლოპკებში გავყავი ფეხი მაღლიდან მაიკა და საროჩკა. დაბლა ჩავედი და დედაჩემი დაბლა იჯდა - ოჰ გაიღვიძე პრინცესა (რუსა) - ჰო მივედი და ვაკოცე (მე) - რამდენ ხანს გეძინა გოგო (თოკას დედა-ანა) - ჰო რა იყო მთელი ღამის უძილო იყავი?? (რუსა) - ისე რა და მის კალთაში მოვკალათდი (მე) - ეე ადე გოგო ისევ ისეთი კი არ ხარ დამძმდი (რუსა) - რა დავძიიმდი ვერ ხედავ ლანდი გამდის (მე) - ხო შვილო ძაან გამხდარი ხარ (ანა) - არადა რასაც ეს ჭამს (რუსა) - აუ დეე მშია და მოვიღუშე (მე) - მიდი შვილო თორნიკეც სამზარეულეშია ჭამს, შენც მიუჯექი და ორივემ ერთად შეჭამეთ (ანა) ძაანაც არ მინდოდა მაგრამ რა მექნა მშოდა, კარგითქო ვუთხარი და გავედი სამზარეულოში - აუ რას ჭამ? (მე) - შემწვარი კარტოფილია გინდა ბავშვი? (თოკა) - აუ ხოო (მე) - მერე მოიტანე თეფში და დაეგდე ჭამე (თოკა) - ჯერესერთიც ისედაც უნდა ამეღო თეფში და მეორეც კი არ დავეგდები დავჯდები და ხმა აღარ ამომიღია ამის მერე და არც მას, დაამთავრა ჭამა და მე მიყურებდა - ეი (მე) - რა იყო? (თოკა) - დიდ ხანს უნდა მიყურო ეხლა ასე? (თოკა) - სუფრასთან მარტო ვერ დაგტოვებ, უზრდელობაა (თოკა) - ოჰო გამომიჩნდა ეხლა ესეც ზრდილობიანი და გავიცინე (მე) - გაწუხებ? (თოკა) - ხო მაკომპლექსებ შეგიძლია ადგე და გახვიდე (მე) - მაშინ ყავა გამიკეთე რა, გემრიელი იყო გიშინდელი ყავა (თოკა) - ადექი და გაიკეთე მე რა შენი მოსამსახურე ვარ? (მე) - მიდი მიდი რა გთხოვ, თან ხო გინდა რო წავიდე (თოკა) - ჭამასაც არ დაგაცდიან რა უფ, ავდექი და ჩემთვისაც გავაეკეთე თავისი კი მივაწოდეე, ეხლა შეგიძლია გაბრძანდე (მე) - კაი მადლობა ბავშვი (თოკა) ცოტახანში უკან დაბრუნდა - რა გინდა რა დაგრჩა რას მობრუნდი? (მე) - შენ დამრჩი (თოკა) - დავაი რა (მე) - დედამ მითხრა შედი მარტო ნუ ტოვებო და აი (თოკა) - დედამ გენაცვალოს შენ, დედიკოს დამჯერი ბიჭი და გავიცინე (მე) - გოგო და წარბი აწია (თოკა) - რა იყო? და მეც წარბი ავუწიე (მე) - წესიერად მელაპრაკე (თოკა) - და რო არა? (მე) - ამოგაძრობ მაგ ენას (თოკა) - მიდი აბა გაბედე (მე) - აუ ნერვებს ნუ მიშლი რა ისედაც მოშლილი მაქვს (თოკა) - რატო? იმ გოგომ აღარ დაგირეკა და მოოიწყინე სიხარულო ? არაუსჰავს დედიკო გენაცვალოს დაგირეკავს და გავიცინე ოდნავ ხმამაღლა (მე) - აჰაჰ ცდებიი დამირეკა და დაიჭყანა (თოკა) - მერე რატო არ გაიქეცი? თუ წვიმის შეგეშინდა (მე) - არაფრისიც არ მეშინია, თუ გინდა დაგიმტკიცებ, ამის თქმა იყო, ამაყენა ზურგზე მომიგდო და გარეთ გამიყვანა - ეეე იდიოტო დამსვი (მე) - რას შვრებით ბავშვებო გაცივდებით (ანა) - სულელები არიან რა (რუსა) - დამსვითქო თორნიკე (მე) - კაი დაგსვავ და ჩამომსვა (თოკა) - რა გინდა რაზე გამომიყვანე რა დაამტკიცე ეხლა ამით? (მე) - ის რომ წვიმის არ მეშინია (თოკა) - ოო დავაი რა, ჩემთვის არ უნდა დაგემტკიცებინა წადი და იმ გოგოს დაუმტკიცე (მე) - კარგი წავედი გატრიალდა და ხელი დამიქნია (თოკა) - უფ იდიოტი (მე) და შევედი სახლში - რაზე გაგიყვანა და ორივემ ატეხეს სიცილი (რუსა) - რავიცი მე გიჟია (მე) - სად არის თვითონ (ანა) - რავიცი წავიდა სადღაცა (მე) - ოხ მე გადამრევს ეს ბიჭი რა (ანა) - კარგი ავედი მე შხაპს მივიღებ (მე) ავედი მაღლა შხაპი მივიღე და თან ვლანძღავდი იმ იდიოტს, მაინც რისი დამტკიცება უნდა ვერ ვხვდები, შევედი ჩემს ოთახში არც ჩამიცმევია ხალათის ამარა ვიყავი წამოვწექი საწოლზე და როგორ ჩამეძინა არ მახსოვს. რომ გამეღვიძა უკვე დაბნელებული იყო, გარეთ გავიხე და კიდევ წვიმდა ოღონდ ისე საშინლად არა როგორც დილით, ისეთი ამინდი იყო გარეთ სეირნობა მომინდა მაგრამ თავი შეუძლოთ ვიგრძენი, ძაან ცხელი ვიყავი,, ამ დროს შემოვიდა ვასკა ოთახში _____ ბოდიშით დაგვიანებისთვის <3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.