–ემა ჰუდსონი... ემა ჰუდსონი... ნაცნობი სახელია, მაგრამ ის გოგო, ის საერთოდ არ მეცნო, ჰაჰ.. ნუთუ ეს მე ვარ?! საკუთარ თავს ველაპარაკები?! ასე მხოლოდ პატარა ბავშვები იქცევიან! ახლა კი ვმხჯელობ, ნეტავ რა მემართება! ნუთუ შეიძლება ერთმა ადამიანმა ასე შეცვალოს მეორეს ცხოვრება.. მან კი ეს მოახერხა, თუმცა მხოლოდ გუშინ შევხვდი, როცა საშინლად წვიმდა და სახლისკენნ მარტოდმარტო სრულიად სველი მივემართებოდი, ნეტავ ღმერთი რას მიმზადებს, ნუთუ ისევ რამე სახიფათო თავგადასავალს , ან იქნებ მხულვარე ცრემლებს. ოჰ დედა! შენ ისე მაკლიხარ, მაგრამ ეხლა ამაზე ფიქრს აზრი არააქვს! მოდი ჩემს ვებ გვერდზე შევალ, ჯეიმს მარტინის ვებგვერდზე, სადაც ბევრი მხიარული ადამიანი დამხვდება და იმედი მაქვს წაიკითხავს ყველაფერსს... აბა შევიყვანოთ პაროლი! ესეც ასეე... აბა ვებ გვერდზე რა ხდება? რამდენი ესემესიაა... ვაიჰ რა კარგია... ჩემი დაბადების დღე ყველას ახსოვს.. ნუთი ეს სიმართლეა... მადლობელი ვარ მეგობრებო, მადლობელი ვარ რომ ერთი უბრალო, მარტოსული ბიჭის ამბავი გახსოვთ გაინტერესებთ და განაღვლებთ კიდეც... მადლობელი ვარ!
ჯეიმსმა წერა დაიწყო
მე ისევ დაგიბრუნდით... დიახ მე ჯეიმს მარტინი 18 წლის უბრალო ახალგაზრდა, ისევ დავბრუნდი, მაგრამ არა ისე როგორც წინათ, ეხლა .. ეხლა უფრო ბევრი ემოციითა და სიხარულით, თანაც დღეს ჩემი დაბადების დღეა .. დღეს 27 ივნისია, სწორედ ეს არის იმის მიზეზი რომ მე ვარ კარგად... თუმცა ჩემში სიხარულის გარდა სხვა ემოციებიცაა ჩაქსოვილი... მოდით დავანებოთ ამ ყველაფერს თავი და გავაგრძელოთ ჩემი ისტორიაა... გუშინ ღამით სადღაც 11–12 ის კენ გარეთ ვიყავი ვსეირნობდი და უცებ გაწვიმდა, მე საშინლად დავსველდი, ამიტომ იძულებული გავხვდი სახლში წავსულიყავი, მაგრამ მე მიყვარს წვიმა, წვიმაში სეირნობა, განსაკუთრებით კი ღამით, მოკლედ სახლში წასვლისას შევეჯახე ერთ გოგონას, მას კი წიგნები გაუვარდა და სამწუხაროდ დაუსველდა კიდეც. მე იძულებული გავხდი მისთვის ბოდიში მომეხადა და ასეც მოვიქეცი მან კი უბრალოდ გაცნობა შემომთავაზა, მეც არ დავყოვნებულვარ ის ხომ ისეთი ლამაზი და მშვენიერი იყო, მისი სურნელიი ჩემზე დიდ გავლენას ახდენდა, მაგრამ როგორც ყოველთვის თავი ისევ ადვილად შევიკავე, ის მწვანეთვალება იყო და მისი წითური თმები ამ თვალებს სრულიად შეეფერრებოდა, მისი სახელი ემა აღმოჩნდა გვარი კი ჰუდსონი, სიმართლე გითხართ ეს გვარი სადღაც გამიგონია, ამიტომ ძალიან მეცნო მაგრამ არაფერი არ მითქვამს, ან რა უნდა მეთქვა? ხომ ვერ ვეტყოდი რომ საიდანგაც ვიცანი??? როგორც აღმოჩნდა ჩემი ტოლი ყოფილა. ამ ყველაფერმა ძალიან გამახარა, რადგან შემეძლო მასთან გარკვეული ურთიერთობა დამემყარებინა. როდესაც გაცნობას მოვრჩით ჩვენ უბრალოდ ჩვენივე გზებზე დავდექით. მე მივდიოდი და თან ვფიქრობდი თუ საიდან ვიცოდი ეს გვარი ეხლაც ამ გოგოზე ვფიქრობდიი და უცებ... ჩემთვის ძალიან მტკივნეული თემა დედა გამახსენდა, არ ვიცი თქვენთვის უკვე მითქვავს თუ არა მაგრამ დედაჩემი სიმსივნით გარდაიცვალა 47 წლის ასაკში და მან მიმიმატოვა, მაგრამ რატომ მხოლობითში? მან ჩვენ მიგვატოვა, მან მე და მამაჩემი დევიდი მიგვატოვა, მაგრამ ჯობია ის აღარასდროს გავიხსენო, რადგან ჩემთვის ყველაზე ტრაგიკული და საწყენი დედაჩემის გარდაცვალება იყო.
– მორჩა დავამთვარე, აუ ნეტავ რომელია საათი... ოჰჰ.. რა დრო გასულია ხვალ სკოლაში ვარ წასასვლელი ჯობია დავწვე..
სკოლიდან აღფრთოვანებული დავბრუნდი,
-რატომაა ყველგან ისს??? მაინდამაინც ჩვენი კლასი რატომ აირჩია ო ღმერთო ჩემო... ვებგვერდში ეს ყველაფერი აუცილებლად უნდა დავწეროო.. კომპიუტერი.. სად არის ეს კომპიუტერიცც.. მიდი ჰე პაროლიი.... შედი ჩქარა ჩქარა! ესეც ასე...
გამარჯობათ.. მე ისევ დაგიბრუნდით დღეს გუშინდელი დღის გაგრძელებას დავწერ... დილას 8ისკენ ავდექი და მომზადების შემდეგ პირდაპირ სკოლაში წავედიი.. იქ თვალი მოვკარი ემას მაგრამ არანაირი რეაქცია არ მქონია, მხოლოდ მომინდა რომ მივსულიყავი ან შორიდან მაინც მეთქვა გამარჯობა მაგრამ შემრცხვა და ყურადგება აღარ მიმიქცევია... დღეს მასწავლებელმა ახალი ამბით გაგვაკვირაა... მაგრამ მე უფრო შეშფოთებული ვიყავი ვიდრე გაკვირვებული, ამ ემოციას კი ვერაფრით ვერ ვმალავდი...ემა ჩემი კლასელი გახდა.. ის ჩემს კლასში ახალი გადმოსულია... ამის მერე კი უფრო უკეთესი ... მასწავლებელმა ის ჩემთან დასვა.. ბიჭებს თვალები დარჩათ მის მზერაზე და საერთოდ მასწავლებლის ამ გადაწყვეტილებაზე, მე კი ხმა ჩამივარდა, ვერაფერი ვთქვი და თანაც პამინდორისავით გავწითლდი, რაც მე ნამდვილად არ მჩვევია. ოხ.. როგორ შემრცხა, გაკვეთილის მერე ყველა დამცინოდაა, საშინელება იყო, ის კი თვალს არ მაშორებდაა ნეტავ რას მომჩერებიაა???? ნეტავ მოვეწონე???? მაგრამ მე ვის უნდა მოვეწონო, რომც მოვეწონო მერე რა? თითქოს ამ ურთიერთობიდან რამე გამოვიდესო ისე ვამბობ ამ ყველაფერს, ღმერთო ემოციებში ვარ არ ვიცი რა უნდა ვუთხრა მომდევნო გაკვეთილზე ან საერთოდ დაველაპარაკო თუ არა მას.... მე სკოლაში საკმაოდ ცუდად ვსწავლობდი მგრამ დავფიქრდი იმაზე რომ ასეთ ფრიადოსან მანდილოსანს რატომ უნდა მოეწონოს ჩემნაირი უხეირო ადამიანი, უშნო ვაჟი და ამავდროულად მოუხერხებელი... რა ტანზე დგას, ისეთი მომხიბვლელია, ასეთი ლამაზი და მშვენიერიი არაფერი მენახა, ნეტავ იცოდეთ როგორ უხდებოდა მას ის საოცრად მოტკეცილი და მოკლე კაბა მის ლამაზ ფეხებზე, ცისფერი გადმოშვებული კოფთა და შავი მოკლეკლავიანი მოსასხამი.. ის ისე ლამაზად და ნაზად გამოიყურებოდა ცოტა არ იყოს სურვილიც კი მომეძალა იმისა რომ ერთხელ! მხოლოდ ერთხელ, მაინც მეკოცნა მისთვის, მაგრამ ვფიქრობ ეს ყველაფერი გადამეტებულია, ის მე არც კი მიკადრებს! მოკლედ ასე ჩაიარა დღევანდელმა ემოციებით სავსე დღემ არ ვიცი ხვალ რა მოხდება და საერთოდ ხვალ დავბრუნდები თუ ზეგისთვის გაადავდებ ამ საქმეს... ერთ რამეს კი ნამდვილად გეტყვით მას მოვეწონები თუ არა მე მაინც ვცდი იქნებ გამოვიდეს რამეე.... აბა ნახვამდის!!!
–ღმერთო რა საშინელი დღე იყოო.. იმედია ხვალ ასეთივე არ იქნება, მაგრამ არ ვიცი რას მიმზადებს უზენაესი, უიი..... დღეს მეგობრებს უნდა შევხდე ვაიმე მაგვიანდება, ღმერთო ალბათ უპასუხისმგებლო ვგონივარრ , აუუ... ველო სადაა ფუ ამის... დროზე წავიდე თორე მომკლავენ.. გავიდა დრო და მეც მმივედი!
–ბიჭო სა ხარ ამდენხანს?
–ხო იცი ვებგვერდი რო მაქ იქ ვიყავი და...
–აა, კაი შენ საპატიო მიზეზი გქონია..
–ნახე ვინ მოდიის....
და უცებ ის ის ემაა.... აუ რა ლამაზ ფორმაშია ის უკვე მოგვიახლოვდა და მისი სურნელი, მას შანელის სუნამო ასხია ისეთი კარგი სუნი აქვს, მმმმ.....
–ჰაიი.. ბიჭებო, რა ვებგვერდზე საუბრობთ??
–არა არაფე.... შემაწყვეტინა საუბარი ჯეიკობმა!
–ეს მისი გვერდია, იქ რაღაცეებს წერს ხოლმე
–ჯეიმს მე არ წამაკითხიებ??
მე სირცხვილისგან კინაღამ გული წამივიდა, ეხლა ის თუ ნახა რაც მე დავწერე, ყველაფერი ჩამეშლება, რა უნდა გავაკეთო?? ამ სიტუაციიდან გამოსავალის მოძებნა ცოტა არ იყოს რთულია, მას ჩემზე რა წარმოდგენა შეექმნება, მხოლოდ მან და ღმერთმა იცის, ეჰ.. ჩემი საქმე წასულია ამ სიტუაციიდან ვერაფრით გამოვძვრები.
დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა, გადავრჩი არაფერი არ უთქვიათ საიტზე, ძლივს ამოვისუნთქე და მალე მოსაღამოვდა კიდეც... საღამოს თითქმის არ მძინებია მეშინოდა არ ენახა ჩემი საიტი,არ მითქმია საიტის სახელწოდება მაგრამ შეიძლებოდა ჩემს კლასელს ეთქვა და ვერ წარმოვიდგენ იმას თუ რა შარში გაავეხვეოდიი ამ ყველაფერს თუ გაიგებდა ემა. ფიქრში უცებ ჩამეძინა მეორე დღეს კი სკოლაში დავაგვიანე, ეს პირველად მოხდა და ამიტომ მასწავლებელს არ უსაყვადურია ჩემთვის, მხოლოდ მითხრა რომ აღარ უნდა დამეგვიანებინა და ჩემს ადგილზე დამსვა. ემა უცნაურად იქცეოდა, და ვიფირე რომ მან ნახა ჩემი გვერდი და თავი შეწუხებულად უხერხულად იგრძნო გადავწყვიტე მისთვის ბოდიში მომეხადა და მივედი მასთან.
–ემა
–დიახ!
მიპასუხა და გაწითლდა
–მინდა ბოდიში მოგიხადო! მე შენ არ მიყვარხარ! ეს... ეს მხოლოდ პრესტიჟის საქმეა, მისმინე არ მიყვარხარ! მე არ კი ვიცი თუ რატომ ვწერდი შენზე ბლოგში ესეთ რაღაცეებს , იმედი მაქვს მაპატიებბ!!!!
ემამ ტირილი დაიწყო და გაიქცა მთელი ძალით, უკან დავედევნე მაგრამ ვერ დავეწიე და მან უბრალოდ წავიდა. მომდევნო დღეს ის არ გამოჩენილა ვიფიქრე ეწყინა თქო მაგრამ მაშინ როცა ერთი კვირის ხანგრძლივობაში არ დადიოდა უკვე ეჭვი შემეპარა იმ აზრში რომ მას მხოლოდ ეწყინა და გადავწყვიტე წავსულიყავი ამ ლამაზ გოგონასთან და ასეც მოვიქეცი კარები დედამისმა გამიღო.
–უკაცრავად! ემას სცალია???
–დიახ ვინ ბრძნდებით?
–გთხოვთ უბრალოდ უთხარით რომ მეგობარმა მოაკითხა
–კარგით!
მალე ემაც გამოვიდა მე მას გასეირნება შევთავაზე და იმის ახსნა თუ რა მოხდა იმ დღეს, ემამ დამთანხმდა, ეხლა კი ბედნიერი ვიყავი რადგან შეცდომის გამოსწორების შანსი მქონდა. ჩვენ ხიდთან მივედით საიდანაც ულამაზესი პეიზაჟი ჩანდა და იქვე ხიდთან ჩამოვჯექით.
–ემა... ბოდიში გთხოვ მაპატიეე...
–რა გაპატიო? რა შენი ბრალია თუ არ გიყვარვარ ?
–სიყვარული რა შუაშია საერთოდ????
–ნუთუ ჯერ კიდევ ვერ მიხვდი!
–რას უნდა მივმხვდარიყავი?
–იმას რომ მიყვარხარ... მიყვარხარ გესმის?
და ემას თვალებიდან მხურვალე ცრემლი გადმოდინდაა.... მე კი ეს ცრემლები უბრალოდ მოვწმინდე და ისე ჩავეხუტე როგორც მას ჯერ არავინ ჩახუტებია!
–ეხლა უკვე გასაგებია
–რა არის გასაგები? ქვითინით თქვა მან
–რა არის გასაგები და ის თუ რატომაც იქცეოდი ასე უცნაურად და რატომაც ტირილით გაიქეცი სახლში..
–ჯეიმსს, მაპატიე ეხლა რ შემიძლია მეჩქარება სახლში თუ არ მივედი დედაჩემი საშინლად დამსჯის გთხოვ მაპატიე უნდა წავიდე, ემამ ადგა და სირბილით წავიდა მე კი დავუძახე და რა ხმაც მქონდა მთელი გულითა და ხმითაც ვუთხარი რომ მიყვარსს მან კი გამიცინა და წავიდა მაგრამ ამჯერად ნელი ნაბიჯებით.
–დედა მოვედიი!
–შვილო იმ ბიჭს რა ქვია?
–ჯეიმსი, მან მე დღეს მთელ მსოფლიოში ყველაზე ბედნიერ ქალად მაქცია!
–მართლა? და მაინც რა გააკეთა ისეთი რომ ჩემი ულამაზესი და უსაყვარლესი შვილიკოს გული მოინადირა?
–დეე... მან მითხრა მიყვარხარო
–ემაა ერთ რამეს გეტყვი ბოლომდე არ ენდო, ყოველშემთხვევაში ბიჭია და რა იცი რას ფიქრობსფრთხილად იყავი შვილო!
უთხრა ემას მან და ჩაეხუტა
–დედიკო, ჩემი აიპედი სადაა?
–აი დედა იგერ დევს მაგიდაზე
და დედამისმა ემას ხელით აჩვენა ტელეფონის ადგილსამყოფელი
ემამ დაურეკა ჯეიკობს და ჯეიმსის ბლოგის სახელწოდება ერთი ხვეწნით ძლივს წამოაროშინა და შევიდა კიდეც ჯეიმსის ბლოგში ყველაფერი წაიკითხა და ცრემლების ზღავში ჩაიძირა! მომდევნო დღეს როგორც კი ჯეიმსი დაინახა მაშინვე მივიდა და აკოცა მთელი სინაზითა და სიყვარულით თან ცრემლები სდიოდა და გადაწყვეტილებებს გულში ჩუმად ადგენდა, ეს გადაწყვეტილებები კი ოჯახის შექმნას ეხებოდა მაგრამ არა ახლა, 2 წლის მერე მას არ სურდა ადრეულ ასაკში გათხოვება არ სურდა და არც გათხოვილა, გათხოვდა 23 წლის ასაკში გათხოვების 4 წლის თავზე კი უკვე ფიქრობდა თუ როგორი ფერით შეღებავდა შვილის ოთახს!♥
იმედია მოგეწონებათ ახალი ვარ
და არ ვიცი როგორი რექაცია გექნებათ..
იმედია მოგეწონათ♥