ქარი სახეში აყრიდა თმებს,ცრემლები კი უმაწყალოდ ეცემოდნენ მის ღაწვებზე,ზაფხული იწყებდა დომინირებას და მისი ფერები წელიწადის ჟამობას. ლონდონი ყოველთვის ლამაზი იყო წელიწადის ნებისმიერ დროს და მოწონდა ის ყველას...როგორ სძულდა ზაფხული,მაგრამ სხვა გზა არ ჰქონდა უნდა გაეძლო,ვინაიდან ამდენს გაუძლო ამ წყეულ ზაფხულსაც გაუძლებდა,მისით თუ უმისოდ ასე რატომ იტანჯებოდა,რატომ?! ნუთუ ამდენი ტანჯვის შემდეგ კიდევ ეს დაიმსახურა?!
-ბედი დამცინის თანაც მწარედ...ამოისლუკუნ გედენიძის ქალმა. ხვალ მისი დაბადების დღე იყო,როგორ სძულდა ეს დღეც და საერთოდ ყველა. რაც ის საქართელოდან წამოვიდა 6 თვე და 16 დღე გავიდოდა ხვალ,თუმცა წამით არ განელებია ტკივილი. დედას ათასში ერთჯერ ურეკავდა,ასევე ნიკოსაც...ლონდონში ძველი ნაცნობები ნახა თუმცაღა ვერც ისინი უამებდნენ ტკივილს,დადიოდა ქუჩებში და ხედავდა როგორ გარბოდა დრო,თუმცაღა ის ვერ ეწეოდა.დედას სიტყვები გაახსენდა დროსათან დაკავშირებით და კვლავ მწარედ ჩაეღიმა. უოჯახობა,უნაკაშიძეობა,როგორ თკიოდა ვინ უწყის მაგრამ მედგრად იდგა ყოველთვის თუმცაღა სული უკანკალებდა მათი მონატრებით.
**** *********** ********** ********** ****
-მზად ვარ...ამაყად გამოაცხადა ნაკაშიძემ და მის ოჯახს მზერა გაუსწორა...
-აი,ასეთი მომწონხარ ძამიკო ასეთი! სიცილით უთხრა ნინჩომ და კისერზე ჩამოეკიდა ძმას.
-ჩემო ლამაზო! შუბლზე აკოცა ძმამაც. და აკანკალებული ხელების დამალვას ცდილობდა შარვლის ჯიბეებში.
-ვიმედოვნებ,ასეთ უმსგავსობას აღარ ჩაიდენ ალექსანდრე და იქნები ისე სახელოვანი გვარის გამგრძელებელი ნაკაშიძეების! იმედი აღარ გამიცრუუო,და ეს 6 თვე სამუდამოდ დაივიწყე! დავითმა თბილ-ცივი ტონით უთხრა შვილს.
-არ ვიცი რა მოხდა და არც მაინტერესებს თუმცაღა ამ ყოველივეს მიზეზი ქალი ვხვდები,დაიმახსოვრე შვილო არცერთი ქალი არ არის შენი პიროვნების განადგურების ღირსი! ის ქალი არ ვიცი ვინაა,მაგრამ ვხვდები რომ შენს ფრჩხილად არ ეღირება ჩემო ბიჭო! ლოყაზე აკოცა მერიმ შვილს და თმაზე ხელი გადაუსვა.
-დედა ..... სხვა რამის თქმას აპირებდა ალექსი,მაგრამ გადაიფიქრა და სხვა უთხრა პაუზის შემდეგ. მართალი ხარ არცერთი ქალი კი არა საერთოდ არავინ არ არის ამის ღირსი. ამ შეცდომას აღარ გავიმეორებ 6 თვე დავკარგე ცხოვრების,ალკოჰოლიკად და....ათას ქალთან მოსიარულედ ვიქეცი თანაც კაზინოებსაც არ ვიკლებდი ვიცი ბევრი გატკინეთ და მაპატიეთ,გპირდებთ ჩემით ისევ იამაყებთ. ახლა კი წავალ კომპანიაში ბევრი საქმეა,მივხედავ.
****** ****** ***** ********** *************************
მთელი დღ არ ამოუღია თავი საბუთებიდან,თანაც გეგმას სახავდა როგორ ჩაეძირა მიშას კომპანია,რათა ამით ერთი დარტყმა მიეყენებინა ნინუცასთვის,იცოდა როგორ უყვარდა მიშა.რამდენიმე დღ ასეთ მუსაობაში გალია ალექსმა.
ერთ დღესაც ხან რა თათბირი ჩაატარა,ხან რა...სააათს რომ გახედა უკვე 9 იყო...
-რა დრო გასულა,სახლში წასვლის დროა. პიჯაკი მკლავზე გადაიკიდა და ოთახის კარი გამოიხურა,უნებურად გაექცა თვალი ნინუცას კაბინეტისკენ,და სურვიილმა შეიპყო,შესულიყო იქ..გასაღებები მოიძია და კარი შეაღო.
მისი სუნამოს სუნი ეცა და სული შეეგუდა მამაკაცს.ისევ ისე იყო ყველაფერი როგორც მისი ყოფნის ჟამს,ოღონდ ერთი განსხვავებით თავად გედენიძე არ იყო კაბინეტში,ყველას უთხრა რომ მივლინებაში იყო ნინუცა და მის კაბინეტს არ შეხებოდნენ,ამიტომ მისი ნივთებისთვის არავის მოუკიდებია ხელი. სავარძელისკენ დაიძრა და მის სახელურზე გადაფენილი პატაარა ბანტის შარფი დაინახა, დაიხარა და ხელში აიღო,დაყნოსა და მისმა სურნელმა შეიპყროოო,ქალის სუნი ამ პატარა მატერიას ისე შემორჩენოდა,რომ....მთელს ოთახს აბრუებდა.
-არ მეგულება ქალი ვისაც მსგავსი სურნელი აქვს! ამოინუტბუტა და მხურვალე ტუჩები შეახო. მერე უმალ ჩაიკუჭა შარფი ჯიბეში და ოთახის კარი გამოიხურა.
მანქანას გიჟივით მართავდა,დიდ რკინის კართან მიაყენა,მერეის კარი გამოააღო და შიგნით შევიდა,ზარის ღილაკს თითი არ აუშვა და გამუდმებით რეკდა ზარს.
-ვინ ბრძანდებით?გაკვირვებული სახით კითხა ქალბატონმა მარიამმა ალექს. მხოლოდ ერთჯერ ჰყავდა ნანახი მარიამს ის,ისიც ფოტოზე, მაგრამ მაინც მოახერხა მისი შეცნობა.
-ალექს ნაკაშიძე ვარ ქალბატონო.
-და მერე აქ რა გესაქმებათ?!ცივი ხმით მიმართა ქალმა.
-სად არის თქვენი ქალიშვილი?არც მან დააკლო სიცივე და სიმკაცრე ხმას.
-ეგ უკვე თქვენი საქმე არ არის ალექსანდრე,ჩემი შვილი ძაალიან შორსაა,ძააალინ მან იქ ახალი ცხოვრება დაიწყო...“ახალი ცხოვრება დაიწყო“ ექოსავით მეორდებოდა ალექსის ყურთასმენაში.
-გასაგებია,რომ ახალი ცხოვრება დაიწო მაგრამ აქ მას 2 წლიანი კონტრაქტი აქვს ჩემს ფირმასთან გაფორმებული და ასე გადაეცით თუ არ უნდა ვუჩივლო,კონტრაქტის დარღვევაში და ბატონი მიხეილის ფირმა სამუდამოდ ჩავძირო სამსახურს დაუბრუნდეს და 2 წლის მერე სადაც უნდა იქ წავიდეს და იქ დაიწყოს ახალი ცხოვრება! ღამემშვიდობისა ქალბატონო. ჩქარი ნაბიჯით დატოვა ეზო და გახევებული დატოვა მარიამი.
****** ****** **** ***** ****** ****** *************
-რას შვრები? დღეს მაგრად ვქეიფობთ ხომ ნინ? ნინიმ ომახიანად შესძახა მეგობარს.
-აბა რაა ნინი... ორი ნინი,ორი დეიდაშვილი ერთი სახელით და განსხვავებული ბედით,როგორ უყვარდათ ერთმანეთი,მაგრამ სათანადოდ ვეცერთი ვერ ხატავდა,ნინიმ მას შემდეგ გადაწყვიტა ლონდონში წამოსვლა რაც გაიგო რომ ნინუცა მარტო იყო ამხელა ქალაქში.
საღამომდე ბევრი ლონდონელი მეგობარი და არა ლონდონელიც მოიკრიბა მათ ბინაშ და შეჰყვნენ სმას,უკვე კარგად შეზარხოშებულები იყვნენ როდესაც ნინუცა წამოდგა და სადღგრძელო თქვა.
-მოდი ამ ჭიქით მას გაუმარჯოს ვისაც ელი და იცი რომ არასდროს არ მოვა,იცი რომ მის გარეშე ვერ იცოცხლებ,მაგრამ მაინც სუნთქავ მისი კოცნის იმედით! გადაკრა ვისკით სავსე ჭიქა გედენიძემ და ოთახი დატოვა,აივანზე გავიდა...არ უტირია,წვეთი ცრემლიც არ გადმოვარდნია,მაგრამ ყული ტკიოდა. ზურგს უკან ცხელი სუნთქვა იგრძნო.
-ნინ...
-ჰმ....
-იქნებ დავბრუნებულიყავით საქართველოში?! რას იტყვი? უმისოდ არ შეგიძლია ხედავ...
პასუხად ნინიმ მხოლოდ ნინუცას უმეტყველო სახე მიიღო და
-სასმელი მინდა,სასმელი თანაც რაც შეიძლება ძლიერი მხოლოდ ეს მიშველის.
-კი მაგრამ შენ ხომ არ სვავ ბევრს და მითუმეტეს ძლიერ სასმელებს?!
-დღეს ვსვამ! გადაჭრით უთხრა დეიდაშვილს და მხარი გაკრა გედენიძემ.
************* **************** **************** **********************
დადა გამალებით იყურებოდა ლეპტოპში,უნდოდა რაღაც ეთქვა ალექსისთვის,მაგრამ თავს იკავებდა....თემოც ანალოგირ მდგომარეობაში იყო.
-გეტყობა დადა რომ რაღაც გაქვს სათქმელი თქვი და მზერას ნუ მარიდებ,რა ნახე ლეპტოპში?! ფეხი ფეხზე გადაიდო ნაკაშიძემ და მოსასმენად მოემზადა.
-არაფერი...
-კარგი,მაშინ განვაგრძობ მუშაობას.... ისევ დაიწყო ქაღალდებში ქეთიალი ალექსმა. თემოს გულმა არ მოუსვენა და პირი გააღო.
-შეიძლება არ გაინტერესებს,მაგრამ დღეს მისი დაბადების დღეა 23 შეუსრულდა....
-რაა?! კი,მაგრამ... დღეს მისი დაბადების დღაა/???!!!
-ხო ფბ-ზე ვნახეთ.... კარგა ხნის დუმილის შემდეგ ამოიოხრა ალექსმა და მტკიცედ თქვა.
-წამოდით დავლიოთ ჩემს ბინაში. ბიჭებიც უხმოდ დაყვნენ მის ნებას დააა შეუდგნენ მამა-პაპურ სმას თრობამდე.
************* ***************** **************** ****************
ღამე საშინელმა ზარის ხმამ გამოაღვიძა ალექსი,თავი უსკდებოდა,თვალებს ვერ ახელდა საშინელ ნაბახუსევზე იყო.
ზარის ხმა არა და არ შეწყდა.
-კი,მაგრამ ვინ ჯანდაბაა,რომ ამ შუაააღამეს სახლი დააეწვა და ჩემთან მოვიდაა?!.... ფეხზე წამოდგომა სცადა და ძლივს წამოჯდა და ფეხები იატაკზე დაუშვა,როგორც იქნა წამოდგა და შეტორტმანდა.... ნახევრად შიშველი გავიდა ჰოლში,მერე ქვედა სართულზე ჩავიდა და ძლივს მიაღწია კარამდე. არც გაუხედავს ვინ იყო,პირდაპირ გააღოოოო გააღო და პირი ღია დარჩა გააოცებისგან,ეგონა სიმთვრალის მოლანდებები სჭირდა,თვალები რამდენჯერმე მოიფშვნიტა მაგრამ სილუტეი გაქრობის მაგივრად უფრო მკვეთრად გამოჩნდა....

შობას გილოცავთ,მრავალს ჩემო შოკოლადებო,მრავალს <3
იმდენი შეტყობინება მივიღე გადავწყვიტე დამედო ახალი თავი,პატარაა მაგრამ სულ არაობას სჯობს მგონი ))
შემიფასეთ და გააკეთეთ პროგნოზები,გელით ბევრი-ბევრი კომენტარებით.
უყვარხართ თქვენს ალექსანდრას. <3