აწითლებული მოვშორი აწ უკვე ქმარს და შეწითლებულ ლოყებზე ხელიაგულები მივიდე, რასაც ბექას იონიული ჩაცინება მოყვა...
სიმღერა დამთავრდა თუ არა მაშინვე ვერანდაზე გავედი და მომხდარი გაანალიზება დავიწყე...
ჯერ კიდევ ფიქრებში მყოფს ჩამესმა ჩემი სახელი და თავი უსიამოვნოდ გავაქნიე...
-მარიამ მეტრეველი, ჩემი რძალი... გოგო რომელიც ოჯახმა გაათხოვა ფულის გამო.. გოგო რომელიც უმანკოა და ჩემ ძმას არ იცნობს... და მარიამ, შენ გჯერა ამ ზღაპრის?
-უკაცრავად? თქვენ ვინ ხართ?!
გოგონას ამ ტექსტმა ჩემი საცარი გაკვირვება გამოიწვია და სათქმელს ძლივს მოვუყარე თავი
-ოოოო ამ ყველაფერთნ ერთად კარგი მსახიობიც ყოფილხარ.
-იქნებ ამხსნათ ჩემგან რა გინდათ? ან რა მსახიობი ამ რა ზღაპარი გამაგებინეთ!
უკვე მოთმინრბიდან გამოსული ხმას ვერ ვაკოტროლებდი და საგრძნობლადაც ავუწიე ტონს...
-ჯერ ტონს დაუწიე, მე ანამარია გასვიანი ვარ.. ბექას უმცროსი და... ამერიკიდან ჩამოვედი, რადგან მშობლება გამაგებინეს ბექას ცოლი მოყავს და აქ იყავიო...
სიმართლე გითხრა ბექას ხუთი თითივით ვიცნობ და გოგოს სერიოზული თვალით არასდროს შეხდავს... ამიტომ ეს ყვლფერი მამაჩემის ფულის გამო ხდება..
ცალყბად ჩაიცინა და თვალებში მომაშტერდა....
-საკმარისია, არ მაინტერესებს რა ფიქრობ ჩემზე და ამ უეცარ ქორწილზე... დაიმახსოვრე არასდროს მოგცემ უფლებას ჩემი და ჩემი ოჯახის თავმოყვარეობა შელახო.. არასდროს... არასდროს გაბედო და შეურაცხყოფა არ მომაყენო, იცოდე მწარედ გაზღვევინებ ... კარგად დაიმახსვრე.... ეხლა კი ბოდიში დაბაზში უნდა დავბრუნდე, ალბათ საყვარლი ქმარი მეძება უკვე...
ირონიულად შევხედ ანამარიას და დარბაზში შევედი...
იქ შესულს გოგონები ვერსად ვიპოვე და გეზი საჭირო ოთახისკენ ავიღე...
იქ შესულს კი არც ისე სასიამოვნო სცენა დამხვდა..
ჩემ ქმარს ვიღაც ქერა ლამაზმანი ყავდა კედეზე აკრული და ვნებიანად კოცნიდა...
-უკაცრავად
მომხდაით შოკირებულმა ძლივს ამოვილაპარაკე და ტერიტორია უკუსვლით დავტოვე...
კარების დაკეტვა და ჩემი მძმე სხეულზე შეჯახება ერთი იყო...
-კარგად ხარ?
ჩემამდე ბოხმა ხმამ მოაღწია და მალევე შეძლო ჩემი ყურადღბის მიბყრობა...
-ამმმ...კი კარგად ვარ მადლობ...
-ნიკა გასვიანი ბექას ძმა..
-სასიამოვნოა, მარიამ მეტრეველი ბექას ცოლი....
მის გამოწვდილ ხელს სიცილით ჩამოვართვი ხელი და ბექასგან განსხვავებით მის მწვანე თვალებში ჩავხედე...
-ააა გასაგებია რატომ მიყურებ ეგეთი თვალებით... ყველას უკვირს ჩემ და ბექას შორის ესეთი სხვაობა, მაგრამ ფაქტია მე მწვანევალება ვარ ის ყავისფერთვალება არცერთი ნაშვილები არ ვართ... - ბოლოს სიცილით დაამატა და უფრო ფართედ გამიღიმა... - და რა ხდება ისეთი იქ, რომ ესე "დაშოკილი" გამოხვედი?
შმახსენა წეღანდელი ბინძური სიუჟეტი და უსიამვნოდ გამცრა...
-იცი... ამმმმ.... ისა როგორ გითხრა იქ...
ჩემი აბლუყუნება და ტუალეტის კარების გაღება ერთი იყო....
იქედან წეღანდელი ინციდენტის მთავრი გმირი, ქერა გოგო გამოვიდა მოკლე კაბის სწორებით და უკან ჩემი ქმარი მოყვა ჰალსუხის სწობით...
-ამის დედაც....
თავისთვის შეიკურთხა ბექა და ჩვენკენ წამოვიდა
-ბექა აქ რას აკეთებ? ერთი დღეც ვერ მოითმინ შე*ემა? ქორწილი გაქვს ბოლო-ბოლო.... ვიცი არ გსიამოვნებ ეს შენი ქორწილი არც ამ გოგოს არ სიამოვნებს მაგამ იტანს... უკვე მოუწია შენი ღალატის ნახვა და მეტისთვის ნუ გაიმეტებ, ჯერ მხოლოდ 18 წლისაა..
-აუ შემეშვი რა ძმურად
ბექათი გაოცებულ ნიკას ზურგს ამოვეფარე და ცრემლები შეუმჩნევლად მოვიწმინდე...
-მაპატიე ბექას ეს საქციელი, უბრალოდ...
-არაუშავს არ ინერვიულო... მის ადგილას რომ ვიყო მეც ეგრე მოვიქცეოდი... უბრალოდ მიკვირა არცერთ არ გავხარ ხასიათბით?
-ანუ?
-ანუ უკვე მოახერხა შენმა დამ ჩემი გამოლანძღვა...
-მოცა რა? ანამარიამ გაგლანძღა?
-ხო.. ვიციო რო მარტო მამაჩემის ფული გაინტრესებსო და ჩემ ძმასაც მაგიტომ შეეტენეო და რაღაცეები...
-არ მიაქციო ყურადღბა ძალიან ეგოისტია ბექას მიმართ.. არ უნდა მისი სიყვარული ვინმესთან გაიყოს...
-მესმს მაგრამ ბექას არ ვუყვარვარ და არც მე არ მიყვარს... ჩვენი თანაცხოვრება მაქსიმუმ 6 თვეს გაგრძელდეს და არ მინდა ეს ექვსი თვე ვიღაცის სიძულვილში გავატარო..
შუა ღამე იყო დარბაზიდან ბოლო სტუმარიც რომ გავიდა და დავრჩით მხოლოდ ახალდ შეუღლებულები, მეჯვარეები და ოჯახის წევრები...
მთელი დღის აფერისტობიდან გამომდინარე ძალიან დავიღალე და დაღლილი იქვე სკამზე ჩამოვჯექი და დღევანდელი დღის გადახარშვა დავიწყე....
ყველაფერი ძალიან წრაფად და გაუანალიზებლად მოხდა... ჯერ მხოლოდ სამი დღის წინ ერთი, თვრამეტი წლის თავქარიანი გოგო ვიყავი, რომელიც მხოლოდ სწავლაზე და მეგობრებზე ფიქრობდა...
ეხლა?
ეხლა კი ოჯახი მყავს...
რთულია არა?!
ძალან რთულია... ესე ერთბაშად მოწყდე ყველაფერს...
ჯერ კიდე ვბრაზობ ოჯახზე და არ ვიცი კიდე რამდენხანს ვიქენები მათზე გაბრაზებული..
-მარიამ დედი - გვერდზრ ლანა მომიჯდა და თავზე ხელი მზრუნველად გადამისვა- მადლობა დე... მადლობა რომ ჩვენთის ესეთი რამ გააკეთე...
-დედა დამანებე თავი... თქვენთვის ისედაც ბევრი გავაკეთე და მეტა აღარ ვაპირებ.. უბრაოდ მოკიდე მამას ხელი და სახლში წადით...
მოჩვენებით სიწყნარით ამოვილაპარაკე და ზური ვაქციე...
-მარუს... კარგად ხარ?
გვერდზე ზუკა ამომიდგა და როორც ბავშვობაში ისევ ისე ჩამეხუტა...
-რავი მგონი ნორმალურად, ოღონდ გთხოვ ეხლა ბოდშების მოხდა არ დიწყო ექვს თვეში შენთან ვარ... ეხლა კი წავალ გოგოებს ვნახავ და მერე "ქმარუკას მოვნახავ"...
ძლიერა მოვეხვი და კარგად შემთვრალი გოგოებისკენ წავედი..
-გოგოებო იმედია არ დამივიწყებთ და ყველაფრის მიუხედავად მაინც მოხვალთ ჩემ სანახავად..
ყურში ვუჩურჩულე ორივს და ზურგიდან მოვეხვიე...
-მარიამ.. მომენატრები ჩემო გოგო
ორივემ ერთხმად შესძახეს და ჩამეხუტნენ
-კარგით რა იყო სხვა ქალაქში ან ქვეყანაში კი არ მივდივარ რა გჭირთ...
სიცილით ვუთხარი და მოახლოებულ ქმარა გავხედე
-ბოდიშით გოგონებო მაგრამ ცოლი უნდა წავიყვანო სახლში...
მხურვალე ხელი წელზე შემიცურა და გასასვლელისკენ მიბიძგა..






ძალიან გამიხარდა თიოეული კომენტარი წინა თავზე და მომცა სტიმული გამეგრძელბინა <3 იმედია მოგეწონებათ <3