მოკლედ ამ იდიოტმაა ნერვები ხო მომიშალა ახლა მშბლებიც აღარ მენდობიან და სახლში გარედან მკეტავენ,შევედი ოთახში თავს პატარა ბავშვივით ვგრძნობ მშობლები რომ დატუქსავენ ხოლმე. ჩავწექი ლოგინში შევედი facebookze მიანტერესებდა მომწერა თუ არა მესიჯები მარტო ნუცასგან მქონდა მოსული ყველაფერი მოვუყევი ორ საათ ნახევარი ვლაპარაკობდით 12 ზე დედა შემოვიდა მომინახულა თავი მოვიმძინარე საწოლზე დამიჯდა და ჩამჩურჩლა
-ანა გძინავს დე?
-არა არ მძინავს
-დედიკო სად იყავი დღეს?
-ბიჭთან პაემანზე
-მოგწონს ეგ ბიჭი?
-არ ვიცი დედა მგონი ძაან
-კაი მაშინ მეორე გასაღები იცი სადაც გვიდევს ხოლმე ოღონდ მამიკოს არ უთხრა
-დედაააა ძაან მიყვარხარ საუკეთესო დედა ხარ დედებს შორის
ღამე ვეღარ დავიძინე იმ იდიოტზე ფიქრში გავატარე როგორ შეძლო რომ ორი დღეა რაც ვიცნობ და სულ მაგაზე მეფიქრება ღამის 3 საათზე ძლივს დამეძინა. დილით გავიღვიძე ცუდ ხასიათზე ვიყავი არ მწერდა ბოი ჩემ საწოლზე იწვა ეტყობა თავს დამნაშავედ გრძნობდა გვერდიდან არ მცილდებოდა ფანჯრიდან გადავიხედე
და დავინახე დაჩი ძმაკაცებთან ერთად ზის და რაღაცაზე კვდება სიცილით ძაან გავმწარდი ჩავიცვი ნაცრისფერი სპორტული შარვალი სპორტული ზედა და ქვემოთ ჩავედი თან ფულიც წავიღე რომ მიზეზი მეთქვა ჩასვლის თუ რათქმაუნდა საერთოდ შემეკითხებოდა ჩავედი თუ არა დავინახე ვიღაცას რაღაცას დიდი ინტერესით უყვებოდა დამინახა, მე გზა გავაგრძელე არც შევხედე გამომეკიდა და დამიძახა
-ჰერკულეს საით გაგიწევია?
არაფერი ვუპასუხე
-რა იყო გამებუტე?
-დაჩი რა გინდა არ მაქ შენი თავი მეჩქარება
-სად მიდიხარ ფეხი აღარ გტკივა?
-რავიცი მომშივდა და მაღაზიაში მივიდვარ
გავაგრძელე გზა დაჩი აღარ გამომყვა აღარც არაფერი უთქვამს გადავწყვიტე რომ დაჩი უნდა დავივიწყო, მივხვდი რომ აზრი არ ქონდა სულ ტყუილა დამაწყდებოდა ნერვები შევედი მაღაზიაში პირველი რაც მომხვდა ხელში მგონი სარეცხის ფხვნილი ვიყიდე და სახლში წამოვედი გზაში დაჩი ვეღარ შევამჩნიე არც ბიჭებთან იჯდა მაგრამ აღარ მაინტერესებდა ავედი სახლში წამოვწექი ჩემთვის გავხსენი ლეპტოპი ჩავრთე ფილმი my best friends wedding და დავიწყე ყურება თან ვფიქრობდი ამ სარეცხის ფხვნილს ჩიფსი მაინც მეყიდა მოკლედ მესმის კარზე კაკუნი ავდექი და ვხედა დაჩის რაღაცა უჭირავს ხელში
-აქ რა გინდა?ახლა სახლში უნდა შემოგიშვა?
- არა ვიცი რომ არ შემომიშვებ რავიცი არამგონია ფხვნილის ჭამა მოგწონდეს ამიტომ აჰა ეს შენ და მიირთვი
დაჩიმ ქაღალდის პარკში ჩადებული ხაჭაპურები და ლობიანები მომაწოდა
-მადლობა
-ხო იცი ნიძლავი ძალაშია
-შენ ამ ყველაფერს იმიტომ აკეთებ რომ თავი მომაწონო და ნიძლავი მომიგო?
-ეგ უკვე ჩემი საქმეა ისე თუ გინდა შემოვალ და რამე ფილმს ვუყუროთ
-არა დაჩი მადლობა ნახვამდის
გავუღიმ დაჩიც წავიდა შუა გზაში რაღაც რო არ მომაძახოს ისე ვერ წავა
-გიხდეა ეგ პიჟამო გარეთაც მაგით იარე
კარები მივუჯახუნე ისე რო გაეგო ჩემი ფილმის ყურება გავაგრძელე თან ვფიქრობ რა დამპალია მაგრამ ძაან საყვარელი
დაჩის მოტანილი ხაჭაპურები მე და ბოიმ შევჭამეთ,ფილმსაც ვუყურე,ამასობაში მოსაღამოვდა facebookზე სპეციალურად არ შევედი ვიფიქრე ძილის წინ შევალ თქო,ამასობაში დედა და მამა მოვიდნენ,მომიტანეს ბევრი ბევრი შოკოლადები,დედამ ჩემი საყვარელი ნამცხვარი ბრაუნი გამოაცხო.11 საათი რომ გახდა facebookზე შევედი 3 მესიჯი დამხვდა ერთი ჩემი თაყვანისმცემლისგან შაკო ქვია ყოველღე მწერს ზაფხულში გავიცანი ზღვაზე და იმის მერე შემაღონა მეორე მესიჯი ნუცასგან მქონდა მესამე როგორც იქნა დაჩისგან
-ჰერკულეს როგორ ხარ?
-კარგად
-ხო მეც სხვათაშორის,მისმინე ვიფიქრე რადგან უკვე შეგიძლია სიარული ხვალ ჩემ ძმებს გავაცნობ თქო
-მეგობრებს?
-ჰო მეგობრებს
-კი ბატონო ოღონდ საღამოს იყოს დილით საქმეები მაქვს
-კაი როცა მოიცლი გამაგებინე
დილით საქმეები არ მქონდა მოცლილი რო არ ვეგონო მოვიგონე მაგრამ საქმეს აუცილებლად გამოვიჩენდი ტყუილი რომ არ
გამომივიდეს ბოლოს და ბოლოს ბოი რამდენი ხანია არ გამისეირნებია.
მალევე დამეძინა დილით გავიღვიძე დავიმუშავ ჭრილობა უკვე მიხორცდებოდა და საშინლად მექავებოდა,ბოი ვასაუზმე მეც ვისაუზმე
და ჩავედით ქვემოთ, გამიკვირდა ბოი ისე ჭკვიანურად იქცეოდა არც ტოკზე მექაჩებოდა არც არაფერს მისდევდა,თვალი მოვავლე იქაურობას, დაჩი ვერ შევნიშნე მაგის მეგობრები იჯდნენ გარეთ დაჩი არ ჩანდა, უცებ დავინახე საბა ჩემი ბავშვობის მეგობარი გადამკოცნა
-როგორ ხარ ანა რამდენი ხანია არ მინახიხარ
-კარგად საბა შენ?
-რავი მეც კარგად შენი ძაღლია?
-კი ჩემია
-გავიგე რაც დაგემართა,მუხლი რო გადაგიტყავებია თუ გინდა გაგასეირნებინებ თან გამოგყვები მაინც არაფერს ვაკეთებ
-როგორც გინდა სტაიონზე მიმყავს თუ გინდა შენც წამოდი
-კი წამოვალ
შევამჩნიე დაჩს მეგობრების მკვლელი მზერა არ მესიამოვნა და გზა გავაგრძელე ძაღლი სტადიონზე შევიყვანე იქ სხვა ძაღლებიც იყვნენ და თამაში დაიწყეს საბამ ძველი დრო გაიხსენა
-აუ ადრე გახსოვს მთელი ბავშვები ერთად ვიყავით ერთად ჩავდიოდით ეზოში ვთამაშობდით რას არ ვაკეთებდით
-კი როგორ არ მახსოვს ყველაზე ბედნიერი პერიოდი იყო
უცბად დავინახე დაჩი ცოტა ავღელდი არ ვიცი რატომ მაგრამ ავნერვიულდი ვიცოდი ცუდს არაფერს ვაშავებდი,მაგრამ ისე მოდიოდა ისე ადგამდა ნაბიჯებს გეგონება მთელ ძალას ატანდაო,გამომეტყველება მეუბნებოდა ანა დაგერხა გაიქეცი
-ანა რას აკეათებ?
-რავი ძაღლს ვასეირნებ
-თუ ძაღლის გასეირნებაში დახმარება გჭირდებოდა მე დაგეხმარებოდი
დაჩიმ ხელი მომკიდა და სტადიონიდან გამომიყვანა
-შენ გიჟი ხო არ ხარ ჯერ ეს ერთიც ხელი მეტკინა მეორეს ერთიც რა სცენებს მიწყობ რა იყო იეჭვიანე
-საბასთან ერთად რა პონტში ასეირნებ ძაღლს ეპრანჭები თუ მე მიშლი ნერვებს რა თამაშს თამაშობ
-შენ ხო ხარ კარგად რა თამაშს ვთამაშობ და დაჭერობანას, ჩემი ბავშვობის მეგობარია და საერთოდ რა უფლება გაქ რამე დამიშალო,აი შეყვარებულიც რომ იყო არანაირი უფლება გაქ რამე მიმითითო საბა გაჩუმდა ხმას არ იგებდა და თვალებში მიყურებდა ერთმანეთთან ძალიან ახლოს ვიდექით იმდენად ახლოს რომ მის სუნთქვას და გულის ცემას ვგრძნობდი ტიტქოს მისი თვალები მთხოვდა მომიახლოვდი მაგრამ ვნებას არასოდეს ავყოლილვარ და არც ამჯერად ავყვებოდი გავიფიქრე თუ არა დაჩი თვითონ მომიახლოვდა ჩემი კოცნა დაპირა მკლავზე ისე მიჭერდა ხელს ხელი ვერ გავაშვებინე მაგრამ სანამ მაკოცებდა მოვასწარი და სახეში გავარტყი.გავმწარდი საოცრად გავმწარდი დაჩის კიდე ეცინებოდა
-დაჩი ეს უკვე მეორე შემთხვევაა მესამეზე უკვე კბილებს ჩამოგიღებ
-როცა გოგო გეუბნება მესამე კოცნაო ესეიგი უნდა რომ თვითონ გაკოცოს,ფსიქოლოგებმა დაამტკიცეს
-რომელმა ფსიქოლოგმა დაჩი ბერიშვილმა?
-არა სხვამ აღარ მახსოვს
აღარ ვიცოდი რა მექნა ბოის გავუკეთე საყელო ხელი მოვკიდე და ჩქარი ნაბიჯებით სახლისკენ მივდიოდი დაჩი უკან გამომყვა
-რა გჭირს ანა რამდენჯერაც არ უნდა ვცადო შენი კოცნა სულ ასეთი რეაქცია უნდა გქონდეს?
პასუხი არ გამიცია
-26 დღეც და ველოდები შენს საქვეყნო აღიარებას რომ შეგიყვარდა დაჩი ბერიშილი უზომოდ
-არც იოცნებო
სახლში მალე ავედი ოტახში შევვარდი ტავი ბალიშში ჩავრგე და კივილი დავიწყე,ეს მეხმარება დაწყნარებაში
გავხსენი facebookდა დაჩი მწერს:დღეს საღამოს ჩამო მაპატიე თავს ვერ ვაკონტროლებ ხოლმე ბიჭებს გაგაცნობ 6-ზე გელოდები შენს სადარბაზოსთან არ მალოდინო
დავსინე მაგრამ წასვლა არ გადამიფიქრებია.