არასოდეს მიფიქრია სიყვარულზე... ნუ ამაზე დრო არც მქონია. სულ დაკავებული ვარ. ნია 14 წლის თბილისიდან.საშუალო სიმაღლის, გამხდარი, შავგვრემანი დიდი შავი თვალებით. მყავს დედა რომელიც ასევე მასწავლებელია და ჩემ ცხოვრებაში დიდი წვლილი შეაქვს.მამა რომელიც თითქმის სულ დაკავებულია. პატარა ძმა გიო, მასზე 3წლით დიდი ვარ. სულ მაბრაზებს სულ მაგრამ მაინც ყველაზე მეტად მიყვარს.სკოლაში ვსწავლობ ამჟამად მე-9 კლასში ვარ. კარგად ვსწავლობ რითაც სკოლაში ყველა მიცნობს ამას ემატება ის რომ მასწავლებლის შვილი ვარ და მუდმივად ყურადღების ცენტრში ვიმყოფები.რაც ძალზედ არასასიამოვნოა!! სიყვარული? ჩემთვის აფსურდი იყო. ვერ ვიტანდი შეყვარებულ წყვილებს. მყავდა ორი დაქალი ნუციკო და ანასტასია. ყველაზე მეტად მათ ვენდობოდი. წარსულში ვლაპარაკობ რადგან ახლა მხოლოდ ანასტასიას ვენდობი. ეს ორნი საუკეთესო დაქალები იყვნენ ვისაც ყველაფერს ვეუბნებოდი მაგრამ მათ გარდა ჩემ კლასში ყველას ვემეგობრები. მოკლედ ბევრი რომ არ ვილაპარაკოთ ყველაფერს თანდათან მიხვდებით. აპრილი... ღრუბლიანი დღე იყო. (სიმართლე გითხრათ თაყვანისმცემელი ბევრი არ მყოლია და არც არავის ვაქცევდი ყურადღებას) მე, ანასტასია და ნუციკო სკოლიდან სახლში ვბრუნდებოდით
-აუუ გოგოოებოო დღეს ჩემთან გამოოდიით რა სახლშიი არავინაა და მაგრად გავერთოობიით-თქვა ანასტასიამ და ბედნიერი ღიმილით ჩვენ პასუხს დაელოდა
-აუ ვერა ანნ <3 დღეს გიოსთან მივდივართ ხოიცი იმ გიოსთან- ვთქვი და თვალი ჩავუკარი
-რაა? მართლა? აუუ მომწერე რაა რო მიხვალ- ლოყები აუწითლდა ჩემ გოგოს
- ეს სულ გადაირია-ნუციკომ ჩაიბურტყუნა
-რაგინდა მოსწონს გოგოს- გავიცინე და გოგოებს დავემშვიდობე- აბა კარგად. ხვალ ხო მოეთრევიით?
-ხოო აბარაა
სახლში გაღიმებული შევედი. გიოს ოჯახი და ჩემი ოჯახი საკმაოდ ახლოს არიან. თითქმის ყოველდღე ერთად ვართ. ალბათ გაინტერესებთ რას წარმოადგენს ეს ბიჭი. სკოლაში ერთ-ერთი ყველააზე პოპულარულია, გოგოების ოცნება. არც ისე მაღალი, შავი მაღლა აწეული თმით, თაფლისფერი თვალებით, რომელიც ნებისმიერ გოგოს აბნევს. თავის თავზე დიდი წარმოდგენით. დიახ! მხოლოდ მე ვამჩნევ ამას. :D სახლში შევედი და ჩემი ძმა გამოქანდა
-თიკაა გიოსთან მივდივართ
-ვიცი
არაფერი არმიჭამია მიუხედავად იმისა ბებია სულ მაგას ჩამჩიჩინებს
-ჭამე ხო ხედავ გახდი და გაილიე გენაცვალოს ბებო.
- არ მინდა ბები- ვუთხარი ბებიკოს ვაკოცე და გამოვიქეცი
გიოსთან მივედით, მაგრამ სამწუხაროდ სახლში არ დაგვხვდა. ვიჯექი და გარეთ ვიყურებოდი. დედაჩემი გიოს დედასთან ერთად ყავას სვავდა.ცოტახანში სმს მოვიდა. უხალისოდ გავხსენი ვიცოდი ან ბეკოსგან იქნებოდა ან სმაილისგან (მათ გარდა მე არავინ მწერს, ნუ ჩემ გოგოებს თუ არ ჩავთვლი) მაგრამ ამჟამად შევცდი. უცხო ნომერი იყო და გულმა ბაგაბუგი დაიწყო, მაშინ ვერ მივხვდი ასე რატომ მომივიდა არც კი ვიცოდი ვინ იყო.
-პრივეტ
გამიკვირდა ერთი წუთით ისიც ვიფიქრე შეეშალათ მეთქი
-პრივეტ რომელი ხარ?- აწითლებულმა დავწერე პასუხი.
-იქნებ მიხვდე
ესეთი საიდუმლოება არმესიამოვნა გავბრაზდი და აფორიაქებამაც გადამიარა
-როგორ უნდა მივხვდე კალიგრაფიით? მითხარი რომელი ხარ
-დათო
-ვინ დათო? - ბევრი ვიფიქრე მაგრამ მივხვდი რომ არავინ დათოს არვიცნობდი
-აუ ეხლა არ მითხრა ვერ მივხვდიო
-არ გიცნობ. ნახვამდის
-მოიცა მოიცა. წერეთელი
აი მაშინ კი მივხვდი ვინც იქნებოდა ჩემი კლასელის დემეტრეს ბიძაშვილი, დემეტრე ჩემი არაბიოლოგიური ძმაა. მაღალი, მწვანეთვალება (მაშინ არვიცოდი რა ფერის თვალები ჰქონდა), ათლეტური აღნაგობის ბიჭი. გოგოების ''რისხვა'', ნაღდი ''ბაბნიკი''. მარა მე ვიცოდი რომ ჩემთვის ის არაფერს წარმოადგენდა. მითუმეტეს ჩემ კლასელს ეჩალიჩებოდა.
-ჩემი ნომერი საიდან?
-დემეტრემ მომცა
-აუ მოვკლავ!
-თუ ვინმე უნდა ჩემ გამო დაშავდეს, მითუმეტეს დემეტრე უნდა მოკლა და თუ გაწუხებ რომ გწერ პრობლემა არაა აღარ მოგწერ.-
არმინდოდა ესე დამთავრებულიყო ჩვენი მიმოწერა რაღაცამ მიბიძგა და მივწერე
-არა შენ რაშუაში ხარ, უბრალოდ დემეტრესგან არმოველოდი
-კაი გეხუმრე მე ამოვიწერე მისი ტელეფონიდან ოღონდ მან არიცის
-მაინც მოვკლავ. რამე საქმე გაქ ჩემთან?
-რას გულისხმობ?
-აბა რა პონტში მომწერე?
-აუ ისე...- პასუხმა დამაბნია ვერ წარმოვიდგენდი რომ ჩემთანაც დაიწყებდა ჩალიჩს. პირველ რიგში იმიტომ რომ ჩემი დემეს ბიძაშვილი იყო, მეორე ჩემ კლასელს ნათიას დასდევს.
-კაი კარგად
-ესე მალე მიდიხარ?
-აბა რაგინდა?
-ვიცი რომ კაი გოგო ხარ. კარგად სწავლობ პირველი ხარ სკოლაში, ლამაზი ხარ, პატიოსანი, მხიარული მოკლედ ბიჭი ვერაფერს დაგიწუნებს
-მადლობა. მერე რა?
-რაღაც უნდა გითხრა
-გისმენ
-ეხლა ვერა. მერე მოგწერ
-დათოო
ამის შემდეგ პასუხი არდაუბრუნებია. ძალიან გავბრაზდი, დაბვნეული ვიყავი. დედაჩემმა რამდენჯერმე მკითხა რამოოგივიდაო მარა ხომ ვერ ვეტყოდი.
მეორე დღეს არაფერი აღარ მახსოვდა. დილით მზის სხივებმა გამაღვიძა, მეზარებოდა მარა ჩემი გოგოებიი რომ წარმოვიდგინე როგორ მელოდებდნენ სიზარმაცე დავამარცხე და წამოვხტი. დახეული ჯინსი და შავი მაისური მოვირგე თმა დავივარცხნე და გავიშალე, კეტები და მზად ვიყავი. დედამ ჩემი საყვარელი ბლინები გამიკეთა მაგრამ სიმართლე გითხრათ სულ არ მშიოდა ერთი ცალი დავითრიე დედიკოს ხათრით ლოყაზე ვაკოცე და სკოლაში გავიქეცი.
-ნიიიააა- ანასტასია გამოექაანა და ისე დამეტაკა გონზე ძლივს მოვედი
-რა იყო გოგო გაგიჟდიი?
-მიდი მიდი მომიიყეევიი დროოზეე
-მიმიყვანე კლასამდეე
-მალეეე
-ხელოუ ჩემიი გოგო-ნუციკოო მომეხვია და მაკოცა
-ჩემი ბუთხუზა-ვუპასუხე და ჩავეხუტე
-აუ კაი რა ვიცი რომ მსუქანი ვარ
-კაი არ მოიწყინო ყველაზე ლამაზი ხარ მსოფლიოში- ჩემ ბუთქას კიდევ ჩავეხუტე და ჩანთა სკამზე დავდე
-მალე გოგო რამდენს მალოოდინებ-გააფთრებული შემოვარდა ანასტასია
-სამწუხაროდ მოსაყოლი არაფერია
-რატო?-თვალები დააჭყიტა და ხელი მომიჭირა
-არ იყო სახლში გიო
-აუუ მე ხო ბედი არმაქ
-საწყალო-უთხრა ნუციკომ და გადაიკისკისა
-კაი წამო დაბლა გამომყევი- მითხრა ანასტასიამ
წავყევი მარა ძალიან დაბნეული ვიყავი რატომღაც დათო გამახსენდა რაც ანასტასიას არ გამოპარვია
-რამოუვიდა ჩემ დადუუს <3
-აუ გოგო
-ჰოო-დაიძაბა ანასტასია
-გუშინ დათომ მომწერა
-დათო?
-დემეტრეს ბიძაშვილი
-აახო. რაო?
მეც ყველაფერი მოვუყევი
-ნეტა რაუნდოდა ეხლა ნათიასთან მაჭანკლობა არდამაწყებინოს რა
-დაიცა ნუ ხარ უჟმური.
-ეე აბა რატოო მომწერა
-მოსწონხარ!!- დაასკვნა ანასტასიამ და ხელი მხარზე დამარტყა
-ნუ ბოდავ მაგას ნათია უყვარს
-ოჰჰ რაიცი შენ?
-აუ რავი კაი დაივიწყე რა
-ბეზ ბაზარ!!
-გოგო!
-კაი ვიხუმრე
გაკვეთილებმა ჩვეულებრივ ჩაიარა... სახლში მივედი ვჭამე და ვიმეცადინე. ჩემ ოთახში ვიყავი წამოწოლილი და ყურსასმენებით მუსიკას ვუსმენდი. ტელეფონმა დაიბზუილა თვალები გავახილე და ისევ ის ნომერი
-რაშვები?
როგორ ბედავს! გავბრაზდი მაგრამ რატომღაც ბრაზი მალევე გაქრა
-რავი მუსიკებს ვუსმენ შენ?
-მეც მასე. მოწყენილი ვარ
-კითხვა მაქ იცი?
-რა კითხვა?
-გუშინ რა უნდა გეთქვა?
პასუხმა დაიგვიანა რამაც ამაღელვა
-გაინტერესებს?
-კი აბა
-ძაანძაან?
-კი!
-კაი გეტყვი
-მიდიი




ბავშვებ ეხლა დავიწყეე როგორია შეაფასეეთ <3 :*