ობოლი (4)
-დაჩი გინდა დავიძინოთ? -სიამოვნებით დავიძიმებდი, ოთახში ერთი საწოლი იდგაა დავწექით დაჩი ზურგიდან მომეხუტაა და უცბად ჩამეძინა...სამისაათი იქნებოდა ევა რომ დაგვადქა თავზე -გვრიტებო გაიღვიძეთ -რაა ევაა აქ რა გინდა?? მე და დაჩიმ ერთდროულად წარმოვთქვით, -გოგო შენ სანახავად მობედი იქით კვირაში მე და დიმა ვიქორწინებთ კარგი მოდი დაგტოვებთ არ იცელქოთ, გაიცინა და ოთახიდან გავიდა, დაჩიმ სახეზე ჩამომისვა ნაზად თითებიი...შემდეგ ტუჩებზე მომადო და ასე გააგრძელა...ხედავდა როგორ ავცახცახდიი, საწოლიდან წამოდგა და მკითხა -არ გშია?? -კიიი ძალიან -წამო რამე ვჭამოთ მაგიდა გავშალე და ვისადილეთ... -ახლა კი ჩემი წასვლის დროა ანა -სად მიდიხარ?? -სახლში უნდა დავბრუნდე -შენ ოჯახზე როდის მომიყვები? -ევას ქორწილის დღეს -კარგი დროებით დაჩი -ანა ხელი წამავლო გულთან მიმიხუტა და შუბლზე მაკოცა -ნახვამდის დავემშვიდობე და შემოვბრუნდი...დაჩიმ ყველანაირი ტკივილი დამავიწყდა, მაგრამ მაინც არ მინდოდა ავჩქარებულიყავი... ერთიკვირა ისე გავიდა დაჩის არ მოუწერია, ძალიან მენატრებოდა, მაგრამ მე არ მივწერდი...საყიდლებზე გავედი კაბა ვიყიდე, დიდად არ გამოვპრანჭულვარ ევას ქორწილში...ქორწილის წინაღამეს დაჩიმ დამირეკა... -ან როგორ ხარ? -კარგად ნაწყენი ხმით ვუპასუხე -ხვალ გამოგივლი -კარგი -კარგი -კარგად დავემშვიდობე და გავუთიშე...ნერვები მომეშალა ამდენი ხანი, რომ დაიკარგაა და ერთი არ მომიკითხა ნორმალურად... დილით გავემზადეე დაა დაჩიც მოვიდაა...ევა და დიმა უკვე მანქანაში ისხდნენ, მივულოცე დაა ევას გადავეხვიე, ეს დღე მისთვის მართლაც, რომ ძალიან მნიშვნელოვანი იყო...მე და დაჩი წინ ვისხედით, უკან დიმა დაა ევა...გზაში მხოლოდ დიმა და ევა იცინოდნე მე და დაჩის ხმა არრ გაგვიცია...ჯვარი დაიწერეს, ყველაფერმა კარგად ჩაიარა...ქორწილში მე და დაჩის ხმა არ გაგვიცია...ყველანი მთვრაალები იყვნენ... როდესაც დაჩი ევას და დიმას დაემშვიდობა, ძალიან გამიკვირდა მისი საქციელი ისე მიდიოდა არც კი მემშვიდობებოდა...სასწრაფოდ გავიქეცი, უკვე მანქანაში ჯდებოდა, წინ გადავუდექი და თვალებში ვუყურებდი... -დაჩი არ ამიხსნი რახდება? -ანა გამეცალე -რას ქვია გაგეცალო? მანქანა დაქოქაა და წასვლას აპირებდა -სანამ ყველაფერს არ ამიხსნი არსად წახვალ!!! -კაი ანა, მოდი დაჯექი ყველაფერს მოგიყვები მე მანნქამაში ჩავჯექი და დაჩიმ მანქანა დაძრა... წყნარ ადგილას გაჩერდა მამქანიდან არც გადმოვსულვართ... -ანა დედა დამეღუპა -რააა -კიბო ქონდა ველოდებოდით მის სიკვდილს მაგრამ არ მეგონა თუ ასეთი მალე დაიღუპებოდა -დაჩი! აცრემლებული შევხედე და მის ხელს ჩავებღაუჭე, არვიცი რაგითხრა, მეც დავკარგე დედა და ვიცი ეს რა მტკივნეულია -მამაჩემის აგარაკზე წამოხვალ? მხოლოდ მე და შენ ვიქნებით -კი მე მას უბრალოდ ვერ მივატოვებდი, თავზე ხელი გადამისვა და შუბლზე მაკოცა... სახლში მივედით საჭირო ნივთები ჩავალაგე და წავედით...ნახევარი გზა მეძინა...ვგრძნობდი დაჩი როგორ გადამისვავდა ხოლმე სახეზე ხელს და მეალერსებოდაა....როდესაც ბათუმში ჩავედით უკვე თენდებოდაა...მანქანიდან ბარგი გადმოვალაგეთ და სახლში შევედით, ხის სახლი იყო პატარა და მყუდრო, ისეთი სიმშვიდე იყოო...ამან დიდი ბედნიერებაა მომანიჭა, ყოველთვის ვოცნებობდი ასეთი მშვიდ ადგილას დამესვენა... -დაჩი გთხოვ დავიძინებ მე თავი ძალიან მტკივა -კაი ანა წამოდი ოთახს გაჩვენებ ოთახამდე მიმაცილა და გავიდა...ფანჯარა გამოვაღე, და ინსტიქტურად კარები გადავკეტე, იმ ყველაფრის შემდეგ ძალინ მეშინოდაა ისე დაძინების...ტკბილად მეძინა ალბათ არც გავიღვიძებდი დაჩის, რომ არ დაეძახა -ანა, ჩამოდი ვჭამოთ აბაზანაში შევედი წყალი გადავივლე, ჩავიცვი და ჩამოვედი, დიმას უკვე გაემზადებინა ყველაფერი... -ძალიან გემრიალედ გამოიყურება, ყოჩაღ დაჩი თან ჩავიცინე -შენ უფრო გემრიელად გამოიყურები, შემომხედა და ტუჩზე იკბინა -სულელო -მოდი მოდი დაჯექი ვისადილოთ -ყველაფერი ძალიან გემრიელია დაჩი -გამიხარდა თუ მოგეწონა საღამოთი ბულვარში გავისეირნეთ და ვსაუბრობდით დაჩი სულ თავზე მმევლებოდა, მისი ყურადღება მსიამოვნებდა და თავბრუს მახვევდა, არ მინდოდა ეს წუთები დამთავრებულიყო...მე და დაჩი უხმოდ მივუყვებოდით ზღვის ნაპირს, მომწონდა დაჩის თავშეკავების უნარი, მომწონდა როგორ ცდილობდა გული არ ეტკინა ჩემთვის, ეს ადამიანი მართლაც რომ გასაოცარი იყოო, თავისი თვისებებით...სახლში საკმაოდ გვიან დავბრუნდით დაჩიმ ფილმი ჩართა და ფილმის ყურება დავიწყეთ, შემდეგ მხარზე დამადო თავი და ბავშვივით ჩაეძინა... -დააჩი გაიღვიძე -ხო ანა, ოღონდ არ წახვიდე, ჩემთან დარჩი - არსად არ მივდივარ დაჩიმ გულთან მიმიკრა, -ან ხვალ ჩემი ძმაკაცი მოვა თავის შეყვარებულთან ერთად -რა კარგიაა -კი გამხიარულდები -მოდი დავიძინოთ -ჩემთან ერთად დაიძინებ? -დაჩიიიიი -გთხოვ დაჩი ფეხზე ადგა, მხარზე მომიკიდა და გიჟივით გავარდა, -დაჩი რას აკეთებ!!! თან მეცინებოდა -მოითმინე სიხარულო უცბათ აუზში გადამაგდოო და თვითონაც გადმოხტაა, -დაჩი სულ გადაირიეე?? -არაა მოდი ჩემთან -დაჩი ცურვა არ ვიციიიი დაჩიი უცბათ მეტაკა დაა მეე სწრაფად მივეკარი მის სხეულს, მანაც ხელები შემომხვია -დაჩი ნუ მეხები!!! -აბა გაგიშვა?? კარგი მოიცა -არა!! არ გაბედო -გგთხოვ ნაპირზე გავიდეთ უკვე მეცინებოდა -არ გინდა ცურვა ისწავლო? -არა დაჩის სიამოვნებდა მკლავებში რომ ვყავდი მოქცეული, და მასზე, რომ ვიყავი დამოკიდებული ნაპირისკენ გამიყვანაა, უკვე ოდნავ ვდგამდი ფეხებს უკნიდან მომეხუტა. და გაჩერდა, მეც გავინაბე, მესიამოვნაა... -ანა -ხო -ესეიგი არ გიყვარვარ -არა -არც შეგიყვარდები?? თან იცინოდა -არა დაჩიი -რომ შეგიყვარდეე -იოცნებეე -გინდა ახლავეე გაგიშვა ხელები?? -არა დაჩიიიიი -მითხარი, რომ გიყვარვარ -არაა -ვაიმე ანა ვეღარ გიჭერ -დაჩიი მორჩიი!!! -მითხარი -არა უცბათ ხელები გამიშვაა ჩავიძირე და ვფართხალებდი, დაჩიმ ხელი მტაცაა და აცახცახებული მივეხუტეე, ძალიან შემეშინდა აი ძალიან -დაჩი ავიდეთ -კარგი აცახცახებულებიი შევვარდიით, დაჩი ხელს არ მიშვებდაა, ჩემო ტკბილოო მეალერსებოდა და მეფერებოდა შემოდგომით ბათუმში საკმაოდ ცივაა, დაჩიმ ბუხარი აანთო დაა იქვე ჩამოვსხედით , ტანსაცმელს მოგიტან, მე გავჩუმდი დაჩიმ, ჩემი კაბაა და მისი ჟაკეტი ჩამომიტანა, მე სულ თხელი ტანსაცმელიი მქონდაა წამოღებული, დაჩი უკნიდან მომიჯდა, და ღილების გახსნა დამიწყო, განაბული ვიჯექიი, ხმას ვერ ვიღებდი არ ვიცი რატო. გავქვავდი ასეე...გამიხსნა და მხრებზე კოცნა დამიწყო...ნაზად მეხებოდა ტუჩებით, -ანა, გიყვარვარ? -არა კიდევ შემეხო ტუჩებით და ახლა უკვე მთლიანი სარაფანა გამხადა წელზე ორი თითი ამისვაა, მე ღრმად ამოვისუნთქე, -დაჩი გაჩერდიი -ნუ მეწინააღმდეგები ანა შემდეგ პირსახოცით გამწმიმდაა და გახდა გააგრძელა, არასოდეს მქონია ბიჭთან ასეთი ახლო კაბშირი და საშინლად მეშინოდა მგრამ მისადმი იმხელა ნდობა მქონდა ვიცოდი არაფერს დამიშავებდა...მხოლოდ საცვლის ამარა ვიჯექიი, წინ თმებს ვიფარებდი ძალიან მცხვენოდა -ნუ გცხვენია შენი სხეულის, ძალიან ლამაზი ხარ მე არაფეერი მითქვამს, სველი მაისური გაიხადა და ზურგიდან ჩაამეხუტა...ხელები მუცელზე შემომხვია და არ განძრეულა, ასე ვიწექით ბუხართან, ჩუმად...ცეცხლი მეკიდებოდა სხეულზე, დაჩის ცხელ სხეულს ვგრძნობდიი და ისეთი სასსიამოვნო იყო წასვლა არ მინდოდა მაგრამ გადავწყვიტე რეალობას დავბრუნებოდი... -დაჩი უნდა წავიდე, დავიძინო... დაჩიმ პლედი მომაფარა და მაღლა წავედი პირდაპირ არც მიმოხედავს, ძალიან მცხვენოდა...თვალი არ მომიხუჭავს იმ ღამეს, დილით ადრე ავდექიი და რაღაცეები მოვამზადეე -ანი როგორი ადრრე ამდგარხარ?? -კიი ვეღარ დავიძინე -ახლა მალე მოვლენ გიგა და ნუცა კარზეე ზარის ხმა გაისმიაა -ვაა ძმააა დაჩი და გიგა ერთმანეთს გადაეხვივნენ შემდეგ ერთმანეთი გაგვაცნო, ორივე სასიამოვნო ადამიანები იყვნენ...კარგი დრო გავატარეთ ერთად, ჯოკერი ვითამაშეთ მერე ზღვაზე გავისეორნეთ....უკვე გრილოდა, ჯინსის შარვალიი დაა გრძელი ჟაკეტი ჩავიცვიი...დაჩიმ ხელი შემომხვია წელზეე და ახლოს მიმიზიდაა....ბევრი ვისაუბრეთ ვიცინეეთ...გიგა და ნუცა ატყდნენ გემზე დავსხდეთოო დაა იქ დავსხედით იმდენი ვიკივლეეე ვიმე ძალიან შემეშინდაა, დაჩისაც ძალიან შეეშინდაა...უკვე საგრძნობლად, რომ დაგვიანდა სახლში წამოვედით ნუცა და გიგა ჩვენთან დარჩნენ და იძულებულები ვიყავით მე და დაჩიი ერთ ოთახში დავწოლილიყავით...აარცისე დიდი საწოლი იყო...აბაზანაში შევედი პიჟამები ჩავიცვი და რომ გამოვედი დაჩი უკვე დაწოლილიყო, გვერძე მივუწექი, და დავინახე როგორ შეიშმუშნა -გაგაღვიძე? -მეღვიძა ანა -კარგი დადავიძინოთ ორისაათი გავიდა და ვგრძნობდი რომ ორივეეს გვეღვიძა -დაჩი -ხო -ჩამეხუტე დაჩი მომეხუტა დაა კისერში მაკოცა, როგორ მინდოდა მეთქვა, რომ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდაა, მაგრამ ვერ ვბედავდი, არვიცოდი ასე რატომ ვჯიუტობდი...მალევე დაგვეძინა ორივეს. დილით ადრე გავიღვიძე, დაჩი ისევ ისე მეხუტებოდა, გამოვძვერი მიისსი მკლავებიდან დაა დაბლა ჩამოვედი...მაგიდა გავშალე და დანარჩენებიც ჩამოვიდნენ -ანა რატო შეწუხდი?? ჩვენ უკვე მივდივართ გიგის საქმეები აქვს (ნუცა) -რას ამბობთ, მოდიით ცოტა მაინც შეჭამეთ ამდროს დაჩი შემოვდა -მმმ, ყოჩაღ ანა მაშინვე მაგიდას მიუჯდა, გიგა და ნუცა წავიდნენ დაა მხოლოდ ჩვენ დავრჩით, იქავრობა სიჩუმემ მოიცვა -ანი არ გშია?? -კი მოვალ -მოდი, გინდა ჩემი ხელით გაჭამო მე გვერძე მივუჯექი ისეთი საყვარელი იყო დაჩი, უყურადღებოდ არ მტოვებდა, რომ მოვრჩით მივალაგეთ -შხაპი უნდა მივიღო მე, -მიდი სიხარულო ვანაში ჩავწექი, თვალები დავხუჭე და მელოდიას ვღიღინებდი...ამდროს კარებისხმა გავიგე და რას ვხედავ დაჩი შემოვარდა, -ანა ანა -ბიჭო!! -არ გიყურებ დაწყნარდი მოვიდდა და ვანასთან ჩამოჯდა, მე თვაალები დავხუჭე და ყურადღება არ მივაქციე -ანასტასია ხმაარ ამომიღია -ანა...ანა..ანა..შეიძლება მეც ჩამოვძვრე?? -მე ხუმრობით ვუთხარი მიდი თან ჩავიცინე, და ისევ დავხუჭე თვალები... ამ დროს ვიგრძენი როგორ ჩამოვიდა დაჩი და ჩეემ წინ ჩაწვა -დაჩი აეთრიე!!! თან ქაფი წავუსვი თმაბზე -ასე ხო? აბა მოდი ხელი წამავლო და მისკენ შემატრიალა -დაჩიიი!!! ნუუ მიღუტუნებ!! ვიცინოდი და ვეღარ ვსუნთქავდი შემდეგ ამოვედით და შხაპი მივიღეთ ტრუსებშიიი, ბევრი ვიცინეთ და რომ გამოვედით მალევე ჩაგვეძინა...არვიცი რატომმ მაგრამ ამადამიანის მიმართ დიდი ნდობაა გამაჩნდაა... -ანა, დღეს მინდა ერთ ადგილას წავიდეთ -წავიდეთ გავუღიმე და მივეკარიი -მიდი გაემზადე მეც გავემზადები და წავიდეთ. ოთახიდან რომ გავიდა საწოლზე ხტუნაობა დავიწყე, შემდეგ მოკლე შორტი და ტოპი მაიკა ჩავიცვი, თმა გავიშალე და გავედი... დაჩიმ ხელები შემომხვია და შუბლზე მაკოცა, მალევე გავედით არ ვიცოდი სად მივდიოდით...მალევე მივედით, ერთ შენობასთან გააჩერა, -სად მივდივართ დაჩი?? -აი ნახავ მოკლედ, ტატუს გასაკეთებელ ცენტრში მოვედით...გაოცებული ვიყურებდიი არ ვიცოდი დავთანხმებოდი თუ რა გამეკეთებინა...ბოლოს დავთანხმდი... დავწექიი, ჩემთვის არაფერი უთქვამთ...დაჩიმ ოდნავ შორტი ჩამიწია და ხელი ჩამჭიდა...არ მიმიხედია რა გამიკეთა ძალიან მეტკინა, დაჩიმ დამიმუშავა და იმ ადგილის გარშემო მაკოცე...10 წუთში ჩწამოვედით...კიდევ ერთი რამ, მითხრა დაჩიმ და ბორბალისკენ წავედით, ღამით ულამაზესი იყოო, გაოცებული ვუყურებდიი...დავსხედით დაჩიმ მიმიხუტა დაა ხელზე მაკოცა... -ანა ძალიან მიყვარხარ! შენმა გამოჩენამ ჩემი ცხოვრება გაალამაზა, შენ დაკარგვას ვერ გადავიტან, მინდა სულ ჩემს გვერდით იყოო სულ გიცავდე და შენზე ვზრუნავდეე, ვიცი, რომ არც შენ ხარ ჩემ მიმართ გულგრილი, გპირდებიი მე ყოველთვის მეყვარებიიი აი ყოველთვის დედის სულს ვფიცავარ. მე არაფერი მითქვას ტუჩებზე დავეწაფეე დაა ნეტარებას მივეციი...გული ამიჩქარდა დაჩიი არ ჩერდებოდა კალთაში ჩამისვა და ისევ დაეწაფა ჩემ ტუჩებს -ანა მაბედნიერებბ!!!! ჩემი ხაარ!! საკუთრება! ჩემო ბედნიერებავ! ისევ ჩემს ტუჩებს ეძგერა, ორივე ვნებით ვიყავით ანთებულებიი...უცბათ ბორბალი გაჩერდა, ძალიან შემეშინდა ისეთ სიმაღლეზე ვიყავით! -დაწყნარდი ანა ესეც გეგმის ნაწილია! მიმიკრა გულზე დაა ტუჩები და სახეე დამიკოცნაა... -ბედნიერი ვარ დაჩი, რომ შენ შეგხვდიი... -მე უფრო ბედნიერი ვარ შენ რომ შეგხვდი! ჩემო პატარავ! ორივე ვნებით ვიყავით ანთებულებიიი, ბორბლის თავზე...ისეთი ლამაზი იყო იქიდან ბათუმიიი...ზურგით ვიჯექი დაჩისთან, მხრები დამიკოცნააა -დაჩიიი სირცხვილია -აქ არაფერი არ ჩანს ანაა უცბათ კალთაში მომიქცია და მაიკა გამხადა, ტუჩებზე დამეწაფაა მკოცნიდაა. გაველურებული იყოო... -დაჩი გვეყოფა -არა ანა. რა ....არა მინდა შეგიგრძნო -აქ არა დაჩიი -კარგი ჩემო სიცოცხლე დაჩიმ რაღაც ანიშნა დაა ბორბალიც დაიძრააა, -გინდა ბარში შევიდეთ?? -მმმმ -აბა -კაი შენი ხათრით ლოყაზე მაკოცაა დაა ბარში შევედით, ძალიან რომანტიული სიტუაცია იყოო, ოდნავ ჩაბნელებულიი იყოო...დაჩიმ სასმელი შეუკვეთაა ცოტა დავლიეთ...მერე საცეკვაოდ გავედით...ჩვენ პირველ ცეკვაზე ვლაპარაკობდით დაა ვიცინოდით გიჟებივით... -შენი გაყინული სახე არასოდეს დამავიწყდება ანა პირველი ცეკვის დროს თან იცინოდა -ნუ დამცინიიი ბოროტო -კაი ხოო ჩემო ცქნაფო -არ წავიდეთ?? -გინდა წასვლა ჩემო ტკბილო გოგოო?? -კიიი დავიღალეეე -წავიდეთ რომ მივედით სააბაზანოშიი შევვარდიით, დაჩიმ ხელები დამიჭირა და მთელისხეულიი დამიკოცნაა, ბოლოს ძლივს გავაგდე ოთახიდანნ გიჟიი -კარგიი გადი დროზეე უნდა ვიბანავოო -მმმ კაი რა ანნ მეც მინდა შენთან - არა დაჩი წადი, ჩამოვალ მალე -კარგი რამეს მოგიმზადეებ მაგრად მაკოცაა დაა გავიდაა... იცით რა ბედნიერი ვიყავი?? აიი გულიი სიხარულისგან გახეთქვაზე მქონდა ამდენ ბედნიერებას ვერ იტევდაა...მალევე ვიბანავე ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი, ცოტა შემთვრალიი ვიყავიი, დაჩი კიბესთან იდგაა ხელში ამიყვანა დაა მაგიდასთან დაამსვა... -ტატუ ნახე?? -არა თან მეცინებოდა -კაია -მითხარი რომ რამე ისეთი არააა -არაა არა -დაჩი მოგკლაავ!! -კაი მოდი დაგიმუშავებ, და თან ნახაავ, ნაზად მეფერებოდა და ბაამბას მისვამდაა... -ახლა კი შეგიძლია ნახო დაჩი ეწერა ძაან ლამაზად გადაბმული ასოებით დაა უასასრულობაა -ოჰოოო, რა ლამაზზიააა, -ამის საშუალებით ვერასოდეს დამივიწყებ და ვერც ამომშლი შენი ცხოვრებიდან ვივახშმედ შემდეგგ დასაძინებლად წავედით...დაჩის კარებთან დავემშვიდოობე და ოთახში შევეედი, ვფიქრობდი ყველაფერზეე და მიხაროდა,, რომ ასე გამიმართლააა... დილით დაჩის კოცნამ გამაღვიძაა -გავიყინეე დააწვინეთ გაციებული ბავშვი თქვენთან არ გაგაბრაზებთ...დაჩი მასხრობდა და იცინოდა, მერე საწოლში შემოძვრაა დაა მაგრად ჩამეხუტაა... -გინდა აბაზანა გაგიმზადო?? -მმმ, კიიი -ეხლავე პრინცესაა საწოლიდან წამოვდექი ხალათი ჩავიცვი და სააბაზანოში შევედი, რას ვხედავ დაჩი ჩაწოლილია და ნებივრობს... -მაწაუკოო მეცინებოდა რომ ვუყურებდიი, -მოდიი ანნ მოოდი -კარგი მაშინ თვალები დახუჭე, გთხოოვ -აჰამ ზურგით მივეკარიი, მესმოდა როგორ მოუმატა სუნთქვა და როგორ აცახცახდა, ვგიჟდებოდი მის თავშეკავებულობაზეე, ის არაფერს მაძაალებდაა და ეს მახარებდაა... -აუ დაჩი წყალი გაცივდა ავდგეთ რა -მე კი მინდა ეს წამები უსასრულოდ გაგრძელდეს... -გაგრძელდება დაჩი -მიყვარხარ -მეცც, უზომოდ!! როდის დავბრუნდეთ?? -არვიციი გეჩქარება სადმეე?? -სამსახურიდან ალბათ გამანთავისუფლებენ -ევას ველაპარაკე და მოაგვარა -მართლაა, ვაიმეე რა კარგია -ხო ცქნაფო ყოველი დილა დაჩით იწყებოდა და მთავრდებოდა ეს მახარებდა დაა ბედნიერებას მგვრიდა...მე ის მიყვარდა და მინდოდა მეყვირა, მეხტუნავაა დაა სულ სულლ მასთან ვყოფილიყავი მთელი ცხოვრებაა... -------------------------------------- ძვირფასო მკითხველებო უღრმესი მადლობა ყველაას ვინც გულთან მიიტანეთ ჩემიი ტკივილიც და ბედნიერებაც, სავარაუდოთ თუ დრო მექნება შემდეგ თავში დავასრულებ...მიყვარხართ ყველა, ასევე მინდა გკითხოთ, ცოტა დაწვრილებით აგიღწერეთ ჩემიდა დაჩის ურთიერთობა და ეს ზედმეტობა ხომ არ იყო? გამიზიარეთ თქვენი შთაბეჭდილებებიი |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
