30 თუ 31 აგვისტო იყო.უცბათ გავიგე კარების ხმა და გავიქეცი ეგრევე დავინახე ირაკლის და..ნეტა იცოდეთ რა შეგრძნება იყო ეს..ეს იყო იედისმომცემი..იმედი გამიჩნდა რომ ჩემი ირაკლიც ჩამოვიდოდა.
გავიქეცი დაბლა რომ მენახა ირაკლის მანქანა იდგა თუ არა.სამწუხაროდ არ იდგა..საშინელი იმედგაცრუება ვიგრძენი..
ირაკლიმ მომწერა და ვკითხე რატომ არ ჩამოხვედი-მეთქი და მითხრა ერთ კვირაში ჩამოვალო.
გავიდა 1კვირა..არ ჩამოვიდა
გავიდა 2კვირა..არ ჩამოვიდა
ამასობაში დაიწყო სკოლაც..
გავიდა 3კვირა..არ ჩამოვიდა
გავიდა 4კვირა..და აი!
დადგა ის მომენტი,რომელსაც მთელი 3თვე ველოდი..
30 სექტემბერი იყო..ვიდექი გაჩერებაზე(სამარშუტო ტაქსს ველოდებოდი)დაღლილი..სკოლიდან მოვდიოდი.გზაში შევედი FACEBOOK-ზე და მომდის მესიჯი..
-ნიაკო საით ხარ? (ირაკლი)
- :) სახლში მივდივარ (მე)
-ძალიან კარგი,გადმოგხედავ(ირაკლი)
-ჩამოხვედი?(მე)
-კი(ირაკლი)
ვაიმეეეეეეეეეეეეეე! ეს იყოოო ძალიან!ძAლიან!ძალიან! მაგარი აი სასწაული შეგრძნება!! ირაკლისთან არ შემიმჩნევია როგორ გამიხარდა,მაგრამ ჩემს კლასელის თვალწინ დავიწყე ცეკვა..სიმღერა..ღრიაალიი!ტირილი..უაზროდ სიცილი..ყველანაირი ემოცია აერია ერთმანეთში..
მივედი კორპუსთან და მაშინვე ვიგრძენი მისი მზერა..უაზროდ გამეცინა,გამეღიმა ემოციები ერთმანეთს ენაცვლებოდა..
-დაგინახე,შეცვლილი ხარ საყვარელიი (ირაკლი)
-მადლობა :) (მე)
ამის შემდეგ სრული 10დღე 10ოქტომბრამდე მაწამებდა..არმწერდა!
----9ოქტომბერი----
-იცი რას გეტყვი?შენი თოჯინა კიარვარ! ხან მწერ ხან არა.რაც გინდა ის ქენი უბრალოდ აღარ გაბედო აღარ მომწერო!!(მე)
-SEEN
---10ოქტომბერი---
დილა იყო,შაბათი..მომდის მესიჯი..
-:* :* (ირაკლი)
-რა იყო?რა გინდა?(მე)
-რაიყო და არაფერი გაკოცე (ირაკლი)
-მე ხომ გითხარი აღარ მომწერო-მეთქი? (მე)
-გთხოოვ შემირიგდი და შენი ბიჭი ვიქნები მარტო(ირაკლი)
-მე მაგის არ მჯერა (მე)
-დაიჯერებ!!(ირაკლი)
მოკლედ ამ დღეს შევურიგდი..ჰმმ რა სულელი ვარ..ამ დღის მერე მე ვწერდი,ის არ მწერდა..ვეღარც ვნახულობდი..ღმერთს არ უნდოდა ალბათ,რომ ერთმანეთს შEვხვედროდით..მე რომ სახლში მოვდიოდი ორიწუთის მერე მოდიოდა..მე რომ მივდიოდი ორი წუთის მერე მიდიოდა..სულ ასე ვცდებოდით ხოლმე ერთმანეთს..ერთხელ მის კარებთან დავდექი 10წუთით და როდესაც სახლში შევედი 2-3წუთის მერე სახლიდან გავიდა..საოცარია არა?ხოო მაგრამ ეს ხომ სინამდვილეა..ამ მომენტებში მე საშინლად განვიცდიდი აი საშინლად..თან ვერავის ვუყვებოდი...