ამპუტაცისთვის უნდა მოვმზადებულიყავი, სარამ საოპერაციოში შევიდიდო გადავწყვიტე ავადმოყოფის ისტორია წამეკითხა. მიმღებში ჩავედი და ექთანს ისტორია ვთხოვე, 25 წლის ახალგაზრდა გოგო იყო განგრენა დამართნია და მთლიანი ფეხი დანეკროზებია, ამპუტაცია გარდაული გახდა. ამის წაკითხვაზე თითქოს რაღაც ჩამწყდა ახალგაზრდა გოგო რომელსაც მთელი ცხოვრება წინ აქვს დღეს ფეხს აჭრიან წარმომიდგენია რა დღეში იქნება. პალატაში მივდიოდი უნდა მომეზადებინა ოპერაციისთვის. კიბეებზე ავდიოდი თითქოს თავს ვიმზადებდი ყველაფრისთვის მზად უნდა ვყოფილიყავი..პალატაში შევედი გოგოს სახე ტირილისგან დასიებული ქონდა. საწოლთან განადგურებული დედა ეჯდა და შვილის ხელი ეჭირა. გოგომ ჩემს დანახვაზე ხმამაღალი ტირილი დაიწყო მიხვდა რომ საოპერაციოში უნდა გამეყვანა. გული შემეკუმშვა თითქოს ფეხებში მიწა გამომეცალა... დედამისი ჩემსკენ შემოტრიალდა ადგილზე გავქვავდი ცოტა ხანი გვაცადე გთხოვთ ვერაფერი ვუთხარი და პალატიდან გამოვედი... გარეთ ვიყავი და ადგილზე ვერ ვჩერდებოდი ექთნები საკაცით მოვიდნენ.
-მზად არის პაციენტი?
-ჯერ არა მთხოვეს დრო მოგვეციო ალბათ რაგაც უნდა უთხრას უარი ვერ ვუთხარი
-უარი ვერ უთხარი? ეხლა უკვე ოპერაციაზე უნდა შეგყვავდეს..გაგიჟდი აქ იცი რამდენია ესეთი პაციენტი? ეს სავადმყოფოა..სუსტებს აქ არაფერი ესაქმებათ...კარი შეაღო და პალატაში შევედა ვწუხვარ მაგრამ დროა უნდა გაგიყვანოთ საოპერაციოში..მე ვიდექი თითქოს საკუთარი თავით იმედგაცრუებული ვიყავიი მე სუსტი ვარ? ვუმეორებდი საკუთარ თავს სანამ ექთნნმა არ მიყვირა მოდი აქ დაგვეხმარე რას დაყუდებულხარ ვერ ხედავ ისედაც ვაგვიანებთ. პალატაში შევედი საკაცეს ხელი მოვკიდე და გზას გავუდექით..ორთოპედი უკვე საოპერაციოში იყო.. რახდება რატომ დაგვიანეთ? გოგონამ უპასუხა ჩემი ბრალია მე ვთხოვე რომ ცოტახანი გადამედო ჩემი ფეხის მოჭრა ცოტახანი გადამედო აქ შემოსვლა..ქირურგმა შეხედა და უთხრა
-დამიჯერე ამით ცხოვრება არ მთავრდება მეორე ფეხი ხომ გაქვს ზოგს ორივე ფეხი არ აქვს.. ხელები ხომ გაქვს?ზოგს ორივე ხელი არ აქვს.თვალები ხომ გაქვს? ხოგი ვერაფერს ხედავს...ისეთი მძიმე პაციენტები მინახავს შენ მათთან შედარებით არაფერი ხარ.. შენ ყველაფერი გაქვს იმისთვის რომ ცხოვრება განაგრძოო ვიცი რთულია მაგრამ არ უნდა დანებდე..მითუმეტეს ამ დროში შეგილია ისეთი პროტეზი გაიკეთო რომ ფეხისგან ვერც გაარჩიო და გაუღიმა.. აბაა მზად ხარ? გოგონამ დაფიქრებულმა შეხედა და უთხრა მზად ვარ!!! საოპერაციო მაგიდაზე გადავიყავნეთ..ანესტეზეოლოგმა ნარკოზი გაუკეტა და ორდოპედიც სამქმეს შეუდგა.. მთელი ფეხი დანეკროზებული ქონდა ხედავ? რომ არ მოგვეჭრა მუხლს გასცდებოდა. ყოველი წუთი მნიშვნელოვანია ის დროც შენ რომ მიეცი და ამომხედა.
-კი მაგრამ მთხოვა უარს ვერ ვეტყოდი
-ბევრი გთხოვს მასე..როგორც უკვე ვთქვი ყოველი წუთი მნიშვნელოვანია. მთავარი სიციცოხლეა მაგიტომ გიყვირა ექთანმა ეს მან იცის. პაციენტს არ უნდა მიეჯაჭვო..თავი დავუქნიე.. და მთელი ოპერაციის გამავლობაში ვიფქრობდი რომ ორთოპედია მომწონს.. ოპერაცია დასრულდა გოგონა პალატაში გადავიყავნეთ დედა გარეთ ელოდებოდა ნერვიულობისგან ოფლი ზდიოდა... თეოს გავუარე და კაფეტერიაში ჩავედით უხხ მძიმე დღე მქონდა
-რა იყო ირაკლი არ გინახავს და ცუდად ხარ? (იცინის)
-კარგი რაა ახალგაზრად გოგოს ფეხის ამპუტაცია გაუკეთეს და ძაან განვიცადე ირაკლი რა შუაშია..
-ხო აბა რაა..ცინიკურად შემომხედა...ხო მართლა თეკლე ხვალ ჩემი დაბადების დღეა ხომ არ დაგავიწყდა?
-არა რას ამმბობ შენი დაბადების დღე როგორ დამვიწყდებოდა..არადა აღარ მახსოვდა ;დდ
-ხოდა ძალიან კარგი ხვალ იმდენს დავლევთ და ვიცეკვებთ რომ ერთმანეთს ვეღარ ვცნოდობდეთ... კაფეტერიაშიი ირაკლი და ტრავმატოლოგი იყვნენ რაგაცაზე საუბრობდნენ..თეომ ხელი გამკრა აი შენი პრინციიიც... გულიი ამიჩქარდა... ვერ შემამჩნიაა ლაპარაკში იყო გართული..კოლა და ჰამბურგერი ვიყიდეთ და დავჯექით. თვალს ვერ ვაშორებდი მინდოდა შემოეხედა მაგარმ ვერ მამჩნევდა
-ეხლა კი ნამდვილად დავწრმუნდი რომ მოგწონს გაშტერებული უყურებ ჰეეი მეც აქ ვარ
-ნეტა რას ლაპარაკობენ
-არ ვიცი ალბად ოპერაციაზე სხვა რაზე უნდა ლაპრაკობდნენ ტრავმატოლოგი და რეზიდენტი.