ყველა ოცნებობს რომ წარმატებული იყოს ,მაგრამ როცა ყველაფერი გაქვს მაინც არ გყოფნის და უბრო მეტს მოითხოვ,ან საერთოდ არ გინდა არაფერი რაც გაქვს.
როცა ცნობილ მომღერალს დიდი ხნის კარიერული პაუზის შემდეგ სოლო კონცერტზე ელოდებოდნენ,იგი საერთოდ არ ჩქარობდა სცენაზე ასვლას და ათასობით თაყვანისმცემლისთვის სიმღერას.იგი ერთი ბოთლის დამთავრების შემდეგ მეორეს ხსნიდა იმის შემდეგ მესამეს და ეხვეოდა ალკოჰოლის მკლავებში.ყველა ორგანიზატორი შფოთდა ათასობით შეკრებილ ხალხს ამშვიდებდნენ და ათასგვარ მიზეზს იგონებდნენ რომ ალხი არ დაშლილიყო და მომღერლის დაგვიანება რამით აეხსნათ.შოუს ორგანიზატორს უამრავი დამწყები მომღერალი ევედრებოდა რომ ერთ სიმღერის შესრულების უფლება მაინც მიეცათ მათთვის,მაგრამ პასუხად იღებდნენ რომ ლუკა წუთი წუთზე მივიდოდა და ყველა პრობლემა გაქრებოდა.დიდხნიანი ხვერწნის შემდეგ,ლუკა ვისკით ხელში ავიდა სცენაზე, ბენდსა და მაყურებელს მიესწავლა და დაიწყო სიმღერა.მისი სისუსტის მიუხედავად მისი ხმა კვლავ ძველებურად ჟღერდა,აი იმ დროს როცა იგი ოცნებობდა დიდ სცენაზე გამოსვლაზე,როცა პირველად გამოვიდა ლეგენდარულ მომღერლებთან ერთად,როცა პირველად გახდა წლის საუკეთესო მომღერალი.იხსენებდა ამ ყველაფერს და ვერ თმობდა ვერც იმ მიზანს და ვერც იმ ვისკის ბოთლს რომელიც ხელში ეჭირა და ხანდახან მიიყუდებდა და ცდილობდა რაც შეიძლება ბევრი ჩასვლოდა სიმღერის დაწყებამდე.მაგრამ რა თქმა უნდა არავის მოსწონს მომღერალი სდცენაზე რომელიც ავადმყოფურად იქცევა,ამიტომ ქვემოდან ერთმა დამწყებმა მომღერალმა ლუდის ქილა ესროლა,რაზეც ლუკამ მეგობრულად გაუღიმა და თითი დაუქნია იმის გაფრთხილებით რომ ასე მეორედ არ გაეკეთებინა ,დამნაშავემ ბოდიში გამომეტყველებით და ჟესტებით მოიხადა.როცა სიმღერა გაგრძელდა იგივე ადამიანისგან მეორე ლუდის ქილაც ამოვარდა სცენაზე.სასმლისგან გათიშულმა გაბრაზებულმა ლუკამ თავი ვერ შეიკავა სცენიდან ჩახტა და დაიწყო ჩხუბი.იგი მალევე გამოათრიეს ხალხის ბბრბოდან რომელიც ორ ნაწილად იყო გაყოფილი ზოგი ლუკას იცავდა, ზოგმაც კი ვერ მიიღო მისი ასეთი საქციელი.
-ეს რა გააკეთე?!ეს შენი ბოლო შანსი იყო რომ შენი პაუზა რამენაირად აგენაზღაურებია.-გაოგნებული ყვიროდა მისი მენეჯერი და დიდი ხნის მეგობარი.
-კარგი ,კარგი ვერ მოვითმინე!
-თავს იმართლებ შენ ახლა უკვე ნიუ-იორკში უნდა გქონოდა გამოსვლა,შენ კი ყველაფერი ჩააფლავერას აპირებ ახლა სად უნდა წახვიდე?-სიყუვა მიადევნა წინ წასულ ლუკას.
-მანქანის გასაღები მომეცი!
-ნასვამი ხარ სადმე აელეწები და თან ქალაქსაც არ იცნობ გაჩერდი არ წახვიდე!
-ნუ გეშინია მე სასმლის გარეშე ვერ ვცოცხობ და არც სიკვდილს დავიშურებ მისთვის.
-ავადმყოფი ხარ!-უკმაყოფილოდ გაიქნია თავი და თან ქუდი და სათვალე მიაწოდა რადგან იცოდა რომ არავის გაყოლას არ მოინდომებდა.
მანქანაში ბევ რამეზე ფიქრობდა,ბევრას ნანობდა მაგრამ რადგან სასმელი ჰქონდა ესეიგი ჯერ კიდევ ჰქონდა სიცოცხლის ვადა ასე რომ ნერვიულობა და მწუხარება მასში არ იგრძნობოდა.გზაზე უცებ გოგო გამოჩნდა ბოსტნეულის კალათით ხელში.ლუკამ რამდენიმე სანტიმეტრში ააცდინა დარტყმა და მანქანა მძაფრად მოუხვია რის შედეგადაც ხეს შეასკდა.სწრაფად გადმოვიდა მანქანიდან და წაქცეული გოგონას დასახმარებლად გაიქცა.
-მაპატიეთ! კარგათ ხართ!
-არ ვარ კარგათ! სად ხედავთ მზეს,პირადი მცველივით სათვალეები გიკეთიათ! თქვენ რა ნასვამიც ხართ?!-გაოგნებული და შეშინებული გოგონა ვერ ჩერდებოდა.
-მაპატიეთ მითხარით რამდენი გინდათ!-ირონიულად დააბოლოვა ლუკამ.
-რაა?კარგი იმას მაინც მიხვდით რომ ბოსტნეული ამიკრიბეთ მიწიდან.
ლუკამ უხმოთ დაიწყო ბოსტნეულის შეგროვება მაგრამ უმეტესი მათგანი გაფუჭებული იყო!
-დაანებე თავი-ჩაილაპარაკა ბოლოს გოგომ-თქვენს გამო სამი დღე ვახშმის გარეშე დავრჩები.
ფულის აღებაზე უარი თქვა და მოიმიზეზა რომ ეჩქარებოდა და სწრაფად გაეცალა იქაურობას.ლუკამ კი დარჩენილი სასმელი მალევე დაცალა და ახლის საძებნელად ფეხით წავიდა.
-ბარმენ! ერთი ვისკი თუ შეიძლება.
-უკაცრავად ბარი დაკეტილია უკვე გვინია!
ლუკამ ქუდი და სათვალეები მოიძრო და მეორედ გაუმეორა შეკვეთა.
-ო ღმერთო ჩემო ლუკა ! მაპატიეთ ბატონო უბრალოდ ბარი მართლა დაკეტილია!
-კარგი მაშინ უბრალოდ მითხარი სად შეიძლება რომ დავლიო.
-აქვე არის ერთი ადგილი 2-მდე არ იკეტება ,მაგრამ ვშიშობ რომ სათქვენო არ არის.
-მაგას მე თვითონ გადავწყვეტ მითხარი სად არის.
მომდევნო ბარში უფრო სწორად ბუნგალოში აკანკალებული შევიდა აქაც ვერავინ იცნო და თავისუფლად შეუკვეთა სასმელი.მხოლოდ თვითონ იცნო მისი სიმღერა რომელსაც პატარა სცენაზე მდგომი ანგელოზი მღეროდა.ის ანგელოზი დღეს კინაღამ რომ გაიტანა.
და ის ანგელოზი ისე მღეროდა რომ თვითონაც კი შერცხვა რომ თვითონ სცენაზე იყო და ეგ არაფრად მიაჩნდა ერთი სული ჰქონდა როდის დაასრულებდა სიმღერას და როდის მოიხდიდა ვალს ხალხის წინაშე.მაგრამ ეს ,ეს გოგო ისე უყურებდა ბუნგალოს კუთხეში ჩამოკიდებულ ცნობილი მომღერლების პორტრეტებს,ისე როგორც ვარსკვლავებს უყურებენ ბავშვები და ცდილობენ რომ ერთ მათგანს მაინც მიწვდნენ.ლუკა ადგა და სცენისკენ ახლოს მოინდომა გადაადგილება,ამ დროს გოგონას თვალები მასზე გაჩერდა და ის მზერაც გაქრა მისი თვალებიდან.ლუკამ ჯერ ქუდი მოიძრო მერე სათვალეები და მუსიკაც და სიმღერაც ერთდროულად შეწყდა.ხმას ვერავინ იღებდა,ლუკას გარდა.
-თქვენ ისე კარგად მღერით ,ახლამივხვდი ჩემს შეცდომებს სიმღერებში თქვენ ნამდვილი აღმოჩენა ხართ.
-მაპატიეთ ბატონო ლუკა დრევანდელისთვის მე ვერ გიცანით,დიდი ბოდიში.
-არა,არა რას ამბობთ! შეიძლება ვიცოდე თქვენი სახელი?
-ვიკა-გაოგნებულმა უპასუხა.
ამ დროს ლუკას მენეჯერი შემოვარდა ბუნგალოში და შვებით ამოიხვნეშა როცა ის დაინახა!
-სად იყავი შენი მანქანა დამტვრეული ვიპოვეთ! არ შეგეძლო რომ დაგერეკა?-ხელში წვდა ლუკას და ახლა უკვე მისი თანხმობის გარეშე მიათრევდა ბუნგალოდან.
-ვიკა არ წახვიდე ძალიან გთხოვ ახლავე დავბრუნდები.
ვიქტორიამ თავი ჩაუქნია,მაგრამ სწრაფადვე გაიპარა უკანა კარიდან.არ უნდოდა მასთან საქმის დაჭერა.ლუკა მის მენეჯერს იგერიებდა,მერე თავი დაახწია იმ პირობით რომ ორ წუთში მისივე ნებით წაყვებოდა სასტუმროში,როცა ვიკა იქ არ დახვდა ბარმენს გადაუხადა რომ მისი მისამართი გაეგო.




*********
დილით ვიკა ძალიან მხიარულ განწყობაზე იყო,იმედი დაუბრუნდა აუსრულებელი და ხელმიუწვდომელი ოცნების.დაწოლის წინ როცა ლუკაზე და მის სიტყვებზე ფიქრობდა ქუჩიდან შემოესმა ნაცნობი ხმა რომელიც მას ეძახდა.
-ვიკა!-გაჰყვიროდა ლუკა რომელიც მანქანის სახურავზე იყო და შენობისკენ იყურებოდა.
-ლუკა! აქ რა გინდათ?!
-ქვემოთ ჩამოდი ასე ხომ არ ვილაპარაკებთ!
-მე არ შემიძლია არ ვცხოვრობ მარტო.
-მაშინ მე ამოვალ.
-მერწმუნეთ სჯობს ისევ მე ჩამოვიდე ოღონდ ძალიან გთხოვ ნუ ყვირით!
-კარგი!-დაეთანხმა ლუკა და უცდიდა მის გამოჩენას.
-რა ხდება?!-იკითხა ვიკამ როცა ქვემოთ ჩამოაღწია და ღობიდან გადმოძვრა.
-არაფერი უბრალოდ მინდა რომ გასაუბრებაზე წაგიყვანოთ ჩემს პროდიუსერთან.
-ფიქრობთ რომ რამე გამოვა ჩემგან?!
-მეხუმრებით ალბათ,თქვენ ძალიან მაგარი ხართ ,ყველაფერს გავაკეტებ თქვენთვის უბრალოდ უნდა მენდოთ!
-თქვენ მემგონი სხვა წარმოდგენა გაქვთ ჩემზე!იმ გოგოებიდან გგნივართ?!
-იმ გოგონებტან ამდენს და თან ასე არ ვლაპარაკობ-ჩაეცინა ლუკას და გააგრძელა საპროდიუსერო გეგმა.
-იცით მგონი შემიყვარდით!
-ხო რა თქმა უნდა სჯობს მერე დავილაპარაკოთ როცა გამოფხიზლდებით.ახლა კი მართლა უნდა წავიდე დეიდაშვილთან და მის ქმართან ერთად ვცხოვრობ,აქაური არ ვარ !დედაქალაქში პროდიუსერთან წამოსვლა კი რაიმე მიზეზით უნდა ჩავანაცვლო,ბევრი მაქვს საფიქრალი.
დედაქალაქში ჩასვლიდან 2 დღეში ვიკა ხმის ჩამწერ სტუდიაში მოსასმენად იყო დაბარებული.ლუკამ ყველა დაითანხმა რომ ვიკასთვის ერთი შანსი მაინც მიეცათ.მაგრამ იმ დღეს როცა მის წამოსაყვანად მიდიოდა,ლუკას ქუჩაში თავს დაესხნენ ჩაშლილი კონცერტის ორგანიზარორის ბანდა ,და ბევრი სიცოცხლისთვის საშიში დაზიანება მიაყენეს.მკურნალობა დიდხანს გაგრძელდა ,სასმელს თავს ვერ ანებებდა ამიტომ მისი გათიშვა უწევდათ რომ ორგანიზმისთვის ალკოჰოლი არ მიეწოდებინა.
ვიკა კი თავის მშოვლებთან ძალიან განიცდიდა მის ასეთ უპასუხისმგებლო და დაუფიქრებელ გადაწყვეტილებას.ოჯახს ფინანსურად ძალიან გაუჭირდათ ,ვიკამ კი სამსახურს თავი სულ ტყუილად მიანება და ტავისი ცხოვრება ქვემოთ ჩაათრია.
ლუკამ კი გამოწერის თანავე მისი ნახვა მოინდომა,არც ერთი ზარი არ იყო მისგან და ძალიან გაუკვირდა,მაგრამ ვიკა ყოველ დღე ურეკავდა მას და მისი მენეჯერისგან იღებდა პასუხს რომ ის ლონდონში იყო გასტროლებზე და 4 თვეში დაბრუნდებოდა.თავდასხმის ფაქტს არ ასაჯაროვებდნენ, ასე რომ ეს მართლაც რეალურად მოეჩვენა და გადაწყვიტა რომ უბრალლოდ მისი გამოყენება უნდოდა მაგრამ უკეთესი საქმე იპოვა და მიატოვა.
ლუკამ კი სასტუმროს კარისკაცისგან გაიგო რომ ვიკა რამდენჯერმე იყო მისული და მენეჯერმა გასტროლები მოიმიზეზა.ლუკამ წვეულებაზე მყოფ მეგობარს სცენები მოუწყო და სამსახურიდან და ცხოვრებიდან გააგდო.აი ვიკას დაბრუნება კი უფრო რთული საქმე აღმოჩნდა,ამჯერად ვიკა კიდევ ერთ ბარში მუშაობდა და იმისთვის რომ მისი სიტყვები ყალბი არ მოჩვენებოდა პროდიუსერი მიიყვანა ბარში.

მოსმენაზე მოიწონეს,მერე მასწავლებლად ლუკა დაუნიშნეს მისივე სურვილით და ყველაზე გადამწყვეტ დღეს როცა ძალიან გავლენიან და გადამწყვეტ პიროვნებებთან უნდა ემღერა ,ნერვებმა უმტყუნა.ეშინოდა!
-ვიკა?!
-ვერ შევძლებ !-ცრემლებით ახედა ლუკას.
-შეძლებ ნუ გეშინია ,რეპეტიციებზე ყველაფერი გამოგდიოდა.
-რომ შემესალოს!
-არ შეგეშლება,თუ შეგეშლება თავიდან დაიწყებ.
-არა სჯობს იქ დავბრუნდე საიდანაც მოვედი ,არ შემიძლია მეშინია!
-რისი გეშინია როცა მე აქ ვარ! ვიკა მიყვარხარ !მეც მეშინოდა ამის თქმის მაგრამ ვთქვი, ხომ ხედავ! ახლა გადაწყვეტილება შენზეა!
ერთმანეთს გადაეხვივნენ და შემდეგ ხმისჩამწერ სტუდიისკენ წავიდნენ !სწორედ ისე იყო როგორც ლუკამ თქვა."მე ვთქვი ჩემი სათქმელი გადაწყვეტილება კი თქვენზეა"არ შემცდარა ვიკა ძალაინ კარგი მომღერალი ოყო.უკვე ორ თვეში დიდ სცენაზე იდგა და რამდენიმე თვეში პირველი ჯილდოც კი მიიღო.
დაჯილდოვებაზე ვიკა გამიდმებით ეძებდა ლუკას მაგრამ იგი არსად სჩანდა ,თუმდა მაინც მასტან იყო,ლუკა ბარში იყო და ეკრანიდან ადევნებდა თვალს დაჯილდოვებას.ბარში ორი ადამიანი შემოვიდა და გამარჯვებულზე საუბარი დაიწყეს :
-ვიქტორია ძალიან კარგი მომღერალია და თან როგორი ხმა აქვს ! სცენს კი ძალიან უხდება!
-სცენა უხდება მას!
ეს სიტყვები ლუკას მალამოსავით ედებოდა გულზე და მის ზურგს უკან მოსაუუბრე ორი კაცისთვის მოსმენა კიდევ მოუნდა.
-მაგრამ იცი იმასაც ამბობენ რომ ლუკამ ეგ გოგო ბორდელიდან წამოიყვანა!-ახიტხითთდა ერთი მათგანი.
-ხო თვითონ გალოთთდა და მუშაობა ეზარება ახლა ამ გოგოზე ფულს იშოვის გა*იმავს,ბოღმას მასზე ამოაფრქვევს ,ცოტა ხანში ცემასაც კი დაუწყებს.
-ხო არ გაგიგონია სანთელს ის ანთებს ვინც ოდსღაც თვითონაც ანათებდა.
-მართალი ხარ მართალი!
ახლა უკვე ხვდებოდა თუ რა ჩაიდინა ლუკამ და როგორ უფუჭებდა მისი არსებობით ცხოვრებას ვიკას და იქაურობას მოშორდა.
ვიკამ კი დაჯილდოვების შემდეგ პირდაპირ ლუკას მიაკთხა სახლში.და იფი საშინელ მდგომარეობაში აღმოაჩინა.სრულიად მთვრალი აიცანზე წვიმაში იდგა და მოაჯირზე იყო გადამჯდარი.ერთი არასწორი მოძრაობა და მეცრე სართულიდან ვარდებოდა.
-ვიკა ძალიან გამიხარდა,შენი ამბავი მაგრამ სჯობს რომ ჩვენი ურთიერთობა ახლავესვე გავწყვიტოთ!ჯერ არაფერი სერიოზული არ მომხდარა საერთოდ ჯერ არაფერი არ მომხდარა ცვენს შორის შენც კი არ გითქვამს ჩემთვის არაფერი,მე ვიცი რაც მოჰყვება ამას რას იტყვის ხალხი და შენ ამას ვერ გაუძლებ და შენ ვერ გადაიტან ამას.
-მე საკმაოდ ძლირი ვარ და საერთოდ არ მაინტერესებს რას იტყვის ხალხი.
-არა ,არა უბრალოდ რას გთხოვ წადი ! იცხოვრე ! მე შემეშვი!
-კარგი ! კარგი წავალ და მარტო შენგან კი არა ყველაფრისგან რაც შენ მომეცი.
-ვიკა ! ვიკა! მე ეგ არ მიგულისხმია!-ცდილობდა რომ სიტყვა მიედევნებინა ვიკასთვის.
-ვიკა ! -უკვე ქუჩაში წვიმაში გასულს დაედევნა და შეაჩერა იგი.-მე იმიტომ გტოვებ რომ რაც მოგეცი ის უნდა გამოიყენო.
-მე არ მინდა არაფერი თუ შენი დაკარგვის ფასად დამიჯდება!
ლუკამ ქურთუკი გაიძრო და მთლიანად სველს თავზე გადაახურა და თვითონაც შეძვრა მის ქვეშ!ზაფხულის წვიმის სიგრილემ და ჰაერის ჩახუთულობამ სულ უფრო მეტი დამწყვდეული გრძნონა გამოანთავისუფლეს მათი სხეულებისგან.
დიდი ჭიდილისი შემდეგ საკუთან სურვილებთან ,ლუკამ ვიკა ტანსაცმელისგან გაანთავისუფლა,და ამასობაში არა ამქვეყნიურმა სურვილმა დაიტაცა და სულ უფრო და უფრო მეტი მონდომებით ცდილობდა რომ ,უბრო მეტი და მეტი მიეღო,და უფრო მეტს იღებდა სიამოვნებას როცა ხვდებოდა რომ მასაც მოსწონდა,აგრძელებდა და აგრძელებდა და აცნობიერებდა რომ "Jack Daniels"-ის ბოთლი აივანზე დარჩა და მისი სურვილი ნაკლებად ჰქონდა!