- ფერია , მანქანა წავიყვანე პროფილაქტიკაში და ტაქსით წამოდი მანდედან კარგი ? - თავიდან მისი დის შეყვარებულის ნომერი , რომ დაინახა არც გაკვირვებია .
ეგონა ისევ "სად ხარ" , "რომელზე მოდიხარ" , "რომელზე მოგაკითხო" და მსგავს კითხვებს მიაყრიდა მამაკაცი.
- აუუ , ვაკო ხო იცი რო მეშინია ღამე ტაქსებში ჩაჯდომა ! - აბუზღუნდა და თავის დაქალებს "მიშველეს" მზერით გადახედა.
- კარგი გოგო რისი გეშინია ! - შეიცხადა ვაკომ.
- რისი და ცალთვალების - ქვედა ტუჩი გადაატრიალა და დინამიკი გვერდით გადგა .
- ჩემი პატარა გოჭი ხარ რაა ! - ახარხარდა ვაჟბატონი ყურმილის მეორე მხრიდან . - მისმინე , შენს სახლთან დაგხვდებით მე და ნია .
- ნიაც შენთანაა ? - მოიკითხა და.
- ხო , პროფილაქტიკაში წამომყვა , შუა ტრასაზე გაფუჭდა მანქანა.
- გითხარი არ გინდა ეს მერსედესითქო და დამიჯერე ? - ნიშნის მოგებით აათამაშა წარბები.
- ხო შემდეგში შენ ამარჩევინე უკეთესი , ამ დღეებში წავიდეთ - კოცნა გამოაგზავნა ხმით და ლაპარაკი განაგრძო . - მოკლედ რა ხო წამოხვალ ტაქსით ?
- წამოვალ ხო წამოვალ ! - აბუზღუნდა ისევ და გათიშული მობილური იქვე მიაგდო.
- მოკლედ მე თუ მომიტაცეს ... ყველა ძალიან მიყვარხართ , გიორგაძე შენ მაინც არ მევასები ! - გადაწვდა ერთ-ერთ დაქალს და გადაიკისკისა.
- მაინცდამაინც უნდა გწყევლო , რომ გაჩუმდე ? - დაუბღვირა იმერელმა დაქლმა . - ფრთხილად თორემ მოგიტაცებს დღეს ღამე ტაქსისტი და ნახავ- ენა გამოუყო და გაიცინა.
- უფრო აღარ მევასები ! - თქვა და კოკაკოლა მოსვა - დაასხით ! - ყავის კოიაკზე მიუთითა გოგონებს და წამოჯდა . - მე ფხიზელი ტაქსში მარტო ჩამდჯომი არ ვარ !
^^^
- აუ გთხოვ რა გჭირს , მიგიყვან და გზას განვაგრძობ ! - შეევედრა დაქალს და მანტო კარგად შეიკრა .
- გოგო ! - გაბრაზდა გოცირიძე . - აქვე ვარ კერიაში შესასვლელი , იოსებიძეზეა ადამიანო ! ახლა კიდე პეკინზე ვართ მიიხედმოიხედე ! - თავი გამატიალებინა გარშემო.
- პეკინს რატომ მასწავლი ? - თვალები დაქაჩა . - უბრალოდ არ მინდა მარტო ტაქსში ჩაჯდომა მერე რა , რომ ნახევარი მეტრიც არ გაქვს გასავლელი , უბრალოდ წამომყევი რაა !
- ასეთი ხისთავიანი რატომ ხარ ნატროშვილო ?! - ხელები ჩამოყარა დანებების ნიშნად ელენემ.
- მიდი რა ელ - ლოყაზე აკოცა და ტაქსს ხელი დაუქნია.
- ხო კარგი!
- იცოდე საქარე მინაში შეიხედე , მერე მანქანას დააკვირდი და ისე გააჩერე ტაქსი ! - გააფრთხილა და ერთ-ერთი სავაჭრო ცენტრის წინ ჩამოდგა .
- ხო და მოგვიწევს აქ ღამის 3 საათამდე დგომა , მერე უქნიე სიმპატიურ მძღოლებს და "მაგარ" მანქანებს ხელი - დაუბღვირა ელენემ ...

- რა შუაშია გოგო სიმპატიური და კარგი მანქანა ! - თვალები ტრასაზე დაულაგა დაქალს .
- აბა სად ვიპოვო , შუა ხნის ქალი , არა"უცნაურ" მანქანასთან ერთად , რომელსაც ტაქსი ქვია ? - გაეკრიჭა გაბრაზებულ ნატროშვილს.
- აახვიე რა ! - გაბრაზდა საბოლოოდ და მობილურს უპასუხა.
- სად ხარ დეა ? - ჩასძახა ნიამ.
- ტრასაზე ვდგაავარ - რომ მიხვდა რა თქვა გადაიკისკისა.
- გიჟია ეს ! - გასძახა შეყვარებულს უფროსმა ნატროშვილმა.
- მოდი გავაჩერე ! - ელენემ მანქანისკენ ანიშნა.

- გამარჯობა - გაიღიმა და უკანა სავარძელზე ადგილი დაიკავა , გვერდით ელენე მიუჯდა.
- საით ? - იკითხა ახალგაზრდა მძღოლმა და უკან გამოიხედა.
წამიერად გაუშერდა მზერა და მისი შეთვალიერება დაიწყო.
დაბალზე მაგრამ მაინც მოგრძო ზომის შეჭრილი ქერა თმა.
ცისფერი თვალები , თითქოს ზღვას გავდნენ , არა არც ზღვა იყო , არც მსგავსი რამ.
ახლა მიხვდა მგონი ცა იყო , ხო ცა ... წვიმიანი ამინდის შემდეგ , რომ გამოიდარებს ისეთი ცის - ფერი თვალები ჰქონდა მძღოლს.
მოსქელო , და ოდნავ დიდი ტუჩები.
სწორი ლამაზი ცხვირი და წვერი მოკლეზე.
სპორტულ ჟაკეტშიც კარგად ჩანდა ნავარჯიშები სხეული , რომელზეც შავი მაისური ჰქონდა მორგებული.
მზერა ზემოთ ააცოცა და კისერს დაკავირდა , განიერი და დაძარღული კისერი , სახეზე ოდნავ ყბები , რომლებიც უფრო ლამაზ და სასურველს ხდიდნენ ტუჩებს.
თვალებგაშტერებუ უყურებდა მძღოლს და , რომ არა ელენეს ხელი კვრა გონს ვერ მოვიდოდა.
დაბნეულმა გაიღიმა და გოცირიძეს გადახედა.
- მარჯვენა მხარზე დაიჭირეთ და შანხაიზე წადით ... - ხმადაბლა ჩაილაპარაკა და ოდნავ გვერდით ჩაიწია.
მამაკაცმა თავი დაუქნია და ოდნავ ჩაიღიმა.
მანქანა ნელა დაძრა და კერიასთან გააჩერა.
ნატროშვილმა ელენე გადაკოცნა და კანკალით გაიხედა წინ.
ახლა არ იცოდა რისი ეშინოდა , მძღოლის უდაოდ "უშოკესი" გარეგნობის თუ იმის , რომ მოიტაცებდა.
- მგონი გცივათ ... - შეპარვით დაიწყო საუბარი მამაკაცმა და ღია ფანჯარა წინიდან ასწია.
- არა ... - ბგერები გაწელა და ქვედა ტუჩზე ნერვიულად იტაკა კბილები .
- აბა ? მეჩვენება თუ გეშინიათ ? - ოდნავ ჩაიღიმა მამაკაცმა და შუქნიშანზე გაჩერდა.
- მე ? - წარბები ასწია ზემოთ და შემდეგ მის თითქოს "მკაცრ" გამოხედვას , რომ ჰკიდა თალი შემაძრწუნებლად გასცრა სხეულში.
მამაკაცმა ოდნავ დააქნია თავი და საჭეზე თითები აათამაშა.
უნებურად გაექცა მისი ხელებისკენ მზერა და თლილ თითებს ზემოთ აუყვა , დაძარღვულ ხელებს ნერწყვის ყლაპვით შეხვდა და კისერში შეიცურა თითები .
"ალბათ , რომ მომიტაცოს ისე მიმგუდავს და ჰმ ... ებს მიზამს ხელს ვერ გავაფართახლებ , ვითარც მკვდარი თევზი ფარფლს"
- არ მომიტაცოთ რაა , იცით როგორ მეშინია ? - ეგონა ხმადაბლა . თავისთვის ფიქრობდა გონებაში , მაგრამ მამაკაცის სახეზე , რომ დაინახა ჯერ გაკვირვება და შემდეგ ლამაზი ხმითა და სიცილით ახარხარება უკანა სავარძლის სამხრეებს მიადნა.
- რა უნდა ვქნა ? - ძლივს ამოისუნთქა და მანქანა დაძრა.
- რა გაცინებთ ?! - ხმა გაიმკაცრა და ნაცნობ გზებს გულდამშვიდებულმა გახედა.
- ასეც ნუ გიხარიათ ნაცნობი გზების დანახვა პატარა ქალბატონო , არც ისე ცოტა გადასხვევია მთავარი ქუჩიდან ! - თვალი ჩაუკრა წამით მისკენ მობრუნებულმა და გუდვილთან ჩაუხვია.
- ჩაგიხვევ კარგად ახლა მე შენ რაღაცას - გაიფიქრა გულში და ტუჩები გააწკლაპუნა.
- იცით რა მაინტერესებს ? ღამე არ გეძინებათ ხოლმე ? - ჰკითხა და თავში ხელი ოდნავ წამოირტყა "რეებს ლაპარაკობ!" ...
- კი მეძინება და მძინავს კიდეც ! - თქვა მოკლედ და კონკრეტულად.
- როგორ თუ გძინავთ ? თქვენ რა მთელი ღამე არ მუშაობთ ? ნახევარი თუ არა ...- გაიკვირვა და ჩანთიდან საფულე ამოიღო.
- კი , საჭესთან მძინავს , გზები ზეპირად ვიცი ! - ისეთი სერიოზული ჰქონდა ტონი ტაქსისტს , ამანაც კი დაიჯერა და თვალები დაქაჩა - ახლაც სიამოვნებით წავუძინებდი ... წინააღმდეგი ხომ არ ხართ ? - გადხმოიხედა და ისე , რომ გზისთვის არც შეუხედავს მარჯვნივ შეუხვია .
- ფრთხილად ! - წამოიყვირა ნატროშვილმა და აფორიაქებულმა გულზე ხელი მიიდო ... - აქ გააჩერეთ - ნაცნობი კორპუსის დანახვისას სულელივით გაკრეჭილმა ჩაილაპარაკა და ფული მიაწოდა . - ხურდა არ მინდა ! - მკაცრი ხმით თქვა და მანქანიდან გადმოვიდა - მშვიდი ძილი ... - ჩაიფხუკუნა და ნიასკენ წავიდა , რომელიც ეზოს წინ მანქანაზე იყო მიყდნობილი.
უკნიდან ტაქსს გახედა , რომელიც უცნაურად გაჭედილი იდგა ერთ ადგილას და საქარე მინიდან , ცდილობდა "თითქოს" კლიენტის დამახსოვრებას.
მისი არ ვიცი და ზუსტად ვხვდები , რომ ნატროშვილს ამ ცასა-ვით თვალების დავიწყება ძალიან გაუჭირდება !
- მოხვედი ? - ნიამ თავისკენ უბიძგა უმცროს დას და ვაკოს გასძახა - ვაკო!
მანქანის ხმაზე უნებურად გაიხედა უკან და დაინახა როგორ გავარდა ელვისსისწრაფით მანქანა ადგილიდან.
"ნომერი მაინც გამომერთმია , გამოვიძახებდი ხოლმე"
გაიფიქრა და ისევ თავში წამოირტყა ხელი სულელური ფიქრების გამო .
აქამდე ყოველთვის სიამოვნებდა დასთან და მის შეყვარებულთან ერთად ყოფნა გარეთ .
ვაკოს მეგობრებიც ძალიან უყვარდა და ხშირად დადიოდა მათთან ერთად რესტორნებსა და აგარაკებზე.
ამ საღამომ და იმ თვალებმა თითქოს რაღაც გარდატეხა მოახდინა მის ცხოვებაში.
გრძელ თმაზე ფრჩხილები ჩამოისვა და უკან გაბრუნდა.
ფეხები დააბაკუნა და თვალები მაგრად დააჭირა ერთმანეთს , ცასავით თვალები ისევ მის გონებაში იყო მომწყვდეული , გული აუფორიაქდა და იმის მაგივრად , რომ თავი სამშვიდობოს დაგულებულს მშვიდად ეგრძნო , ყველაზე აღელვებულმა მთელი ცხოვრების მანძილზე ღრმად ამოისუნთქა და თვალები გაახილა.
- ჯანდაბა , ჯანდაბა ! - ხელები მომუშტა და ცარიელ სივრცეს გახედა.
19 წლის მანძილზე ასეთი რაღაც მაშინაც კი არ უგრძვნია როცა მიხვდა , რომ უკვე სტუდენტი იყო და 12 წლიან "ტანჯვა-წამებას" უქმად არ ჩაუვლია.
ახლა დგას შუა ეზოში და ცაში იყურებდა .
- შენი ფერია ! შენი ფერია ! - ემოციებისგან დაღლილს თვალები აუცრემლიანდა და უკან მიიხედა.
ყველა გაოგნებული უყურებდა , ვაკო მისკენ წავიდა და ხელები მაგრად მოხვია საცოლის დას.
- რა ხდება ფერია ? - შეშინებულმა კითხა და უკან გასწია.
- ჯანდაბა , ოხრობა და არ გადარჩენა ხდება ჩემს თავს ! ამდენი ხანი არავინ მომოწონებია და რაღა ის მომეწონა , ვისიც პანიკურას მეშინოდა ?! რაღა ტაქსის მძღოლი მომეწონა ვაკო ? - ცრემლები მუჭით მოიშორა და ისევ იმ გზას გახედა , რომლიდანაც ცოტახნის წინ მძღლმა მანქან გაიყვანა .
- ვინ მოგეწონა ? - თვალები დაქაჩა და ღიმილი მოეფინა სახეზე .
- რა ვიცი მე ! ახლა სადღა ვნახავ ? ყოველ დღე გიორგაძესთან ხომ არ ავალ , ყოველ დღე მანქანა ხომ არ გაგიფუჭდება ? - მკერდზე თავი მიადო და სუნთქვის დარეგულირება სცადა.
- ნუ ხარ გოგო სულელი ! - ხელში შეანჯღრია ღიმილით მეგობარმა - მოდი ასე მოვიქცეთ შენ თუ მალე ეგ არ გადაგივლის , მანქანას ყოველ დღე გავაფუჭებ !- გაეკრიჭა და მაგრად ჩაიხუტა.

- იცინე ხო , დამცინე ! - ბუზღუნით თქვა და ცრემლიანი ღაწვები ხელის მუჭით მოიწმინდა.
- კარგი გოგო რამ გაგასულელა ! - თვალები დაქაჩა გაოგნებულმა ვაკომ.
- წავედი მე სახლში ! - განაცხადა და ფრუტუნით გაუყვა ეზოსკენ მიმავალ პატარა გზას.




^^^



- რას ეუბნებოდი არ მომიტაცოო , მოგიტაცებდა დაისვენებდი შენც და მეც ! - ისევ გიორგაძის მწარე ენა თუ მოიყვანდა გონს.
- ენა მაქვს გასახმობი და აღარ ასაყვავებელი ! - განაცხადა და ტერფები ერთმანეთს გაუხახუნა ... - ვინ იცის ახლა რა კაი "მოტაცებული და გასწორებული " ვიქნებოდი - ტუჩი მოიკვნიტა და გაიცინა .
- შენ ნამეტანი შექანდი მგონი იმ ტაქსში ხო ? - გადაიხარხარა გიორგაძემ მამა-პაპური სიცილით.
- სუფთა ნორა ხარ სოფლიდან რაა ... -ხელი ჩაიქნია მობეზრებულად .
- შენ შენს ტაქსისტს მიხედე !
- მომიყვანე და მივხედავ კი არა ...
- შეგირცხვეს თავი ნატროშვილო ! - გაბრაზდა გიორგაძე - რას მაფუჭებ ? პატარა ვარ ისევ , სიფრიფანა და ქორფა !



^^^


- რა გჭირს შენ ? - იკითხა გოცირიძემ და წვენი ნელნელა მოსვა საწრუპიდან.
- იმ ტაქსისტზე ფიქრობს - აკისკისა გიორგაძე.
- კარგი შენ კიდე რა ნახე იმ ტაქსისტში ასეთი 19 წლის მანძილზე , რომ არ გინახავს ?! - დაუბღვირა გოგონამ და ჭიქა მაგიდაზე დადო. - დეა მისმენ ? - ხელი აუქნია ცხვირსწინ დაქალს.
- ჰა ? რამე მითხარი ? - კითხა და დაბნეულმა ააფახულა წამწამები.
- საერთაშორისო ძებნა უნდა განვაცხადო იმ ბიჭზე ! - დაზუსტებით თქვა და ქლიბით ფრჩხილი გაიქლიბა.
- მაგით მოგაჭრი ენას ! - დაუბღვირა დაქალს და ქლიბი ხელებიდან ააცალა .- დავიჯერო მხოლოდ ვიზუალით გამაგიჟა ? -თავისთვის ჩაილაპარაკა.
- ისე სერიოზულად , რომ მივუდგეთ ახლა ... უიმედოდ ხარ "მოწონებული" - ნუნების მაკრატელი აიღო ამჯერად გოცირიძემ.
- არ მომწონს ! - განაცხადა თამამად ... - და ეგრეც , რომ იყოს უიმედოდ რატომ ვითომ ?
- იმიტომ , რომ არც კი იცი ვინაა დეა ! - თვალები დაუბრიალა .
- კარგით რა ხალხნო ! - თავი მომაბეზრელად გაადაქნია გიორგაძემ.
- რა კარგით ?! - იკითხა გაბრაზებულმა და ფეხზე წამოდგა ... - წავედი მე , არ მაქვს თქვენი წუწუნის თავი ! - ჩანთას ხელი დაავლო და შემოსასვლელ ოთახში გავიდა .
ქურთუკი ჩამოხსნა საკიდიდან და ტანზე მოირგო.
თმა გაიწია და საყელოდან ამოიტანია.
ჩანთა მოიკიდა მხარზე და დაქალები ჩაკოცნა.
- ეგრე ნუ მიყურებთ ... ხომ იცით , რომ არ შემიძლია , როცა ასეთ ხასიათზე ვარ ვინმეს ვუყურო ? ...


^^^


გიორგაძის სახლიდან გამოსულს ის საღამო გააახსენდა ისევ და გზა გადჭრა.
ისევ იგივე ადგილას დადგა და ყურსასმენები გაიკეთა.
ტაქსის ხელი დაუქნია და უინტერესოთ ჩაჯდა გაჩერებულ მანქანაში.
- შანხაიზე ! - უთხრა და თავი ამოსწია , მობილური კალთაში ჩაიგდო და თითქოს ახლა იგრძნო ნაცნობი სურნელი და მანქანის სალონიც ახლა მოხვდა თვალთახედვის არეს.
- გამარჯობა ... - შუქნიშანზე გაჩერებული მანქანა და მძღოლის , ნაცნობი და ამავდროულად ბოხი ხმით ნათქვამი ერთი სიტყვა.
ტანზე ელექტორენიბს დაყრა და ხასიათის რადიკალურად შეცვლა.



საცდელი თავი ! საკმაოდ განსხვავებულად ვაპირებ მოვლენების განვითარებას , ასე რომ ...
თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ ...
გეგმაში დამთავრება და ისე ატვირთვა მქონდა მაგრამ ვერ გავძელი ...
ველი თქვენს აზრს !
შეცდომებისთვის ბოდიში ...