როგორც იქნდა დადგა ეს ნანატრი დრო და ჩემი არდადაგებიც დაიწყო..
ავტომობილის უკანა სავარძელზე მოკალათებული ვიჯექი.თვალები მქონდა დახუჭული და წარმოვიდგენდი თუ როგორ დამხვდებოდა სოფელში ჩემი ბებია,რადგან არ გვითქვამს,რომ ჩავდიოდით..
შევედით ჩემს სოფელში და გულმაც სხვაგვარად დაიწყო ძგერა..ფანჯრიდან გავძვერი და შევეცადე ფილტვები მთლიანად ამომევსო ჰაერით,რომელიც მე ასე ძლიერ მენატრებოდა..
მანქანიდან გადმოვხტი და ეზო სულმოუთქმელად ავირბინე...
-ბეეებოო!! ბეეებოოო!
დავვინახე,რომ ის ბოსტანში იყო და სირბილით შევვარდი...
-ბებო გენაცვალოოს შენ! აქ რა ქარმა გადმოგაგდოო?
-ბეე არდადაგებია უკვე და ერთი თვით შენი ვაარ..
ბებოოს ცრემლი ჩამოუგორდაა ლოყაზე და წინსაფრის კუთხით ამოიმშრალა თვალის უპეები..
-როგორ დაქალებულხარ ბებო გენაცვალოს..
-ბეე გამოდი ახლა აქედან დედიკო და მამიკოც ჩამოვიდნენ..
მეორე დღეს დედიკო და მამიკო წავიდნენ სამსახურის გამო და მე და ბებო დავრჩით სახლში...
დიდი ეზო გვქონდა სოფელში და სულ მწვანედ ხასხასებდა ბალახი..ეზოს ბოლოში უზარმაზარი კაკლის ხე იდგა რომელიც ზაფხულში ყოველთვის გვანებივრებს თავისი ჩრდილით.აქვე მქონდა ჩემი საქანელაც რომელზედაც ვატარებ დროის უმეტეს ნაწილს..
ახლა რაც შემეხება მე.. მე მქვია ანუკა მეორე კურსის სტუდენტი.. ვარ გამხდარი,საშუალო სიმაღლის.მაქვს გრძელი შავი თმა,ცისფერი თვალები და პატარა კურნოსა ცხვირი..
ძალიან მიყვარს ძილი,განსაკუთრებით სოფელში ასეთ სიწყნარეში..
-ბეე გაიღვიძე!!ათი საათია უკვე ასეთ დროს ძილი ვის გაუგია?!!
-აუუბე ცოტაასაც დავიძინებბ რაა..
-ადექი ბებო საჭმელი შეჭამე არ მოგშივდა??
-არააა ბებოოძილის დროს არ მშივდება..(ვიცინი)
ბებოს ნათქვამზე გამეცინაა და ენერგიულად წამოვხტი საწოლიდან..მოკლე ჯინსის შორტი ამოვიცვი,მაისური და ფეხშიშველი გამოვვარდი ეზოში.ძალიან მიყვარს როდესაც ბალახს შევიგრძნობ..
-ბეე ამოდიი ხაჭაპურები დაგიცხვე.უნდა მოგასუქო თორე ძალიან გამხდარი ხაარ..
ასეთი სითბოთი გაჟღენთილი სიტყვების შემდეგ რა ნამუსით უნდა უთხრა რომ დიეტაზე ხარ და ვერ შეჭამ.
-ბებაა ძალიან გემრიელიაა!
-კიდევ შეჭამე ორი ნაჭერი რა არის პატარა ხომ არ ხარ?!
-არაა მეტი არ მინდაა მერე შევჭამ რაა..
-უი ბებაა წეღან თეკო იყო შემოსული ტასო და ლაშა ჩამოსვლიან მასაც დღეს..
-ტასო ჩამოვიდაა?მე მითხრა,რომ ვერ მოდიოდააა...სიურპრიზს მიწყობდაა ალბათ თუმცა თეკომ ჩაუშალა (ვიცინი)გავიქეცი რა ბე ტასოსთანნ მე...
-მოიცადე კიდევ გეჭამაა!
ბებაას ვაკოცე შუბლზე და ტასოსთან გავედიი...
ტასო ჩემი საუკეთესო მეგობარია.გვერდით ცხოვრობს ერთი კედელი გვყოფს...
-გამარჯობათ თეკოო ბებო როგორ ბრძანდებით?
-როგორ ვიქნები აბა შვილო?დავბერდიი..დავბერდიი..
-მთავარია ჯანმრთელობა,რაც თქვენ არ გაკლიათ.ბევრ ახალგახრდას ჯობიხართ
-გაიხარე ბებო შემოგევლოს..
-სად არიან ბავშვებიი?
-"კუხნაში" ბებოო..
დავინახე,რომ ლაშა ყავას აკეთებდა.მივეპარეე,კისერში ვაკოცე და თვალებზე ხელი ავაფარე..
-აბა გამოიცანი ვიინ ვარ..
-ტასოს ხმა არ გაქვთ და მერწმუნეთ ვერ გამოვიცნობ ვინ ხართ..
უცებ შევცბი ეს ლაშას ხმა არ იყო და ძალიან დავიბენი..ხელები ფრთხილად მოვაცილე მის თვალებს და დაველოდე მის შემოტრიალებას..
-გამარჯობათ.
-გამარჯობათ,უკაცრავად ლაშა მეგონეთ და მაპატიეთ ასეთი უხერხულობისთვის ძალიან მრცხვენია...
-ისეთი კარგი კოცნა გცოდნიათ მხოლოდ ამის გამო შემიძლიაღ გაპატიოთ(იცინის)
ამ პასუხზე ორივეს გაგვეცინაა..
-მე ანუკა ვარ,ტასოს მეგობარი.
-მე გიორგი ლაშას მეგობარი.
ამ საუბარში ვართ როდესაც ტასოს შემოვიდა სამზარეულოშიი..
-ჩემიი ანუკაააა როგორ მომენატრეე საყვარელოოო...თეკომ სიურპრიზი ჩამიშალაა..(აბუზღუნდაა)
-ნუ წუწუნეებ ახლაა..ისედაც ძალიან მიხარიაა რომ მარტო არ დამტოვეე სოფელშიი..
-გოგონებოო ყავა თქვენც ხომ არ გაგიკეთოთ?
-მადლობა გიო ჩვენ გავაკეთებთ არ შეწუხდეე..
უცებ თეკოს ხმა გაისმა..
-ტასოო ბებოო ჩამოდი რაა მომეხმარეეე..
-აუ ან ორ წამში აქ ვარ..
-მე გავაკეთებ ყავას.წადი შენ..
-დაგეხმარებით ქალბატონო თუ გსურთ(გიო)
-ასეთი ოფიციალურობაც არ გინდა ახლაა..
-აქ ცხოვრობ შენ?
-კი,გვერდით..შენ რამდენი ხნით ხარ აქ?
-გააჩნია მიხეხს რომელიც მაიძულებს აქ გაჩერებას..
===========================
რას იტყვით?გავაგრძელო?თუ აქვე დავამთავრო?