- წყალში ვიდექი გაშეშებული და ვერაფერს ვხვდებოდი.. ეს როდის მოხდა, როდის გადაიქცა ''ნერვების ჭია'' ნიკა ჩემთვის უსაყვარლეს ადამიანად.. იქნებ მაშინ სულ პირველად რომ ვნახე.. მაგრამ მე მასზე არ ვფიქრობდი, თუმცა ის ხომ ყოველთვის მახსოვდა.. სულ ერთია, ეს მას უფლებას არ აძლევს როცა მოესურვება მომვარდეს და მაკოცოს.. ამ ამბავს ასე არ დავტოვებ.. ტარტაროსს ვფიცავ.. გონებაში ძალიან ბევრი გეგმა დავაწყე, მაგრამ ერთი ყველაზე მეტად მომეწონა.. სახლში დავბრუნდით, ნიკას კმაყოფილი ღიმილი დასთამაშებდა.. ვნახოთ როგორ გაიცინებ ხვალ როცა სტაფილოსფერი თმით გაიღვიძებ ბატონო ნიკოლოზ.. ბიჭები თავაანთთვის ერთობოდნენ, მე ჩუმად ავიპარე ნიკას ოთახში და მის შამპუნში სტაფილოსფერი საღებავის პიგმენტები ჩავყარე აკურატულად.. ეს ფერი მხოლოდ შემდეგ დაბანამდე დარჩება, მაგრამ მანამ მე ხომ გავერთობი.. ჩვენ კიდევ ბევრი ვიარწთ, გავერთეთ, ვიხალისეთ და ეს დღეც გავლიეეთ... დილით ძალიან ადრე გამეღვიძა და აქეთ იქით სიარული დავიწყე.. სამზარეულოში შევედი საუზმე მოვამზადე, ჩემთვის წვენი დავისხი და მოვსვი თუ არა ბიჭებმაც შემოყეს თავი.. გულმა დამარტყა.. ოთხივეს სტაფილოსფერი თმა აქვს.. ჯამდაბა, ნუთუ ერთი შამპუნი გამოიყენეს.. მიახლოვდებიან, მიახლოვდებიან..ოო აი ახლა მკვდარი ხარ ნიტა'. წვენი სასულეში გადამცდა და ხველა ამიტყდა, მოვსულიერდი თუ არა ვიყვირე
- ყველას რატომ გაქვთ სტაფილოსფერი თმა?
-ჩვენც მაგის კითხვა გვინდოდა ქალბატონო - წარბები შეკრა რეზიმ
- მე რა შუაში ვარ ეე - ვიცრუე უმალ..- ისე რა გინდათ, გიხდებათ.. თითქოს თმაზე ცეცხლი გიკიდიათ, სახანძროში დავრეკავდი, მაგრამ აქ ხო იცით არ იჭერს
- ეს გვეღადავება ტოო - იყვირა კოსტამ
- ჩემი რა ბრალია, არ მოგეხმარათ ნიკას შამპუნი და გექნებოდათ ნორმალური ფერი თმაზე - წამოვიყვირე უცებ და გავშრი.' რისთვის გაქვს ეს ოხერი კბილები, დააჭირე მაგ ამოსაძრობ ენას, არ შეიძლება? ამის თქმა იყო და გარეთ გავვარდი.. ბიჭები ეზომდე გამომყვნენ, მაგრამ გარეთ გამოსვლის შერცხვათ ეტყობა.. ტყიაკენ გავიქეცი.. სულ იმაზე ვფიქრობდი, რა დღეში იყვნენ ბიჭები.. ნუ თუ მომაგნეს ვაი ჩემს ტყავს.. იქვე მაღალი ხე დავინახე და ავძვერი.. ცოტა ხანს ვიჯექი ჩემთვის მარტო და მომხდარს ვაანალიზებდი.. შემდეგ ჩასვლა ვცადე და ოო, ვერ ჩავდივარ.. საკმაოდ დიდი ხანი გავიდა, მაგრამ არც არავინ ჩანს.. ცუდადაა შენი საქმე ნიტა,. აქდან თუ გადავვარდი მოვკვდები, თუ ჩავედი მხეცი შემჭამს, რომელიც ვფიქრობ რომ იქნება ამ ტყეში და სახლშიც თუ მივედი იქ ბიჭები გამწიწკნიან..არც ერთის სურვილი არ გამაჩნია, ამიტომ ავცოცდი და კარგად მოვკალათდი ერთ ტოტზე.. ცოტა ხანში ხმაური მომესმა, მალევე კი ხმების ამოცნობაც შევძელი..
- ნიტააა - ყვიროდნენ ბიჭები და როგორც გავარჩიე ნერვიულობდნენ
- ამის დ.შ სად უნდა წასულიყო, ხომ არ მოვკლავდით მართლა არა.. - იყვირა ნიკამ.. ცოტა ხანს იბოდიალეს, მერე შემეცოდნენ და დავუყვირე
- აქ ვაარ
- მერე ხმა თუ გესმის არ შეგეძლო რამე გეთქვა, პატარა ბავშვივით იქცევი ნატა - მიყვირა ნიკამ, როგორც ჩანს ღელავდა.. ჩემზე ღელავდა..
- ოო, ჩამთვლიმა და - მეც ჩავძახე მათ..
- ჩამოდი ნიტა რაა - შემევედრე რეზი
-არა
- ჩამოდი გთხოოვ- ახლა თედომ მთხოვა
-აარაა
- ნიტა ჩამოდი სასწრაფოდ, არ გიბრაზდებით არცერთი - ნიკაც ჩაერია საქმეში.. აი ეს მინდოდა, რა ჯობია თუ არ გამიბრაზდებიან
- არაა - რა იციან რომ ვერა
- კარგი რა მართლა ნიტა, ხომ იცი როგორ გვიყვარხარ.. მართლა არაფერს გეტყვით.. ჩვენც გაგვეცინა ჩვენს თმაზე - კოსტაც აღელვებულა თურმე
- კარგი, მაგრამ ერთი პრობლემაა
- რა არის ნიტა - მკითხა შეშფოთებული ხმით ნიკამ, მომწონს რომ ღელავს ჩემზე
- ვერ ჩამოვდივარ - ვეცადე თავი შემეცოდებინა მათთვის
- რაა, ამდენი გვახვეწნინე და იცოდი მაინც რომ ვერ ჩამოხვოდოდი? - იკითხა თომამ
- ოო, თითქოს ახლა გამიცანი რა თოომ.. თავი ხომ უნდა დამეზღვია.. - სრული სერიოზულობით ვუთხარი მას
- ნიტა მიდი სადამდეც შეძლებ ჩამოდი - მშვიდად მითხრა რეზიმ
- იცოდეთ შურისძიებებს არ ვართ - ჩავძახე და ჩასვლა დავიწყე.. რეზიმ ხელები მაღლა ამოსწიქ და მომაწვდინა, ჩავედი როგორღაც და რეზი ჩამეხუტა
- ასე აღარ შემაშინო, კარგი?.. თავი დავუქნიე და სახლში წავედით, ჩუმად მივუყვებოდით როცა კოსტამ მკითხა
- ნიტა, ასეთი სისულელე რამ მოგაფიქრა, კარგი რა, ასე როდემდე ვიაროთ
- ჩემი სამიზნე ნიკა იყო, თქვენ შემთხვევით დაზარალდით - ნიკამ გამიღიმა, ახლოს მოვიდა და ჩამჩურჩულა
- ''ზარალს'' აუცილებლად აანაზღაურებ ჭირვეულო..
- ვნახოთ ნიკ.. - სტაფილოსფერ თმაზე ხელი გადავუსვი და ეზოში შევედი, ცოტა ხანში ვივახშმეთ'. ჭურჭლის გარეცხვას რომ მოვრჩი და მისაღებში გავედი ბიჭები ''ამესვეტნენ''
- რა არის? - ვიკითხე სერიოზული ტონით
- როგორ მოვიშოროთ?
- რა? - ვითომ ვერ გავიგე
- ნუ იშტერებ თავს, რა და ეა საღებავი - თმაზე მანიშნა ნიკამ
- კარგ ხანს არ მოგსორდებათ, გერმანიიდან ჩამოვიტანე და ზოგჯერ წლობით ძლებს - ვცადე სერიოზული ტონი დამეჭირა
- ნიტა იცოდე..
- კარგი ხოო, უბრალოდ დაიბანეთ, მხოლოდ სხვა შამპონით - სიტყვა არ. დავამთავრებინე თომას..'
- სულ ეს არის? და ამის გამო აძვერი ხეზე - გაოცებულმა შემომხედა რეზიმ
- კარგი რა რეზი, მართლა ხომ არ მომკლავდით.. უბრალოდ ავედი რა.. და ვეღარ ჩამოვედი
- სულელი გოგო - მაკოცა რეზიმ და გავარდა... ცოტა ხანში ყველა საბანაოდ შევიდა.. დღეს ოინები მეყო.. ხვალ გავაგრძელებ. ცოტა ხანს ვიბორიალე და დასაძინებლად დავწექი.. .ბევრიც ვიწრიალე საწოლში მაგრამ ვერ მოვისვენე და აივანზე გავედი.. იქვე სავარძელში ჩავჯექი და ხედს გავხედე.. ულამაზესი იყო სვანეთი.. ცოტა ხანში ნიკას მოახლოვება ვიგრძენი
- მოიფარე, შეგცივდება.. ზაფხულიც სუსხიანია აქ - მითხრა თბილად და პლედი მომაფარა
- გმადლობ - გავუღიმე და ხედით ტკბობა გავაგრძელე, ნიკა გვერდზე მომიჯდა
- ნიტა, ცოტა მოიწიე რა- მეც ცოტა მივიწიე, ცოტა ხანში ისევ მეუბნება
- აუ ნიტაა, შემცივდა და ეგ პლედი ერთად მოვიხუროთ რა
- შენთვის რატომ არ წამოიღე მერე პლედი - შევუღრინე უმალ..
- აი, ისე ვზრუნავ შენზე რომ საკუთარი თავი მავიწყდება - იხუმრა ნიკამ- ნიტა, რატომ გადაწყვიტე ჩემყბოს თმა სტაფილოსგრად გადაგეღება? - მკითხა უცებ ნიკამ
იმიტოომ, როომ... სტაფილოსფერი ლამაზია :-) -
- ნიტა შენთან სერიოზულად ლაპარაკი შეიძლება საერთოდ? - გამიბრააზდა ნიკა
- ნიკა რა გინდა - ადგომა დავაპირე, მაგრამ მაჯაზე ხელი მომიჭირა
- შენი არ მესმის ნიტა.. აღარაფერი მესმის.. რამე დაგიშავე? ჩემთან კარგის თუ არა, ნორმალური ურთიერთობის დამყარებასაც კი არ ცდილობ.. ან თუ მიბრაზდები ასე რატომ გამოხატავ? რატომ არ მესაუბრები? - შეცვლილი ჩანდა ნიკა, დავიჯერო ასე ეწყინა.. თავი დამნაშავედ ვიგრძენი
- ნიკა მე.. მე არ მინდოდა გწყენოდა.. მართლა - თვალზე ცრემლი მომადგა
- მოდი ჩემთან - მითხრა და კალთაში ჩამისვა.. მაგრად მომხვია ხელები და გულში ჩამიკრა.. მისმა სურნელმა სასიამოვნოდ გამაბრუა, შუბლზე მკოცნიდა და თმაზე მისვამდა ხელებს, ჩემს გულში ხარ ნიტა, ბუნდოვნად გავიგე მისი ნათქვამი, რადგანაც თითქმის მეძინა... როდესაც გავიღვიძე ჩემს საწოლში ვიწექი...

ნიკა:

- ისეთი საყვარელი იყო ნიტა, მოკლე თეთრი სარაფანი ეცვა, მისი ლურჯი თვალები მზეზე უფრო მუქი უჩანდა, ხელში ავიფრიალე და წყალში შევიყვანე, რა თქმა უნდა საყვედურიხ დავიმსახურე მისგან.. კიდრვ ერთხელ ვაკოცე ნიტას.. უამრავი ქალი მყოლია, მაგრამ ის რასაც მის მიმართ ვგრძნობ განსხვავებულია.. მე ის მიყვარს.. ალბათ ადრეც მიყვარდა.. მაგრამ იმდენად გაბოროტებული ვიყავი დედას გამო, მეგონა ყველა ქალი ერთნაირი იყო, არა, უფრო მეშინოდა.. შეიძლება ნიტას განსხვავებულობას სულ ვგრძნობდი, თუმცა გამანადგურა მამას სიკვდილმა.. ის კი მისი მშობლების სიკვდილმა .. ორივემ ერთდროულად დავტოვეთ ქვეყანა და გავემგზავრეთ ჩვენ ჩვენი გზით.. თუმცა ის ყოველთვის არსებობდა ჩემს ცხოვრებაში..
ნიტას რომ ვხედავდი ღიმილს ვერ ვიკავებდი.. ის დღეც გადავაგორეთ, საღამოს რეზი შემოვიდა
- აუ ძმურად, ცოტა შამპუნი მოგვეცი რა, თომას უნდა ეყიდა და დავიწყნია იმ კრეტინს..
- კარგი ძმა - შამპუნი ყველასთვის გავატანე.. ვიბანავე და დავწექი.. მალე წამართვა ძილმა თავი.. გავიღვიძე თუ არა რეზის ღრიალი მომესმა
- ამის დ.შ სტაფილოსფერი თმა მაქვს..
- რა ხდება რეზ...- სიტყვა ვერ დავამთავრე სიცილი წამსკდა
- რა გაცინებს შე...მა, სარკესი ჩაიხედე აბა - ჩავიხედე და პატარა გოგოსავით კივილი აღმომხდა, ახლა თომა და კოსტაც შემოვიდნენ
- რას გავხ.. - სიტყვა ვერ დაასრულეს სარკეში საკუთარ გამოსახულებას რომ მოკრეს თავი
- ეს რა არის ტოო - შეიცხადა კოსტამ
- ჩვენც ეგ გვაინტერესებს და ვიცი პასუხს ვინც გაგვცემს - ჩაილაპარაკა რეზიმ.. საოცარი რეაქცია ქონდა ნიტას.. მერე წამოსცდა ნიკასთვის მინდოდა, რას ვიფიქრებდი მის შანპუნს თუ მოიხმარდითო.. მერე გაიქცა და აღარ გავეკიდეთ, მაინც ''რას იტყვის ხალხი''..
- რას გერჩის ეს გოგო, რა ვერ გაიყავით - იკითხა რეზიმ
- რას ვერ ხვდები შე..მა, გიჟდებიან ერთმანეთზე და არ ტყდებიან - სერიოზულად თქვა თომამ
- მოკეტე შე...მა- ვუყვირე მას
- გაბრაზდა ბიჭი.. ჩვენ რას მოგვატყუებ ბიჭო, ეშმაკე ერთი საათით ადრე გავჩნდით - დაამატა კოსტამ, რეზიმ სასმელი გამოიტანა
- დაისხი და დაფქვი ყველაფერი.. - მეც დავიწყე და ისეც ვითხარი, რომ გაბრაზებული იმაზეა დილით რომ ვაკოცე
- ღირსი ყოფილხარ კრეტინო - ჩაილაპარაკა თომამ
- გადამირია ბავშვი - თავი გაიქნია რეზიმ
- ეგ სულ ეგრე იყო - გამომექომაგა კოსტა.. - ჯერ მხოლოდ თოთხმეტისაც არ იყო ეს მუტრუკი საწუწაო თოფით რომ არბენინა მთელ ქალაქში.. მე კიდე თოვლში მარბენინა ტრუსისამარა, თანაც ახალი ნაბანავები..
- ეგ როგორ ტოო, როდის, მე სად ვიყავი? - იკითხა რეზიმ
-13 წლის იყო მემგონი, ვიჩხუბე და სახლში არ წავედი, სად მქონდა ელზას ნერვები, თქვენც არსად იყავით და მასთან მივედი.. მარტო იყო და სააბაზანოში შემიშვა, ტანსაცმელი კი დამიმალა, მერე მითხრა გაიქეცი მამაჩემი მოვიდა და სულ გადაირევაო აქ რომ გნახოსი.. სხვა გზა არ დამიტოვა რა .. ერთი კვირა ფეხზე ვეღარ ვდგებოდი..
- მე გამოსაშვებ საღამოზე რომელი საროჩკაც უნდა ჩამეცვა არ მოეწონა და პომადით მომიხატა და იძულებული გამხადა მისი არჩეული ჩამეცვა - გაიხსენა რეზიმ.. ცოტა ხანს კიდევ ვისაუბრეთ და სტაფილოსფერი თავები დაგვავიწყდა.. ნიტა არ ჩანდა.. რეზი ანერვიულდა, მეც არანაკლებ ვღელავდი.. გარეთ გავვარდით და მეზობელმა გვითხრა ტყისკენ წავიდაო.. ბინდდებოდა უკვე, კარგ ხანს ვიბოდიალეთ და ერთ ხეზე მივაგენით, სანამ შურისხიების გეგმაზე უარი არ გვათქმევინა არ ჩამოვალო ყვოროდა.. მერე კი აღმოჩნდა რომ არ კიარა ვერ ჩამოდიოდა.. გული გამიცივდა როცა გვითხრა მაგ საღებავს ვერ მოიშორებთო, მაგრამ მალე გამოტყდა.. ცოტა ხანს კიდევ ვიყავით.. ოთახში რომ ავედი დავფიქრდი.. ნიტას ბავშვურ საქციელებზე მეცინებოდა, მაგრამ თან გულიწყდება.. არასოდეს იძახის რა აწუხებს, უბრალოდ მერე ასწთ სისულეელებს აკეთებს. გადავწყვიტე დავლაპარაკებოდი.. აივანზე ვიპოვე, თუმცა ყველაფრია თქმა ვერ მოვახერხე ისე მიეძინა ჩემს კალთაში. ოთახში ავიყვანე და მეც დასაძინებკად ავედი.. ხვალ ყველაფერს ვეტყვი ნიტას.. უნდა იცოდეს, რომ ეს უბრალო თამაში არაა... მეორე ფილით რეზის ვუთხარი, რომ ნიტასთან ერთად ვაპირებდი გასვლას, მაგრამ ერთმა ზარმა ყველა გეგმა არია.. რეზის საავადმყოფოდან დაურეკეს.. მისი მშობლები ავარიაში მოყოლილან და წასვლა გადავწყვიტეთ.. საშინლად იყო რეზი გაბრაზებული მის მშობლებზე, მაგრამ ნიტამ მოახერხა და შეარიგა მათ.. ნიტა და რეზი უმეტესად საავადმყოფოში იყვნენ.. მე ლონდონიდან დამირეკეს და ორი კვირით წასვლა მომიხდა.. აეროპორტში ნიტამ გამაცილა, ბიჭები რეზის მშობლებთან იყვნენ.. არ მინდოდა წასვლა, არც ისე დიდი დროა ორი კვირა, მაგრამ ნიტას დატოვება მესიკვდილებოდა.. წასვლის წინ ნიტამ ლოყაზე მაკოცა, გასვლას აპირებდა მაჯაში ხელო რომ ჩავჭიდე, ჩემკენ მოვიზიდე და მის მათრობელა ბაგეებს კიდევ ერთხელ გავუგე გემო
-ჩემს გულში ხარ ნიტა - ვიჩურჩულე და რეგისტრაცია გავიარე...