ელენე
-დილით თომაზე მიხუტებულს გამეღვიძა, გამახსენდა რაც მოხდა და კმაყოფილებაც ვიგრძენი, როგორც იქნა ამ კოშმარზე ვიღაცას მოვუყევი.. არ ვიცი რატომ, მაგრამ თომას მიმართ უზარმაზარი ნდობით ვარ განმსჭვალული.. ადგომა ვცადე, მაგრამ ხელები მაგრად ჰქონდა მოხვეული
- თომაა, თომა გაიღვიძე რაა
-მმმ - ამოიზმუილა თომამ
- გადატრიალდი მაინც, ადომა მინდა რა
- ნწ - მიპასუხა და უფრო მიმიკრა გულზე
- გავიჭყლიტე ვაა
- მოისვენე
- არა, ბლა ბლა ბლააა, არ გავჩუმდებიი - დავიწყე ხმამაღლა საუბარი
- ელენე ჩუმად, თორემ მე გაგაჩუმებ - მუქარაზე გადავიდა თომა
- არაააა, ვერც გამაჩუმეებ ბლა ბლა ბლა ბლლააა - ვერ მომითმინა თომამ, წამებში მომაქცია მის ქვეშ და ტუჩებზე დამაცხრა - სასწაული რაღაც ვიგრძენი, თუმცა ასე ვერ გაგრძელდებოდა, ვუჩმიტე თომას და სწრაფად ავდექი, ყვავილების ლარნაკიდან ყვავილები ამოვიღე და შიგ არსებული წყალი თომას გადავავლე თავზე, ყვავილებიც ვესროლე.. კართან ვიყავი საშინელი ხმით რომ დამიძახა
- ელენე, ნაბიჯი აღარ გადაადგა - ასე პირველად შემეშინდა მისი და ადგილზე მივეყინე.. წამოდგა და მომიახლოვდა.. გულმა გამალებით დამიწყო ცემა.. მისი სიახლოვე ცეცხლს მიკიდებს.. მომიახლოვდა გაბრაზებული სახით, მისკენ მიმატრიალა
- იცოდე ყოვრლთვის ასე გაგაჩუმებ, როდესაც საჭირო გახდება - გამიღიმა და ცხვირზე თითი დამკრა,.. - უცებ გავიქეცი ოთახიდან და დემეტრეს შევასკდი
- რა იყო მოჩვენება მოგდევს? - მკითხა სიცილით დემემ
- შეიძლება ასეც ითქვას - გავუღიმე და ერთად გავედით სამზარეულოში..
- აუ ელე, წამო რამეა ვუყუროთ რა..
- წამო რა პრობლემაა - წავედით და ჩავრთეთ ტელევიზორი.. ცოტა ხანს ვუყურეთ და თმა ყალყზე დამიდგა, როდესაც ჩემზე და თომაზე დაიწყეს ჟურნალისტებმა საუბარი.. დიდი არაფერი, მაგრამ კადრებში ჩემი სახე კარგად ჩანდა
- თომაა - ვიყვირე ბოლო ხმაზე..
- რა ხდება - დაფეთებული შემოვარდა, ყველაფერი მოვუყევით
- ახლა რა უნდა ვქნათ? იცი რა კარგად ჩანდა ჩემი სახე? ჩემმა სახელმაც გაიჟღერა - ვთქვი შეშინებულმა.. - ახლა მართლა მიპოვიან, ნდვილად მიპოვიან და მერე რაღა იქნება
- კარგი, მშვიდად ელე, მოვაგვარებთ ყველაფერს.. ვერაფერს დაგიშავებენ - შეშფოთდა თომაც
- ვინ არიან ის ხალხი თომაა, ვიცი რომ ამ საქმეში თავად გავერიე, მაგრამ უნდა მითხრა რა უნდათ შენგან და უკვე ჩემგანაც
- კარგი დამშვიდდი და მაცალე - ხმას აუწია თომამ - ელე, მე ბევრი მტერი მყავს, მაგრამ ვერავინ გაბედა აქამდე მსგავსი რაღაც, მხოლოდ ერთს შეეძლო ასე მოქცევა.. თორნიკე ფარცვანიას - სუნთქვა შემეკვრა როდესაც ნაცნობი სახელი მომესმა - ის დიდი ხნის წინ ჩემი ბიზნეს პარტნიორი იყო, მაგრამ მისი კომპანია უკანონოდ ცდილობდა ფინანსების მოპოვებას, დაშინებით, მუქარით დაძალებით, მლიქვნელობით.. ეს რომ შევიტყვე კონტრაქტი გავწყვიტე, მაგრამ ძალიან სჭირდება როგორც ჩანს ჩემი კომპანია და მის ჩაგდებას ცდილობს ხელში.. არ გამოსდის და ახლა მკვლელობაც კი სცადა ჩემი - კარგად აღარც მესმოდა რას საუბრობდა თომა, ყურებში ექოდ მხოლოდ ასე საძულველი სახელი ჩამეამოდა, თორნიკე ფარცვანია..
- შენ თქვი თორნიკე ფარცვანია? - ვუთხარი ათრთოლებული ხმით თომას და დივანზე ჩამოვჯექი რომ არ წავქცეულიყავი
- კი, რა გჭირა ელენე კარგად ხარ - მკითხა დემემ
- იცნობ მას? - პასუხის თქმა არ მაცალა თომამ
- კი ვიცნობ - ჩავიბუტბუტე ჩემთვის და შევატყე როგორ შეეცვალა თომასს გამომეტყველება
- რამე დაგიშავა ელე? - მკითხა მაშინვე მან
- იცი ჩემი ოჯახი ავარიაში დაიღუპა, აბსოლიტურად ყველა ამბობდა, რომ ეს უბედური შემთხვევა იყო.. დიდი ხანი მეც მასე მეგონა, მაგრამ იმაშიც დარწმუნებული ვიყავი, რომ მამა საჭესთან ნასვამი არ დაჯდებოდა არც სწრაფად ივლიდა, განსაკუთრებით დედას ასეთ მდგომარეობაში.. ასე თქვეს, რომ დიდი სისწრაფით მიდიოდა, ნასვამი და მოუცურდათ.. მე ვერაფერი მოვახერხე რომ დამედგინა, ცხედრებიც ისე იყვნენ დანახშირებულები აფეთქების შემდეგ ექსპერტიზაც ვერ ჩატარდა.. მერე კი, დიდი ხნის მერე მამას ჩანაწერებს მივაგენი, სადაც აშკარად მაგ კაცს ადებდა ხელს.. თუმცა მეტი არაფერი, სხვა არაფერი ხელჩასაჭიდი.. მაგრამ არც დავაბრალებდი ასეთ რამეს, რომ არა მუქარა..
- რა სახის მუქარა - გაპარული ხმით ჩამეკითხა თომა
- ან ცოლად უნდა გავყვე ან გამანადგურებს.. ფსიქოფატია რა.. აქამდე ვერა, მაგრამ რაც სრულწლოვანი გავხდი უფრო ხშირად ჩნდება იქ სადაც ვარ ხოლმე
- მაგის დ.შ, აქამდე რატომ არ მითხარი ელენე, ჩვენ ხომ კარგი მეგობრები ვართ - გაბრაზდა დემე
- ნუ ატ...ბ თუ ძმა ხარ, როდის მეთქვა, დაჰკარი ფეხი და გადაიხვეწე ინგლისში
- გაჩუმდით და მოვიფიქროთ რა უნდა ვქნათ - წყობიდან გამოვიდა თომა
- და თქვენ რომ დაქორწინდეთ - იკითხა დემემ დიდი ხნის დუმილის შემდეგ, მე წყალი გადამცდა ყელში ამის თქმაზე და თომამ თვალები დაქაჩა
- არაა - ვიყვირეთ ერთად
- მე? ამას გავყვე? შანსი არაა
- სულაც არ ვაპირებ შენს ცოლად მოყვანას - არ მოთმობდა თომაც..
- რა გჭირთ თქვენ? რა პატარა ბავშვებივით იქცევით?
- კარგი - თქვა თომამ - მაგრამ ჩვენ სამის გარდა ვერავინ გაიგებს, რომ ეს უბრალო ფიქციაა, მერე შენ თორნიკე შეგეშვება.. იქნებ ვიპოვო კიდეც რაიმე მტკიცებულება და გამოვააშკარაოდ.. მერე კი, როცა ამ ამბებს მოვაგვარებთ, მშვიდობიანად გავეყრებით
- ჯანდაბას, თუ ასეა საჭირო და ამით თორნიკეს გავუმკლავდებით კარგი, მაგრამ ჯერ ცოლობა მთხოვე
- რაა?
- რა და ის, რომ მოხვალ და ცოლობას მთხოვ
- არა
- კიი
- ააარააა
- კი და თუ არ გინდა რომანტიკული გარემოც მოგთხოვო ნუღა მეკამათები
- ნამდვილი ბავშვი ხარ
- ორივემ მოკეტეთ - იყვირა დემემ.. - შენ - ხელი გაიშვირა თომასკენ - მოიფიქრებ როგორ თხოვ ხელს, აი შენ კი- ახლა ჩემკენ გამოიშვირა ხელი - სისულელეებს შეწყვეტ, დათანხმდები.. რას დაჭამეთ ერთმანეთი ტო.. თანაც დროულად მოაგვარებთ ქორეილის ამბებს.. ხო, პრესამ რაც შეიძლება მალე უნდა გაიგოს ეს ამბავი, მანამ სანამ ეს თხაკიკინა კიდევ რაიმე შარს გადაეყრება- ჩემზე ანიშნა თომას
- გაგებუტეთ ორივეს - დავეღრიჯე და მაღლა ავვარდი.. ნუ პრინციპში რა მაქვს თომაზე საპრეტენზიო.. სიმპატიურია, თანაც გული მიჩქარდება როცა მოახლოვდება, უჟმური კი არის, მაგრამ ერთი მინუსი ხომ ყველას აქვს.. მოემზადე თომა ფანგანო, ტორნადო ''ელენე'' გიახლოვდება - გავიფიქრე ჩემთვის.. ცოტა ხანში თომამ ამომაკითხა
- ელენე იცოდე ხელის თხოვნას არ ვაპირებ, ეს ქორწინება შენთვის უფრო.სასარგებლოა რომ იცოდე
- ეჭვიც არ შეგეპაროს რომ მთხოვ.. ცოლობასაც მთხოვ, ქორწილში სმოკინგსაც ჩაიცვამ და ''ბაბაჩკასაც'' დაიმაგრებ ყელზე - თომამ არც აცია, არც აცხელა კედელს მიმაწება, ეგრევე მეცა და ტუჩებე დამაკვდა.. ესეც მეორე ''მომაკვდინებელი'' კოცნა
- ტკბილი ტუჩები გაქვს, მაგრამ ენა გაქვს მწარე - კიდევ ერთხელ მაკოცა ყელთან და წავიდა..

თომა
- ელენეს გამოჩენის მერე ყველაფერი შეიცვალა.. ეს გოგო ბავშვობაში მაბრუნებ.. ისეთ დღეში მაგდებს, რომ დემეთრე მითითებს რა როგორ ვაკეთო.. იბრალოდ ნერვების ჭიაა, თუმცა მოვიფიქრე როგორ უნდა გავაჩუმო.. მაგრამ აზრი? ჭრიდეს მაინც.. ნუ ვის ვატყუებ, მისი კოცნა მეც საშინლად მსიამოვნებს, მის მიმართ რაღაც გრძნობა მიჩნდება ნელ-ნელა..ახლა ეს ქორწილიც..
-ხელი მთხოვეო ტო, აზრზე ხარ.. მე, თომა ფანგანმა ხელი უნდა ვთხოვო ბავშვს? - ვკითხე დემეს და სავარძელში ჩავესვენე
- ნეტავ არ ბავშვობდეთ რა.. ვითომ არ მოგწონდეს, რომ დაგანახა როგორ უყურებ, თვალებით ჭამ ფაქტობრივად
- არ დაიწყო რა
- მოგიწევს ხელის თხოვნა
- ჯანდაბას დემე, ჩემ გამო თავი საფრთხეში ჩაიგდო.. ესეც რომ არა პატარაა და დაუცველი, თორნიკეს ღმერთმა იცის თავში რა მოუვლის.. მისთვის როგორ გავიმეტო..
- მართლა კარგი გოგოა თომა, მაგრამ ვერ ვხვდები რატომ კამათობთ აასე
- გუშინ მის გვერდზე მეძინა, კოშმარი ნახა და მარტო ვერ დავტოვე.. დილით ადრე გაეღვიძა.. აღარ და აღარ დამაძინა, ბლა ბლა ბლაო კიოდა და ჩემებურად გავაჩუმე, კოცნით - დემემ ჩაიცინა
- მერე?
- მიჩქმიტა და ყვავილების წყალი თავზე დამასხა - დემე უკვე კვდებოდა სიცილით..
- მარტო გასაჩუმებლად აკოცე ვითომ? - წარბები შემითამაშა დემემ
- კი, კი არა და არა, არ ვიცი რა მომდის, მაგრამ ცხოვრებაში პირველად ვგრძნობ ასეთ რაღაცას, არ ვიცი რა მემართება როცა მის გვერდით ვარ
- გიყვარდება - დაასკვნა ჩემმა ძმამ და დაამატა - თუ არ გიყვარს უკვე - ისევ გაიცინა და გავარდა.. მე კი დავრჩი მარტო, ჩემს ფიქრებთან ერთად.. იქნებ მართლა მიყვარს, მაგრამ ასე მალე უყვარდებათ კი? არ მინდა რომ შევცდე და გამოუსწორებელი რამ ჩავიდინო.. ელენე? ელენე სულ სხვა ფენომენია.. მასეთს არავის შევხვედრილვარ.. ვინ ვიყავი მისთვის?- არც არავინ, მაფრამ არ მისცა მკვლელს საშუალება მოვეკალი.. სხვა ალბათ გაიქცეოდა.. ერთდროულად სუსტიცაა და ძლიერიც.. უნდა დავიცვა ნებისმიერ ფასად.. სისულელესაც ჩავიდენ და ვთხოვ ხელს.. სხვა რა გზაა'.

*************
ველოდები შეფასებებს..