ზედმეტად რთულ აღმოჩნდა იმის გაზრება რომ გეგამ ეს გააკეთა, მინდოდა მასთან მისვლა, დალაპარაკება, უამრავი კითხვები მქონდა მაგრამ რათქმაუნდა ვერ ვბედავდი იმიტომ რომ ნიკა ალბათ მართლა დაგვხოცავდა ორივეს.. რამდენიმედღეში თავზე დამემხო ცხოვრება, მეგობრები დავკარგე, ოჯახისწევრები, ნათესავები, შევიზინე ქმარი რომელიც ვერ გამიგია როგრია, ვერ გამირკვევია ვუყვარვარ თუ არა, ნიკა უცხო გახდა, გეგა ნახა ვიცი და ძალიან მაგრად სცემა, ნინიმ მომწერა და გამლანძღა ეს გინდოდაო? მე მადანაშაულებენ, არ ვიცი შეიზლება მართლებიც არიან, ყოველშემთხვევაში მე გულზე მომეშვა რომ გეგა არ მოუკლავს.. უნივერსიტეტში უნდა წავიდე, რთული იქნება ვიცი, უფროსწორად საშინელი, იქ არ მეყოლებიან ნინი, ჰიო და გეგა, მათგარეშე კი უნივერსიტეტი ყოველთვის ჯოჯოხეთი იყო..
პირველ ლექციაზე განსაკუთრებით გამიჭირდა იმ ადგილის დაკავება რომელიც მეკუთნოდა რადგან გიორგიმ დამინახა თუ არა გვერდი ამიარა და სადღაც გადაკარგულში გადაჯდა, ნინის არც შევუმჩნევივარ პირდაპირ გიოსკენ წავიდა, გეგა კი, გეგამ შემამჩნია მაგრამ მას მე ავარიდე მზერა, მასზე მე ვიყავი ნაწყენი და არა ის ჩემზე..
უემოციუოდ დავასრულე ლექციები და უნივერსიტეტიდან გამოვედი...
სახლში მისვლა და ტირილის ავარდნა ერთი იყო, ვერ ვიჯერებდი ყველაფრის ასე შემობრუნებას, დივანზე ჩამოვჯექი და სხე ხელებში ჩავრგე, მაქსიმალურად ვცდილობდი ხმამაღლა არ მეტირა...
- კატო- მხარზე ხელიშეხებამ შემაკრთო, მეგონა ნიკა სახლში არ იყო.- კარგად ხარ?
უარის ნიშნად თავი გავიქნიე და ნიკას ჩავეხუტე..
- კატო რა მოხდა ?- ხმადაბლა იკითხა ნიკამ.- არაფერი- ძლივს ამოვილუღლუღე და ცრემლები შევიმშრალე.
- გეგა?
- არა ნიკა შეეშვი გეგას- სწრაფად ვუპასუხე და ავხედე.
- მასზე ნერვიუობ ?
- არ მინდა სისულელე გააკეთო..
- თუ არ გინდა გეგა მოკვდეს?
-ხო არც ეგ მინდა , რატომ უნდა მინდოდეს ვინმეს სიკვდილი ნიკა ? დავირალე, შეწყვიტე ეს ყველაფერი გთხოვ..
ახლარა შევამჩნიე რომ ჩემიქმარი წელზევითშიშველი იყო, ნერვები მომეშალა ასეთ დროს რომ ამაზე გავამახვილე ყურადღება და თვალი სწრაფად ავარიდე... ოთახში შევედი და საწოლზე დავებერტყე.. რამდენიმეწუთში შემოვიდა ნიკაც და ჩემს გვერდით დაწვა.
- ყველაფერი კარგად იქნება გპირდები - დაიჩურჩულა და გადმომხედა.
- არ მინდა საუბარი..
- კარგი მაშინ ვიმოქმედოთ- წამში მომექცა ზემოდან და გამიღიმა.
- ნიკა ..- გაბრაზებულმა ავხედე.. პირველიღამის შემდეგ ნიკა არ მომკარებია არ ვიცი რატომ მაგრამ არ მომკარებია, ახლა თუნდაც რომ ეკოცნა, თავს ვერ შევიაკვებდი ზუსტად ვიცოდი..
- რა ?- ტუჩის მარჯვენა კუთხე ცატეხა და ტუჩემზე შემეხო ნელა...
ხელი თმაზე ჩავჭიდე და ჩემსკენ დავქაჩე, თითქოს ამას ელოდა, გახელებულმა დამიწყო კოცნა, სწრაფად გადავიდა ნიკაპზე, შემდეგ ყელზე, პერანგის ღილები სწრაფად გამიხსნა და ამჯერად მკერდზე გადაინაცვლა, მაგრამ გაჩერდა, ჩემს ყელში ჩარგო თავი და უნთქვის დარეგულირება დაიწყო, გამიკვირდა, მართლა გამიკვირდა .. ყელზე მომაკრა ტუჩები, ცოტახანს ასე იყო, შემდეგ კი ადგა და უბრალოდ გავიდა ..
სწრაფად გადავწვდი სკამზე დადებულ მაისურს, პერანგი გავიხადე მაისური გადავიცვი, სპორტული ამოვიცვი და მისაღებში გავედი, ნიკა აბაზანაში იყო, შემდეგ მოემზადა და სადღაც წავიდა, რათქმაუნდა არ უთქვამს სად .
უნივერსიტეტში ეს ყველაფერი რუტინად მექცა, მათი დაიგნორება ბოლომდე მკლავდა, მე გიოზე და ნინიზე ვლაპარაკობ თორემ გეგასთან უკვე და,ტავრებული მქონდა ყველაფერი... ყველაზე მეტად მაშინ მეტკინა ბურთებით, ლენტებით და დიდი დათუნიებით მორთულ ეზოში რომ შევაბიჯე სადაც რომელირაც ბენდი მღეროდა, სოლისტში კი გიო ამოვიცანი, გამიკვირდა და ახლოს მივედი, ნინი გაბრწყინებული თვალბით უყურებდა, სიყვარულს უხსნიდა, რაღაც ახალი ალბათ მათივე დაწერილი სიმღერით სიყვარულს უხსნიდა ნინი კი უკვე ტიროდა, მისკენ წავედი რომ მოვხვეოდი მაგრამ .. მაგრამ გავჩერდი, ეს ნინიმ შეამჩნია, შემომხედა გაღიმებულმა მაგრამ არაფერი გაუკეთებია, სწრაფად მოვიწმინდე ცრემლი და ისევ გიგას ავხედე ბედნიერი რომ ირებდა სიმრერის ბოლო აკორდს, როგორც კი დაამთავრა ნინისთან მივიდა და მაგრად ჩაეხუტა, მერ იკყო მოლოცვები, გაღიმებული, გაცსიკროვნებული გეგა რომელიც მხარზე დაკვრით ულოცავდა გიოს, ყველა ეხუტებოდა ჩემს გარდა... ისევ ცრემლები ვიგრძენი ლოყაზე, შევბრუნდი და წამოვედი, აღარ მინდოდა მეტი მტკენოდა, უკვე კარებდათ ვიყავი ვირაცის ხელი რომ ვიგრძენი მკლავზე, მთელი ძალით მომატრიალა და გულში ცამიკრა, გიო იყო, გამეღიმა და ისევ ამეტირა, მთელი ზალით მოვეხვიე..
-მოლოცვისგარეშე მიდიოდი ?- წინ ამესვეტა ნინი,
- საჩუქარს უნდოდა გადარჩენოდა, შე სომეხო- ლოყაზე მიკბინა გიორგიმ და ხელები გამიშვა, ამჯერად ნინის ჩავეხუტე.
- გავიგეტ რაც გააკეთა გეგამ, არანაირად არ ვამართლებ, ყოველთვის ყველამ ვიცოდით რომ ნიკა გიყვარდა და არავინ ვერეოდით..- დაიწყო ნინიმ- უბრალოდ მან გიო, ხომ ნახე რა დღეში ცააგდო..
- ნიკა რომ მონსტრია ეგ მეც ვიცი ნინი მაგრამ სხვანაირადაც არ შემიძლია- ისევ მოვეხვიე და აქეთ მომავალ გეგას გავხედე.
- არ წავიდეთ ხალხი გველოდება ..- სრული იგნორი ჩამირტყა.
- სად ?- ახედა ნინიმ.
- რესტორანში- ცხვირზე ხელი დაარტყა და მე გადმომხედა- ხომ წამოხვალ ?
- ასე?- ჯინსებს და კეტებს დავხედე მე.
- ნინიც ასე მიგვყავს..
- მერე რა წესია? ერტი საათი მოგვეცით მე და ნინის..
- ო ერთი არა ათი..
- ხოდა სულ არ წამოვალ- ახედა ნინიმაც გაბუტული მზერიტ ..
- ეს გოგოები რაა- ხელი აიქნია გიომ.- ერთი საათი - თიტი გამაფრთხილებლად დაგვიქნია..
- გვეყოფა ხო- ლოყაზე ვაკოცე და ნინისტან ერტად დავტოვე უნივერსიტეტის ეზო.
- კარგი სახლში გავივლი კაბაზე და სალონში შეგხვდები-ტაქს ხელი დაუქნია ნინიმ.
- კაი მე საონში დავრეკჯავ რომ ლოდინა არ მოგვიწიოს..
- ოკეი გაკოცეე- უკვე ტაქსიდან დამიყვირა და მეც სწრაფად შევხტი დაბღვერილმძღოლიან ტაქსში.
სახლსი სწრაფად შევედი და რაც კაბები მებადა გადმოვყარე, რა გინდა რომ აარჩიო ? ლურჯ გამოყვანილ კაბას დავალე ხელი, ტანსაცმელი სწრაფად გავიხადე და კაბა გადავიცვი, შავი მაღლებიც ცავიცვი, ჩანტას ვწვდი დაა, ჩემს ქმარსაც ავეკარი გაოცებული რომ მიმზერდა.
- რა ხდება ?- უსიამოვნოდ ჟღერდა ნიკას ხმა.
- დღეს გიომ ნინის სიყვარული აუხსნა და ავღნიშნავთ..
- სად ?
- რესტორანში.
- და რატომ მგონია რომ მე ეგ უნდა მცოდნოდა ?
- ძალიან მეჩქარებოდა და გზაში მოგწერდი.
- შენ ხო არ გააფრინე გოგო ?- აფეთქდა ნიკა- ჩემი ცოლი რესტორანში მიდის ჩემსგარეშე სადაც ის ს*რიც იქნება და მეუბნევა გზაში მოგწერდიო ?
- ნუ ყვირი ნიკას, შენი ცოლი იმ მეგობრებთან მიდის შენსგამო რომ დაკარგა და ძლივს დაიბრუნდა, გიორგი რომ გათიშვამდე არ გეცემა ახლა შენსგარეშე ფეხს არ მოვიცვლიდი აქედან ..
- ა ეგ ის გიორგია?- ირონიულად ცაიღიმა და მე ამათვალიერა.
- მე მიგიყვან რესტორანსი და იქოიდანაც მე წამოგიყვან..
- კარგი მაგრამ ჯერ სალონში უნდა გავიდე.
-კარგი წამოდი..
მედა ნინის ერტსატზე მეტი დრო დაგვჭირდა, გიორგიმ აგვაფეთქა, ნიკამა, ნინი ნიკას მანქანაში ისეთი სახით ჩაჯდა,იმნაძეს ხმამაღალი ხარხარი აუტყდა, გაბრაზებულმა გახედა მოხარხარე ჩემს ქმარს და კარისკენ წაიღო ხელი მაგრამ დაკეტილი დაუხვდა, ჩემზე გადმოიტანა გაბრაზებული მზერა და მეც მთელი ჩემი სიმკაცრით გავხედე ნიკას რომელიც მანქანას სიცილით ძრავდა. რესტორანტან დავემშვდობე ქმარს და გადმოვედი, არ იყო ბევრი ხალხი მხოლოდ ახლო მეგობრები, გეგა ბევრს სვამდა ამიტომ შემეშინდა ნიკას მივწერე და მალე დავტოვე სუფრა..
- ასე მალე რატომ წამოხვედი? რამე ხომ არ - დაიწყო ნიკამ მაგრამ გავაჩერე..
- უბრალოდ დავიღალე- თვალებდახუჭულმა ამოვილაპარაკე .
- დარწმუნებული ხარ ?
- კი ნიკა...
უხმოდ შევედი აბაზანაში წყალი გადავივლე, პენუარი ცავიცვი და საძიენბელში გავედი, ნიკა სპორტულისარვლის ამარა იდგა ფანჯარასტან და ეწეოდა..
- მოდი ჩემტან- ხმამაღლა ჩაილაპარაკა და ხელი გამომიწოდა.
მასთან მივედი და ხელი ცავკიდე, სწრაფად მიმიხუტა მკერდზე და თავზე მაკოცა, გატრუნული ვიდექი და ვუყურებდი მის სახეს, შეუძლებელია ხომ ასეთი ადამიანი გიყვარდეს .. მე მიყვარდა და თან ძალიან.. სიგარეტი ჩააქრო და მე მომიბრუნდა ..
- ის ღამე- ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და განაგრძო- ის რამე შეცდომა იყო, უნდა მაპატიო იმიტომ რომ ვიცი გტკიოდა, მეგონა პირველი არ ვიყავი და ეს მკლავდა .. ვერსდროს ავიტან ვინმე შეგეხოს, პირველი და ერტადერთი ვარ ვინც გეხება გესმის ? დაუფიქრებლად შემიძლია ყველაფრის განადგურება თუ გავიგებ რომ ჩემსგარდა ვინმე, როდესმე შეგეხო...
- ხომ იცი რომ ვერ შებძლებ ვერავის შეხების ატანას შენსგარდა..- დავიჩურჩულე და ავხედე. გაეღიმა და მაკოცა, ამჯერად აღარ გაჩერებულა..
დილით თავი ძლივს ავწიე და მძინარე ნიკას დანახვაზე გამეღიმა, საათს გავხედე, უკვე ორი ლექციაგავაცდინე, მშვენიერია.. ხალათი მოვიცვი და აბაზანაში შევედი, იქიდან გამოსულს ქმარი ისევ მძინარე დამხვდა, საწოლზე ჩამოვჯექი და სახეზე მოვეფერე..
- ნიკა გაიღვიძე რა..
- კაი რაა - სწრაფად მომათავსა საწოლზე და ძილისგაგრძელება სცადა..
- ნიკა- ლოყაზე ვაკოცე მაგრამ რეაქცია არ ქონია- ნიკაა- ამჯერად ყელზე ვაკოცე, არც ახლა ჰქონია რეაქცია.- ნიკა- ამჯერად ვუკბინე და სწრაფად გამოვაფხიზლე, ზემოდან მომექცა და წარბშეკრული დამაკვირდა.
- რა არ გასვენებს ?
- გაიღვიძე რა მე რა ვაკეთო..
- კაი გავიღვიძე, ახლა ორივემ რა ვაკეთოთ ?
- ადექი და რამე მოვიფიქროთ, სასეინოდ წავიდეთ, ან ელენესთან გავიდეთ, ან..
-ან აქ დავრჩეთ- მოგუდული ხმით ცაილაპარაკა და ხალათის შესაკრავს დაწვდა...
ნელნელა დალაგდაყველაფერი, მედა გეგა ერთმანეთ ვაიგნორებდით და ამით ვაგვარებდით ყველაფერს, ნინის დაბადებისდღე იყო, ისევ ნიკამ დამტოვა რესტორანში, გული მწყდებოდა აქ რომ არ შეეძლო ყოფნა მაგრამ ეს ყველაფერი მისი ბრალი იყო, გეგა არ სვამდა და გამიკვირდა, ამიტომ გვიანობამდე დავრჩი, პირველი იყო ნკასთან დასარეკად ეზოში რომ გავედი.
- ბედნიერი ხარ ?- მომესმა გეგას ხმა.
- კი- ვუპასუხე და ნიკას შეტყობინება მივწერე.
- იმ მონსტრთან ?
- ასე რატომ მოიქეცი გეგა ?ნიკას რატომ უტხარი რომ ერთად ვიყავით ამიხსნი ?- ვიყვირე და უკან გადავდგი ნაბიჯი იმიტომ რომ მიახლოვდებოდა.
- იმიტომ რტომ დამეცავი, შენ უტვინო ხარ კატო, აზრზე ვერ მოდიხარ ვის დაუკავშირე ცხოვრება, შტერი ხარ გესმის შტერი - საჩვენებილი თითი საფეთქელზე დამკრა და სიგარეტი მოისროლა- მითხარი რა ვერ იპოვე ჩემში ისეთი რაც მას აქვს ? ბოდიში თუ სადისტი და მხეცი არ ვარ, მე შენ როგორც ნივთს არ გიყურებდი კატო, გაფასებდი და პატივს ვცემდი შენს ყველა გადაწყვეტილებას, სახლში არ გივარდებოდი, მთელს ამბებს არ ვტეხდი და არ გაიზულებდი ისე მოქცეულიყავი როგორც მე გამისწორდებოდა, მაგას ადამიანობა და სიყვარული ქვია კატო.. შენ გიყვარს ხო ? და იმისგანაც სიყვარულს ითხოვ ? გიფიქრია ვისგან ითხოვ სიყვარულს? უკანასკნელი ნაბ**ვარისგან რომელიც მკვლეიია, ნარკომანი, სადისტია კატო, არაკაცია გესმის ?
- ნიკა მკვლელი არაა..
- ეგ ყიფიანის მშობლებს უთხარო სამი წლის წინ 25 წლის ბიჭი რომ დამარხეს- იღრიალა გეგამ.- არც ნარკომანია არა ? ვენებზე დალურჯება არ გინახავს და მაგიტომ გგონია ასე? დებილი ხარ კატო..იცი იმშენმა ახ*არმა ქმარმა რა გააკეთა? იცი? მაგან და მაგისმა სასტავმა სამი 17 წლის გოგო გააუპატიურა .. იმათ უთხარი ნიკა კარგიაო რას გეტყვიან..
- ტყუი..
- რას ვტყუი კატო რაასს?- დაღლილმა ამოილაპარაკა გეგამ და მანქანას გახედა რომელიც გვიახლოვდებოდა, ნიკას მზერაზე სისხლი გამეყინა, არც გეგას ჰქონდა საიმედო მზერა...