ჩემი პროგნოზი გამართლდა. ნოემ ხელი მთხოვა. იცით როგორი ბედნიერება იყო ჩემთვის ეს ყველაფერი?. და რათქმაუნდა დავთანხმდი. დაუფიქრებლად. წყლიდან მალე ამოვედით რადგან ცუდად გავხდი და გახარებულნი სახლში დავბრუნდით. უკვე ღამე იყო, ამიტომ კარებთან ნოეს ვაკოცე და კოტეჯში შევედი. გოგოები ეგრევე მე მომაჩერდნენ.
- რა მოხდა?
-სად იყავით?
-მართლა ხელი გთხოვა?
-ხო დათანხმდი.
-ლამაზი ბეჭედია?
-ქორწილი როდის გაქვთ? დამაყარეს გოგოებმა კითხვები.

-დამაცდით რომ სათითაოდ გიპასუხოთ? ვკითხე მათ.- ხელი მთხოვა, diving-ზე, მართლა,კი დავთანხმდი, ძალიან ლამაზია, არ დაგვიგეგმავს.
ყველამ ერთად გადაიხარხარა. ისეთი ღელვებულები ვიყავით რომ ვერ დავიძინეთ, ამიტომ მთელი ღამე ვლაპარაკობდით და ვაჭამდით. გამთენიიისას როცა ყველას ჩაეძინა მე პლედი მოვიხურე და გარეთ გავედი. სანაპიროზე საქანელა იყო ჩამოკიდებული და იქ დავჯექი. ვფიქრობდი, ძალიან ბევრს. ვფიქრობდი იმაზე თუ როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება რომ არ დაღუპულიყვნენ ჩემი მშობლები, როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება ნიუ-იორკშI რომ არ წავსულიყავით, ნოე რომ არ გამეცნო, მიმის და ალექს ერთმანეთი რომ არ შეყვარებოდათ.
მაგრამ ბედნიერი ვარ რომ ყველაფერი ისეა როგორც ეხლა არის. მე ვთხოვდები!! ამ სიტყვებმა მთელი ჩემი გონება დაიპატრონა. ღმერთო რამდენი რამე მქონდა დაგეგმილი. რეზიდენტურა, ნიუ-იორკი, ჩემი სამსახური, ჩემი უნივერსიტეტი, ქორწილი, ნოე, ბავშვები, ამდენ რამეს როგორ მოვახერხებ ერთად. ფიქრებში გართულმა ვერც კი შევამჩნიე ნოე როგორ მომიახლოვდა უკნიდან და როგორ მოემხვია.
- ჩემი საცოლე რას ფიქრობს?
- იმას თუ როგორი კაბა ჩავიცვა ქორწილში.
-მარტო შარვალი და მაიკა რომ ჩაიცვა მაშინაც მსოფლიოში ულამაზესი პატარძალი იქნები.
- ნუ გამაწითლე.
-ჩაალაგე უკვე?მკითხა ნოემ.
-არაა , ცოტახანში.
-კაი გოგოებსაც უთხარი მალე ჩაალაგონ, თორემ დავაგვიანებთ.
-კაი მიყვარხარ.
-მეეც დედოფალო.


--------------------------------------------------------------------------------

-ბავშვებო, ძალიან მომენატრებიიიიიიით.
-ჩვენც ლილ. მითხრა მიმიმ.
-რომ ჩAხვალთ დაგვირეკეთ. (ტაი)
-კარგი(მე)
- ნოე, იცოდე მოუარე ჩემ დაიკოს (ალესი)
- რათქმაუნდა.(ნოე)
- მოკლედ ორ კვირაში ჩამოხვალთ ქორწილისთვის (მე)
-ერთი სული მაქ შენს კაბას როდის ვნახავ. (მირა)
-მეც. (მე)
-კარგით ბავშვებო რეგისტრაცია უნდა გავიაროთ, თქვენი რეისი რომელზეა? (ნოე)
- ორ საათში. (ალექსი)
-კარგით გკოცნით ყველას და დამირეკეთ თქვენც. (მე) მიყვარხააააააააართ.

მე და ნოემ რეგისტრაცია გავიარეთ და თვითმფრინავშიც ჩავჯექით.
- მალე აფრინდება? (მე)
- კი საყვარელო (ნოე)
- ძალიან ბედნიერი ვარ შენ რომ მყავხარ (მე)
- მიყვარხარ საოცრად (ნოე)
- მეც (მე)
თვითმფრინავი აფრინდა, მთელი გზა ნოეს ვეხუტებოდი და ხელი ხელზე მეკიდა. უცბად წამოვჯექი. გული ამიჩქარდა და მუცელი ამტკივდა.
- ლილი კარგად ხარ? (ნოე)
- კი კი არაფერია. უბრალოდ რაღაც ცუდი წინათგრძნობა მაქვს (მე)
- ნუ ნერვიულობ საყვარელო შენთან ვარ. არასოდეს დაგტოვებ მარტო. მითხრა ნოემ და გულში ჩამიკრა. თან თმებზე მეფერებოდა.
მეც ცოტა დავმშვიდდი, თან ვფიქრობდი როდის მეთქვა ნოესთვის რომ ორსულად ვიყავი. უცბად მუცელზე მომკიდა ხელი.
-გასუქებულხართ დედოფალო.
უცებ თვალები გამიფართოვდა. და მეც თავის გამართლება დავიწყე.
- უბრალოდ ბევრი ვჭამე დილით და მუცელი გამებერა.
-კარგი კარგი. ჩაიცინა ნოემ.
უცბად თვითმფრინავი შეირხა.
- რა ხდება?
-არაფერი საყვარელო დამშვიდდი. მითხრა ნოემ.
კიდევ განმეორდა, ფანჯრიდან გადავიხედე და ევლის სისწაფრით მივდიოდით მიწისკენ.
- ნოე რახდება?
- ნუ ნერვიულობ სიხარულო. ნოე მოვიდა და ჩამეხუტა. - მიყვარხარ.
- მეც მიყვარხარ.
-ყველაფერი კარგად იქნება. უფრო მაგრად მომეხვია ნოე.
-არაფერი არ იქნება ნოე კარგად. წამები დაგვრჩა.
- არაფერი ცუდი არ მოხდება.
- ნოე..... ჩვენი ბავშ...................

და მიწაზე დავეცით.ვერაფერს ვგრძნობდი, თვალებს ვერ ვახელდი, ნოეს ხელს ვეღარ ვგრძნობდი, ვერ ვლაპარაკობდი. ვერ ვინძრეოდი. მხოლოდ ფიქრი შემეძლო. და ერთადერთი რამ რაზეც ვფიქრობდი ნოე და ბავშვი იყო, თუმცა ღმერთმა მალე ფიქრის საშუალებაც წამართვა.


----------------------------------------------------------------------------


ჩემო სიხარულებო როგორ ხართ აბა? ვიცი დიდი არაფერია მაგრამ რაღაც ხომ არის. ესეც დასასრული. დრო თითქმის აღარ მაქ ამიტომ რაც შეიზლებოდა დავაჩქარე მოვლენები. იმედია მოგეწონათ.

სიყვარულით FANGIRL