მე ვარ ლიზა ყიფიანი 17 წლის ვცხოვრობ ქალაქ ქუთაისსში ვარ აბიტურიენტი რაც შეეხება ვიზუალს ვარ მაღალი გამხდარი მუქი წაბლისფერი თმით თაფლისფერი თვალებით,მოკლედ გეტყვით რომ მახინჯი არ ვარ მყავს საუკეთესო დაქალი ნათია რომელიც ჩემთვის დასავითაა....მინდა გიამბოთ ჩემი სიყვარულის ისტორია, რომელიც ჩემთვის ბევრს ნიშნავს.ყველაფერი დაიწყო 3წლის წინ ალბათ ყველა მოსწავლისთვის ისევე როგორც ჩემთვის ზაფხული წელიწადის ყველაზე კარგი დროა დასვენება,ზღვა,მთა მეგობრები და გართობა მეტი რა უნდა ინატრო?ალბათ არც არაფერი.როცა სწავლა დამთავრდა დასასვენებლად რაჭაში წავედი ერთი სული მქონდა როდის ავიდოდი და ჩემს მეგობრებს ვნახავდი.ყველაფერი არაჩვეულებრივად მიდიოდა გართობა, მდინარე და ბევრი გიჟური დღე.ასე გადიოდა დრო ზაფხულიი მიწურულს გამოჩნდა ბიჭი რომელმაც ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დააყენა. მუდმივად ვგრძნობდი მის დაჟინებუ მზერას სადაც მე ვიყავი ისიც იქ იყო მიკვირდა რატომ არ ცდილობდა ჩემთან დალაპარაკებას,ერთ დღეს ტელეფონზე მომივიდა შეტყობინება...
-როგორ ხარ ლიზა?
-რომელი ხარ?
-ძალიან გაინტერესებს?
-არა
-ნიკა ვარ
-ნიკა?
-ხო იმედი მაქვს მიხვდი ვინც ვარ
-კი და ნომერი საიდან?
-სოფელი პატარაა ამიტომ არ გამჭირვებია გაგება
-გასაგებია
-შეიძლება შევხვდეთ?
-არა არ შეიძლება
პასუხი არ დაუბრუნებია ვერ გეტყვით რას ვგრძნობდი გულის სიღრმეში მიხაროდა მაგრამ ამავე დროს მეშინოდა იქნებ ჩემთან მხოლოდ გართობა უნდა და მერე მიმატოვოსთქო სულ ამ ფიქრებში ვიყავი, ყოველ დღე ვნახულობდი და ვხვდებოდი რომ მეც 14 წლის გოგო ჯერ კიდევ ბავშვი არ ვიყავი გულგრილი ნიკას მიმართ.იყო მიმოწერები ყოველთვის ცდილობდა დაემტკიცებინა თავისი გრძნობები და ის რომ მე სერიოზულად მიყურებდა...გადიოდა დრო ნელ-ნელა ერთმანეთს ვეჩვეოდით მე სწავლა მეწყებოდა ამიტომ ქუთაისში უნდა დავბრუნებულიყავი თავად იქ რჩებოდა მაგრამ ისიც მალევე აპირებდა თბილისში წასვლას, ალბათ გაგიკვირდებათ როგორ უნდა აგვეწყო ურთიერთობა თუკი ერთმანეთს ვერ ვნახადით მაგრამ შევძელით...
-რა შვები საყვარელო წახვედი?
-კი წავედი
-კაი თავს მიხედე ლიზა და რომ ჩახვალ მომწერე
-კაი
ძალიან დაღლილი ჩამოვედი და მაშინვე მივწერე
-ჩავედი
-ხო კარგად იმგზავრე?
-კი უბრალოდ ძალიან დავიღალე
-იცი ლიზა მაკლიხარ და მენატრები
-ვიცი ნიკა მაგრამ რა ვქნა აუცილებლად უნდა წამოვსულიყავი
-ვიცი პატარავ ეხლა დაისვენე და მოგვიანებით შეგეხმიანები
-კაი ჭკვიანად :*
ვერც კი წარმოიდგენთ როგორი ბედნიერი ვიყავი მყავდა ადამიანი რომელიც ჩემზე ზრუნავდა და ფიქრობდა.....

ბავშვებო ეს ჩემი პირველი ისტორიაა იმედია მოგეწონებათ