-თავი დამანებე მაია-მე
-რას ქვია დაგანებო გოგო!რა არის ეს რას გავხარ!-დედაჩემი.დილა როგორც ყოველთვის დედასთან ჩხუბით დაიწყო.უი მაპატიეთ არ გაგეცნით მე ვარ ლიზა..ლიზა ყიფიანი,გრძელი,მწვანე თმით,ბევრი პირსინგებითა და ტატუებით 18 წლის.
ჩემ ოთახში სწრაფად ავედი,სწორედ ამ დროს აზუზუნდა ჩემი ტელეფონი
-რა იყო?-ვუპასუხე ლიზიკოს უხეშად
-სად ხარ გოგო!რბოლაა მალე-ჩამყვირა ტელეფონში
-მოვდივარ!გაფრთხილებ მაკინე და ნინი დააწყნარე ნერვებზე ვარ დაგახრჩობთ სუყველას-ვთქვი გაბრაზებულმა და ეზოში ჩავედი ჩემ მოტოს შემოვაჯექი და რასაც ქვია გავფრინდი არცერთ შუქნიშანზე არ გავჩერებულვარ 3წუთში ზუსტად დანიშნულების ადგილას ვიყავი.პირველად მოვიხსენი ჩაფხუტი და როგორც ყოველთვის უამრავი თვალი მომაშტერდა მითუმეტეს,როდესაც ჩემმა თმამ ჰაერში გაიელვა ჩემი ახალი პირსინგები და ტატუც არ დარჩენილა შეუმჩნეველი.
-თმას..რა უქენი???-გაკვირვებული მოვიდა ნინი
-რა იყო ნინი რა გაგიკვირდა-მე
-არაფერი გიხდება..-საუბარში ჩაერთო მაკინე
-სად ხარ ლიზა ამდენი ხანი?-მომვარდა ლიზიკო
-ვაა ჩემი ძმა მოსულა-ხელის აწევით ომესალმა ერეკლე
-ვაა ზდ ლიზა-მოვიდა მიშო
-პრივეტ ბრატ-მოგვიახოვდა დაჩი
-დღეს ვის ვხვდები??დამავიწყდა-ვთქვი უემოციო სახით
-ვის და დათოს-მიპასუხა ნინიმ
-აა კარგით-ისევ ისეთი უემოციო სახე,მოტოციკლზე ვჯდებოდი,როდესაც დაჩი დამეწიაა
-რა გჭირს ლი?-დაჩი
-მორიგი ჩხუბი მაიასთან რა უნდა მჭირდეს სხვა-მე და დათომ მოტოები ერთმანეთის გვერძე დავაყენეთ,მოკლეშორტიანი გოგონა მოტოებს შორის ჩაჯდა 3...2...1 მოტოები ადგილს მოწყდნენ არ ყოფილა დაძაბული რბოლა,როგორც ყოველთვის გაიმაჯვა ტრასის დედოფალმა.
-რა ხდება?რა ხასიათზე ხარ?-დათო
-რა შემატყე რო ცუდ ხასიათზე ვარ?-კითხვა შევუბრუნე(მოტოზე ვიჯექი) და ადგილს მოვწყდი.იქ წავედი სადაც რბოლის შემდეგ მივდივარ..ჩემი ძმის საფლავზე,ძმა 3 წლის წინ გარდამეცვალა სწორედ მისი სახელი მაქვს ამოსვირინგებული ,,თორნიკე'' , ის ავტომრბოლელი იყო ერთერთი რბოლის დროს გარდაიცვალა

**************************************
ესეც ჩემი პირველი ისტორია დააფიქსირეთ აზრი ძალიან გთხოვთ ველი კრიტიკასაც რომ შემდეგში გავითვალისწინო მიყვარხართ ყველა