თითქოს ისევ იგივე მეორდებოდა ვისმენდი სიტყვებს, რომელიც ჩემთვის ბევრს ნიშნავდა.ამ დროის მანძილზე ვგრძნობდი მის სიყვარულს და არც შევმცდარვარ ნიკა ისევ სიყვარულს მიხსნიდა არ ვიცოდი რა პასუხი გამეცა ამიტომ ვთხოვე ჩემთვის დრო მოეცა რადგან საკუთარ თავში გარკვევა მჩირდებოდა,არ გეგონოთ რომ ამ დროის მანძილზე არ მკითხულობდა პირიქით ყოველ დღე მწერდა და დიდ ყურადღებას იჩენდა 1კვირის მერე ისევ იგივე კითხვა დამისვა
-ლიზა გთხოვ ნუ მაწამებ უბრალოდ მითხარი ან კი ან არა თუ არ გიყვარვარ მაშინ დავამთავროთ ეს უაზრო ლაპარაკი
-მიყვარხარ ახლა შენ გადაწყვიტე უარობაა თუ არა ეს საუბარი
-ჩემო სიცოცხლე ყველაფერს შენ მიეცი აზრი გპირდები ყველაფერი სულ სხვანაირად იქნება
-მეც მაგის იმედი მაქვს
-იმედია ხვალ მნახავ
-პაემანი?
-კიი საყვარელლო პირველი პაემანი
-კი 7საათისთვის ეკლესიასთან
-ძალიან კარგი მიყვარხარ
ერთი სული მქონდა როდის გათენდებოდა ხვალინდელი დღე ეს ხომ ჩემი პირველი პაემანი იყო ბიჭთან რომელიც უსაზღვროდ მიყვარდა..საღამოს უკვე მომზადება დავიწყე ერთიანი სარაფანი ჩავიცვი ფეხზე ბალეტკები თმა გავიშალე იმის მიუხედავად რომ ვერ ვიტან გაშლილ თმებს სამაგიეროდ ვიცოდი რომ მას მოსწონდა და თანახმა ვიყავი ერთი დღით ამეტანა.7ზე ზუსტან ეკლესიასთან მიცდიდა მეც მივედი გადავკოცნე და სასეირნოდ წავედით
-ძალაინ ლამაზი ხარ ლიზა
-მადლობა
-იცი არ ვიცოდი როგორ მეთქვა ისევ რომ მიყვარხარ
-რატომ?
-არ ვიცი მეგონა გძულდი
-რა სისულელეა რომ მძულდე ახლა აქ არ ვიქნებოდი
-იცი ლიზა ყველაფერს გავაკეთებ ჩვენი ერთად ყოფნისთვის
-ასეც უნდა იყოს ნიკა წინააღმდეგ შემთხვევაში ისევ ყველაფერი დამთავრდება
-ვიცი და ამას არ დავუშვებ ლიზა
ბევრი ვისეირნეთ ვილაპარაკეთ ბოლოს სახლამდე მიმაცილა და დამემშვიდობა,უზომოდ ბედნიერი ვიყავი.მეორე დღესაც უნდა მენახა და ვინაიდან და რადგანაც ჩემი ძმის გამო რომელიც დღეს ამოვიდა მარტო ვერ წავიდოდი ნათიას ვთხოვე წამომყოლოდა
-აუუ ნათი გთხოვ რა წამომყევი
-შენ სულ გაგიჟდი გოგო მე რა მინდა თქვენთან ერთად
-ხო იცი მარტო ვერ წავალ
-მურმანის ეკალივით ვიქნები მე
-ჩემს გამო გააკეთე გთხოვ
-კაი მხოლოდ შენს გამო
-საუკეთესო ხარ
როგორც ყოველთვის საღამოს ვნახე ორივე რომ დაგვინახა ლამის სიცილით მოკვდა
-რა შვები ცხოვრება?
-რავი არაფერს შენ რა შვები?
-პირადი დაცვით ხარ როგორც ვხედავ
-გეყოფა სიცილი ხოიცი რო მარტო ვერ გნახავდი
-გვრიტებო მე ცალკე გავალ თქვენ ილაპარაკეთ
ნათიამ დაგვტოვა თან ჩემი მობილური წაიღო მუსიკებს მოვუსმენო წასვლას რომ დააპირებ დამიძახე და მოვალო...სასწაულად მაღალ ხმაზე უსმენდა მუსიკებს ნიკა სილიცილით კინაღამ გაიგუდა
-ლიზა ამას რადიო აქ წამოღებული?
-დაანებე თავი თავისთვისაა ხო ხედავ
-ძაან შორს არ წავიდეს არაფერმა შეჭამოს
-ნუ ღელავ შენ აუ ცოტა შემცივდა სავით
-ჟაკეტს მოგცემ
მოსაცმელს მისი სურნელი ქონდა გახდა აღარ მინდოდა,ბევრი ვილაპარაკეთ ისე გავიდა დრო ვერც გავიგე არ მინდოდა წასვლა მაგრამ იძულებული ვიყავი ნათიას დავუძახე და სახლში წავედი,ავედი თუ არა მობილურზე შეტყობინება მომივიდა...