ცოტა ხანს გაუნძრევლად იდგა ნიკუშა,შემდეგ ელენეს ფანჯრებს ახედა და წავიდა..
მეორე დღეს ზბორზე შედიოდნენ ბიჭები და 1კვირა ვერ ვნახავდი,იცი ყველაფრის მიუხედავად ნიკუშა მიყვარდა და მაინც ვამართლებდი.
მან ხომ არიცოდა მე როგორ ვიყავი,არც ის იცოდა ლამის მე რომ დამეჯახა,არც ის იცოდა კაფეს ამბავი რომ ვიცოდი..არაფერი იცოდა!
თამაშზე ბევრი ხალხი იყო ძირითადად ნაცნობები,მათ შორის ნიკუშას დედაც..
-ელენეე როგორ ხაარ ჩემო საყვარელო.ძალიან გაუხარდა ჩემი ნახვა
-კარგად მაკა შეენ?გავუღიმე და ხელები მოვხვიე.ძალიან მიყვარდა ეს ქალი..
-რავიცუ ელენიკო კარგად მეც რატომ აღარ მოდიხარ ჩვენთან?წყენა შეერია ხმაში
დავიბენი არვიცოდი რა მეთქვა
-არმეცალა,მაგრამ გამოგივლი მაკა აუცილებლად.გავუღიმე და დავემშვიდობე სალმე მელოდება თქო
-ელეე სად ხარ ამდენხანს?უკმაყოფილო სახით შემომხედა სალომ
-მაკა ვნახე რატომ აღარ გამოდიხარ ჩვენთანო
-მერე?თვალები გაუფართოვდა სალომეს
-არმეცალა მაგრამ ახლა გამოგივლი თქოო
-მართლა აპირებ?
-ხომ იცი როგორ ვუყვარვარ ძალიან ეწყინება საალ
-კაი როგორც გინდა მაგრამ არ ინანო მერე
-არა. ვუთხარი და წინ გავიხედე.
ნეტა არ გამეხედა,მაინცდამაინც ჩემს წინ იდგა მარიამ დოლიძე..
-სალომე ჩვენ წინ მარიამი დგას.გადვუჩურჩულე და ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე
არეული სახით შემომხედა სალომემ და შემდეგ წინ გაიხედა
-არმესმის ნიკუშასი ეს გოგო როგორ მოეწონა შეხედე რასგავს არც ტანი აქვს კარგი,სახეზე ხომ საუბარი ზედმეტია
-მთავარია მას მოსწონს და სულ კიდია ჩემი აზრი,კაი გვეყოფა ამაზე ლაპარაკი..
პირველი ტაიმი 1-0დასრულდა ზუკას პასი და ნიკუშას გოლი,გოლი გაიტანა თუარა ტუჩებზე მიიდო ხელები და კოცნა გამომიგზავნა.
ჩემს წინ მდგომმა მარიამმა გამომხედა ამათვალიერა და ირონიულად ჩაიცინა თავის დაქალს რაღც გადაულაპარაკა და იმანაც ჩემსკენ გამოიხედა..
გამეცინა..
ნიკუშას ძმაკაცი რომა მოვიდა ჩემთან
-ელენიკოოო როგორ ხარ?
-რომაა როგორ გამიხარდა შენი ნახვა შენ როგორ ხარ? ძველ მეგობარს მოვეხვიე და გავუცინე
-რავიცი აბა ვარ რაა ფეხი მტკივა და ვეღარ ვვარჯიშობ
-ჰოვიცი ეგ,მითხრეს იმდღეს ბიჭებმა
-შენ და ნიკუშა რას შვებით? ღიმილით მკითხა და წინ გაიხედა
-ვაა მარიამ როგორხარ?
-კარგად შეენ გაიწელა გოგო
-მაგრად მეც ვისთან ხარ აქ?დაინტერესდა რომა
-ნიკუშასთაან ისევ გაიწელა და მე გამომხედა
-ვაა მართლა..გაიცანი მართლა ეს ელენეა,კანდელაკის ერთადერთი სიყვარულიი გაეცინა და მე შემომხედა
-ეს კიდე მარიამია დოლიძე
-სასიამოვნოაა ირონიულად გავუღიმე და რომას შევხედე
რომელიც გაღიმებული მიყურებდა
-რატო მიყურებ ეგრეე გამეცინა მის სახეზე
-აუ ძაან ლამაზი ხარ ტოო შუბლზე ხელი მოისვა და ჩამეხუტა
-უიმე კაიი რაა არიცვლები შეენ
-შენ ლამაზდები რაც მთავარია.კაი წავედი ბიჭები მელოდებიან და მომიკითხე ნიკუშა
-აუცილებლაად გავუღიმე და სკამზე დავჯექი სალომესთან
-ელენე ეს გოგო ლამის ფეთქდა ისე გიყურებდა გაეცინა სალოს
-აფეთქდეს ღირსია!მტკივედ ჩავილაპრაკე და მერე მეთვითონ გამეცინა ჩემ ნათქვამზე
მეორე ტაიმში ანგარიში 1-1გახდა და დამატებით წუთებზე გიორგიმ შეაგდო გოლი 2-1 იყო ანგარიში.სალომე კიოდა ბედნიერებისგან..
წინა დღეს ტელეფონზე რომ ველაპარაკე ნიკუშას ხვალ არმცალიაო მითხრა მაკას უნდა გავყვეო და ზეგ გნახავო კარგი მეთქო ვუთხარი..
ჩემი და სალოს წინ მდგომ მარიამს თავისი დაქალი მიუბრუნდა
-მაარ რას იზავ შენ წამოხვალ?
-არა გოგო სად წამოვალ ნიკუშას დაველოდები
- აა კაი აბა შენ იცი არ იცელქო ბევრიი..
გულმა ისე სწრაფად დამიწყო ცემა,მეტი რომ არ შეიძლება ესეიგი ისევ მომატყუა ნიკუშამ და ეს მახინჯი უნდა ნახოს,გული საშინლას მეტკინა მაგრამ არ მიტირია..
მივეჩვიე უკვე ნიკუშასგან ამ მდგომარეობაში ყოფნას.
ნერვები მომეშალა უბრალოდ ძალიან.სალომეც გიორგის ელოდებოდა დარჩიო მთხოვა მაგრამ თავი გავიგიჟე შანსი არაა თქო და წამოვედი..
ტელეფონი გავთიშე და ვფიქრობდი მე შემეშლა მართლა შემეშალა ნიკუშსთან მაგრამ ასეთი რამე არ დამომსახურებია ასე როგორ შეუძლია მოექცეს ადამიანს..
მაგ საღამოს ველაპარაკე ტელეფონზე მე დავურეკე ისევ
-შენ იდეალური რომ ხარ იცი? სიცილით ვუთხარი
-შენგან მოსმენა უფრო სასიამოვნოა სიცილით მითხრა მანაც
-რაქენი დღეს თამაშის მერე
-არაფერი სახლში წამოვედი პირდაპირ და ახლა ბიჭები ამოვიდნენ ჩემთან.შენ რაშვები
-არაფერს სახლში ავდივარ მეე ახლა.კაი მიდი და ხვალამდე აბა
-გკოცნიიი მითხრა და გათიშა რაღაცნაირად გამეღიმა,მესიამოვნა ასე იცოდა სულ..
მეორე დღეს მილიონჯერ დავურეკე ალბათ მაგრამ არ მიპუხა ბოლოს შევეშვი...იმ საღამოს როგორც გავიგე მარიამთან ერთად ყოფილა და ღამე გაფრინდა კიდეც..
ისე წავიდა არც დამემშვიდობა!
აღარც ცრემლები მომდიოდა უკვე და საერთოდ აღარ ვიყავი,სულ ცარიელი ვიყავი და ყველაზე ცუდი ის არის რომ ცრემლები აღარ მქონდა რომ მეტირა და გული გადამეყოლებინა..
ზუსტად 3დღე ვიყავი ამ მდგომარეობაში მაგრამ მერე ასე უბრალოდ დავიკიდე.იმდენად აღარც მენატრებოდა და ძველი ელენე დაბრუნებულიყო..
ნიკუშა იდევ არჩანდა,ყველას ავუკრძლე ნიკუშაზე ლაპარაკი.
და ძალიანაც მეხმარებოდა ეს ფაქტი..
ერთი წელი იყო გასული ამ ამბიდან 18წლის ვიყავი მე უკვე..
4ივნისი იყო,ნიკუშას დაბადებისდღე,მე და სალომე ვიყავით კოჯორში დედამსმა რომ დაურეკა სალომეს ძალიან გთხოვ ჩამოდო და ხვალ წადი რაღაც ვერ ვარ კარგადო.
-ელე მარტო ხომ არ შეგეშინდება?
გასვლისას მეასედ მეკითხებოდა სალომე
-არა ელე ერთი დღე არფერს მიზამს ნუ გეშინია მშვიდად წადიი.
ძლივს გავაცილე სალომე და სახლში შევედი.აბაზანიდა გამოვედი და პირველ სრთულზე ჩავედი სიგარეტის ასაღებად,სიგარეტი ავიღე და უკან გამოვბრუნდი ვიღაცას რომ დავეჯახე ინსტიქტურად დავიყვირე
-აააა
-ნუ გეშინია! მე ვარ ელენე ნიკუშას ხმამ სულ გამითიშა გონება
-გული ისე სწრაფად გიცემს მგონია ამოგივარდება ელენე
-აქ რას აკეთებ ძლივს გადავაბი სიტყვები ერთმანეთს
-შენთან მოვედი
-რატო მარიამმა უარი გითხრა? ირონიულად გამეცინა
-მარიამი უარს არასდროს არაფერზე მეუბნება,უბრალოდ ჩემი დაბადებისდღის აღნიშვნა შენთან ერთად მინდოდა..
-უი გილოცავ ისე ვუთხარი ვითომ არ მახსოვდა
-ვიცი რომ გახსოვდა და მთელი დღე ამაზე ფიქრობ.ხმამაღლა გაეცინა მას
-წავალ ჩავიცმევ და ჩამოვალ 2წუთში
-არა იყავი ასე კარგად ხარ
-შევწუხდი შენი ნერწყვების ყლაპვით და ჯობია ჩავიცმა თვალი ჩავუკარი და ზევით ავედი.
გული ისე მიცემდა მართლა ლამის ამოვარდნილიყო. შავი მოკლე კაბა გადავიცვი თმა გავიშალე სვრლი მქონდა და დაბლა ჩავედი.
-ელენე მინდა რომ დავლიოთ
-მე არმინდა ნიკუშ
-გთხოვ რაა ცოტა ჩემი დაბადებისდღეა დღეს
საწყალი სახე მიიღო და დავთანხმდი
-კაიი ვსვავთ
კარგად მთვრალები ვიყავით ბილიარდის თამაში რომ
მოვინდომე,ნიკუშაც დამთანხმა
-ოღონდ ერთი პირობით
-რა პირობით?
-გახდაზე
ხმამაღლა გამეცინა
-იყოს გახდაზე
სასმელი მალაპარკებდა უკვე,მაგრამ ვიაზრებდი ყველაფერს
ჯერ ნიკუშას მოუწია ფეხსცმლის და მაიკის გახდა,შემდეგ მე ფეხსაცმლის,მერე კვლავ ნიკუშას შორტის,და ხმამაღლა ვიცინოდით ორივე.
ჩემი კაბის ჯერი რომ დადგა უპრობლემოდ გავიხადე კაბა და ნიკუშას შევხედე ცოტახანს მიყურებდა და ისევ თამაში დაიწყო.
საცვლების ამარა ვიდექი უკვე და ისევ წავაგე
-შანსი არაა ნიკუშა ვეღარაფერს გავიხდი
-შენ წააგე დ გაიხდი სიცილით მეუბნებოდა და ნელნელა ჩემსკენ მოდიოდა,კედელს ავეკარი უკვე და ისიც წინ გაჩერდა.
-რატომ გარბიხარ?
-არვიცი დაბნეულმა ვუთხარი და მზეტა ტუჩებზე გადავიტანე
-მომენატრე ელენ
-მეეც ღრმად ამოვისუნთქე და თვალებში შევხედე
ნელა დაიხარა ჩემსკენ,ჯერ ყელზე დაასრიალებდა ტუჩებს და ხელებს უმისამართოდ აცოცებდა ტანზე,საშინლად მსიამოვნებდა ეს ყველაფერი და ოდნავ კვნესაც კი ამოვუშვი და მაშინვე ტუჩზე ვიკბინე
გაეღინა ჩემს ამ ქმედებაზე და ტუჩებზე მომწვდა,ინდენი ხანია უკვე არ შევხებივაფ სასიამოვნოდ დამიარა ჟრუანტელმა..გონებად მითიშავდა მისი შეხება,ხელში ამიყვანა და საძინებელში შემიყვანა,ნელა ჩამომსვა ლოგინთან და თვალებში ჩამხედა
-ელენე ხომ არ ინანებ?
უარის ნიშნად თავუ გავაქნიე და საყვარელ მამაკაცს მივენდე..
ხელის ნელი მოძრაობით გამათვისუფლა საცვლებისგან და ლოგინზე დამაწვინა,თითოეულ ადგილს მიკოცნიდა და რაღაცეებს ამბობდა..მთელს ოთახში სიამოვნებისგან შეუკავებელი ხმები ისმოდა...
იმედი მაქვს მოგეწონებათ..
სიცხე მაქვს და შეცდომები მაპატიეთ რა,ვიცი უამრავი იქნება..