ამბობენ თუ სიყვარული გეწვევა და თან პირველი მისი დავიწყება რთულიაო მართალია, მე ის ადამიანი ვარ რომელსაც არაფრის სწამდა არასდროს ყვარებია , მაგრამ ამის მიუხედავად ბევრს მოვწონდი, ბევრი სიყვარულს მეფიცებოდა , მაგრამ რათ გინდა ყველას უარით ვესტუმრებდი, მაგრამ დადგა ის მომენტი რომ შემიყვარდა და თან გაუაზრებლად, ჩემზე ბედნიერი არავინ მეგონა, მაგრამ წუთისოფელი რა არის რომ ის ბედნიერბაც არ შეგარჩინოს რაც გაქვს და მსოფლიოში ყველაზე უბედურ ადამიანად გაქცევს ამ დროს გურამიშვილის სიტყვები მახსენდება "წუთისოფელო რა შიგან ხარ რას გვაბრუნებ რა ზნე გჭირსა, ყოვლი შენგან მინდობილი აქა და მწარედ ტირსა"....
ეს ამბავი ზუსტად 10 წლის წინ დაიწყო მე და მაკა ბავშვობის მეგობრები ვიყავით ანუ რომ თქვათ ტრუსიკის მეგობრები ერთმანეთს არაფერს ვუმალავდით, როგორც და ისე მყავდა, მაკა ჩემზე გაჩითული ტიპი იყო ქალაქში ყველას ცნობდა, მე კი როგორ ვთქვა სწავლაზე გადაკლული ვიყავი, თავზე არ გადაგვდიოდა და ჩემ მშობლებს რომ ვუყურებდი როგორ მუშაობდნენ რომ მე მესწავალა, მეც ვგრძნობდი პასუხისმგებლობას და ვცდილობ იმედები გავუმრთლო. აი მაკა კი ამჩეფეხებაა წვეულების მოყვარული , ხო მართლა მე მარიამი ვარ 19 წლის ვსწავლობ თსუ-ში II კურსზე , სტიპედიანტი. ზუსტად ეს დღე იყო თავზე რომ წამადგა მაკა
-მარიამ ადექი რა
-რა გინდა ?
-დღეს საღამოს ფართია და შენც მოდიხარ
-მაკა წადი თავი დამანებე მეძინება და არსად წამომსვლელი არ ვარ გადი
-არა ეს ერთხელ გთხოვ რა
ვიცოდი რომ არ მომეშვებოდა და ტვინს წამიღებდა ბავშვობიდან ესეთი იყო
-კაი ხო ამ ერთხელ და მერე შენი ხმა არ გავიგო რა
-კაი და ხარ მადლობა მადლობა
-წადი ეხლა
-კაბა
-რა კაბა, არა შანსი არაა მაკას სახეს რომ შევხედე ეგრევე მივხვდი , მაგრამ რის მაკა თავისი რომ არ გაეტანა,
-კი
-კაი ხო მაინც შენსას გაიტან ასეთი ხარ დაბადებიდან
სწორედ აქედან იწყება ჩემი ბედნიერების და უბედურების დღეები

---------------------
ესეც ახალი ისტორია გმირები ნამდვილნი არიან და სინამდვილეში ცხოვრობენ იმედია მოგეწონებათ კრიტიკა არ დაიშუროთ წინასწარ მადლობა და თუ პატარა თავია ბოდიშით და დღეს შემდეგ თავს 12 ის მერე დავდებ ყველა მიყვარხართ. .. იმედია მოგეწონებათ