ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს
ეს ისტორია ორ ადამიანზეა და მათ ცხოვრებაში მომხდარ კარგ და ცუდ ამბებზე.....მგონი არ არის ცუდი წასაკითხი..და თუ ცოტაოდენ დროს დაუთმობთ,წაიკითხავთ და თქვენს აზრს დააფისირებთ (კარგსა თუ ცუდს,დიდი სიამოვნებით მივიღებ ჯანსაღ კრიტიკას და ასევე ძალიან გამიხარდება თუ მოგეწონებათ)იმედი მავს არ ინანებთ და თუ ინანებთ მაპატიეთ თვენი დროის დაკარგვა :) თვენი აზრი დააფიქსირეთ...აქ ალბათ უმეტესობა წერთ და იცით თუ როგორი მნიშვნელოვანია თვითვეული შეფასება მწერლისთვის(მწერალი არ ვარ უბრალოდ წერისგან დიდ სიამოვნებას ვიღებ და ვწერ ) და დიდი ინტერესით ველი თქვენს შეფასებას .გმადლობთ ყურადღებისთვის

მე ანა ვარ,ანა ჯაჭვლიანი,17 წლის,ვცხოვრობ თბილისში,დედასთან,მამასთან და დასთან ერთად,ბევრი მეგობარი არ მყავს მაგრამ მყავს ბევრი ნაცნობი ,მყავს მხოლოდ ერტი მეგობარი რომელიც ჩემი არაბიოლოგიური და საულიერი ძმაა,ასევე ჩემი საუკეტესო მეგობარი და ადამიანო რომელსაც ჩემი უსიტყვოდ ესმის და მეც უსიტყვოდ მესმის მისი,ჩემთვის დიდი საჩუქარია ლუკა მან ჩემი ცხოვრება გაალამაზა მის გარეშე ცხოვრება ვერ წარმომიდგენია და ვერც წარმოვიდგენ,უბრალოდ ის ჩემი სულის ნაწილია,ლუკა ჩემი ნაწილია,ჩემი მონატესავე სულია სხვა გაგებით,მაგრამ მან ჩემს ცხოვრებაში როგორც შემოიტანა უდიდესი სიხარული ასევე შემოიტანა ერთი პატარა უბედურება რომელსაც ყურადღებას არ ვაქცევ მასტან ლაპარაკი უბრალო მისალმებაც კი დიდი ჩხუბის ფონზე მთავრდება,რაც ერამნეტი გავიცანით მას შემდეგ სულ ვჩხუბობთ ერთმანეტის ატანა არ გვაქვს,ჩემს გასამწარებლად და გასაღიზიანებლად ყველაფერს აკეთებს მაგრამ ჩემი ლუკაჩოს ხათრით ვუდძლებ,იმავეს ვიტყვი ნიკაზეც ისიც ჩემს დგესია,მოკლედ ჩვენ ლუკას გამო ვხვდებით ერთმანეტს,მაგრამ იმის მიუხედავად რომ ყველანაირად ვცდილობთ ორივე ლუკასთან ყოფნის დროს სიწყნარე ჩევინარჩუნოთ და მას გული არ ვატკინოთ მაინც არ გამოგვდის და ვჩხუბობტ,ვიცით რომ ლუკას გული სტკივა მოსი ორი უსაყვარლესი ადამიანი ასე რომ ჩხუბობს ლუკასთვის მე და ვარ ნიკა კი მისი ძმაა რომელიც არასდროს ყოლია და მთელს მის სიყვარულს ჩვენ გვანმარს.ჩემი ლუკაჩო ძალიან წარმატებული ახალგაზრდაა იმის მიუხედავად რომ ჯერ მხოლოდ 20 წლისაა უკვე ბევრს მიახწია და მტელს თბილისში და არა მარტო თბილიაშ მტელ საქართველოში სასურველი სასიძოა მაგრამ ჯერ ის ერტთადერთი არ გამოჩენილა ნიკა 18 წილსაა და უმაღლესში სწავლობს იურიდიულზე სისხლის სამართალზე მეც ზუსტად იგივე მინდა და ერთი სული მაქვს როდის დავიწყებ ჩემთვის სასურველი პროფესიის შესწავლას,მოკლედ რომ ვთქვა მეც და ნიკასაც ლუკაზე მზე და მტვარე ამოგვდის ის ჩვენი სულის საზრდოთ მიგვაჩნია,ორივესტვის ის ერთადერთი ადამიანია რომელასაც ცვენი ბოლომდე ესმის,იცით როგორი მეგობარია?ჩვენიდან რომელიმე დამნაშავე რომ იყოს ყველანაირად დაგვიცავს მბრალდებლისგან და რომ ყველაფერი დამთავრდება გვერძზე გაგვიყვანს და გვეტყვის რომ დამნაშავეები ვართ არ გეგონოთ ამას უმიზეზოდ ვამბობ ამის დამამტკიცებელი უამრავი მაგალითი მაქვს მე მეამაყება რომ ლუკაჩოს ჩემს ლუკაჩოს ვიცნობ,
_ანი ჩემო გოგო ცუდი ამბავი მაქვს!_მეუბნება მოწყენილი სახით ლუკა და თმაზე მეფერება
_რა ხდება ლუკაჩო ნუ მაშინებ გთხოვ!_შევხედე საწყალი თვალეით და ლოყაზე ვაკოცე
_უნდა წავიდე_და თვალებში დიდი სევდა ჩაუდგა მე კი მგონი მელე ნერვული შეტევა დამეწყება
_რა?!სად?!რატომ უნდა წახვიდე?!რას ქვია უნდა წახვიდე?!რამდენი ხნით უნდა წახვიდე?!_და ჩემს თვალებს რამოდენიმე მოღალატე ცრემლი მოწყდა
_ანი გთხოვ!ისედაც მიმძიმს შენი და ნიკას დატოვება გთხოვ ნუღარ მიმატბ!გერმანიაში მივდივარ საქმეზე ერთი წლით მაინც,მაპატიე გთხოვ საშინლად არ მინდა წასვლა მაგრამ სხვა გზა არ მაქვს ასე რამ არ მოვიქცე ჩვენი მომავალი დაინგრევა,იცი როგორ მტკივა?არ გეგონოს რომ შენ და ნიკაზე ნაკლებად მტკივა,ეს ერთი წელი უთქვენოდ!არ ვიცი როგორ მაგრამ უნდა გავძლო ასე აჯობებს სამივესთვის ჩვენი მომავლისთვის!_შემომხედა შაშინლად ნაღვლიანი თვალებით და დავინახე როგორ ჩაუდგა მის ულამაზეს ლურჯ თვალებს ცრემლი,გული მომილბა ,დიდი ტკივილი ვიგრძენი როცა წარმოვიდგინე რომ ლუკას ამდენი ხანი ვერ ვნახავდი და მთელი ძალით მივეხუთე
_ლუკაჩო ჩემო უსაყვარლესო ძამიკო ჩემო სულის ნაწილო როგორ გაგოშვა ამიხსენი_და ავტირდი მისი მაისური სულ დავასველე,თავი ამაწევინა და დიდი სიყვარულით ჩამხედა თვალებში
_უნდა გაუზლო ჩემო პატარავ და მუდამ უნდა გახსოვდეს რომ მიყვარხარ და არასოდეს არასოდეს მიგატოვებ სულ შენს გვერდით ვიქნები რაც არ უნდა შორს ვიყო შენგან_მასზე მიხუტებულს ჩამეძინა,გაღვიძებისას ის აღარ დამხვდა,გულში დიდი ტკივილი ვიგრძენი თითქოს გულსა და სულში დიდი ნახვრეტი გამიკეტეს რომლის ამოვსებასაც მხოლოდ ერთი წლის გასვლის სემდეგ შემძლებ როდესაც ჩემს ლუკაჩოს მტელი ძალით ჩავიხუტებ,მას შემდეგ ნიკაც აღარ მინახავ ს ,არადა ლუკაჩო ყოველთვის მეუბნებოდა სკაიპით ნიკას იმედი გქონდეს შენი თავი მას ჩავაბარე შენს თავს არავის დააჩაგვრინებსო ,მაგრამ ამ თითქმის ერთი წლის მანძილზე მისი მზრუნველობა არასდროს მიგვრძნია ის ხომ თვალითაც არ მოინახავს,ერთ წელს ორი ტვე აკლია ორ თვეში ჩემს ლუკაჩოს ჩემს ძამიკოს ვნახავ წამებს ვითვლი როცა მას კვლავ ვნახავ,ახლა კი ჩემს სოფელში "ბირჟაზე" ვზივარ და უაზროდ ვიყურები შავ უსასრულობაში,ტელეფონის ზარის ხმა მაფხიზლებს ,ნომერს დავხედე უცნობი ნომერია,გილაკს ხელი დავაჭირე და ყურმილი ყურტან მივიდე
_გისმენთ!_ჩემი ხმა ძალიან მისუსტებული მეჩვენა
_თქვენ ანა ჯაჭვლიანი ბრძანდებით!_კაცის ხმა იყო ასე 40_45_წლამდე,მისი ხმით ტუ ვიმსჯელებდი კარგის თქმას არ აპირებდა და უნებურად ხმ ამიკანკალდა
_დი...დიან და..და თქვენ ვინ ბ..ბრძანდებით?!_გული საგულიდან ამომვარდნას მქონდა
_მე პოლიციის უფროსი გახლავართ ანტონი აბრამიშვილი ,ლუკა ასათიანს იცნობთ?_მისი სახელის და გვარის გაგონებისას უნებურად გამეგიმა მაგრამ გული ფართხალს არ წყვეტდა
_დიახ რათქმაუნდა ვიცნობ!_ყველა მე მიყურებდა,ბირჟაზე ოცდაათი კაცი მაინც იქნებოდა მაგრამ მატი მზერა ახლა ნაკლებად მანაგვლებს გული დიდ საშინელებას მიგრძნობს
_თქვენტვის სამწუხარო ამბავი მაქვს..........სამწუხაროდ ლუკა აბრამიშვილი ავარიაში მოყვა და გარდაიცვალა..............ძალიან ვწუხვარ !_დავდუმდიიი,გულში დიდი ტკივილი ვიგრძენი,მაგრამ ჩემმა მეორე მემ გამამხნევა "ანი არა გამორიცხულია ლუკა იყოს ის ხომ საქარტველოში არ არის" მაგრამ ამანაც ვერაფერი მიშველა და პანიკური სიცილი ამივარდა
_სისულელეა არ მჯერა_და ავხარხარდიიი
_გოგონა რა დაგემარტად ძალიან გთხოვთ დაწყნარდით და სამწუხაროდ ეს სიმართლეა_მითხრა დიდი სევდით და გულის წყვატით
_არა არ არის სიმართლე არ მჯერა თქვენი ძალიან გთხოვთ ამას მეორეთ ნუღარ გამიმეორებტ ეს შეუძლებელია _გუღრიალე და ტელეფონი გავთიშე,ყველა ჩემზე იყო მოშტერებული მაგრამ ეს ნაკლებად მადარდებდა უფროსწორად საერთოდ არ მადარდება,წამით დავშტერდი შემდეგ კი ტირილი ამივარდა ვეარ ვჩერდებოდი და ვერც ვსუნთქავდი მტელი სევდა ყელში მომაწვა და ამას უკევ ვეღარ ვუძლებდი,ყველა მე მომვარდა იმას კი ვერ ხვდებოდნენ რომ ჰაერი მჭირდებოდა,ტელეფონმა კვლავ დარეეკა ნომერს დავხედე ნიკა იყო სასწრაფოდ ვუპასუხე და ვიღრიალე
_რ გინდა ნიკა!ჩემს გასამწარებლად სხვა რომ ვეღარაფერი მოიფიქრე გადაწყვიტე ასე დაგესაჯე?მაგრამ ეს უკვე მეტისმეტია!მინდა გითხრა რომ შეძელი გამანადგურე იმის მიუხედავად რომ დარწმუნებული ვარ ჩემი ლუკაჩო ჩემი ძამიკო ცოცხალია მაინც განადგურებული ვარ წარმოდგენითაც კი,ბრავო ნიკა შენ ეს შეძელი,მაგრამ ვერ ვხვდები ამის მოტყუება როგორ შეძელი ლუკა ხომ შენთვისაც ისეთივე ძვირფასია როგორც ჩემთვის?!

_რას ამბობ ანი გამაგებინე რას ამბობ,შენი აზრით ისეთი არამზადა ვარ რომ შემიძლია ძმის სიკვდილი მოვიგონო,მიტუმეტეს გგონია ისე მძულხარ და ისე მინდა შენი გამწარება რომ ამას მოვიფიქრებდიი ამის წარმოდგენაც კი ცუდათ გამხდიდა მაგრამ სამწუხაროდ ყველაფერი სიმართლეა მან ჩვენ მიგვატოვა გესმის მიგვატოვააა.ძმა აღარ გვყავს,სად ხარ მითხარიი ცხედარი უკვე სახლში გადმოასვენეს_ვგრძნობდი როგორ ტკიოდა როგორ უჭირდა თვითვეული სიტყვის წარმოთქმა,სულის ტკივილამდე ტკიოდა როგორც მე,მის ხმაში იგრძნობოდა ის ტკივილი და მონატრება რასაც ლუკას მიმართ გრძნობდა,მისი ხმა გაბზარული იყო,ყელში კი დიდი ტკივილის ბურთი ჩადგომოდა,გვტკიოდა ორივეს უსასრულოდ გვტკიოდა,ნიკას სიტყვების შემდეგ ყველანაირი იმედი დავკარგე,ჩემს გულსა და სულში ერთდროულად ჩაკვდა სიცოცხლის სურვილიიი ,როგორ მტკიოდააა ვგრძნობდი რომ ამ ტკივილს ვერ გავუძლებდი ეს ტკივილი ჩემზე ძლიერი იყო
_ჩემს სოფელში_საწყლად ამოვიკრუსუნე ლაპარაკის ძალია აღარ შემწევდა ,სული და გული მტკიოდა,როგორ გამეძლო ლუკას გარეშე როგორ მეცოცხლა მის გარეშე,არა არა მე ამას ვერ შემძლებდიიი
_კარგიი_ნიკამაც ისევე მიპასუხა მისი ხმა ტკივილისგან კანკალებდა ისევე როგორც ჩემი,ორივე განადგურებულები ვიყავით,ჩვენ ხომ ძმა დავკარგეთ,არა მარტო ძმა არამედ სულის ნაწილი სულის ნაწილის გარეშე კი სიცოცხლე ვინმეს წარმოუდგენია,მე არა,ლუკას გარეშე როგორ ვიცხოვრო წარმოდგენა არ მაქვს რა გავაკეტო როგორ გავუმკლავდე ამ უდიდეს ტკივილს რომელიც მანადგურებს.
_ანი რა მოხდა_ჩემი და თეა მოვიდა და ჩემი განადგურებული და წაშლილი სახე რომ დაინახა სკამზე მძიმედ დაჯდა და სუნთქვა გაუხშირდა
_მოკვდა!!!_ვიყვირე და ამ დროის განმავლობაში დაგროვილი ცრემლი სულ დავღვარე ,როცა ჩემი პირით ვთქვი რომ ჩემიი ცხოვრება მოკვდა ,დამტოვა .
_ვინ?ვინ მოკვდა ანი?_ჩემმა დამ გაფართოვებული და ამავე დროს შიშნარევი თვალები შემომანათა
_ლუკა,თეა ლუკა მოკვდა!_ვიყვირე და უკვე იმ დონემდე მივედი სურვილი გამიჩნდა ტკივილის დასაოკებლად მაგიდისთვის თავი მერტყა,თეამ ერთი ღრმად ამოისუნთქა მას ალბათ ეგონა ჩვენს მშობლებს დაემართათ რამე მაგრამ როგორც კი ლუკას სახელი გაიგონა დაწყნარდა,მისმა საქციელმა ჭკუიდან სულ შემშალა.თეა ლუკას იცნობდა მაგრამ არც ისე კარგად მას უბრალოდ ეწყინა ახალგაზრდა ბიჭის სიკვდილი რომელსად ძალიან დიდი მომავალი ქონდა და ერთმა საბედისწერო დღემ ყველაფერი დაუნგრია და მე და ნიკა გაგვანადგურა.
_დაწყნარდი ჩემო ლამაზო_ჩემს გვერდით დაჯდა და თმაზე ხელს მისმევდა მაგრამ მე ეს მიშველიდა?რათქმაუნდა არა ამ მომენტში ჩემი ტკივილი უსაშველო იყო,გაისმა მანქანის საბურავების გამაყრუებელი ხმა რომელმაც მთელი სოფელი შეაზანზარა,მანქანამ ჩვენს წინ მკვეთრად დაამუხრუჭა და ხენჭებს ლაწა_ლუწი აუყენა ეს ნიკა იყო მისი მანქანა ვიცანი,ჩემი სოფელი თბილისტან ახლოს იყო ამიტომ მოვიდა ადრე 15 წუთიც არ სჭირდებოდა ნორმალურად მოსიარულე მანქანას აქამდე მოსასვლელად და ნიკას სიჩქარეს თუ გავითვალისწინებთ ექვსი წუთი დასჭირდა ,ნიკა მანქანიდან გადმოვიდა მისი სახის დანახვისას ლამის გული შემიწუხდა განადგურებული სახე სრულიად წაშლილი დასიებული თვქლები,დამძიმებული უპეები რომელშიც მძიმე ცრემლი ჩადგომოდა მეც ზუსტად ასევე გამოვიყურებოდი ორივე განადგურებულები ვიყავით,ორივე ვფიქრობდით ახლა როგორ გვეცხოვრა და როგორ გავუძლებდით ამხელა უსაშველო ტკივილსს .
_წავიდეთ_მის ხმაში დიდი სევდა და ტკივილი გამოიხატებოდა,მე ნელა ავდექი და მისი მანქანისკენ გავეშურე,გრშემო მყოფებისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია ისინი საერთოდ არ მაინტერესებდნენ ახლ მხოლოდ მე ნიკა და ჩვენი საერთო დიდი ტკივილი იყო(viyavit)
_მანქანა ნელა ატარე_უთხრა შეშინებულმა ნიკას თეომ,იცოდა რომ წასვლას ვერ ამიკრძალავდა,ნიკასთან ერთად რომ უნდა წავსულიყავი ეს კი აწუხებდა რადგან განადგურებულს ისედაც ჩქარად დაყავდა მანქანა,ნიკას ყურადღება არ მიუქცევია მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს მოვწყდით,ორივე განადგურებულები ვიყურებოდით ფანჯარაში,ერთმანეთისთვის არ შეგვიხედავს,ორივეს მოგვდიოდა მწარე ცრემლი თვალიდან ამხელა ტკივილს ვეღარ ვმალავდით,უბრალოდ არ შეგვეძლო ასეთი დიდი თკივილი ჩვენს უსუსურ სხეულებში სეგვენახა,ნიკამ მთელი ძალიათ დაკრა საჭეს ხელი,მე შეშინებულმა შევხედე არ გეგონოთ ავარიაში მოყოლის ან სიკვდილის მეშინოდა პირიქით ამისთვის მზად ვიყავი უბრალოდ შემეშინდა ნიკას დაკარგვის რადგან ლუკასტან მხოლოდ ისღა მაკავშირებდა,მის ლოყებზე ცრემლები დაგორავდნენ ,სახეზე კი უდიდესი ტკივილი ეხატა,მანქანა ლუკას სახლთან გააჩერა და ისე გადავიდა და შევიდა სახლში ჩემთვის არც შემოუხედავს ,მე ამაზე რეაქცია არ მქონია ამაზე დიდი და უსაშველო სადარდებელი მქონ და ,მანქანიდან ძვლივს ძვლიობით გადმოვედი და სახლში შევედი მისაღები ოთახიდან გამაყრუებელი ტირილის ხმა მესმოდა რომელიც მე მანადგურებდა ისედაც განადგურებულს რადგან ისინი ჩემს ძმას გლოვობდნენ მე კი ის პატარა იმედი მქონდა რომ მას კიდევ ვნახავდი ცოცხალს როდესმე,რავქნა იმედს ვერ ვკარგავდი.მისაღებში ნელა შევაბიჯე ცრემლებისგან დაბუნდოვანებული თვალები უფრო დამიბუნდოვანდა როცა შავი კუბო დავინახე და ხელი რომელიც მუხლებზე დაცემულ ნიკას ეჭირა და მთელი ძალიან ღრიალებდა
_ეს რა გააკეთე ტო,როგორ მომექეცი გამანადგურე ახლა რა ვგავაკეტო უშენოდ............_მას აღარ ვუსსმენდი დარცენილი ძალით მის კუბომდე მივირბიდნე და როცა კუბოში ის დავინახე ჩემი ძამიკო,სახეზე ფერი არ ედო სულ გალურჯებოდა,მკერდი აღარ უმოძრავებდა,თვალები დაეხუჭა და გახელას აღარ აპირებდა ,ძალია გამომეცალა მუხლებზე დავეცი მისი უსულო სხეული მთელი ძალით ჩავიკარი გულში,ისეთი ცივი იყო გამაჟრჟოლა მის სიცივეზე იმ ადამიანის სიცივეზე რომელიც მუდამ მუდამ მათბოდა იმ მომენტში როცა ვიყინებოდი,ნელნელა ტკივილისგან ვგიჟდებოდი
_როგორ გაყინულხარ ლუკაჩო,მაგრამ ნუ შეშინია მე გაგათბობ ახლა ჩემი ჯერია ნუ გეშინია მარტო თვალები გაახილე გთხოვ თვალები გაახილე მხოლოდ ნუ მიმატოვებ_მთელი ძალითმოვეხვიე შემდეგ თავი გულზე დავადე არ უცემდა გავგიჟდი და ყვირილი დავიწყე_ლუკა არა გთხოვ არა ლუკა რატომ არ გიცემს გული,ლუკაჩო რას მიკეთებ...._მგრძნობელობა დავკარგე გამოკვეთილად საუბარი აღარ მესმოდა მხოლოდ ადამიანების ბზუილი რომელიც ამ მომენტში ჩემითვის ერთი იყო,ვიგრძენი როგორ მომხვიეს გრძელი ხელები და ხმაც ცხადატ გავიგონე რომელიც მე მეძახდა
_სავადმყოფოში წავიყვან_ნიკა იყო მისი განადგურებული და სევდით აღსავსე ხმა_ანი გთხოვ იბრძოლე ნურაფერი მოგივა გთხოვ ლუკამ შენი თავი მე ჩამაბარა გთხოვ ,ანი გთხოვ ერთადერთი ხარ ვინც მისგან დამრჩი გთხოვ_და ვიგრძენი თბილი სითხე ჩემს სახეზე,ეს ნიკას ცრემლები იყო რომელიც ძალას მაძლევდა,სხვა აღარაფერი მახსოვს გონს სავადმყფოში მოვეგე,მე და ნიკას აღარ გვილაპარაკია,ლუკა დავკრძალეთ და ჩვენც ტან წავყევით ტკივილი გვაგიჟებდა,მაგრამ მე ნიკას სიახლოვე მაძლებინებდა რადგან ლუკასგან მხოლოდ ის დამრჩა ,თუმცა ის იგივეს არ გრძნობდა:_ანი უნდა დაგელაპარაკო_მეუბნება ნიკა ლუკას დაკრძალვიდან რამოდენიმე საათის შემდეგ,ხმა ცივი და განადგურებული ტკივილით სავსე აქვს
_გისმენ__მეც ვპასუხობ იგივე ხმით და კედელს ვეყრდნობი რადგან ფეხზე დგომის თავი აღარ მაქვს
_ანი შენთან შეხვედრა აღარ მინდა|აღარ მინდა გნახო!მორჩა ჩვენი ურთიერთობა ამასაც თუ ურთიერთობა ერქვა მორჩა ლუკას გაყვა_მისმა სიტყვებმა ყველანაირად გამანადგურა,ის ერატადერთი ძაფიც წყდებოდა რომელიც ლუკასტან მაკავშირებდა მაგრამ მე ვერაფერს ვაიძულებდი უბრალოდ შემოვტრიალდი და წამოვედი ისე რომ მისთვის აღარ შემიხედავს მას შემდეგ უკვე 7 წელი გავიდა ახლა 24 წლის ვარ წარმატბული ადვოკატი გადაყოლილი ვარ ცემს პროფესიას ჩემი პროფესიიტ ვცხოვრობ რადგან ცხოვრებისთვის სხვა აზრი არ მაქვს,მას შმდეგ ნიკა აღარ ნიკახავს ტუმცა მისი სახელი ხშირად მესმის ,ის ძალიან წარმატებული ადვოკატია მტელს ქვეყანაში საუკეტეაოსო,მეც არ ვარ ცუდი ადვოკატი ყველა საქმე რაც მქონდა მოპგებული მაქვს თუმცა ისეტი სასახელო რომელიც სახელს მომიპოვებს ჯერ არ მქონია თუმცა მოიცათ! ახლა მაქვს ზუსტად ახლა მოვაწერე ხელსეკრულებას ხელი,მკვლელობაა მე მკვლელის უდანაშაულობა უნდა დავამტკიცო არ გეგონოთ ხელი ბრმად მოვაწერე არა მე მაქვს უკვე მტკიცებულება რომ ის უდანაშაულოა ჩემი მოწინააღმდეგე კი ნიკაა.

ახლა სამსახურში ვარ და ვმუშაობ სასამართლო პროცესი ერთ თვეშია,ეს დრო სრულიად საკმარისია ყველაფერი მოვაგვარო,ყველაფერი დავალაგო,და ყველაფერს უფრო მეტი დამაჯერობლობა შევმტო,ცოტა მასალა მოვიძიე რაც ჩემი კლიენტის უდანაშაულობას დაამტკიცებს და დარწმუნებული ვარ ამ ერთ თვეში ამ მტკიცებულებებს კიდევ დავუმატებ სხვებსაც და ამათაც განვამტკიცებ,ნიკა მაშინებს თუ არა?რათქმაუნდა არა მე მისი არასდროს მეშინოდა და არც შემეშინდება უბრალოდ ის მაშინებრ რომ მას შევხვდები არ დავიბნე მე ხომ ძალიან ემოციური ვარ,შვიდი წლის შემდეგ კვლავ ვნახავ იმ ადამიანს რომელიც ლუკასგან დამრჩა დარომელსაც ჩემი ნახვა არ უნდა,ყველაფერი უნდა გავაკეტო რომ მას მოვუგო,ტელეფონი რეკავს ჩემი დაა:
_ან გავთხოვდი_მეუბნება აღფრთოვანებული და დარწმუნებული ვარ ამ მომენტში ხტუნაობს კიდეც ჩემი უფროსი სულელი დაიკო
_რა ?რა თქვი?_ვამბობ ახშფოთებული,არ გეგონოთ არ გამიხარდა უბრალოდ ის მანრვიულებს ვის გაყვა და ახლა როგორ იქნება
_გავთხოვდი თქო ანი_მითხრა ისეთიკე სიხარულით ჩემმა ტონმა მასზე გავლენა საერთოდ არ იქონია
_ვის გაყევი თე_ამჯერად უფრო მშვიდათ ვეუბნები
_ვის გავყვებოდი გოგო?_მითხრა მოჩვენებითი წყრომით და ჩაიცინა_ალექსანდრეს _უფ გულზე მომეეშვა ალექსანდრეს ვიცნობდი კარგი ბიჭი იყო ჩემზე თავიდანვე კარგი თაბეჭდილება მოახდინა
_გილოცავ_ახლა გავგიჟდები სიხარულისგან რატქმაუნდა_სახ ხართ მოვდივარ _ვუთხარი გახარებულმა
_ჩვენთან სოფელში _მითხრა კვლავ აღფრთოვანებული ხმით
_კარგი თე მოვდივარ_ტელეფონი გავუთიშე უფროს ერთი დღით განვენთავისუფლე,ჩემი დანაზოგი ავიღე:ჩემს დას ოქროს სამეული ვუყიდე,სიძეს კი ოქროს საათი.მართალიან ამ ყველაფრისთვის მტელი ჩემი ერთი წლის დანზოგი დამჭირდა მაგრამ ერთი წამითაც არ მინანია მე ხომ ჩემს ოჯახს დავახარჯე,ჩემს მანქანაში ჩავჯექი წითელი ვოლვა მყავდა და სოფლისკენ გავწიე,მანქანა სახლთან გავაცერე და სასწრაფოთ სახლისკენ გავიქეცი ეზოში ხალხმრავლობა იყო მაგრამ მათთვის ყურადღება არ მიმიქცევია ისე ვიყავი გახარებული მეორე სართულზე ავვარდი და ჩემს დას სევახტი რასაცქვია
_გილოცავვვვვვვვვვვვვ_ვიყვირე და მთელი ძალით მოვეხვიე,თეა ვეღარ ინძრეოდა
_კარგი ცოლის დავ ნუ მომიკალი ცოლი_სიცილით მოვიდა ალექსანდრო,მისი ხმის გაგონების თანავე თეას თავი გავანებე და ახლა ალექსანდრეს მივვარდიი
_ვაააა სიძეეე გილოცავ_და მასაც ჩავეხუტე მტელი ძალით
_რა ძალა გქონია ცოლის დავ ყოჩაღ_და ისიც მომეხვია
_ხო მართლა_ჩემი საჩუქარი გამახსენდა ალექსანდრეს მოვშორდი და ჩემი მანქანისკენ გავიქეცი ყველა გაკვირვებული მიყურებდა მაგრამ მათ ყურადღებას ვინ აქცევდა საჩუქარი ავიღე და კარგი გამოვაღე და ვირაცას შევეჯახე
_უი უკაცრავად_მოდიში მოვუხარე და გზა დავუტმე ჯერ მას გამოვატერებდი დანაშაულის გამოსყიდვის მიზნით
_არაუშავს_გაისმა ბიჭის მხიარული ხმა_მე გიორგი ყორიაული ვარ_ხელი გამომიწოდა ღიმილიტ მე შევხედე არ იყო ცუდი ბიჭი ცემი ასაკის ან ჩემზე ერთი ორი წლით უფროსი იქნებოდა
_ანა ჯაჭვლიანი__ღიმილით ჩამოვარტვი ხელი_და თქვენ ვინ ბრძანდებით?
_სასიამოვნოა_გამიღიმა_მე სიძიის ძმაკაცი ვარ და თქვენ?
_მე პატარძლის და ვარ ,ახლა კი წავალ_გავუიმე და კარეში შევედი
_კარგი მაგრამ მოდი ჩვენს საუბარს თ_ები მოვაშოოთ
_კარგი_მისკენ არარ გამიხედავს და სიძისკენ და დისკენ გავემარტე,მათტან სწრაფად მივირბინე და საჩუქარი ვაჩვენე ძალიან მოეწონატ და ამიტ გული გამიხარეს,სუფრასტან დავჯექით ჩემს გვერდიტ გიორგი დაჯდა მისი მზერა ნერვებს მიშლიდა მაგრამ არაფერს ვეუბნებოდი ჩემმა ტელეფონმა დარეკა:
_დიახ გისმენთ_ჩემი უფროსი იყო
_ანი სასმართლო პროცესი დღეს გადმოიტანეს,ორ საათში იწყება_რაო?რა თქვა?გავგიჟდები ეხლა
_რა?!_ცოტა ხმამაღლა გამომივიდა ყველა მე მომაჩერდა ეს სიტუაცია ცუდატ მახსენდებოდა და გული უფრო ცუდათ მიხდებოდა_რატომ?ერტ ტვეში არ იყო?_ხელი გულზე მივიდე
_მოწინააღმდეგის ადვოკატის გამო მან მოითხოვა,ერთი თვის შემდეგ სხვა საქმეზე უშვებს მთავრობა და ცაწყობით_ჩემს უფროსსაც სევდიანი ხმა ქონდა იცონა რამდენს ნიშნავდა ეს საქმე ცემთვის და ცემი კარიერისთვის
_ვერ მოვასწრებ ჯერ არ მაქვს მზად_გუთხარი ჩუმად და რამის ტირილი დავიწყე მაგრამ მე ძლიერი ვარ ტავი შევიკავე_მაგრამ ახლავე მოვდივარ ყველაფერს გავაკეტებ მაინც
_კარგი შვილო აბა შენ იცი საბუტელი ოფისში გაქვს არა?
_დიახ 30 წუთში მანდ ვარ,ნიკა ავალიანია არა ადვოკატი?
_კი შვილო
_კარგით,გამოვდივარ_ტელეფონი გავთიშე
_მაშ ეეგრე ხომ ნიკა ვნახოთ ბოლოს რომელი მოვიგებთ _ვთქვი ხმამაღლა_მე მივდივარ_და წამოვდექი
_რა მოხდა ანი_ჩემს წასვლაზე გული დაწყდა ტეას
_სასამართლო პროცესი დღეისთვის გადმოუტანიათ ,წავალ ლქნებ რამე მოვახერხო
_თბილისში მიდიხარ_ესრა მაკლდა გიორგის თავი მაქვს ახლა
_კი _და გზა გავაგრძელე შ
_შეიძლება მეც წამოვიდე_უარს ხომ ვერ ვეტყოდი
_კი_მანქანაში ცავჯექით და გაზს მთელი ძალით დავაჭირე ,ხმას არც ერთი არ გიღებდით,წინ ავარია ცანს "ესღა მაკლდა "გავიფიქრე გულში ,ისე ვერ ავუვლიდი აბა რა მექნა,გავაცერე
_დაგვეხმარეთ ძალიან გთხოვთ_მითხრა განწირული ხმით გოგონამ ასე 18_19 წლის იქნებოდა ბიჭიც ასე ოგონდ ის უგონოდ იყო
_გიორგი დაეხმარე ძალიან გტხოვ_ვიტხარი სასოწარკვეთილმა,მანქანაში მოთავსდნენ და კვლავ გაზს მტელი ძალით დავაჭირე რადგან ძალიან მეცქარებოდა,მომენტში გოგონას გავხედე რომელსაც ჩემი სიჩქარის გამო ფერი არ ედო ამიტომ სვლას დავუკელი ცოტა ამოისუნტქა,ნიკასთვის უნდა დამერეკა რაღაც უნდა მეგონა მისი ნომერი მქონდა ,ზარი გავიდა
:_გისმენთ_ღმერთი ეს ხმა,თავი საშინლად ვიგრძენი ვიგრძენი მის მიმართ უსაზღვრო მონატრება,დამბურძგლა და ცივმა ნიავმა დამიარა მაგრამ თავი ხელში ავიყვანე და მტკიცედ ვითხარი
______________________________________________________________________
_ნიკა სასამართლო პროცესი უნდა გადადო ძალიან გთხოვ ვერ ვახერხებ მოსვლას..._ვითხარი მტკიცეთ,ლაპარაკი მისმა სიცილმა გამაწყვეტინა
_ვინ ხარ სახელიტ რომ მომართავ_მითხრა მკაცრათ,მისმა სიტყვებმა გული მომიკლა ნუტუ მარტლა არ ვახსოვდი ნუთუ მარტლა დამივიწყა
_არავინ_სიმწრიტ ჩამეცინა_მე ანა ჯაჭვლიანი ვარ თქვენი მოწინაარმდეგე მხარის წარმომადგტენელი და იმიტომ დაგირეკეთ რომ სასამარტლო პროცესი გადადოთ
_ვწუხვარ,ვერ გადავდებ_მიტხრა ცივად_მე ეს საჭიროდ არ მიმაცნია
_გასაგებია_გამცინა_როგორ ამაყობს ახლა თქვენით ლუკა_ლუკა რომ ვახსენე გული ისე მეტკინა რამის ტკივილისგან წამოვიყვირე და ტელეფონი გავიტიშე დარწმუნებული ვარ ვატკინე მაგრამ რირსი იყო თვითონაც არაერთხელ მატკინა,საჭეს მთელი ძალით დავარტყი ხელი_ჯანდაბა
_რა მოხდა არა?დაწყნარდი.იცნობ ნიკა ავალიანს ?
_არაფერი,არა არ ვიცნობ_გოგონა ქვითინებდა_დაწყნარდი გთხოვ ყველაფერი კარგად იქნება_გავხედე ღიმილით გოგონას და მივხვდი რომ ადამიანის სიცოცხლე უფრო მნიშვნელოვანი იყო,ამ საქმე ცოტახანში გავასაჩივრებდი და ნიკას გავანადგურებდი ამიტომ სავადმყოფოსკენ გავწირე მანქანა გავაჩერე
_გიორგი დაეხმარე გტხოვ
_კარგი_ორ საათზე მეტი მოგვიწია ყოფნა გიორგი წავიდა სასწრაფო საქმე გამოუ|ჩნდა,მე მის სასწრაფო საქმეზე გამეცინა ჩემზე სასწრაფო რა ექნებოდა განა?გოგონა გავიცანი კარგი გოგო იყო თიკა,ზურა მისი შეყვარებული იყფილა ორივე ისეთი ფენის წარმომადგენლები ყოფილან რომ ეჭვი აქვს მოუწყვეს,ზურას მსუბუქი ტვინის შერყევა ქონდა და მალე გამოწერდნენ აი გამოწერეს კიდეც და სახლსი მე წავიყვანე
_ძალიან დიდი მადლობა ქალბატონო ანი_მითხრა თიკამ,მისი ქალბატონო ცუდათ მომხვდა ყურში
_რისი მადლობა თიკა ნებისმიერი ასე მოიქცეოდა და ქალბატონს ნუ მეძახი ცვენ ხომ მეგობრები ვართ_გავურიმე
_რამოდენიმე თვეში ქოორწილი გვაქვს და ძალიან გაგვიხარდება თუ მოხვალთ მოსაწვევს გამოგიგზავნით_ეს ზურა იყო
_დიდი სიამოვნებიტ ზურა,და თუ შეიძლება შენც ნუ მელაპარაკები თ_ებით ჩვენ ხომ მეგობრები ვართ
_კარგი მაშინ ჩემი მეჯვარე იყავი_გამიგიმა
_სიამოვნებით ამაზე უარს როგორ გეტყვით_გავუღიმე ორივეს
_ანი ზედმეტ ცნობის მოყვარეობაში ნუ ჩამომარტმევ მაგრამ წაღან ძალიან გეცქარებოდა და ახლა ასე რატომ ხარ
_იმიტომ რომ საქმე წავაგე_გავურიმე და ყველაფერი მოვუყები
_ცუდია_ჩვენი მხარდაჭერის იმედი სულ შეგიძლია გქონდეს_მითხრა ზურამ
_რათქმაუნდა
_აი მოვედით კიდეც ძალიან დიდი მადლობა_ორივეს დავემშვიდობე და ოფისისკენ გავწიე გული მეწვოდა ამ საქმის წაგების გამო და ნიკას სიტყვების გამოც უფროსის კაბინეტში შევედი
_ვწუხვარ_ვთქვი ნაღვლიანმა
_რას ამბობ შვილო სასამართლო პროცესი კვლავ გადადეს იცოდი?_მითხრა გახარებულმა
_არა საიდან მაგრამ ვიცი ვისაც უნდა ვუმადლოდე
_რამდენი ხნით გადაიდო?
_ჩვეულ დროს ჩატარდება
_კარგიტ მადლობა თუ შეიძლება ახლა სახლში წავალ ძალინ დვირალე დავისვენებ
_კარგი სვილო ისედაც დასვენების დღე გქონდა
_ნახვამდის_და კაბინეტიდან გამოვედი,გადავწყვიტე ლუკას საფლავზე წავსულიყავი რაც დავკრ|ძალეტ მას შემდეგ არ ვყოფილვარ უბრალოდ ამის ძალა ვერ ვიპოვე საკუთარ ტავში ვერ გავბედე მის საფლავზე მისვლა და აი ახლა მომინდა მასტან მივსულიყავი და ყველაფერი მომეყოლა,მანქანა სასაფლაოზე გავაცჰერე და ფეხის კანკალით შევებიჯე ლუკას საფლავის დანახვისას რამის გული შემიწუხდა ცუდათ გავხდი,მის საფლავზე ცავიკეცე
_ლუკაცო,ჩემი ლუკაჩო,ჩემი ბიჭი,ჩემი ძამიკო აქ არის აქ წევს ღმერთო მომეცი ძალა,როგორ ხარ ძამიკო?მაპატიე აქამდე რომ ვერ მოვედი ვერ შევძელი უბრალოდ ხომ იცი რანაირი ვარ მაპატიე გტხოვ, ხო იცი როგორ მიყვარხარ ყველაფერს მოგიყვები კარგი?ხომ მომისმენ ჩემი ბიჭი მიყვარხარ _ყველაფერი მოვუყევი და ბოლოს ნიკაზეც მოვუყევი,მძიმე ნაბიჯების ხმა მომესმა თავი ძვლივს ავწიე და ჩემი დასიებული თვალები მივაბყარი იცნობს,ტუმცა რატომ იყო უცნობი ის ხომ ნიკა იყო,უფრო გაზრდილა და გასიმპატიურებულა ამ შვიდი წლის მანძილზე ის ფოტოშიც არ მყავდა ნანახი უბრალოდ არ მოვინდომე არ მინდოდა ასე მენახა ძვლივს ძვლიობით წამოვდექი განადგურებული შევნიშნე ნიკა როგორ წამოიმართა დასახმარებლად მაგრამ ტავი სეიკავა,წამოვდექი ისე რომ მისტვის თვალი არ მომიშორებია,მიწა დავიფერთხე და წასვლა დავაპირე
_ანი_მითხრა სევდიანი გმით,მოვტრიალდი და მას შევხედე ცოტახანი ასე ვიდექით მივხვდი რომ არაფლის ტქმას არ აპირებდა ვერ ბედავდა
_გისმენ_მთელი ტანით მოვტრიალდი და ტვალებში ჩავაშტერდი
_მაპატიებ?_სევდიანი თვალები მომაბყრო არ მეგონა თუ პატიებას მთხოვდა თითქოს გული გამეხსნა და გამერიმა
_კი_ვტქვი ჩუმათ გამიღიმა ისეთი ღიმილით რომ შოკში ჩამაგდო ჩემტან მოვიდა და გულში ჩამიკრა
_მაპატიე გთხოვ ამ ტკივილისთვის რომ გაგიმეტებ მინდა გითხრა რომ როგორც შენთვის ვარ მე ძვირფასი ისე ხარ შენი ცემტვის ძვირფასი_და შუბლზე მაკოცა ჟრუანტელმა დამიარა
_ჩემი წასვლის დროა_ღიმილით მოვშორდი
_ანი ახლა მიდიხარ?_მკიტხა გაკვირვებულმა_როცა როგორც იქნა ერთმანეთი კვლავ ვიპოვეთ?

_ვწუხვარ ნიკა ძალიან ვწუხვარ მაგრამ უნდა წავიდე_თავი ჩავღუნე შევტრიალდი და წასვლა დავაპირე ,როცა ნიკამ მაჯაში ხელი მომკიდა და მისკენ შემატრიალა
_ვერ მპატიობ არა!გინდა მაპატიო მაგრამ ვერ მპატიობ ხო!_მიყვირა
_ხელი გამიშვი და ნუ მიყვირი_ვუთხარი გაბრაზებუოლმა და ხელი გავაშვებინე,თვალებში მისდამი შიში ჩამიდგა
_მაპატიე ან,ძალიან გთხოვ მაპატიე,უბრალოდ ვცდილობ დაგიმეგოაბრდე და დაგიახლოვდე,ლუკამ შენი თავი მე ჩამაბარა მითხრა ანის მიხედე ყოველთვის თუ მე ვერ შევძლებო _შემომანატა სევდიანი თვალები
_ჰაჰ_სიცილი დავიწყე არ ვიცი რატომ უბრალოდ პანიკური შემოტევისგან თავს ვიცავ_მერე ეხლა გაგახსენდა?ნიკა ჩემტან უკვე შვიდი წელია არ არის_და ტირილი დავიწყე
_ხოდა სწორედ ამიტომ გთხოვ პატიებას
_გაპატიე
_მაშინ რატომ მიდიხარ_შემომანათა სევდიანი თვალები
_არ შემიძლია!არ შემიძლია!_და ისევ ტირილი ამივარდა
_რა? რატომ?_მკითხა გაკვირვებულმა
_გაპატიე ნიკა გაპატიე მაგრამ არ ვიცი,შენთან უხერხულად ვარ _და ვიტირე
_კარგი რა ანი,გახსოვს როგორ ვჩხუბობდით_თვალებში ცრემლი ჩაუდგა_ლუკა რომ გვიბრაზდებოდა,როგორ ვჩხუბობდით,ახლა გერიდება ჩემიი
__მაშინ სხვა დრო იყო,მაშინ ლუკა გვყავდა და არც ამასაკის ვიყავით
_ჩემტან ერთად ნაყინს მიირთმევ?_ვითომ ჩემი ნათქვამი არც გაუგია,და გამიღიმა .
_მივირთმევ_ვთქვი ჩუმათ და გავუღიმე მორცხვათ
_წავიდეთ_გამიღიმა და ხელი ჩამკიდა,მის შეხებაზე შევკრთი შეამჩნია გამიღიმა და ხელი უფრო მაგრად ჩამკიდა მე ყურადღება არ მივაქციე და ლუკას საფლავისკენ შევტრიალდი და დავემშვიდობე:_ლუკაჩო წავალ ეხლა მე,ნუ მიწყენ დღეიდან შენთან ყოველდღე ვივლი და არ მოგაწყენ ჩემო ბიჭო მიყვარხარ_მეტკინა გული უსაშველოდ მეტკინა და ნიკას ხელი უფროო მოვუჭირე მან გულში ჩამიკრა
_ლუკა ძმაო შენც მაპატიე კარგი?მაპატიე რომ ამ დროის განმავლობაში იმედებს გიცრუებდი ახლა შენს დანაპირებს შევასრულებ_შუბლზე მაკოცა გამაჟრჟოლა და მოვშორდი
_რა?_გაკვირვებულმა მკიტხა ისეთი სასაცილო სახე ქონდა ჩავბჟირდი სიცილით
_რა სასაცილო სახე აქვს არა ლუკა?_და ისევ სიცილი დავიწყე წარმოვიდგინე ახლა ანმ მომენტში ლუკას სიცილი და სხეულში დიდმა სითბომ დამიარა_რა რა ნიკა?ისე მეხები გეგონება კარგი მეგობრები ვიყოთ_ეს ცუდათ გამომივიდა მაგრამმაინც უნდა მეთქვა
_მართალი ხარ_მითხრა მოწყენით და შემდეგ მხიარულად დაამატა_მაგრამხომ დავმეგობრდებით?
_შევეცდებით!_ვიცი უხეში ვიყსვი ნიკას მიმართ მაგრამ რა ვქნა მასთან თავისუფლად ვერ ვარ
_კარგი.წავიდეთ ნაყინზე დაგპატიჟებ_გამიღიმა
_კარგი_მეც მთელი გულით გავუღიმე
_ფეხით წავიდეთ?მე ფეხით ვარ!შენ?
_ამმ,არა,არა მანქანით წავიდეთ მე ვარ მანქანით!_გავიღიმე
_აჰ მაშინ კარგი,ისე მართვის მოწმობა თუ გაქვს?_დამცინა თავისი ძველი ჩვევები ვერ დაივიწყა
_რათქმაუნდა მაქვს_და დავეჭყანე
_ძალიან კარგი წავიდეთ_"ჯელტმენი"ჩემი მანქანის მძღოლის მხარეს კარები ზრდილობიანათ გამიღო და შემდეგ თვითონ დაჯდა
_მადლობ_მორცხვად გავიღიმე,ვიგრძენი როგორ ავზურდი და ალბათ ლოყებიც ამიწითლა
_აწითლებუი ლოყება ძალიან საყვარელი ხარ_ჰაჰ რათქმაუნდა ამიწითლდა და დამინახა კიდეც
_კიდევ ერთხელ მადლობა_კიდევ ისე დამემართა რათქმაუნდა შემამჩნია აღარაფერი უთქვამს უბრალოდ გაიღიმა და თავზე ხელი გადამისვა მის შეხებაზე სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა
_თავზე ხელს ნუ მისმევ პატარა ბავშვი ვარ?_გავიბუსხე რომ შემომხედა გულიანათ გაიცინა
_ჩემთვის სულ ისევ ისეთი 17 წლის პატარა გოგონა იქნები რომელიც სულ მეცხუბებოდა და მაბრაზებდა_და კიდევ თავზე გადამისვა ხელი
_ჩემთვის კი ისევ ის 18 წლის ბიჭი იქნები რომელიც სულ მაბრაზებდა და ნერვებს მიშლიდა,სულ მაღიზიანებდა და მეჩხუბებოდა_გავიღიმე ირონიით,და აი სანაყინემდეც მივედით მაგიდასთან დავჯექით
_ რა მოგართვათ_მოვიდა ჩვენთან ოფიციანტი
_რის ნაყინს მიირთმევთ პატარა ქალბატონო?მე გეპატიჟებით_გამიღიმა,მე ოფიციანტს ავხედე რომელიც გაკვირვებული გვიყურებდა(ჩემი აზრით ის აკვირვებდა რომ ორი ზრდასლური ადამიანი სანაყინეში ზის თანაც ადვოკატები,თან ნიკა როგორი ცნობილია მთელი საქართველო იცნობს და მთელს საქართველოში სასურველი სასიძოა არც მე ვარ უცნობი,მეც მიცნობს ქართველი საზოგადოება,ოფიციანტს უფრო ის გააკვირვებდა რას შევუკვეთავდი)
_აჰამ.......ორი ულუფა მარწყვის ნაყინი,ორი ულუფა ვანილის ნაყინი და ერთი ულუფა შოკოლადის ნაყინი თუ შეიძლება?_მიმტანს სარკასტულად გავუღიმე და ნიკას შევხედემრომელიც გაფართოვებული თვალებით მიყურებდა და ტიჩის კუთხეს სიცილი ეპარებოდა
_იგივე_თქვა გაოგნებულმა და გამიცინა
_კარგით ახლავე მოგართმევთ_და დაგვტოვა
_ნაყინი ისევ ისე გიყვარს?
_აჰამ,მაგრამ მგონი უფრო ძალიან_გავიცინე
_აი თქვენი შეკვეთაც კიდევ რამეს ხომ არ ინებებთ?_გაგვიღიმა მიმტანმა აშკარად ნიკას ეპრანჭებოდა მგარამ ნურას უკაცრავად ნიკა მე მიყურებდა და მას ყურადრებასაც არ აქცევდა
_არა გმადლობთ,შეგიძლიათ წახვიდეთ_არც შეუხედავს ისე უთხრა
_გემრიელად მიირთვი ან_გამიღიმა
_მადლობა,შენც _და ხელით მისი ნაყინისკენ ვანიშნე,და ჭამა დავიწყეთ
_ძალიან საყვარელი ხარ_გამიცინა და თავზე ხელი გადამისვა
_ისევ თავზე მისვამ ხელს_გავიბუტე პატარა ბავშვივით მართლა
_კი ჩვენ ხომ მეგობრები ვართ,ახლა როგორ იამქყებდა ალბათ ჩვედნით ლუკა არა?_სევდიანად გამიღიმა
_კიი ნამდვილად ლუკაჩო ჩვენით ძალიან იამაყებდაა,ეჰ როგორ მენატრება ცემი სულის ნაწილი_თავი გავიქნიე სევდიანათ
_მეც ან მაგრამ ახლა ჩვენ ერთმანეთი გვყავს და მე შენ არასოდეს მიგატოვებ _ჩემი ხელები მისაძი მოიქვია და ეამბორა
_კარგი ახლა წავიდეთ ხომ?_გავუღიმე
_წავიდეთ_მანაც გამიღიმა,გამოვედით და ნიკას სახლისკენ დავიძარით
_აი ამ უბანში ცხხოვრობ ხომ?_|შევხედე და გავუღიმე
_კი ამ უბანში ვცხოვრობ აი აქ გამიჩერე ცოტა მოშორებით_გამიცინა
_რატომ?_ვკითხე გაკვირვებულმა
_რატომ და აბა შენი აზრით რას იტყვიან მეზობლები უცხო გოგოს მანქანით რომ მივალ სახლში?_გაიცინა,ცოტა დავფიქრდი
_აჰამ მაშინ ამრთალი ხარ მიდი ჩადი ჩადი_გავიცინე
_მომავალ შეხვედრამდე ანი,ძალიან მიხარია რომ ყველაფერი გავარკვიეთ პირობას გაძლევ არასოდეს აღარასოდეს გირალატებ და მიგატოვებ_გამიღიმა და შუბლზე მაკოცა,შემდეგ კი მთელი გულითჩამიხუტა
_კარგად ნიკა_გავიღიმე და მანქანა დავქოქე გავეცალე იქაურობას

სახლში ემოციებით დატვირთული მივედი,არ ვიცი რა ვიწოდო ამ დღეს რაღაც ამოუცნოიბი და იდუმალი,რას უწოდებდით თქვენ ამ დღეს?წარმოიდგინეთ ასეთი დღე თქვენს ცხოვრებაში:თხოვდება თქვენი და რომელიც თქვენი სისხლი და ხორცია,რომელიც თქვენი სულის ნაწილია,იძენ ძალიან კარგ სიძეს,იცნობ ისეტ ადამიანს რომელიც თავიდან კარგ შთაბეჭდილებას ტოვებს შენზე და შემდეგ მოლოდინებს გიცრუებს,გირეკავენ და გეუბნებიან რომ საქმე რომელძეც შენი კარიერა და წინსვლაა დამოკიდებული ამ დღეს გადმოიტანეს თან სათანადოთაც არ ხარ მომძადებული,როდესაც გეჩქარება და მანქანას მთელი სისწრაფიტ მიაქროლებ გხვდება ორი ადამიანი რომელსაც შენი დახმარება და სავადმყოფოში წაყვანა სჭირდება,ხომ ვერ მიატოვებ პარალელურად სასამარტლო პროცესზე აგვიანებ,ურეკავ ადამიანს დახმარების სათხოვნელად რომელიც 7 წელია არ გინახავს და შენტვის სულ ერთი არ არის მეტიც ძალიან ძვირფასია და მისგან დიდი გულის ტკივილი გახსოვს მაგრამ ის ისე გელაპარაკება გულს საბოლოოდ გიკლავს,ამავე დროს იძენ ორ კარგ მეგობარს,მიდიხარ შენი ძმის შენი სულის ნაწილის და შენი ტკივილის საფლავზე სადაც მისვლა ძვლივს გაბედე შვიდი წლის და მისი დაკრძალვის შემდეგ არადა ეს ადამიანი უსაზღვროდ ძვირვასი იყო და ახლაც არის,საფლავზე ხვდები იმ ადამიანს რომელმაც რამოდენიმე საათის წინ გული გატკინა და პატიებას გთხოვს შემდეგ მასთან ერთად ატარებ მთელ საღამოს და უმეგობრდები,მითხარით რა შეიძლება ვიწოდო ამ დღეს?რაღაც ამოუცნობი და ჩემითვის ამოუხსნელი,დაღლილს ისე ცამეძინა ვერც კი გავიგე დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა ძვლაზვნით ავდექი და სამსახურში გავწიე,მიყვარდა ჩემი საქმე და ყველაფერს დიდი მონდომებით ვაკეტებდი რაც ჩემი წრმატების მთავარი საწინდარია ჩემი აზრით,ჩემს კაბინეტში შევედი და მუშაობა დავიწყე ჩემი მდივანი შემოვიდა:
_ქალბატნო ანი თქვენტან სტუმარია
_ლია რამდენჯერ გითხარი ქალბატონოს ნუ მეძახი,ანი დამიძახე ,და ვონაა?
_კარგით ქალ....ანი ,ამ გიორგი ყორიაული
_აჰ გასაგებია შემოვიდეს_მძიმედ ამოვისუნთქე მასთან საუბრის სურვილი ნამდვილად არ მქონდა
_კარგით_ცავახველე_კარგი_გაიღიმა და გავიდა,ერთ წათში გიორგიც შემოვიდა
_გამარჯობა ანი როგორ ხარ?
_კარგად შენ როგორ გიკითხო?
_კარგად..ხომ არ მოგაცდინე?
_იცი..ცოტა საქმე კი მქპნდა უფრო სწორად ძალიან ბევრი_გადავწყვიტე ვენაგლო
_აჰ,შენთან იმიტოვ შემოვიარე რომ ყავაზე მინდა დაგპატიჭჟო
_არ მცალია გიორგი სამწუხაროდ_მოწყენილი სახე მივიღე
_როდოსთვის მოიცლი?_იმედს არ კარგავდა მე კი ასე ნერვებს მიშლიდა
_არ ვიცი გიორგი ძალიან დატვირთული საქმე ვაქვს და არ მცალია_გულში ჩავიცინე
_კარგი ანი მაშინ აღარ მოგაცდენ
_კარგი,კარგად_გავუღიმე და როგორც კი გავიდა ღრმად ამოვისუნთქე,არ მომწონდა გიორგი საერთოდ არ მომწონდა მასში ვერ ვნახე ისეთი თვისება რამაც მომხიბლა სამწუხაროდ,ხუთი წუთიც არ იყო გასული ლია კვლავ შემოვიდა ჩემს კაბნეტში:
_ანი კვლავ შენი ნახვა უნდათ,თან ნეტა იცოდე ვის_მითხრა თველებ გაბრწყინებულმა
_ვის?_ჩავეკიტხე დაინტრიგებულმა
_ნიკა ავალიანი_მისი სახსელის და გვარის გაგონებისას გულში სითბო ჩამეღცარა და უნებურად გამეღიმა
_შემოვიდეს_და ორ წუთში ნიკამაც შემოაბიჯა ჩემს კაბინეტში
_ან როგორ ხარ?_გამიღიმა და ჩემსკენ წამოვიდა
_კარგად შენ?_მეც გულღიათ გამეღიმა,ის ჩემთან მოვიდა გულში ცამიკრა და შუბლზე მაკოცა,მისი ასეთი საქციელი საოცრად მაკვირვებდა და ამავე დროს მაფრთხობდა კიდეც მაგრამ გულსაც მიხარებდა,მის კოცნაზე და შეხებაზე შევცბი და თვალებ გაფართოვებულმა გავხედე
_რა იყო ან ასე რატომ მიყურაბ?_მომშორდა და სავარძელში დაჯდა
_ასე ტარომ იქცევი?_ვთქვი ცივად
_როგორ ასე?
_მოდიხარ მკოცნი და მეხუტები ადრე კი ვერ მიტანდი როგორ ავხსნა?_ერთი წუთით დაფიქრდა და შემდეგ მშვიდათ მიპასუხა
_ლუკა,ლუკამ შენი თავი მე ცამაბარა,აქამდე ვერ ვასრულებდი მის დანაპირებს მაგრამ ახლა მოვედი გონს და სულ შენტან ერთად ვიქნები_გამიღიმა
_კარგი მაგრამ ასეთი შეხებისგან თავი შეიკავე პატარა ბავშვი არ ვარ_ვესროლე მკაცრი მზერა
_კარგი რა ან!მე უბრალოდ ვცდილობ შენდამი სითბო გამოვხატო_მითხრა მოწყენილმა
_სხვანაირად შეეცადე ასე ნუ იქცევი_ვუთხარი მკაცრად,ნამდვილად მაბნევდა მისი ასეთი საქციელი,წლების წინ მეგონა ნიკასთვის რომ მეცათ უფლება ჩემი მოკვლის თვალის დაუხამხამებლად მომკლავდა ახლა კი მისი ასეტი საქციელი საშინლად მაშინებს და უხერხულობას მიქმნის
_რატომ ან?_ვაიმე როგორ მიშლის ნერვებს ვერ გავაგებინე რამუნდა დაუმარცვლო...
_რატომ ნიკა და იმიტომ!წლების წინ ვერ მიტანდი ჩემი დანახვაც არ გინდოდა,შემდეგ იმის მიუხედავად რომ საერტო დიდი ტკივილი გვაკავშირებდა მაინც ვერ გავუგეტ ერთმანეთს და შენ მიმატოვე,წლების შემდეგ დახმარება გთხოვერ და უარი ისე მითხარი არც დაფიქრებულხარ,მართალია შემდეგ მაინც დამეხმარე მაგრამ მაინც გული მომიკალი,ახლა კი სინდისი გქეჯნის და ვითომ ცდილობ ჩემს დახმარებას მაგრამ ამავე დროს საშინლად მძაფრავ_ვუთხარი და მძიმეთ დავჯექი სკამზე
_ან იცი რა მარტალი ხარ ჯობია წავიდე_გავიღიმა და ჩემი კაბინეტიდან გავიდა ვითომ ძალიან ცუდათ მოვიქეცი?მაგრამ რა ვქნა იმედი მაქვს გამიგებს მართლა არ შემეძლო მასე,ვიცი რომ არ არის ნიკა ცუდი ადამიანი მაგრამ ჩემთან ნამდვილად არ აქვს კარგი დამოკიდებულება.
_ანი სტუმარები გყავს კვლავ_მითხრა ლიან და ღრმად ამოისუნთქა მეც ასე მოვიქეცი და ორივეს გაგვეღიმა
_ვინ არის ლია ვინ?_ვთქვი დაღლილმა
_ზურა ზანგური და თიკა კობახიძე
_აჰ ზურა და თიკა ძალიან კარგი შემოუშვი_მათი ნახვა ნამდვილად მინდოდა
_როგორ ხარ ან?_მოვიდა თიკა და გადამკოცნა ზურამაც მას მიბაძა
_კარგად,თქვენი მოსვლით ძალიან გამახარეთ,თქვენ როგორ ხართ,ზურა როგორ ხარ?_და ხელით სკამისკენ ვანიშნე დამჯდარიყვნენ
_ძალიან კარგად,სრულებით გამოვჯამრტელდიტ ორივე და ორ კვირაში ქორწილი გვქავს შენ კი ჩემი მეჯვარე ხარ_ზურა და გამიღიმა
_აჰ რა კარგია ძალიან მიხარია,შენი მეჯვარე სიამოვნებიტ ვიქნები და თქვენი შვილის ნათლიაც_ჩავიცინე მათაც გაეცინათ
_მაშინ ძალიან კარგი შევთანმდით,კაფეში ხომ არ გავსულიყავით ნამცხვარზე და ყავაზე დაგპატიჟებთ
_კარგი ან დიდი სიამოვნბით_გამიღიმა თიკამ,ახლო მდებარე კაფეში დავჯუექით დაშეკვეთაც მივეცით
_რა ხდება თქვენს საქმეზე გაარკვიეთ რამე?_ვკითხე დიდი ინტერესით
_კი ანი მოწყობილი იყო_ჩაილაპარაკა სევდიანათ თიკამ
_მამაჩემის კონკურენტმა მოგვიწყო,მაგრამ ახლა ყველაფერი კარგადაა საბედნიეროთ საფრთხე აღარ გვემუქრება,დამნაშავე დაიჭირეს თან ოჯახს ისეთი კარგი ადვოკატი გვყავს ყველაფერი გააკეთა რომ დამნაშავე დიდი ხნით დარეს ციხში_ზურა
_ძალიან კარგი,მიხარია ყველაფერი რომ კარგად არის,თიკა შენი მეჯვარე ვინ იქნება
_ჩემი კლასელი აუცილებლად გაგაცნობ_გამირიმა
_ძალიან კარგი ქორწილში ხომ არ გინდათ ცემი დახმარება?
_ამ..იცი კი_მითხრა მორიდებით თიკამ
_აბა გისმენ?_გამიხარდა თუ შევძლებდი რამით მათ დახმარებას
_საპატარძლო კაბის არჩევაში თუ დამეხმარები და დეკორიაციებსაც შენ ჩაგაბარებთ თუ მოიცლი
_ძალიან კარგი მაგრამ სამწუხაროდდეკორაციებს მე ვერ მივხედავ ძალიან სერიოზული საქმე მაქვს რომელიც აუცილებლად უნდა მოვიგო და მთელი ყურადღებით მისკენ უნდა ვიყო მიმართული,მაგრამ საპატარძლო კაბის არჩევაში აუცილებლად დაგეხმარები და დანაშაული რომ გამოვისწიდო ჩემი კაბის ასარჩევადაც შენ წაგიყვან და რომელიც მოგეწონება იმას ვიყიდი_გავუღიმე,მან კი სიხარულიტ ტაში შემოკრა
_ძალიან კარგი მაწყობს,ჩემი კაბის ასარაცევად ხვალ წავიდეთ შენის კი ზეგ გაწყობს?
_კი სრულებით მისაღებია_გავუღიმე
_მაგრამ დეკორაციებს ვინ მიხედავს_თქვა ზურამ და წყვილი საგონებელში ჩავარდა
_ამ იქნებ ნიკამ_წამოიძახა ტიკამ
_არა თიკა მასაც ძალიან სერიოზული საქმე აქვს,იქნებ შენს მეჯვარეს ეკას ვთხოვოთ?_ზურა
_კარგი აზრია ხომ იცი მასე ვქნათ_კიდევ ბევრი ვილაპარაკეტ უფრო კარგად გავიცანი და ეს ორი ადამიანი ძალიან შემიყვარდა,შემდეგ კი დაღლილ დაქანცული სახლში დავბრუნდი,მაგრამ ვინ გაცლის დასვენებას ახლა ტელეფონი რეკავს ჩემი და თეაა:
_გისმენ თე_და თან ვამთქნარებ
_რას მისმენ გოგო,არუნდა მომიკითხო?_მითხრა ნაწყენი ხმით
_აჰ,ბოდიში თე დღეს საშინლად დატვირთული დღე მქონდა და ვერ მოვახერხე.როგორ ხარ?_გავიცინე
_კარგად,კარგად ჩემო გოგო,შენსკენ რა ხდება დაიკო არ დამიმალო იცოდე სხვანაირი ხმა გაქვს_ოხ ამას ხომ ვერაფერს გამოაპარებ
_არაფერი იასთი დაიკო_და გუში და დღეს ყველაფერი მოვიყევი რაც მოხდა_აი ასე იყო დაიკო_ვთქვი ნაღვლიანად
_რა????_იყვირა
_რა გაყვირებს გოგო გამისკდა გული_ეუბნება ჩემი სიძე
_მომიკითხე ჩემი საყვარელი სიძე თე
_ოკ,მოგიკითხა ალექს მულმა
_ჩემგანაც მოიკითხე_და ეტყობა გავიდა ოთახიდან
_ღადაობ ან ეს ორი დღე შენს ცხოვრებაში ნამდვილად ფუროფია
_ხო თე მართალი ხარ ნამდვილად ფუროლია,მე ვერ ვუფიქრებდი ამ ორ დრეს სახელს და შენ დამეხმარე_გავიცინე_შენსკენ რა ხდება ქორწილს არ გეგმავთ?
_კი ან მაშ.ეხლა სამოგზაუროდ მივდივართ რომოდენიმე თვით და რომ ჩამოვალთ მერე ვიგრიალოთ_გაიცინა
_ვაიმე რა გიჟი მყავხარ,კარი თე აბა ახლა შენ იცი .წავედი მე ეხლა ისე ვარ დაღლილი ვკვდები დაღლილობისგან_ეს ვუთხარი გავითიშე და მაშინვე ჩამე|ძინა .
[6]
ეს დღეც ჩემთვის უჩვეულო გამოდგა,თვალს ვავლებ განვლილ ორ დღეს და ერთდროულად რამოდენიმე ემოცია მეუფლება:სიხარული,სიბრაზე,შიში,მონატრება,ტკივილი,გაკვირვება,სინანული, და სხვა მრავალი ამოუცნობი ემოცია,რომელიც ჩემში ერთდროულად კარგსა და ცუდ ემოციებს აღძრავს.მეორე დღეს დილიდანვე თიკასი და ზურას სახლისკენ გავეშურე და ზარი დავრეკე:
_ან მოხვედი როგორ გამახარე_გადამეხვია თიკა,მე კი გული გამითბა უკვე და_ძმასავით მიყვარდა ეს წყვილი
_მოვედი,ჩემო საყვარელო პატარძალო და ახლა გავწიოთ მაღაზიების დასალაშქრად_გავუღიმე და ლოყაზე ვუჩქმიტე
_ეს ვინ მოსულა!_\ჩვენსკენ წამოვიდა ზურა
_როგორ ხარ ზურიკო?_გავიღიმე და გადავეხვიე
_ანი ზურიკოს ნუ მეძახი თორემ ამ თმებს სულ ღერა ღერა დაგაცლი_სიცილით ჩემი თმები ღელში მოიქცია და ჩემი მიმარტულებიტ ხაელის ქნევა დაიწყო,მის საქციელზე გამეცინა
_კარგი ზურიკო გავითვალისწინებ,თიკუნა შენ კი მიდი გაემზადე სანამ მე შენს მომავალ მეუღლეს საქმეებს გავურჩევ_თიკა მიტრიალდა სიცილით მაგრამ ზურამ შეაჩერა
_მოიცა თიკა,ანი სხვანაირად არ ითქმის?მე რომ დამეძახა თიკუნა ალბათ საკუტარ ქრწილში თვალებ დასიებული მივიდოდი და ანის რატომ არ წეწავ?_თიკას პასუხია გაცემა არ დააცადა და ისევ თვიტონ თქვა_ააააა მივხვდი თიკა,ჩემი ჭკვიანი გოგო ხარ შენ,არ გინდა შენი საყვარელი საქმროს მეჯვარე თმაგაწეწლილ იყოს არა?მაღაზიები,მაღაზიები
_კარგი წავედი ახლა მე_ხელი აიქნია და სიცილით დატოვა ოთახი
_ზურიკო უშაქრო ყავა თუ შეიძლება_გავუღიმე და მასაც ლოყები დავუჭირე
_გკითხეთ_რევერანსი გააკეთა და განაგრძო_ქალბატონო ანიკო მიირთმევთ ყავას?და ბარემ შაქრიანს თუ უშაქროს_ანიკოო?მაინც მოიფიქრა ამ სულელმა ბიჭმა მაგრამ არც მე ჩამოვრცები
_დიდი სიამოვნებით ვეახლები ბატონო ზურიკო თქვენს მომზადებულ ყავას თანაც უშაქროს\_გავუღიმე და მეც რევერანსი გავაკეტე
_მეც იგივე შემიძლია გითხრათ უშაქრო ქალბატონო ანიკო_გაიცინა
_აჰ...რა????_შევხედე გაბრაზებულმა
_რა და შენთვის რომ გაიკეთებ მეც გამიკეთე ბარემ
_აჰა მასპინძელიც ამას ქვია
_ახლა ქალბატონო ანიკო თქვენც ჩვენი ოჯახის სრულფასოვანი წევრი ბრძანდებით და ნუ მორცხვობთ შებრძანდით სამზარეულოში და მოამზადეთ ყავა
_კარგით ბატონო ზურიტი_ზუგი ვაქციე,აჰა მე შენ გაჩვენებ ზურა სეირს ხმამაღლა გავიცინე კვე სამზარეულოში მყოფმა
_ლაო ქალბატონო ანიკო ლა გვაცინებსო?_პატარა ბავშვივით მოიფლუჩუნა ენა
_ალაფელი ზულიკო მომავალ შედეგებზე მეცინება_მეც მასავით მოვიფლუჩუნე ენა,და კიდევ გავიცინე თან ყავა დავადგი და ჭიქები მოვამზადე
_რაშედეგებზე ქალბატონო ანიკო _თან ტელევიზორი გადართო.
_არაფერზე ზურიკო არაფერზე_კვლავ ჩავიცინე_ახლა კი მაცადე მომზადება ტორემ დაგალევინე მარილიანი_ახლა კი ჩუმათ ბოროტულად ჩავიცინე ,აღარაფერი უპასუხია,მე კი ყავა ჭიქებში ჩავასხი,ზურას ჭიქა|შ კი სამიკოვზი მარილი ჩავყარე და კარგად მოვურიე
_ზურიკო რამე სასმუსნავი არ გაქვთ_გავძახე საწყალი სახით
_კი ქალბატონო ანიკო,მაცივარშია შოკოლადი
_უი რაკარგები ხართ ახლა ზუსტად ეს მინდოდა_და მისაღებში გავედი ლანგაეზე დადებული ორი ჭიქა ყავით და შოკოლადებიტ
_მიირთვი ზურიკო_და ჭიქა წინ დავუდე
_მადლობა ქალბატონო ანიკო_ფინჯანი ხელში აიღო და მოსვა,მე კი ჩემთვის კომფორტულად მოკალათებულმა ყავა მოვსვი და შოკოლადს დავწვდი,ზურამ რომ დალია ნაძვისხეზე მოციმციმე ნათურებს დაემსგავსა,ჯერ მწვანე ფერი მიიღო,შემდეგ ყვითელი,წითელი მერე სულ გათეთრდა და გამწარებული გავარდა საპირფარეშოში მე კი სიცილით ვკვდებოდი,ამასობაში თიკასაც გამოეცვალა და გაკვირვებული მიყურებდა
_წავედით თიკა ჩქარა თორემ ცოცხალი ვეღარ გავასწრებ_გავიცინე და თიკას ვექაჩებოდი წასასვლელად და ზურას ყვირილიც გაისმა
_ანიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი!!!_მე კი იქვე ჩავიბჭირე სიცილით და თიკას ცავეხუტე
_ვაიმე თიკ ჩქარა გოგო თორემ მომკლა შენმა საქმრომ და დარჩი უქმროთ განზრახ მკვლელობისთვის რომ დააპატიმრებენ
_ანიიიიიიიი_ისევ ღრიალებდა ზურა
_ვაიმე ზურიკოოო რა საყვარელი ხარ_ვუთხარი როცა ფერწასული და გაცოფებული გამოვიდა მისაღებში და ,მტაცებელივით მიყურებდა_კარგი რა ზურიკო დამინდე თორემ დარჩები მეჯვარის გარეშე_და მის სახეზე უფრო უარესად ავხარხარდი სიცვილს ძვლივს ვიკავებდი
_რა ხდება გამაგებინეთ?_გაბრაზებულმა გადმოგვხედა ორივეს თიკამ
_არაფერი თიკ უბრალოდ შენს საქმროს ყავა დავალევინე და ეტყობა აქრ მოეწონა,მაგრამ ყავის გამო ადამიანის მკვლელობა შეიძლება?_მივაბყარი უმანკო თვალები და საყვარლად დავემანჭე
_უბრალოდ ყავა დამალევინე არა!!!! მარილიანი ყავა_დაიღრიალა და ჩემსკენ წამოვიდა ,თიკამ ეს რომ გაიგო ჩაბჟირდა სიცილით,მე კიდევ ვას რომ ვუყურებდი უარესად ვიცინოდი,თავს ვეღარ ვიკავებდი
_ჰაჰაჰა ყოჩაღ ანი
_მორჩი სიცილს თიკა და მიშველე
_კარგი ჰო მორცი ზურა ნუ გვაგვიანებ,ჩვენ წავედით შენი კიდევ წამალი დალიე არ მოიწამლო_არაფლის თქმა აღარ დავაცადეთ და სახლი დავტივეთ,თითქმის ყველა მაღაზია მოვიარეთ მაგარმ ვერაფერი ავარჩიეთ
მპრიგ მაღაზიაში შესვლისას კი ორივეს თვალი მოგვჭრა ულამაზესმა კაბამ,და ინსტიქტურად ორივე იმ კაბისკენ გავეშურეთ,კაბა ქათქათა თეთრი ნაჭრისგან იყო შეკერილი,აქა იქ თეთრი პატარა საყვარელი ყვავილები ქონდა დაბნეული,წელზე მომდგარი,წელს ზემოთ კი სულ მოქარგული,ულამაზესი იყო საშვალო ზომის შლეიფით და ოდნავ გაშლილი
_ან რას იტყვი?_მკითხა აღფრთოვანებულმა
_არაჩვეულებრივია ზუსტად ასეთი გვინდოდა არა?_კაბაზე თვალმოუშორებლად ვუპასუხე
_ნამდვილად_თიკაც ვერ აშორებდა თვალს ჩვენს აღმოჩენას
_მიდი თიკ ახლავწ მოიზომე_და გაბრწყინებული თვალებით შევხედე
_ახლავე_და გასახდელში შევიდა ,რამოდენიმე წუთში გამოვიდა ულამაზესი ,ნამდვილი მზეთუნახავი,სუფთა ანგელოზი მისი დანახვისას გული სიხარულით,სითბოთი,აღფრთოვენებით და სიამაყით ამევსო,სიამაყით რომ მე ასეთი ანგელოზის მეგობარი ვიყავი,მაღაზიაში მყოფნი დადუმდნენ და უსიტყვოდ მიაშტერდნენ თიკას ის კი გაბრწყინებული თვალებით იყურებოდა ამ მომენტში მინდოდა ძლიერად ჩავხუტებოდი და ასეც მოვიაქეცი
_ულამაზესი ხარ თიკ,უმშვენიერესი ნამდვილი ანგელოზი
_მადლობა ანი მეც ძალიან მიმწონს ვიყიდოთ ხომ?
_კი რათქმაუნდა აუცილებლად უნდა ვიყიდოთ_და კიდევ ჩავეხუტე
_ძალიან გიხდებათ,ულამაზესი ბრძანდებით_მოვიდა ერთერთი გამყიდველი
_მადლობა_დაიმორცხვა თიკამაც
_ბედნიერებას გისურვებთ,ულამაზესი ბრძანდებით_ეუბნება კიდევ ერთერთი თანამშრომელი
_მადლობთ_ეუბნება კვლავ მორცხვათ,მე კი ვამაყობ უსაზღვროდ ვამაყობ რომ თიკა ცემი მეგობარია,არა მარტო მისი სილამაზის გამო არამედ მისი ადამიანური ღირებულებების გამო
_მიდი თიკ გამოიცვალე
_კარგი ან ახლავე_და გასახდელში შევიდა მე კი ზზურამ დამირეკა
_გისმენ ზურიკო_ჩავყვირე მხიარულად ტელეფონში
_ოჰ ანა,ანა.მიმენ კი არა სად ხართ ამდენ ხანს?
_ზურიკო ისეთი ლამაზი კაბა ვიყიდეთ თიკა ნამდვილ ანგელოზს გავს
_მართლა?ძალიან კარგი რომ მოხვალთ ვნახავ
_არა!არა არავითარ შემთხვევაში
_რატომ?
_იმიტომ რომ სიურპრიზია ქორწილში ნახავ,კარგი ახლა მალე მოვალტ აქსესუარებს და ფეხსაცმელსაც ვიყოდით და მოვალტ_პასუხის გაცემა აღარ დავაცადე და გავუთიშე.თიკაც გამოვიდა
_თიკ ზურამ დარეკა
_რაო მერე?
_არაფერი სად ხართ ამდენ ხანსო?
_აა უთხარი ულამაზესი კაბა რომ ვიყიდეთ?
_რათქმაუნდა ,ოღონდ იცოდე არ გაბედო და ქორწილამდე არ აჩვენო თორემ ჩემი ხელით მოგკლავ_და ჩავეხუტე
_ახლა ფეხსაცმელები და აქსესუარები ვიყიდოთ ხომ?
_კი აბა რა! აბა იმ განყოფილებაში ვნახოთ_ფეხსაცმელებიც ბევრი ვათვარიელეთ და ბოლოს თიკამ ნახა შ|ესაფერისი ფეხსაცმელი და ისეთმა გახარებულმა შეჰკივლა რამის გული გამისკდა
_ანნნნნნნნნნნნნნ!
_რა არი თიკა?_შეშინებული შემოვთრიალდი
_ვიპოვე ნახე მოგწონს?
_კი არაჩვეულებრივია ზუსტად შესაფერისი_აქსესუარებიც ავარჩიეთ და სახლისკენ გავწიეთ
_თიკა მე აღარ შემოვალ წავალ დავისვენებ და ხვალ დილით გამოგივლი
_კარგი ან
_ძალიან მიყვარხარ თიკ ჩემი მეორე დაიკო ხარ_და მთელი სიყვარულით ჩავეხუტე
_მეც ან ტან ძალიან ძალიან
_ზურას ბოდიში მოუხადე იმედი მაქვს კარგად არის _გავიცინე__და კიდევ კაბის ჩვენება არც გაბედო თუ გინდა ფეხსაცმელები აჩვენე
_კარგი,კარგი_კიდევ ერთხელ მაკოცა და გადავიდა,მე სახლში საშინლად დაღლილ_დაქანცული მიცედი,ცოტახანს ყველაფერზე ვიფიქრე ბევრი ნიკაზე და ჩამეძინა.დილით ტელეფონის ზარის ხმა მაღვიძებს:
_გისმენთ_ნომერს არ ვნახულობ ისე ვპასუხობ
_ანა გამარჯობა როგორ ხარ გიორგი ვარ
_აჰ გიორგი ამ დილაუტენია რამ შეგაწუხა?
_დილაუთენია?_გაიცინა _ორი საათია უკვე
_რა? ვაიმე თიკა_საათს დავხედე მართლა ორი საათი იყო_ვინ მოგცხა ჩემო ნომერ როგორც მახსოვს მე არ მომიცია
_არა არა შემ არ მოგიცია თეამ მომცა
_აჰ გასაგებია აბა რატომ მირეკავ?_თან წასასვლელად ვემზედები
_კიდევ ერთხელ მინდა ვახშამზე დაგპატიჟო
_ამ იცი ახლა არ მცალია ბევრი საქმე მაქვს თანაც ახლა ქორწილისტვის ვემზადები
_ქორწილისთვის?ან გასაგებია ბოდიში რომ შეგაწუხე კარგად ანი
_კარგად გიორგი_კვლავ მეჟმოტე,მაგრამ რა ვქნა ეს ადამიანი საერთოდ არ მომწონს,თიკას დავურეკო თორემ მომკლავს დაგვიანებისტვის
_გისმენ ანიკო_ზურა იყო მხიარულად იყო ეტყობოდა
_ზურა თიკა სად არის?_ვიკთხე საწყავი ხმით
_ააა ქალბატონო ანიკო მივხვდი თქვენ გაინტერესებთ რომლისტვის დანიშნა თიკამ თქვენი მკვლელობა რომ არ დააგვიანოტ?
_კარგი რა ზურა არ მზალია სახუმაროდ ჩამეძინა_ვთქვი საწყლად
_თავის გასამართლებლად არაჩვეულებრივი ალიბი გაქვს_გაიცინა
_ზურა ძალიან ბრაზობს
_კი ანიკო
_კარგი ახლა მაცდენ შენ თხუთმეტ წუთში თქვენთან ვერ_და გავითიშე რეკორდულ დროში გავემზადე და აი ახლა უკვა მათი სახლის კართან ვდგავარ და ზარს ვრეკავ,ნეტავ ზურამ გამიღოს,ნეტავ ზურამ გამიღოს ვიმეორებ გულში
_ოჰ ეს ვნ მობრძანებულა,მოდი,მოდი_თიკა იყო,ვაიმე გავიფიქრე გულშიდა ზღურბლზე მდგომმა დავიძახე
_ზურააააააააააა,ზაურააააააააააა_მაგრამ ხმას არ მცემს,თიკა მე მომკლავს,მე კიდევ ზურას შეიკრა სიკვდილის სამკუთხედი
_თუ სიცოცხლე გინდა ერტ რამეზე უნდა შევთანხმდეთ_თვალები აათამაშა თიკამ
_ზურაააააააა,ზურაააააა_კიდევ ვყვირივარ მაგრამ ხმას არ მცემს ,დაგერხა ზურიკო გავიფიქრე თუ თიკას გადავურჩი
_გისმენ,ყველაფერზე თანახმა ვარ_გავუღიმე
_კაბის სტილზე წუწუნს არ დაიწყებ!
_ოღონა ქალბატონო თიკა სიცოცხლე შემინარჩუნეტ და ბყველაფერზე თახამა ვარ
_მაშინ მობრძანიდი
_თიკ კრემი გაქვთ?_ვიკთხე დიდი ინტერესიტ
_აუ მგონი კი რათ გინდა?
_ზურა სად არის?
_ფეხბურთს უყურებს მისაღებშია
_კარგი მიდი შენ გაემზედა მე კი ზურიკოს მივხედავ
_კარგი_წავიდა მე კი მაცივარში კრემის ფლაკონი მოვნახე და მისაღებში გავედი
_გამარჯობა ზურიკო
_აჰ ანიკო ცოცხალი ხარ?_გაიცინა
_ხმას რატომ არ მცემდი გამიმეტე სასიკვდილოთ არა?_ჩავიცინე
_კი ანიკო,გუშინდელის გამმო შური ვიძიე_გაიცინა,მისი სიცილი და კრემის შესხმა ერთი იყო,მერე მე დავიწყე სიცილი მან კი ანტებული თვალებით შემომხედა
_გაიქეცი ანიკო თორემ ცოცხალი ვერ გადამირჩები
_ოკ_და თიკას ოთახისკენ მოვკურცხლე_თიკა მისველე!_გავყვიროდი თან სიცილით ვკვდებოდი
_რა?რა ხდება?_გამოვარდა სააბაზანოდან ნახევრად სველი თიკა ახლა მის დანახვაზე ვერ შევიკავე სიცილი,გაგიჟებული ვიყავი როგორ მოქმედებდა ეს ოპრი ადამიანი ჩემზე ცხოვრებაში ამდენი ერთად არ მიცინია რაც მათატან გატარებული დროის მანძილზე ვიცინე.
[7]
_თიკა მიშველე თორემ მომკლა ზურიკომ _თან ვკვდები სიცილით
_ანიიიიი ილოცე გადარცჰენისთვის_მორბის ყვირილით
_რა მოხდა?_იკითხა საწყალი სახით თიკამ ,ამასობაში ზურაც შემოვარდა ოოთახში
_არაფერი თიკ,ხომ იცი არანორმალური საქმრო რომ გყავს_გავიცინე ლოყაზე მოვეფერე თიკას და ზურას ენა გამოვუყავი
_არაფერი ხომ,არაფერი ახლა ნამდვილად ვერ გადამირჩემი ანი განწირული ხარ,მასეტი ბედიც არ გაქვს დღეში ორჯერ გადაურჩე სიკვდილს ქალბატონო ანიკო
_კარგი რა ზურიკო უბრალოდ სამაგიერო გადაგიხადე მოდი თუ გინდა ჩაგეხუტები და მაპატიე_საყვარლად გავიღიმე და ხელები გავშალე
_არც იოცნებო სიკვდილისგან აღარაფერი გიხსნის_და ჩემსკენ გამოემართა
_კარგი ზურა_შეეცადა მკაცრად ეთქვა თიკას,ამასობაშ კარზე ზარია
_რა ბედი გაქვს რა_ამოიოხრა ზურამ და კარების გასაღებად წავიდა_დღეს მეორედ გადაურჩი სიკვდილს შენ უნდა დაიკვეხნო ბედი მაქვსო რა
_მოიცა ზურა_წინ გადავუიდექი_მე გავაღებ დანაშაულის გამოსყიდვის მიზნით
_კარგი მიდი_ თვითონ მდივანთან შეჩერდა და დაჯდა,მე კარებთან მივედი და გავაღე,კარებში ძალიან სიმპატიური ბიჩი შემრჩა
_აჰ..გამარკობა_გავუღიმე
_გამარჯობა_დაბნეულმა მიპასუხა_და თქვენ ვინ ბრძანდებით?_მკითხა დიდი ინ ტერესით
_მე?ანა ჯაჭვლიანი და თქვენ?_გავუღიმე
_ალეკო ზანგური ვარ_მანაც გამიღიმა და ხელი გამომიწოდა_სასიამოვნოა ანი ,
_ჩემთვისაც შემოდი შემოდი,ზურას ძმა ხარ?
_კი,შენ თიკას მეგობარი ხარ
_არა მე ორივეს მეგობარი და ზურიკოს მეკვარე ვარ_გავუღიმე
_ან ვინ არის?_გამომძახა თიკამ
_მაზლი_გავძახე სიცილით
_აჰ ძალიან კარგი ჩვენ წავიდეთ და ზურაც არ მოიწყენს მარტო
_ზურიკო როგორ ხარრ ჩემო კარგო_გვერძზე მოვუსკუპდი და თმები ავუჩეჩე
_კარგად ანიკო კარგად,მაგრამ ტუ არ მორჩები შენ იქნები ცუდათ_და თვალებუ დამიბრიალა_ალეკო როგორ ხარ ძმაო?
_კარგად ძმა კარგად შენ როგორ ხარ? რძალო როგორ ხარ?_გასძახა სამზარეულოში მყოფ თიკას
_კარგად მაზლო შენ,ყავას დალევ?
_მეც კარგად,არა მადლობა მალე უნდა წავიდე ერთ საქმეზე მოვედი თქვენთან
_რაზე_ერთდროულად თქვეს ზურამ და თიკამ ,თიკაც გამოვიდა სამზარეულოდან და ზურას მეორე მხარეს მიუსკუბდა ზურამ კი ხელი გადაწია და გულზე მიიხუტა
_ნიკამ მე უნდა წავიდე საზღვარგარეთო და საქმე სხვა ადვოკატს უნდა გადავაბაროო
_რაო ძმაო?ვინ უნდა მოვძებნოთ ახლა,ან ეგ სად მიდის ტო?
_არ ვიცი რატომ მიდის ნამდვილად,იმ დიდ საქმესაც კი თავი გაანება
_რაგვარია ნიკა,მაინტერესებს ვიცნობ ტუ არა ამ ადვოკატს?_ჩავერიე მათ საუბარში
_ავალიანი_თქვა თიკამ_მაგრამ მოიცა შენ ხოპმ იცნობ ნიკას ნა,მაშინ ავარიის დღეს რომ ელაპარაკე,უი ხომ ისე ვიყავი მაშინ შოკირებული ვერც კი მივხვდი უცბატ
_აჰა ესეგი მას მეგობრების მიტოვება ჩვევათ აქვს და პირობის არ შესრულება
_რას გულისხმობ?_მკითხა მკაცრად ალეკომ_მას უბრალოდ ყველაფრის მიზეზი აქვს
_კიი კი აქვს_გამახსენდა ნიკა ჩვენი ბოლო საუბარი მას შემდეგ აღარც შემხმიანებია,ვაწყენინე მაგრამ რა ვქნა სხვანაირად არ შემეძლო ტელეფონი ინსტიკტურად ამოვიღე ჯიბიდან და ნიკას დავურეკე:ტუუუუუუუუუ..........ტუუუუუუუუუუუ.........ტუუუუუუუუუუუუუ....მაგრამ არ მპასუხპბდა კიდევ ერთხელ გავიდა ზარი და გაიხმა მისი ზედმეტად სევდიანი ხიმა
_გისმენ
_რას აკეტებ ნიკა?
_რას გულისხმობ?
_გარბიხარ?
_ანი საინდან მოიტანე რომ გავრბივარ?
_გარბიხარ აბა რას შვრები,რატომ მიდიხარ?
_ეს შენ არ გეხება ანი
_სწორედაც რომ მეხება მიტხარი
_არა ანი
_ნიკა შემხვდი
_ანი არ არის საჭირო
_სწორედაც რომ საჭიროა,ხვალ ამ დროს ბოლოს რომ \შევხვდით იმ სანაყინეში შევხვდეტ
_კი მაგრამ ან..
_არავიტარი ანი ნიკა სალაპარტაკო გვაქვს _და გავუტიშე,სამივე გაკვირვებული მომჩერებოდა
_თიკა წავიდეთ ხომ?ტორემ ვეღარ მოვასწრებთ
_კარგი_და წამოდგა
_აბა კარგად ბიჭებო_და მეც წამოვდექი
_ჭკვიანათ_მიაძახა თიკამ და სახლიდან გამოვედით
_მომიყვები ანი შენზე და ნიკაზე?_მე დიდი ტკივილიტ ახსავსე ტვალებიტ შევ ხედე_არა თუ გინდა ნუ მომიყვები_გადააკეტა უცებ
_არა თიკა მინდა_და ყველაფერი მოვუყევი,თველაბ გაფართოვებული მიყურებდა ერთხანს მის თვალებზე ცრემლიც დავლანდე და გულზზე სითბო მომეხვია ასე ახლოს რომ მიქონდა ჩვენი გასაჭირი მართლაც რომ არაჩვეულებრივი ადამიანი იყო თიკა
_ძალიან ვწუხვარ ან,მართლაც ძალიან დიდი ტკივილია მაგრამ ჩემი აზრით ნიკას შანსი უნდა მისცე და მასთან ურთიერთობა სულ ნულიდან დაიწყო
_ნამდვილად თიკა,სწორედ ამაზე დაველაპარფაკები ხვალ ახლა კი კაბის არჩევას შევუდგეთ_გავუღიმე
_კარგი_და პირველ მაღაზიაშიც შევაბიჯეთ
_ან აბა ეს კაბა ნახე_მითხრა თიკამ მოწყენილი ხმით,მგონე მეოცე მაღაზიაში მაინც ვართ და ვერაფერი ვნახეთ,თიკამაც ვერ ნახა თავისი მოსაწონოი კაბა რომელიც მე მომიხდებოდა და ძალიან მოიწყინა
_არა რა თიკ,მე არ მომწონს,შენ მოგწონს?_მეც მოწყენილმა და დაღლილმა ვუპასუხე
_არც ისე ძალიან ან რომ მისი ჩაცმა დაგაძალო _გამიღიმა და მომეხვია
_მაშინ წამოდი,წამოდი თიკა ვნახოთ სხვა_და სხვა ვიტრინისკენ ვანიშნე
_ღმერთო ჩემო_აღმოხდა თიკას როცა სახე შეატრიალა
_რა ხდება თიკა_ვკითხე შეშინებულმა და გაკვირვებულმა
_არაჩვეულებრივია_გააგრძელა თავისთვის ბუტბუტი,მე კი მის მზერას თვალი გავაყოლე და დავინახე კაბა:მუქი მწვანე ფერის თხელი ნაჭერისაგან შეკერილი მთლიანი კაბა.მუხლებს ოდნავ ზემოთ მთლიანად შეჭრილი,ყელიდან მკერდამდე დაბადული და უკან ზურგზე საკმაოდ ამოჩრილი და ტანძე ძალიან მომდგარი,კაბას კიდევ ერთხელ შევავლე დაზაფრულმა თვალი და თიკას გულდაწყვეტილი და მოწყენილი შევუტრიალდი
_არა თიკა მე ამ კაბას არ შევეფერები
_რას ამბობ ან!რას ქვია არ შეეფერები,შენ არაჩვეულებრივი ხარ პირიქით ეს კაბა შეგეფერება შენ და შენს სილამაზეს ამას ვყიდულობთ და ჩემს ქორწილში ამ კაბას იცვამ არ მაინტერესებს ჩვენ შევტანხმდით
_კარგი თიკა კარგი_დიდი ხნის ყოყმანის შემდეგ მაინც ვიყიდე ოღონდ ჩაუცმერლად,სხვა ყველაფერი ვიყიდეთ და სახლში დაქანცულები დავბრუნდით
_ან გადმოდი რა ყავა დავლიოთ_შემომხედა მუდარის თვალებით ახლა ყავა ყველაზე მეტად მინდოდა ამიტომ უარი არ ვუთხარი და თავი დავუქნიე
_დაბრუნდით გოგოებო?_შემოგვეგება კარებში ზურა
_არა_ვთქვი ,გვერდი ავუარე და მდივანზე მოვკალათდი
_ამას რა სჭირს_კითხა თიკას
_ჩემს არჩევანს არ ეთანხმება_მხრები აიჩეჩა უცოდველი კრავივით
_უფრო ზურსად კაბა კი მომწონს მაგრამ მე მაგ კაბას არ მოვუხდები_ვთქვი გაბრაზებულმა
_აჰა გასაგებია.არ მაჩვენებთ_გაგვეკრიჭა ზურა
_კი როგორ არა ჩემს მანქანაშია მიდი და ნახე_ვუპასუხე აუღელვებლად
_არა არავიტარ შემტხვევაში ქორწილში ნახავ როგორი ლამაზი მეჯვარე გყავს_დაფეთებული გამოვარდა სამზარეულოდან თიკა
_კარგი კარგი ოღონდ შენ არ მომკლა_ხელები მაღლა აწია ზურამ და გადაიხარხარა.ჩემმა ტელეფონმა დარეკა:
_გისმენტ_ისე ვუპასუხე ნომრისტვის არც დამიხედია ეს ცუდი ჩვევა მაქვს აუცილებლად უნდა გადავეჩვიო
_ან მე ვარ გიორგი_ესღა მაკლდა
_გისმენ_ვუთხარი მკაცრად-
_გცალია
_არა
_შემდეგ
_არა
_როდის მოიცლი?_ვაიმეე არ მომეშვა რა!
_გიორგი ჯერ ვერ მოვიცლი,მაშინაც ხომ გითხარი ქორწილისთვაის ვემზადები მეთქი და ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვან საქმეზე ვმუშაობ თქო და ჯერ ვერაფლით ვერ მოვიცლი_ამოვიოხრე
_აჰ კარგი გასაგებია ნახვამდის_მანაც ცივად მიპასუხა და ტელეფონი გათიშა
_იდიოტი გააწყალა გული რა_ამოვიხვნეშე
_რა ხდება ანიკო ვინ იყო_მკიტხა ზურამ
_გიორგი,აი აvარიის დროს ჩემთან ერთად რომ იყო ის,გააწყალა გული რა ჩემი სიძის ახლობელია
_აჰ გასასებია ხომ არ გაწუხებს?_მკითხა დაეჩვებით
_არა,არა_გამეცინა
_შეგაწუხებს და ნახავს,რისთვის გყავარ მე აბა _გამიცინა
_მაშ ზურიკო_და ჩავეხუტე ხასიატიც გამომისწორდა
_ზურა ყავა შენც გინდა?_გამოძახა სამზარეულოდან თიკამ
_კი ჩემო გოგოვ
_ზურა შენ ეს მიტხარი თქვენს საქმესთან დაკავშირებით რა ხდება ნიკა რას შვრება?
_არც მე არ ვიცი ჯერ წესიაერად ანი,ჯერჯერობით ყველაფერი კარგათაა,ნიკასგან კი არაფერი ისმის,შენ კიდევ ის მითხარი ნიკასთან რა გაკავშირებს?_მკითხა დაეჭვებით
_არაფერი ისეთი ძველი ნაცნობები ვართ_მხრები ავიჩეჩე
_აჰა გასაგებია მაგრამ რაღაცას არ მეუბნები_თვალებში ჩამაშტერდა
_კარგი ჰო_ხელები ავიქნიე_მე და ნიკას საერთო მეგობარი გვყავდა რომელიც ორივეს სიგიჟემდე ძმასავით გვიყვარდა და დაგვეღუპა,მე და ნიკა იმ მომენტში ერთმანეთს ვერ ვიტანდით სულ ვჩხუბობდით,ლუკას სიკვდილის შემდეგ კი დავშორდით და ახლა შევხვდი ბოლო შვიდი წლის მანძილზე მან მე მიმატოვა მიტუმეტეს ლუკამ ჩემი მოვლა სთხოვა_სევდიანმი თვალები მივაბყარი
_აჰ გასაგებია ესეგი შენ ის ანი ჯაჭვლიანი ხარ ,ყვალაფერი გასაგებია
_რა?შენ რამე იცი?
_არა არაფერი ანი ნიკამ გახსენა რამოდენიმეჯერ,ამბობდა დღეს ანის ამბები არ გამიგიაო,დღეს არ მინახავს,ანი უნდა ვნახო როგორ არის ვინმე ხომ არ აწუხებბსო და ასე შემდეგ_მე დამაშტერდა
_რააა?რა თქვი ზურა?
_რა მოხდა ანი არ იცოდი?_შემომხედა გაკვირვებულმა
_არა.არა არ ვიცოდი ზურა დიდი მადლობა რომ მითხარი ეს ჩემთვის რამდენს ნიშნავს არ იცი დიდი მადლობა ზურა ძალიან მიყვარხარ_და ჩავეხუტე
_აი ყავაც მზად არის,აბა მიირთვით_მაგიდაზე დაგვიდო თიკამ_რაო რაო რას ამბობდით
_ნიკას შესახებ მოვუყევი
_აჰ გასაგებია მაგრამ ზურა არ გგონია რომ ეს ნიკას თვითონ უნდა ეთქვა_შეხედა ბრაზით
_წამომცდა_წამოიბუზღუნდა
_არა არა თიკა ზურა სწორედ მომექცა ნიკა ამას როდის მეტყვოდა იმას დავლოდებოდი_და ყავა მოვსვი
_გაიგე და ნუ მეჩხულები გოგო_ტქვა ზურამ და თიკა მიიხუტა
_ვაიმე რა კარრგები ხართ,ძალიან დიდი მადლობა თიკა ყავისთვის ორივე ძალიან მიყვარხართ და ტკბილი ძილი მე წავალ ხვალ ნიკასთან შესახვედრათ მოვემზადები
_კარგად ანიკო_გამ ომაყოლა სიტყვები ზურამ
_ტკბილი ძილი ან-გარებამდე მიმაცილა თიკამ და გადამეხვია,მე მანქანაში ჩავჯექი და სახლში მივაშურე სახლში მისულს კი ისე რომ ამ დღეზე არ მიფიქრია მალევე ჩამეძXინა
მეორე დღეს ადრიანად გამომაფხიზლა ნერვიულობამ,ნიკასთან შეხვედრის წინ ძალიან ვნერვიულობდიი,არ ვიცოდი როგორ წარიმართებოდა მასთან შეხვედრა,ჩვეულებრივად გამოვეწყვე და მდივანზე მოუსვენრად დავიწყე ცქმუტვა,ბოლოს კი გადავწყვიტე ადრე წავსულიყავი და ნაყინიც მეჭამა და სანაყინეშე ნახევარი საათით ადრე მივედი,იქ მისულს ნიკა უკვე იქ დამხვდა გაკვირვებისგან პირი დავაღე და ნელი ნაბიჯით გავემართე მისკენ
_გამარჯობა ნიკა_სკამი გამოვწიე დავჯექი და ოფიციანტს ვუხმე ჩემთან მოსულიყო
_გამარჯობა ანი,როგორ ხარ?
_კარგად,ასე ადრიანად რამ მოგიყვანა?
_შენ?
_ამმმ....ჯერ შენ _გამეცინა
_უბრალოდ_მასაც გაეცინა_მუსვენრობამ ამიტანა და ადრე მოვედი ბარემ აქ დაველოდები თქო და ნიყინსაც მივირთმევ მეთქი
_აჰა,მეც ზუსტად ამიტომ მოვედი
_რას ინებებთ_მოვიდა ოფიციანტი,და წამით ნიკას დააშტერდა ამან ჩემზე საშინლად იმოქმედა საშინლად ეჭვიანი ვარ.მაგრამ ნიკაზე?არა არ ვიცი....
_იგივეს რაც ამ ბატონს მოუტენეთ თუ შეიძლება
_აჰ..ახლავე_ნიკას თვალი მოწტვიტა და გაგვშორდა
_რა მოხდა ანი?
_არ მესმის შენი საქციელი
_რას გულისხმობ?
_რას?_დაეჭვებით ჩავეკითხე
_ხო რას ანი ვერ მივხვდი,რა იგულისხმე გუშინ გარბიხარო რომ მითხარი?
_რატომ მიდიხარ საზღვარ გარეთ?რატომ არ მითხარი თუ ამ დროის განმავლობაში თვალყურს მადევნებდი?_მივაყარე გაბრაზებულმა
_რა?_მითხრა გაკვირვებულ_გაბრაზებულმა_შენ,შენ საიდან იცი?როგორ გაიგე?ან საიდან მოიტანე რომ გავრბივარ?
_რაც გაიგე ნიკა,როგორ და რანაირად გავიგე ეგ ახლა მეორე ხარისხოვანია,რატომ არ მითხარი ან რატომ არ მნახე პირადათ,და მაშ წასვლას გაქცევა არ ქვია როცა ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი საქმე გაქვს და მეორე მეგობრის საქმე გაქვს შენ კი ტოვებ წინსვლის შანსცას და მეგობრარსაც,რა ქვია ამას?
_ანი მომისმინე,მე პირობა დავდე,მივეცი პირობა შენი მოვლის ისეთ ადამიანს რომ ამ პირობას სიკვდილის ფასადაც არ გავტეხდი,შენგან წასვლით კი მეგონა და ახლაც მგონია რომ ტკივილს შეგიმსუბუქებდი გესმის,იმის მიუხედავად რომ ადერ სულ ვჩხუბობდით და ერთმანეთი დიდათ არცერთს არ გვეხტა გულზე ჩვენმა დიდმა საერთო ტკივილმა სამუდამოდ დაგვაკავშრა ერთმანეთთან,მხოლოდ ჩვენ, ჩვენ ორნი განვიცდიდით იმ ტკივილს იმ უსაზღვრო ტკივილს რაც მისმა სიკვდილმა მოგვაყენა,გამიგე ანი გთხოვ.ხოლო რაც შეეხება ჩემს სასწრაფო წასვლას ამის მიზეზი მაქვს,თანაც ეს საქმე ჩემთვის და ჩემი კარიერისთვის არც ისე მნიშვნელოვანია,ჩემი მეგობრის საქმეზე კი არაჩვეულებრივ ადვოკატს ვტოვებ ჩემს მაგივრად,და ვფიქრობ რომ ის ჩემზე უკეთესი და წარმატებულია ეს შენ ხარ ანი მე უნდა წავიდე ვწუხვარ.
_აი ეს თქვენი შეკვეთა_ჩაგვეჭრა საუბარში მიმტანი,მე ღიმილიანად თავი დავუქნიე და საუბარი გავაგე|ძელე
_ნიკა არ მესმის,ნუთუ ვერ მიხვდი რომ შენი წასვლით და უარყოფიY უარესი გამიკეთე?შენ უჩემოტ,თუმცა რაგა უჩემოთ თურმე ყოველდღე მნახულობდი,ჩემთან დალაპარაკების გარეშე არ გიჭირდა?
_ძალიან ანი
_ხოდა მეც ასე ვიყავი ნიკა თან ორმაგად მიჭირდა მე ხომ შვიდი წლის მანძილზე არასოდეს მინახიხარ,ალბათ გაგიკვირდება გაზეტებში ან ტელევიზორში არ მნახა მაინცო მაგრამ არა არ მინახიხარ ნიკა არ მინდოდა მანდ მენახე პირველად შვიდი წლის მერე,ნუ წახვალ გთხოვ,გამოვასწოროთ ყველაფერი მე მზად ვარ მეგობრობის ხელი გამოგიწოდო და ეს დანაკლისი შევივსო,მეტყვი რატომ მიდიხარ რა მიზეზით?_და ნაყინის ჭამას შევუდექი
_გავიგე ანი მაპატიე......
_ანი როგორ ხარ?აქ საიდან_ვიღაც დეგენერატმა გააწყვეტინა ნიკას ლაპარაკი,ავხედე გიორგი,ვაიმეეე ამან ხომ წაიღო ტვინი რა ახლა ამის გამოჩენა იქნებოდა
_კარგათ გიორგი,ადამიანს ვესაუბრები_ვუთხარი ნაგლურად
_შეიძლება დავჯდე
_კი ბატონო შეგიძლია დაჯდე_უთხრა ნიკამ ეხლა რა დიდი სიამოვნებით ვშმუტავდი,სანამ სკამს გამოსწევდა დასაჯდომად სიტყვები მანამდე დავაწიე
_არა გიორგი იცი?ძალიან მნიშვნელოვან საკითხზე ვლაპარაკობთ რაც მხოლოდ ჩვენ გვეხება და უცხო გარეშე პირების საქმე არ არის,თუ შეიძლება დაგვტოვე_დაღლილი თვალებით შევხედე მან თვალები მოჭუტა და სკამი თვაის ადგილას დააბრუა
_ანი შეიძლება ერთი წუთით_მითხრა წყნარად და ბრაზით
_კი,ნიკა ესთი წუთით
_კარგი_გიორგის დაეჭვებით შეხედა,გვერძზე გავედით
_ანი ასე რატომ მექცევი?
_როგორ ასე გიორგი?
_ნაგლურად _გავიცინე_მე ხომ შენთან დქაახლოვებას ვცდილობ?
_მერე ვერ ხვდები რომ შენთან დაახლოვება არ მინდა
_რას ქვია არ გინდა?_იყვირა და ხელზე ხელი უხეშად მომიჭირა,მთელმა ხალხმა ცვენ შემოგვხედა მათ შორის ნიკამაც და ჩვენსკენ წამოვიდა
_ხელი გამიშვი_გამოვცერი კბილებში
_არა მიპასუხე _უფრო ძლიერად დამიჭირა
_გელი გაუშვი_გიორგის ხელებს გამომაცალა ნიკამ და მუშტი დაართყა შემდეგ კი მე მომიბრუნდა_ანი როგორ ხარ?
_კარგად ნიკა მადლობა_და ჩავეხუტე,ღმერთო ამ მომენტთა?რაღაც ამოუცნბი ,რაღაც ჩემთვის უცხო და ნიკას უფრო მივეხუტე ნიკამაც ღრმად ამოისუნთქა და თავი ჩემს თმებში დარგო და ძალით მიმიხუტა
_არსად აღარ წავალ ან გეფიცები აღარ მიგატოვებ_მომშორდა ხელი მომკიდა და თავის მანქანაში ჩამსვა
_ამ...ნიკა_ჩავახველე ნეტავ რამ მოუარა თავში
_რა?_მომიბრუნდა
_ჩემი მანქანა
_მეგობარს ვტხოვ და სახლში მოგიყვან ახლა კი შენთან სერიოზული საქმე მაქვს და უნდა დაგელაპარაკო_მანქანა დაძრა
_სად?სად მივდივართ?
_სასაფლაოზე
_სად?
_სასაფლაოზე ანი,იქ ლუკასთან უნდა გითხრა ყველაფერი
_კარგი_გავჩუმდი და ფანჯარაში გავიხედე
_ანი გადმოდი
_კარგი_ლუკას სასაფლაოსთან მივედიტ,ტვალები უნებურად ამიცრემლიანდა ნიკას შევხედე ისიც ზუსტად ჩემს დღეში იყო
_გისმენ ნიკა_მისკენ შევტრიალდი შემდეგ კი ლუკას საფლავის ქვასთან მივედი და ვაკოცე "მიყვარხარ,მენატრები ძამიკო"გავიფიქრე და კვლავ ნიკას მივაშტერდიი
_ანიიიი..........ამ არ ვიცი როგორ გითხრა
_ნიკა თქვი!......გთხოვ_ბოლოს დავამატე თითქოს მისი სიტყვები ჩემთვის სიკვდილ სიცოცხლის საქმე ყოფილიყოს
_ანი..........
_გისმენ
_იცი............
_ნიკა ახლა თქვი თორემ გავგიჟდი_ვითხარი მკაცრათ
_მიყვარხარ ♥
_აჰ_აღმომხდა_რა?_დავაყოლე განცვიფრებულმა
_მიყვარხარ
_........._უცბათ აზრზე მოვედი,მე,მე,მე მეგონა რომ....არა არა ეს როგორ ვიფიქრე....თავი გავიქნიე და ნიკას შევხედე_გასაგებია ნიკა მეც,მეც მიყვარხარ მეგობარო ხომ გითხარი რომ მინდა ყველაფერი ახალი ფურცლიდან დავიწყო_სევდიანატ გავიღიმე
_არა,არა ანი მე ეს არ მიგულისხმია,მე ,მე მიყვარხარ როგორც ქალი როგორც ჩემი მეორე ნახევარი_ეს გავიგე და რაღაც აღუწერელი დამემართა,გამიხარდა,გული საგულიდან ამოხტომას იყო.ცემს ტვალებსა,გულსა და სხეულში უამრავი ფეიერვეკი აშიშინდა,
_ღმერთო მესიზმრება _გავიფირე
_არა არ გესიზმრება ანი_ჯანდაბა ხმამაღლა მითქვამს
_უნდა წავიდე_და მოვტრიალდი
_რა?სად?_ანთებული ტვალები ჩაუქრა ნიკას
_სახლში უნდა,უნდა ყველაფერი გავიაზრო
_მე წაგიყვან
_არა არ არის საჭირო,მე თვიტონ ,ფეხით გავივლი ცოთას ვიფიქრებ_ჩემთვის ბურტყუნებდი_ნიკა თუ შეიძლება ცემი მანქანა სახლში რომ მომიყვანო?
_კი ანი_მოვტრიალდი და წამოსვლა დავაპირე როცა მან კვლავ გამაჩერა_ანი_მოვტრიალდი და უხმოდ მივაჩერდი,იდ კი ცემტან ახლოს მოვიდა ჩემი სახე მის ხელებში მოიქცია და პირველი კოცნა მომპარა,ამ მომენტში რა ვიგრძენი,მოდიტ ამას მხოლოდ ერთი სრული სიტყვით ავხსნი,რადგან სხვა ზედმეტია "სიყვარული,უსაზღვრო სიყვარული ვიგრძენი "მომშორდა და უკან დაიხია
_ან მაპატიე უბრალოდ,უბრალოდ არ ვიცი რა მამემართა_მე კი მოვტრიალდი და უხმოდ წამოვედი,ვიცი,ვიცი ბევრი მაკრიტიკებს და ცემი საქციელის გამო ნერვენბი ეშლებათ მაგრამ აბა თავი ცემს ადგილზე წარმოიდგინეთ როგორ მოიქცეოდით ამ შემთხვევაში?მე ასე მოვიქეცი,არ ვიცი,სახლში გაოგნებული,გახარებულიდა ყველანაირად დადებითი ემოციებით მივედი,ვფიქრობდი ნიკაზე ,ჩემს ნიკაზე ჩემს ცხოვრებაზე,შხაპი მივიღრ,ჩემი საყვარელი პიჟამა ჩავიცვი და დავწექი დასაძინებლად მაგრამ ძილი არ მეკარებოდა,რა მჭირდა ნეტა?არა არ ვიცი,მომინდა დამეწერა მაჰგრამ რა?არა მგონი მართლა გავგიჟდი,მინდოდა მიმეწერა ნიკასთვის,ზურასთვის,თეოსთვის,თიკასთვის ,დედასთვის და მამასთვის.რატომ ღმერთო რა მჭირს რატომ მომინდა ამის დაწერა:"არა არ ვიცი,ნამდვილად არ ვიცი ამას რატომ ვწერ,უბრალოდ გული მეუბნება დაწერე დაწერე ანი და უთხარი ნიკას მოასწარი რომ,რომ ის გიყვარს,დიახ ნიკა მე შენ მიყვარხარ,ძალიან მიყვარხარ.არა რატომ ვწერ ასე,ხვალ გეტყვი პირდაპირ ჩემო პირველო ერთადერთო და საბოლოო სიყვარულო,არა,არა მაინც უნდა დავწერო გული მეთანაღრება მოკლედ...მე შენ მიყვარხარ ნიკა,ძალიან მიყვარხარ,მინდა ნიკა რომ არაფერს არ ვნანობ ჩემი და ჩენი განვლილი ცხოვრებიდან,თავიდან რომ მომეცეს შანსი იმ მომენტების თავიდან გავლის ერთი წუთით არ დავფიქრდებოდი ისე გავივლიდი იმ ყველა მომენტს,ყველა ჩვენს ჩხუბს ყველა ჩვენს მწარე სიტყვარ და იმ ერთადერტ სიტყვას რომელმაც მე გამაბედნიერე შენთან ერთად შენნმა ნათქვამმა სიტყვამ ნ იკა მიყვარხარ,მეც მეც ძალიან ძალიან მიყვარხარ.....მოდი სხვას აღარაფერს დაგიწერ კარგი?ყველაფერს პირადად გეტყვი ...ნიკუშ მიყვარხარ.....
თეეე ჩემო გადარეულო დაიკო მიყვარხარ სიგიჟემდე,იყავი ბედნიერი კარგი ,სულ ბედნიერი ჩემს საყვარელ სიძესტან ერთად სიძე შენ იცი აბა ჩემს გადარეულ დას შენ გაბარებ,ღმერტო ეს რა წინადადებაა რამ დამაწერინა.სიძე შენც ძმასავით შემიყვარდი შენს ძმობას ვფიცავარ,თე მიყვარხარრრ ........
ზურიკო ჩემო საყვარელო ძამიკო,არაჩვეულებრივი ადამიანი ხარ თიკას გაუფრტხილდი იცოდე თორემ მარილიან ყავას დაგალევინებ და მოგწამლავ,არა არა ცემო საყვარელო ბიჭო არ შეგეშინდეს გეხუმრები ვიცი რომ თიკას გაუფრტხილდები და არასოდეს აწყენინებ,მიყვარხარ ძალიან.......
თიკა ჩემო საყვარელო ულამაზესო დაიკო მიყვარხარ ძალიან,გაუფრთხილდი შენს გადარეულ საქმროს,ორივე ძალიან მიყვარხართ ,თქვენთან ვიქნები მთელი ცხოვრება
დედა_მამა თქვენს თავს ვფიცავარ არ ვიცი რატომ ვეწრ ამ წერილს რა მიზნიტ მაგრამ სურვილი მაქვს დაწერის მიყვარხართ თქვენტან მხოლოდ არ ერთი სიტყვიტ და მისი მრავალი განშტოებიტ შემოვიფარგლები არანორმალურად მიყვარხარტ გაუფრთხილდით ცემტვის ძვირფას და საყვარელ ადამიანებს თიკა და ზურა გაიცფანით და შვილივით მიიღეტ რა,ნიკაც ასევე მიიღეთ,თეეე მიმიხედეტ თავის ქმრიანად მიყბვარხარტ მიყვარხართ მიყვარხარ ნიკ....."
************
_აქ წერილი წყდება_თქვა გამომძიებელმა
_ოჯახს გავაგებინოთ_მიმარტა ერთთერთმა პოლიციელმა
ტუუუუუუუუუუუ............უ
_დიახ გისმენთ_ტელეფონში გაისმა ქალის სათნო ხმა
_ელზა დვალი ბრძანდებით
_დიახ დიახ მე ვარ მოხდა რამე ვინ ბრძანდებით?
__მე პოლიციის უმცროსი ლეიტენანტი გიორგი აბულაშვილი ვარ ძალიან ვწუხვარ ქალბატონო მაგრამ სამწუხარო ამბავი მაქვს,ანი ჯაჭვლიანი თქვენი შვილი დღეს დილით თავის სახლში გარდაცვლილი იპოვეს_წუთიერი დუმილი ის კი არა მგონი წამიტ ქალის გულის ცემაც შეწყდა წამიშ შემდეგ კი გულის გამგმირავი შვილ მკვდარი დედის ტირილი
_არა,არა ეს შეუძლებელია ჩემი ანი,ჩემი გოგო,არა არა _ნაწყვეტ ნაწყვეტ ისმოდა ქალის ხმა
_ძალიან ვწუხვარ,თუ შეიძლება გააგებინეთ ეს მის მეგობარებს, შეყვარებულს და დას ეს ალბათ მისი ბოლო სურვილი იქნებოდა_და პოლიციელმა ტელეფონი გატიშა_მისი დედა ყველა ახლობელს გააგებინებს ალბათ ჩვენ კი გამოძიებას შევუდგეტ რა მოხდა გავარკვიოთ ,ძალიან სამწუხაროა ასეთი ახალგაზრდა და ლაღი ადამიანის სიკვდილი_მძიმედ ამოიხვნეშა პილიციელმა და საქმის გარკვევას შეუდგა
************
ტუუუუუუუუუუ.....ტუუუუუუუუუუუუუუ......ტუუუუუუუუუუუუუუუუ
_თიკა ტელეფონი რეკავს აიღე რა_ზმუილით ეუბნება ზურა თიკას
_ამმმ მაცალე რა ზურა შენ აირე თან გაიღვიზე უკვე მე მაინც მაცალე ძილი
_გისმენთ?_ტელეფონის ნომრისთვის არც კი დაუხედავს ისე უპასუხა
_გამარჯობა შვილო,ზურა ზანგური მინდოდა_გაისმა მოხუცი ქალის ხმა ზურას ტელეფონში
_დიახ ქალბატონო რა გნებავთ?_რატომღაც ცუდს უგრძნობდა გული მაგრამ ვერ ხვდებოდა რატომ
_შვილო მე ანი ჯაწვლიანის დედის მეზობელი ვარ........._ქალს ხმა ცაუწყდა,ზურა წამით ჩაფიქრდა რა უნდოდა ანის დედის მეზობელს
_დიახ ქალბატონო გისმენთ_ხმაში მღელვარება შეეტყო
_ის...ის...ის შვილო სამწუხაროდ არარ გვყავს_ეს სიტყვები და ზურას ხელიდან ტელეფონი გაუვარდა და ტვალებიდან გაშეშებულს ცრემლები წამოუვიდა გული საშინლად ეტკინა თითქოს უთხრეს სულის ნაწილი მოგიკვდაო,თითქოს უთხრეს და აღარ გყავსო,თითქოს თავში დიდი ჩაქუჩი ჩაარტყეს თითქოს გული ამოგლიჯეს საშინელი ტკივილი იგრძნო რაღაც აღუწერელი,თიკა განცვიფრებული წამოიჭრა საწოლიდან ზურას ჯანჯრარი დაუწყო,ყვირილი სილაც კი გაულაწუნა მაგრამ ბოჭი გონზე ვერ მოიყვანა საწოლზე გაშეშებული იჯდა თვალსაც კი არ ახალხამებდა და ცრემლი სდიოდა
_ზურა რა მოხდა გთხოვ მითხარი,ნუ მაშინებ გთხოვ,ხომ მშვიდობაა?რა მოხდა მითხარი გთხოვ
_არა არა_გამწარებული წამოიჭრა საწოლიდან_არა ეს შეუძლებელია რაღა მაინც და მაინც ანიი,რატომ ის_გაყვიროდა
_რა?რა თქვი ზურა?რა ანი?ის რა შუაშია ზურა ხომ კარგად არის?მიტხარი გთხოვ ნუ გამაგიჟე?
_ის მოკვდა_თქვა და მოწყვეტით დაენარცხა საწოლზე
_რააააა?_აღმოხდა თიკას და გაითიშა,ზურას მკლავებში ჩაესვენა,ზურამ მკლავები მაგრად მოხვია მანქანაში ცასვა და სასწრაფოტ სავადმყოფოში მიიყვანა ისე რომ თვითონ ხმას ვერ იღებდა ტკივილი ამის საშვალებას არ აძლევდა
სავადმყოფოში მისულმა ზურამ ამ დროის მანძილზე პირველად ამოიღო ხმა და ის ტკივილიც ამოყვა
_ექიმი_იყვირა და იქვე ცაიკეცა ვერ იჯერებდა რომ და აღარ ყავდა
თიკა პალატაში შეიყვანეს და გასინჯეს,ზურა კი პალატის კართან იყო ჩამუხლული და ტკივილისგან იტანჯებოდა ანის სიკვდილი უდიდესი ტკივილი და თიკას ასეთი მდგომარეობა,ექიმი პალატიდან გამოვიდა
_ბატონო ზურა სანერვიულო არაფერია უბრალოდ დიდი სულიერი ტრამვა მიიღო რამოდენიმე საათი იყოს და შემდეგ გავწერთ_ზურამ თავი დაუქნია და თვალებით მადლობა გადაუხადა,ხმას კვლავ ვერ იღებდა
******************
_ალექს ტელეფონიიიიიიიი_გაყვიროდა თეა,მაგრამ უშედეგოთ ალექსი შხაპს იღებდა
_უხხხხ_და გაბრაზებული გაემართა ტელეფონისაკენ_გისმენთ
_თეა ჩემო გოგო ჩემო ერტადერთო იმედა შენმა დამ მიგვატოვა წავიდა ცემო ანგელოზო,თეა მიშველე ტორემ გული გამისკდება დე ანი,ანი მომიყვანე თეა არ მისცე წასვლის უფლება,არა არა ის არ მომკვდარა_ისმონდა ტელეფონში განწირული ქალის ტირილი,თეა კი ჩაიმუხლა და აყვირდა
_რისტვისსსსსსსსსსსსსსსსსს!!!!რატომმმმმმმმმმმმ!!!!რატომ ამინც და მაინც ცემი დააააააა!!!! რატომ ანი რატომმმმმმმმ!!!!_და უკვე იმ დონემდე იყო რომ კედლისტვის თავი ერტყა მაგრამ საბედნიეროდ ალექსმა მოირბინა და დაიჭირა
_თეა დაწყნარდი გთხოვ დაწყნარდიი_ამშვიდებდა და თავზე კოცნიდა მაგრამმ და მოუკვდა ეს დაამშვიდებდა მას ხომ სისხლი და ხორცი სულის ნაწილი მოუკვდა,მას,მას ხომ ანი მოუკვდა
_არაააააა,არააააააა_განწირული გაკიოდა
_თეა დაწყნარდი რა მოხდა
_ანი მოკვდა ალექს ანი_და მუშტების რტყმა დაუწყო
_რაააააააააააააააა_ალექსმაც ტკივილით სავსე ხმა ამოშვა და მუშტიმ კედელს მთელი ძალიათ დაარტყა
_ის ხომ ისეთი კარგი,ის ხომ ისეთი სათნო იყო რატომ რატომ გაიმეტე უფალო_ლუღლუხებდა თეა და ცრემლებს ღვრიდა
**********************
ანის მამა ამ დროს მივლინებაი იყო,ამ დროს ტელეფონმა დაურეკა გოჩამ ტელეფონს გაკვირვებულმა დახედა და სახეზე სიბრაზე დაეტყო,ამ დროს ყველა გაფრთხილებული ყავდა შეხვედრა ქონდა და ხელი არ შემიშალოთო მაგრამ.....
_გისმენ_მკაცრათ უპასუხა ცოლის ზარს
_გოჩა_გაისმა ქალის ხრიწიანი განადგურებული და სასოწარკვეთილი ხმა
_რა ხდება ელზა როგორ ხარ?_კაცს ხმაში დიდი შიში და აღელვება შეეტყო
_გოჩა ან ვერ არის კარგათ ძალიან გთხოვ ახლავე წამოდი_ქალმა დარჩენილი ძალა მოიკრიფა და ქმას]რს შედარებით მშვიდათ უპასუხა,მას რომ ახლა ეთქვა შვილი მოგვიკვდაო გოცას იმფაქტი გარანტირებული ქონდა და მის სიკვდილს ნამდვილად ვერარ გაუძლებდა
_კარგი ელზა ოღონდ შენ დაწყნარდი ახლავე გამოვფრინდები საქართველოში დაწყნარდი გთხოვ ყველაფერი კარგად იქნება ანი ყვალაფერს გაუძლებს...._ქალმა ვეღარ გაუძლო ქმრის იმედიან და შეშინებულ ხმას ამიტომ გაუთიშა და ცხარედ ატირდა ახლა უკვე ანის სახლს მიუახლოვდა,ტაქსისტს ფული გადაუხადა მანქანიდან გადმოვიდა და წაიქცა,ტქქსისტი სასწრაფოთ გადმოხტა მანქანიდან და ქალი წამოაყენა
_როგორ ბრძანდებით ქალბატონო?_ქალი კი მხოლოდ ტიროდა ხმას არ იღებდა_თუ ნებას დამრთავ მე შეგიყვანთ სახლში_ტაქსისტს სახლში შესულს საშინელი სანახაობა გადაეშალა თვალწინ,,ულამაზესი,ახალგაზრდა გოგონა კუპოში იწვა,თვალები მშვიდათ დაეხუჭა თითქოს ძინავსო მაგრამ არაა ის აღარასდროს გაიღვიძებდა ტაქსისტმაც ამ სცენით განადგურებულმა ძვლივს გადადგა ორი ნაბიჯი,მის ხელებში მყოფმა ქალმა კი როგორც კი კუბოში მწოლიარე გოგონას მოკრა თვალი მაშინვე წამოიმართა და კუბოსკენ გაიქცა კუბოსთან მისული ჩაიკეცა,გოგონას გაყინული ხელები დაუჭირა და ქვიტინი დაიწყო:_არა დე,ნუ გეშინია დე გაგათბობო როგორ გაგყინვია ხელები ჩემო საყვარელო ულამაზესო გოგონავ,ნუ დე დუ შეგეშინდება არ გაცივდები მე გაგათბობ დე,დე!დე!დედას გოგო ამოიღე ხმა ,ნუ ხარ ჩუმათ ,ანი!ანი! ამოირე გოგო ხმა ნუ გამაგიჟებ დედას სიხარულო ანი გთხოვ ადექი გაახილე თვალები..........._ქალი წამოიმართა,სკამი კუბოსთან მიაჩოჩა ჩამოჯდა და გოგონას უსულო ტანი მთელი ძალით მიიხუტა-არა არა გთხოვ,არა გტხოვ ანი ჩემო საყვარელო ჩემო საამაყო ანი ანი გთხოვ_ტაქსისტი კი ერთ ადგილზე იდგა გაშეშებული და ამ უბედურებას ძალაუნებურად ადევნებდა ტვალე ვერ ბედავდა სადმე წასვლას ფიქრობდა იქნებ ცემი დახმარება დასჭირდეს ამ უბედურ ოჯახსო,ფოქრობდა ნეტავ რამ მოკლა ეს ანგელოზი ამ ფიქრებში იყო და ტაველში ცრემლი ერეოდა როცა გამწარებული ბიჭი გამოჩდა რომელსაც ხელში გოგონა დაეჭირა,ეს ლურა და თიკა იყვნენ არ უნდოდა ზურას ტიკას ასე ენერვიულა მან ხომ ნერვიულობით ცოტახანს ფეხები დაკარგა ნერვი ძალიან გაუღიზიანდა და ცოტახანს პარალიზებულია,ორივე გაქვავებული სახით იყურებოდა,ბიჭმა გოგონა სკამზე დასვა სადაც წუთის წინ ანის დედა იჟდა ის ქალებმა გაიყვანეს რადგან უკვე გული უწუხდებოდეა თვიტონ კი მის თავთან ჩაიკეცა
_ეს რა გააკეთე ანი? ასე როგორ მოგვექეცი გოგო?რა გააკეტე ეს?რა გამაგებინე ერთი!ანი გთხოვ ტვალები გაახილე ანი გ|ტხოვ ნუ დამტოვებ მე ხომ ჯერ ახლახანს გიპოვე დაიკო ანი გთხოვ ის კაბა ხომ უნდა ცაიცვა ანი გტხოვ დაბრუნდი,ანი ძალიან მტკივა ნუ გამიმეტებ ამ ტკივილისტვის_ყვიროდა თიკა და ანის გაყინულ ხელებს უკოცნიდა,ზურა კი გაშეშებული იყო მისი დიდი ხელი ანის შუბლზე დაედო და უსასრულობაში იყურებოდა,ბოლოს აზრზე მოვიდა წამოდგა და მანის ყვირილი დაუწყო
_ეს რა გაგვიკეთე თუ გესმის ანიკო,ჩემო საყვარელო ანიკო,ასე რატომ მიგვატოვე,შენ ხომ ჩემი მეჯვარე უნდა ყოფილიყავი,ანი ასე რატომ მოგვექეცი,ანიკო ადექი ძXალიან გთხოვ მარილიანი ყავა დამალევინე,ანი ადექი გთხოვ და ორ ლიტრას დავლევ თუ გინდა ანი გთხოვ ნუ გაგვაგიჟებ უშენოდ ცვენი ქორწილი გაგიგონია,ანი,ანი თუ გინდა კრემიტ გამთხაპე არარასოდეს გაგიბრაზდები ზურიკოც დამიძახე ოღონდაც არ წახვიდე და დაგვიბრუნდე ანი გტხოვ_მაგრამ არა.არა ანი არ იღვიძებდა,ნიკა სადაა ნეტავ რატომ არ ცანს,უკვე საღამო იყო ტაქსისტი იქვე ჩამომჯდარიყო და ხელებში ტავი ჩაერგო,ანის დედა შვილს კვლავ ხელებს უთბობდა,თიკა კვლავ იმას ეხვეწებოდა დაბრუნდი ნუ მიმატპვებო,ზურა უბრალოდ ანის კუბოსტან ცაკეცილიყო და უმისამასთოთ უაზროთ იყურებოდა სივრცეში
_ანიიიიიიიიიი_გაისმა გოგონას გამგმირავი წივილი რომელიც ნელნელა ისტერიკაში გადაიზარდა,თეო კუბოსკენ გაიქცა ანი წამოიაყენ და ხელს არარ უფვებდა
_ანი არა არა ანი,გთხოვ დაიკო გთხოვ ანი გესმის გოგო ანიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი!!!_სულ ერტსა და იმავე სიტყვებს იმეორებდა ტან კუბოს მუშტებს ურტყავდა,კარში შემოსული ალექსი კი კარშივე გაშეშდა ვერ წარმოიდგინა ეს არაცვეულებრივი მხიარული და ლაღი გოგონა ასე|ტ დღეში,კუბოსტან მივიდა ანის შუბლზე აკოცა,და გარეთ ვეღარ გავიდა
დაახლოვებიტ ოც წუთში ელზას ტელეფონი რეკავს მისი ქმარია
პასუხობს და ხმას არ ირებს
_რომელ სავადმყოფოში ხართ?როგორ არის?_კაცს ხმაში უდიდესი შიში ეტყობა
_სახლში,ის აღარ არის_ეს ტქვა და გატიშა არ უნდოდა მისი ტკივილის მომენა
_არააააააააააააა_დაიღრიალა გოჩამ და ტელეფონი ძირს დაახეთქა,ყველამ მას შეხედა ხომ არ გაგიჟდაო_არა ანი შვილო ოღონდ შენ არა მამა,რატომ შვილო რატომ შენ
_უკაცრავათ ბატონო კარგატ ხართ,ხომ არ დაგეხმაროთ
_არა ანი რატომ შენ?ანი
_ბატონო დაგეხმაროთ_ისევ ცდილობდა ბიჭი გონს მოეყვანა გოჩა რომელიც განადგურებული ეგდო იატაკზე და მისთვის უცნობ ანის თხოვდა დაბრუნებულიყო,ხალხი გოჩას გარს ეხვეოდა,ჩურჩულებდა იმას კი ვერავინ ხვდებოდა რამხელა ტკივილს განიცდიდა ეს უბრალო ადამიანი სულის ტკივილამდე ტკიოდა
_შვილო ძალიან გთხოვ დამეხმარე_ბიჭს მისამარტი უთხრა,მანაც არ დააყოვნა კაცი ტაქსში ჩასვა და წავდნენ მითითებულ მისამართზე,ბიჭს გული ტკიოდა როცა ასე გაწამებლ ადამიანს ხედავდა,კაცი კი განადგურებული იყო,ყოველ წამს იმას იმეორებდა "არა შვილო,არა ანი,ანი გთხოვ,მამას გოგო რატომ მაინც დამაინც შენ,რატომ დამტოვე მამა,არა არა ანი შენ არ მომკვარხარ,ანი გთხოვ.........." მითითებულ მისამართზეც მივიდნენ ბიჭი კაცს გადმოსვლაში დაეხმარა,სახლთან უამრავი ხალხი ირეოდა,პოლიცია და სასწრაფოც კი,ყველა ტიროდა,ბიჭს ესმოდა "რა ახალგაზრდა იყო""რამხელა მომავალი ელოდა""რაო რითი მოკვდაო""რა დაემართა""აფსუს რა კარგი გოგო იყო კეთილი ჭკვიანი და მიზანდასახული ""მისი სახით დიდი ადამიანი დაკარგა საქართველომ ის ნამდვილად სახელოვანი უნდა გამხდარიყო დიდი მომავალი ელოდა".ბიჭმა კუბოს მოკრა თვალი და შიგ მწოლიარე რომ დაინახა ელდა ეცა,გული დაეწვა ამისთანა ანგელოზი ახლა ასე უსულოდ რომ იწვა და თვალს არ ახელდა,ღრმად ამოისუნთქა,კაცმაც დაინახა შვილი,მის კუბოსტან ნელი ნაბიჯით მივიდა, ცოტახანს მკვდსარ შვილს უყურა შემდეგ კი კუბოდან ამოიყვანა და გულში ცაიკრა
_არა ცემო გოგო ნი გეშინია ახლავე სავადმყოფოში წაგიყვან არაფერი მოგივა გესმის შვილო ნუ გეშინია ცემო სიხარულო ცემო საყვარელო,გოგონა ხელში აიყვანა და გასასვლელისაკენ დაიძრა,აქ დაიწყო უფრო ხმამარალი ტირილი,კაცის შეცერება,ბიჭმა ვერარ გაუძლო და თავის ბიძაშვილთან წავიდა მისი სახელი და გვარია ლაზარე ავალიანია 19 წლის,ეს მგონი ჩვენი ნიკას ბიძაშვილია ტაქსი ნიკას სახლთან გაცერდა ლაზარე დაზაფრული გადმოვიდა ტაქსიდან და კარზე დააკაკუნა,კარგი სახე მომცინარმა ნიკამ გააღო(ჩვენი ნიკას ბიძაშვილი ყიფილა,მაგრამ ამას რა აცინებს ნუტუ არაფერი იცის)ნიკამ გაუღიმა და ლაზარე გულში ჩაიკრა
_ვახ ბიძაშვილო რამხელა გაზრდილხარ როგორ დავასკაცებულხარ
_მაშ,მაშ_უღიმღამოთ გაიღიმა,ნიკამ შეამცნია მაგრამ კიტხვისგან ტავი შეიკავა,ნიკას სახლი სულ მოერთო,სამზარეულოდან მარწყვის კექსის სუნი გამოდიოდა
_რა ხდება ძმა_კითხა გაკვირვებულმა ლაზარემ და კეკსის სუნი უფრო რრმად ცაისუნტქა_რა კარგი სუნი აქვს შენ აკეტებ
_კი ძმა მე ვაკეტებ ერტი არაჩვეულებრივი ადამიანისთვის რომელიც ცხოვრებას მირჩევნია,აუ ძმა იცი რა უნდა გტხოვო?
_რა მითხარი
_სარამოს ორი საათით რომ დაგვტოვო,კი მიტყდება ძმა მაგრამ....
_არა არა რას ამბობ რატქმაუნდა,შენს ერთერთ ტოჯინასტან საქმეს ხომ არ ცაგიშლი_კვლავ ზალით გტაიღიმა
_არა რა თოჯინა ძმა ის ცემი ერთადერთი სიყვარულია ,გუში ვუთხარი რომ მიყვარს დღეს ის მეტყვის ალბატ პასუხს ტუ მითხზრა მეც მიყვარხარო მაშინვე ცოლობას ვტხოვ ვერ ხედავ კულინარობაც რომ დავიწყე?_ლაზარეს ასეტი გახარებული ნიკა არასოდეს უნახავს განსაკუტრებიტ მას სმდეგ რაც მისი მეგობარი ლუკა გარდაიცვალა
_კარგი ძამ მჯერა,მიხარიაა ასეტ ბედნიერს რომ გხედავ
_რა გჭირა ბიჭო ლაზარე ასეთ ხასიათზე რატომ ხარ
_აუ ბიჭო აეროპორტში რომ ჩამოვედი ერთი კაცი ვნახე განადგურებული რასაქცვია როგორც მივხვდი შვილი მოუკვდა,მე დავეხმარე და სახში მივიყვანე და კუბოში...._ხმა ჩაუწყდა ბიჭს_დდა კუბოში ისეთი ლამაზი ანგელოზივით გოგო იწვა რომ რამის გავაფრინე
_ამ მარტლა ძმა ძალიან ვწუხვარ წარმომიდგენია მათი ტკივილი_ორივე ცაფიქრდა ბოლოს ლაზარემ სიტუაციის განმუხტვა სცადა
_ნიკუშ შენ ეს მიტხარი ჩემი რძლის ფოტო ხომ არ გაქვს
_რატქმაუნდა ძმა მაგის მეტი რა მაქვს,ახლავე მოგიტან_წამში გამოვიდა მდგონმარეობიდა,.ნიკა სხვა ოტახში გავიდა და ალბომი მისცა,რომ გადაშა და ფოტოზე გამოსახული გოგო დაინახა რამის გული გაუსკდა ის ის იყო ის მკვდარი გოგონა,ფერი გადაუვიდა და ნიკას ხმის კანკალიტ კიტხა
_ნიკა ძმა ეს არის შენი გოგო
_კი ძმა ხომ ნამდვილი ანგელოზია
_კი ძმა ნამდვილად_და ღრმად ამოისუნტქა,ბიჭი დაღვრემილი ყურებდა ფოტოს და გულში ფიქრობდა თუ რა ძლიერ ეტკინებოდა მის ძმას როცა მისი სიკვდილის ამბავს გაიგებდა და როგორ ეტქვა
_რა გჭირს ლაზარე რა დაგემართა გეგონება მკვდარი დაინახე
_ნიკა ძმაო ეს....ეს გოგო ის არის.......ის...
_ვინ ლაზარე მიტხარი_არელვდა ნიკა
_ის...ის ვიზეც გიტხარი მოკვდა მეთქი
გაეცინა,თვალები აუცრემლიანდა,და დაუკი|თხავად ერთი ცრემლიც გადმოვარდა თვალიდან მაგრამ გასაკვირი ის იყო რომ სახეზე კვლავ ღიმილი ეწერა,გაუნძრევლად იდგა გამომეტყველება ნელნელა შეეცვალა,მომღიმარი სახე,საშინელმა მტკივნეულმა სახემ შეცვალა,ჩაიკ ეცა,ხმას არ იღებს,ტკივა ძალიან ტკივა,უსაშველოდ ტკივა,არ იცის რა ქნას როგორ ამოიგდოს ეს ტკივილი გულიდან მაგრამ,არა ეს ხომ შეუძლებელია?ამას ხომ ვერ შეძლებს?არა რათქმაუნდა ვერ შეძლებს.ლაზარეს ახედა,შეკრული მუშტით ცრემლიანი თვალები მოიწმინდა
_ლაზარე გაიმეორე_თქვა ჩაწყვეტილი ხმადაბალი ხმით,მაგრამ ლაზარესაც ტკიოდა მასაც ტკიოდა რომ ძმას ამ ამბის შეტყობინებიტ ასე ატკინა ისე ატკინა რომ წამებში შეიცვალა,სახე წაეშალა,სული გაუტყდა ,განადგურდა რაც სახეზე ცხადათ დაეტყო,ტკივილით ხმას ვერ იღებდა
_ლაზარე გაიმეორე_ახლა მთელი ძალიტ დაიღრიალა და იატაკს მუშტი დაარტყა
_ის...ის .....
_თქვი_დაუყვირა
_მკვდარი ვნახე_და ტავი ცაღუნა რაგან ცრემლებს ისიც ვეღარ იკავებდა
_არა_იღრიალა ნიკამ და ახლა უკვე ცხარედ ატირდა
_ნიკა ძმაო ძალიან ვწუხვარ და ძალიან მტკივა მაგრამ რას უნდა მოეკლა ეს გოგო?
_არა.არ ვიცი,არ ვიცი მაგრამ არა რატომ ანი რატომ ის ღმერთო რატომ მაცდევინებ ამ გაუსაძლის ტკივილს უკვე მეორედ ერთი განსხვავებით ახლა მის გარდა სხვას არ მიტოვებ როგორ გადავიტანო ეს რა გავაკეთო?როგორ მოვიქცე?_წამით დადუმდა ცრემლები მოიწმინდა წამოდგა უხმოდ დატოვა სახლი,ლაზარეს ძახილისთვის ყურადღება არ მიუქცევია მანქანაში დაჯდა დახოდს მიაშურა,რატომ ხიდს?არა არ გეგონოთ სურს,არა ნიკა ეკლესიური ადამიანია მან იცის რომ თვითმკვლელობა ყვლაზე მძიმე და უპატიებელი ცოდვაა,თვითმკვლელობით სამოთხეში ნამდვილად ვერ მოხვდებოდა მის მფარველ ორ ანგელოზტან,ამიტომ მხოლოდ იდგა ხიდზე და მის სხეულზე მოტამაშე ქარს მისი სევდის სულ მცირე ნაწილს ატანდა,რამდენ ხანს იდგა ასე გაშეშებული წაშლილი სახიტ არ ვისი რამოდენიმე საათი მგონი,შემდეგ სახე მოატრიალა.მოიცა მოიცა ეს ვინაა?ვინაა?ანი?ნუთუ ანია?არა ის ხომ მოხვდა?შეუძლებელია.წამიტ ნიკამ სევდიანად გაუღიმა მის წინაშე მდგარ თეთრ გამოწყობილ გოგონას,გოგონამ ჩუმატ ცაიჩურცულა "მაპატიე არ მინდოდა ასე" და გაქრა,არა ეს ნიკას წარმოსახვაა.ანი სამწუხაროტ ჩვენთან მართლა არ არის,ნიკა წამოვიდა ახნის სახლტან მივიდა რამოდენიმე წუტიტ მანქანაში გაჩერდა,უყურებდა ზღვა ხალხს რომლის ნაკადი სახლის კარტან არ წყდებოდა და უფრო და უფორ რწმუნდებოდა რომ ის არარ იყო,რომ ის დედამიწაზე აღარ დადიოდა,რომ,რომ....მოკვდა,ნიკას აქამდე ერთი პატარა ნაპერწკალი ქონდა გულსა და სულში რომ ის ,რომ ანი ცოცხალი იყო,მაგრამ ახლა რწმუნდება რომ ის მარტლა არარ არ....არა მოიცათ ნიკას გულში კიდევ არის ნაპერწკალი რომელიც ოდნავღა ჟუის,ჯერ უნდა ნახოს ,უნდა ნახოს მისი ცხედარი ,მანამდე როგორ დაიჯეროს რომ ის არარ არის?რომ ის აღარ ყავს?რობ ბოლოსდაბოლოს ანი,ანი ჯაჭვლიანი მოკვდა?როგორ ტკივა,გულიც ტითქოს აღარ აქვს,აღარ აქვს სიცოცხლის აზრი და ძალა მაგრამ რა ქნას,სანამ სახლ\ში შევიდოდა შესასვლელტან ლაპარაკს მოკრა ყური
_გოგონას წერილი დაუტოვია
_რა წერილი?
_არ ვიცი პოლიციისგან გავიგე შემთხვევით
_ააა...რაო რა მოკლაო ეს უბედური?
_უცებადი სიკვდილიო მგონი,ძილში გაპარულა ეს ანგელოზივიტ ბავშვი_და ქალს ტირილი აუტყდა,ნიკამ მათ შეხედა,როგორი თვალები ქონდა ნიკას?რაღაც ამოუცნობი,განადგურებული,ჩაწითლებული და ჩაშავებული უპეები,მის თვალებს ვინც ამ მომენტში შეხედავდა წამით გული მოუკვდებოდა ამ ბიჭის ცოდვით,ნიკამ ნელა შეაბიჯა სახლში,მისაღებში,ხალხში ჩაფლული თეთრ კაბაში გამოწყობილი კუბოში მწოლიარე გოგო დალანდა"ანი"გაიფიქრა და ჩიკეცა,ყველა მას მიაცერდა,ზურამ რომ დაინახა მივარდა და მისი წამოყენება სცადა ,მანაც მოკრა კუბოში მწოლიარე გოგონას თვალი გული უსაშველოდ ეტკინა და ისიც იქ დარჩა
_ზურა ძმაო სიზმარში ვართ ხომ?და რომ გაგვეღვიძება ანი ჩვენს გვერდით იქნება არა?_ამოილუღლუღა ტკივილიანი ხმით ნიკამ და ზურას მიაჩერდა ტკივილია და სევდიტ სავსე თვალებით,თველებით ემდარებოდა ზურა დამეთანხმეო,ზურამ უსურად გააქნია თავი და ჩუმათ ჩაილაპარაკა
_არა ნიკა ძმაო ის წავიდა და აღარ დაბრუნდება_შემდეგ წამოდგომაში მიეხმმარა და უხმოდ მივიდნწნ კუბოში მწოლიარე ანგელოზთან
_არა_იყვირა ნიკამ,ზურამ ვეღარ გაუძლო და მთირალ საცოლესტან მივიდა მუხლებზე დადგა და თავი მიადო
_რატომ თიკა რატომ მიგვათოვა_ამოიჩურჩულა ზურამ
_არა ზურა არ მიუტოვებივართ ის წავიდა ფიზიკურაქთ მაგრამ სულიერად ჩვენთან ერთად არის ჩვენს მფარველ ანგელოზათ გადაიქცევა._ნიკა?ნიკა ამ დროს კვლავ გაშტერებული ყუყრებდა ანის ცხედარს და საშვალებას არ აძლევდა იმ პატარა ნაპერწკალს ჩასაქრობათ,თუმცა აი ახლა ცაგქრა ნიკას გულსა და სულში ის ნაპერწკალი,ნიკას სახე კივილისგან დაემანჭ,ანი კუბოდან ამოიყვანა გულზე მიიხურა და ტირილი დაიწყო__რატომ ღმერთო რატომ გამწირე ასე ,რაქტომ!რატომ!რატომ მანცდევინებ ასეთ უსაზღვრო ტკივილს მეორეთ როგორ გავუძლო?რა გავაკეთო?როგორ ვიცოცხლო ჩემი სიცოცხლის ჩემი სუნთქვის გარეშე?როგორ მოვიქცე?_უსულო სხეულს დახედა,შუბლზე მაგრად აკოცა,ხალხის მზერა უგულველყო,უსულო სხეული კვლავ სასახლეში დააბრუნა ერთი ტკივილიანი მზერა შეავლო,წამოსვლა დააპირა მაგრამ ვერ წომოვიდა კიდევ ერთხელ შეეხო მის ცივ შუბლს,მისი უსულე ხელები ბოლოჯერ მოიქცია ხელში და გარეთ გამოვიდა,კარებთან ცაიკეცა,მიდიოდა და ვეღარ ტოვებდა ანის,მაგრამ თვითინაც ვეღარ უძლებდა,არა არა უნდა დაბრუნებულიყო ანი უკანასკნელ გზაზე უნდა გაეცილებინა,იმის მიუხედავად რომ მას არ უყვარდა მან ხომ პასუხის გაცემა ვერ მოასწრო,უნდა მიტრიალდეს და ანის ცხედარს გვერდიდან არ მოსცილდეს მაგრამ არა არ გამოსდის,ვეღარ უძლებს ამ ტკივილს უსაშველოდ ტკივა,მანქანაში ჩაჯდომას აპირებდა როცა დაუძახეს
_ნიკა შვილო_ეს ანის დედა იყო წერილით ხელში,ნიკამ ვერაფერი უპასუხა ტკივილი ხმის არ შეძლებდაამოღების საშვალებას არ აძლევდა,კვლავ ქალმა განაგრძო ტკივილით და სასოწარკვეთილებიატ სავსე ხმით_მან წერილი დაწერა,შენც მოხსენიებული ხარ შვილო უნდა წავიკითხოთ შენც მოდი_ნიკამ თავი დაუქნია და ქალს უკან აედევნა ახლა უკვე დარწმუნებული იყო რომ წასვლას ვეღარ შეძლებდა,ქალი პატარა ოთახში შეუძღვა ნიკა როგორც მიხვდა ეს ანის საძინებელი იყო მისი სუნი რომელიც ჯერ კიდევ შემორჩენილიყო ხარბათ ჩაისუნტქა და ოთახს თვალი მოავლო:პატარა ოთახი,ყავისფერ ფერში დიდი საწოლით რომელიც ოთახის ნახევარზე მეტს იკავებდადა ,ასევე დიდი კარადით ვარდისვერ ფერში და დიდი სარკით რომელიც დარჩენილი ოთახის ნაწილს იკავებდა,რამდენიმე პუფით,სამუშაო მაგიდითა და კომპიუტერიტ._ნიკამ მაღლა აიხედა და წამით ჭერს ტვალი ვერ მოწყვიტა გაოცდა ,ჭერი ღია ცას გავდა ზემოთ რომ აოხედავდი ვერც მიხვდებოდი რომ კედელზე იყო დახატული დანაც ვარსკვლავების ანტება შეგეძლო,ოთახში ნიკას გარდა ანის დედ_მამა,ზურა,თიკა,მისი და თეა და მისი სიძე ალექსი იყვნენ,კვლავ ქალმა გააგრძელა ლაპარაკი
_ბავშვებო ის წავიდა ის ჩვენთან აღარ არის ეს აზრი მე პირადათ მაგიჟებს ჭკუიდან გადავყავარ,ვერ ვეგუები და ვერ ვარწმუნებ საკუთარ ტავს რომ ჩემი გოგო ჩვენთან აღარ არის,თქვენც ასე იქნებით,ანის ბოლო ფიქრები და განცდები ამ ფურცელზეა გადმოცემული ჩვენ ამ ფურცელს დავაქსეროქსებთ და ყველას მოგცემთ,ეს ცემი სურვილია მინდა ყველას გქონდეთ რადგან ამ წერილში ვინც ვართ მოხსენიებულნი ანისთვის ჩვენ ყველა ძალიან ბევრს ვნიშნავდით და დარწმუნებული ვარ თქვანთვისაც ძალიან ძვირფასი იყო,მაგრამ ორიგინალი მინდა ნიკას მივცე_ნიკამ გაკვირვებული,ტკივილიანი,გაწამებული,განადგურებული და კითხვისნიშნიანი თვალები მიაბყრო_თუ რატომ ამას წერილის წაკითხვის შემდეგ გავიგებთ ახლა კი ყვეკამ მომისმინეთ ხმამაღლა წავიკითხავ :"არა არ ვიცი,ნამდვილად არ ვიცი ამას რატომ ვწერ,უბრალოდ გული მეუბნება დაწერე დაწერე ანი და უთხარი ნიკას მოასწარი რომ,რომ ის გიყვარს,დიახ ნიკა მე შენ მიყვარხარ,ძალიან მიყვარხარ.არა რატომ ვწერ ასე,ხვალ გეტყვი პირდაპირ ჩემო პირველო ერთადერთო და საბოლოო სიყვარულო,არა,არა მაინც უნდა დავწერო გული მეთანაღრება მოკლედ...მე შენ მიყვარხარ ნიკა,ძალიან მიყვარხარ,მინდა ნიკა რომ არაფერს არ ვნანობ ჩემი და ჩენი განვლილი ცხოვრებიდან,თავიდან რომ მომეცეს შანსი იმ მომენტების თავიდან გავლის ერთი წუთით არ დავფიქრდებოდი ისე გავივლიდი იმ ყველა მომენტს,ყველა ჩვენს ჩხუბს ყველა ჩვენს მწარე სიტყვარ და იმ ერთადერტ სიტყვას რომელმაც მე გამაბედნიერე შენთან ერთად შენნმა ნათქვამმა სიტყვამ ნ იკა მიყვარხარ,მეც მეც ძალიან ძალიან მიყვარხარ.....მოდი სხვას აღარაფერს დაგიწერ კარგი?ყველაფერს პირადად გეტყვი ...ნიკუშ მიყვარხარ.....
თეეე ჩემო გადარეულო დაიკო მიყვარხარ სიგიჟემდე,იყავი ბედნიერი კარგი ,სულ ბედნიერი ჩემს საყვარელ სიძესტან ერთად სიძე შენ იცი აბა ჩემს გადარეულ დას შენ გაბარებ,ღმერტო ეს რა წინადადებაა რამ დამაწერინა.სიძე შენც ძმასავით შემიყვარდი შენს ძმობას ვფიცავარ,თე მიყვარხარრრ ........
ზურიკო ჩემო საყვარელო ძამიკო,არაჩვეულებრივი ადამიანი ხარ თიკას გაუფრტხილდი იცოდე თორემ მარილიან ყავას დაგალევინებ და მოგწამლავ,არა არა ცემო საყვარელო ბიჭო არ შეგეშინდეს გეხუმრები ვიცი რომ თიკას გაუფრტხილდები და არასოდეს აწყენინებ,მიყვარხარ ძალიან.......
თიკა ჩემო საყვარელო ულამაზესო დაიკო მიყვარხარ ძალიან,გაუფრთხილდი შენს გადარეულ საქმროს,ორივე ძალიან მიყვარხართ ,თქვენთან ვიქნები მთელი ცხოვრება
დედა_მამა თქვენს თავს ვფიცავარ არ ვიცი რატომ ვეწრ ამ წერილს რა მიზნიტ მაგრამ სურვილი მაქვს დაწერის მიყვარხართ თქვენტან მხოლოდ არ ერთი სიტყვიტ და მისი მრავალი განშტოებიტ შემოვიფარგლები არანორმალურად მიყვარხარტ გაუფრთხილდით ცემტვის ძვირფას და საყვარელ ადამიანებს თიკა და ზურა გაიცფანით და შვილივით მიიღეტ რა,ნიკაც ასევე მიიღეთ,თეეე მიმიხედეტ თავის ქმრიანად მიყბვარხარტ მიყვარხართ მიყვარხარ ნიკ....."_ნიკა უსმენდა და ვერ იჯერებდა მის ანგელოზს უყვარდა,მაგრამ რა დროს გამოეცალა ხელიდან,გამწარდა ,გაცეცხლდა ტკივილი უარესს უშვრებოა და გაუსაძლის მდგომარეობაში ჩადგა,ტკივილი აგიჟებდა ანის დაკარგვის,კედელს მთელი ძალით დაკრ
ხელი,ძვლების ჭახანი მომენტალურად გაისმა,მაგრამ ნიკას რეაგირება არც ქონია მისი სულიერი ტკიილი რა იყო ამ ტკივილთან შედარებით,გარეთ გამოვარდა მანქანაში ჩაჯდა და მთელი ძალით დაადგა პედალს.......ოთახში დარჩენილნი კი ტიროდნენ ვერ დაეჯერებინათ ანის სიკვდილი,რავქნა ვერ იჯერებდნენ ნუთუ ასეთა ადვილია იმის დაჯერება რომ საყვარელი ადამიანი გვერდით არ გყავს,ესენიც ვერ იჯერებდნენ,ანის ტირილსა და გლოვობაშ გავიდა ეს ჯოჯოხეთური დღე,ყველა იქ იყო ნიკას გარდა ,ნიკა სად იყო?ნიკა ჯერ ლუკას საფლავზე იყო ლუკას ელაპარაკებოდა საერტო ტკივილს ანდობდა და თხოვდა ანის ახლა შენ მოუარე დარწმუნებუოლი ვარ ჩემზე კარგად მოუვლიო :_ლუკა ძმაო ანი შენთან წამოვიდა,როგორც შენ მანაც მიმატოვა ,იცი როგორ უსაშველოდ მტკივა?როგორ გავუძლო ძმაო მითხარი როგორ ვიცოცხლო,რატომ ანი რატომ მაინც და მაინც ის_და ტირილი დაიწყო_მინდა შენი რჩევა ძმაო შენი ლაპარაკი ჭკული დარიგება,ვიცი ადრე არ მიყვარდა როცა შენიშვნას მაძლევდი მაგრამ ახლა შენსძმობას ვფიცავარ როგორც არასდროს ისე მჭირდები,მაგრამ სად ხარ?არა არ ხარ ჩემთან.რა გავაკეთო?როგორ მოვიქცე?როგორ გავიძლო ამ უსაშველო ტკივილს ?შენ ხომ აზრზე არახარ როგორ მტკივა.თაცი მოვიკლა?არა არა ეს შეცდომა იქნება,მაშინ თქვენტან სამოტხეში ვერ ვიქნები,რა გავაკეთო?მაგრამ ძმაო იცი ანის როგორ ვყვარებულვარ_გაეღიმა_მაგრამ რათ გინდა ხელიდან ისე გამომეცალა თქმარ არ დაცალდა_სახე გაუმკაცრდა,წამოდგა და ახლა მისი და ანის საყვარელ სანაყინეში შევიდა და დიდი ნაყინი შეუკვეთა,მთელი დღე იქ იყო ფიქრობდა და ცრემლს ღვრიდა,ზოგი გამვლელი ალმაცერად შეხედავდა რა ატირებს ბიჭსო მაგრამ მას ისე უსაშველოდ ტკიოდა ახლა ყველას აზრი ყველაზე ნაკლებად აინტერესებდა
_რატომ ანი?რატომ მაინც და მაინც შენ?
_ხომ არ დაგეხმაროტ_მივიდა ისევ ის ოფიციანტი
_არა
_კარგით_საგამოს,არა არა შუაღამისას ანის სახლში მივიდა ისინი დასაძინებლად ემზადებოდნებ სახლში ზურა თიკა თეა ალექსი და ანის მშობლები იყვნენ
_თუ შეიძლება ღამე აქ რომ ვიყო ანის გვერძზე?_კითხა ანის მშობლებს
_კი შვილო_ყველა დაწყა ყველა ოტახიდან ჩუმი ტირილის ხმა ისმოდა,ნიკამ გოგონა კუბოდან ამოიყვანა ტავის ოთახში შეიყვანა საწოლზე დააწვინა საბანი კარგად გადააფარა და ამოუგო გეგონება გოგონას შესცივდებოდა ტვითონ კი მის გვერძზე წამოწვა და ცივ გაყინულ გოგონას ჩაეხუტა,ელაპარაკებოდა ყველაფერზე ელაპარაკებოდა,რაც გაახსენდა ყველა მისი ფიქრი სურვილი მიზანი ყველაფერი ყველაფერი გაანდო,უკვე თენდებოდა მზის რამოდენიმე სხივმაგამოანათა,ნიკამ ერ თერთ სხივს ანი მიამსგავსა და ბაგეებზე ღიმილი მოეფინა,შემდეგ გოგონას სხეულს შეხედა და მის ტუჩებს უკანსაკნელად ეამბორეა .
ბიჭმა გოგონა გულში მაგრად ჩაიკრა და მასზე ჩახუტებულს ჩაეძინა,დილით მძინარეს შესცივდა თვალები გაახილა გოგონას უსულო სხეულს შეხედა და ცხარედ ატირდა,როგორ!როგორ არანორმალურად ტკიოდა,სიგიჟის ზღვარზე იყო უკვე სიმწრისგან,ტკივილისგან და მწუხარებისგან,როგორ უყვარდა ეს გოგონა,როგორ უყვარდა და როგორ გამოეცალა ხელიდან,ხელში ფრთხილად აიყვანა და სანამ ვინმე ნახავდა სასახლეში დააბრუნა,მთელი დღეების მანძილზე მის კუბოსთან იჯდა და გაყინულ ხელებს უთბობდა,და აი დადგა დაკრძალვის დღეც ანი მიწას მიაბარეს მიწას მიაბარებ ახალგაზრდა,წარმატებული,პრესპეკტიული,კეთილი,მხიარული და ყველანაირად კარგი ადამიანი,ყველას გული დაწყდა ანიზე საქარტველოში დიდსა თუ პატარას,მის დაკრძალვაზე უამრავ ხალხს მოეყარა თავი,ნიკამ შეხედა როგორ დებდნენ ანის მიწაში მას ხელიდან საბოლოოდ და სამუდამოტ აცლიდნენ მაგრამ ვერაფერს გააწყობდა ეს გარდაუალი იყო,ანის დაკრძალვის დღესვე დატოვა ნიკამ საქართველო და ცხოვრების ბოლომდე აღარ დაბრუნებულა,ბედნიერიც არასოდეს ყოფილა,ერთი უკანონო შვილი სახელად ანი ეყოლა რომელიც სიცოცხლეს ერჩივნა და მთელს დადემიწაზე ყველაზე და ყველაფერზე მეტად უყვარდა,ნიკა ბავშვს მარტო ზრდიდა რადგან დედა მშობიარობას გადაყვა,არც არასდროს ყვარებია ის ქალი,ნიკა საქართველოს საზღვარ გარეთ გარდაიცვალა მაგრამ მისივე თხოვნით მისმა შვილმა ანიმსაქართველოში დაკრძალა ლუკასი და ნის გვერძზე,ნიკამ იცოცხლა ტუ ამასაც სიცოცხლე ქვია,იარსება მხოლოდ ანის გამო ,ანი გაზარდა დააოჯახა და როცა ცხოვრების მოწყობაში დაეხმარა შემდეგ მშვიდატ გარდაიცვალა.
თეასა და ალექსს სამი ბიჭი ეყოლათ,ისინი ბედნიერად ცხოვრებდნენ ანი არასოდეს დავიწყებიათ,გოგოც უნდოდათ ყოლოდათ ანი რომ დაერქმიათ მაგრამ ღმერთმა სამი ვაჟკაცი არგუნა,რომლებიც სულ ასახელებენ მშობლებს და დეიდს.
თიკაც და ზურაც დაქორწინდნენ,ბედნიერად ცხოვრობდნენ არც მათ დავიწყებიათ როდესმე ანი,უფროს ქალიშვილსაც ანი დაარქვეს და შემდეგ ტყუპი ბიჭები ეყოლათ,ეჰ წესით ანის ნათლია ანი უნდა ყოფილიყო მაგრამ.....მაგრამ ზეციდან იცავდა ყველას,ალბათ გაინტერესებთ რამ გამოიწვია ანის სიკვდილი არა?მისი სიკვდილი რაღაც ამოუცნობი და მოულოდნელი იყო,სრულიად ჯამრთელი ადამიანი ასე უცბათ მოულოდნელად გარდაიცვალა,ღმერთმა ანგელოზი თავისთან წაიყვანა,ნამდვილად არ ვიცი რატომ ერგო ამ სამეულს ლუკას ანის და ნიკას ასეთი ბედი მაგრამ ვერაფერს შეცვლიოდნენ სამივე უბედურად დაიღუპა ,არცერთს არ ქონია ბედი,ლუკა ახალგაზრდა ჯერ კიდევ ბავშვი გარდაიცვალა,ანიც ასევე მწვერვალში,როპდესაც წარმატების ზენიტში იყო პირად ცხოვრებაშიც ბედნიერება ეწერა გარდაიცვალა და ყველაფერი დაინგრა ,ნიკა,ნიკა კიდევ სულ გაუბედურდა ძმისა დაერთადერტი სიყვარულის სიკვდილით და სიცოცხლის აზრიც დაკარგა,მაგრამ ანისა და ლუკას განსხვავებით ნიკამ ერტი დიდი ბედნიერება გამოსცადა მას შვილი ყავდა და მასზე ზრუნავდა.კიდევ ის სასამართლო პროცესი,ის სასამართლო პროცესი ანის კლიენტის გამარჯვებიტ დასრულდა.როგორ?ნიკამ მოკიდა ხელი ადგან მისვდა რომ ანის კლიენტი სრულიად უდანაშაულო იყო,ამიტომ დიდი წვალების ფასად ნიკამ ეს სასამართლო მპიგო,თან ისე რომ საქართველოში არც ჩამოსულა,სასამართლო პროცესს ინტერნეტით "ესწრებოდა".ნიკა და ანი ორი არაჩვეულებრივი და კარგი ადამიანი რომელთაც დიდი და გაუსაძლისი ტკივილი აკავშირებდათ თუმცა მაინც ვერ გაუგეს ერთმანეთს და შვიდი წელი დაკარგეს,იქნებ ისინი რომ მაშინ ა დაშორებულიყვნენ ყველაფერი სხვაგვარად ყოფილიყო მაგრამ ყველაფერი ასე მოხდა,ნათელში იყოს ლუკას,ანის და ნიკას სულები.....................


ძალიან გთხოვთ ყველამ დააფიქსირეთ ქვენი აზრიი ყველაზე დიდი დიდი დიდიიიიიიიიიიიი მადლობა ნათია შენ