მე ვარ ლიკა ჯაჭვლიანი 15 წლის.დავიბადე და ვცხოვრობ ქალაქ თბილისში.მაქვს შავი მოკლე თმა და ყავისფერი თვალები. არ მიყვარს ეს თავიდან ფეხებამდე აღწერა, ამიტომ ტყუილად დროს არ დავკარგავ. დღეიდან ყველაფრის ახალი ფურცლიდან დაწყება მომიწევს. სხვა სკოლაში გადავედი და დღეს პირველად მივდივარ. ამ გადაწყვეტილებას თავისი მიზეზები ჰქონდა.არ დავიწყებ ახლა ჩამოთვლას.იცით სიმარტლე რო ვთქვა ვნერვიულობ.არვიცი როგორ მიმიღებენ ახალი კლასელები,ან საერთოდ რა გარემო დამხვდება.გეტყვით რომ არ ვარ ეს სწერვა და რაღაც მაგის მსგავსი.საათს დავხედე და უკვე დრო იყო დამეწყო მომზადება.ავდექი,საჭირო პროცედურები ჩავიტარე და დავიწყე ფიქრი რა ჩამეცვა.შავი დახეული ჯინსის შარვალი და თეთრი ოდნავ გრძელი საროჩკა ჩავიცვი,თეთრი ბოტასები და კოსა გავიკეთე.ტელეფონი და ჩანთა ავიღე და ქვემოთ ჩავედი.
-დედა, მე წავედი(მე)
-კარგი დე,ჭკვიანად(დედა)
-ოკ:დ(მე)
სახლიდან გამოვედი და დავადექი სკოლის გზას:დ სკოლას რომ მივუახლოვდი,შევჩერდი.გარედან მართალია მშვენიერი იყო,მაგრამ შიგნით რა დამხვდებოდა ის იყო მთავარი.სკოლაში შევედი და კარებთან მდგომ მანდატურ ქალს ვკითხე:
-უკაცრავად(გამომხედა)გამარჯობა, შეგიძლიათ მითხრათ სად შეიძლება ვნახო სკოლის დირექტორი?(მე)
-კი,წამომყევი(მანდატური)
-კარგით(მე)
-ახალი ხარ?(ქალმა გამიღიმა)
-დიახ,პირველად მოვედი დღეს(მეც გავუღიმე)
-კარგი გოგონა ჩანხარ(ის)
-მადლობა(მე)
-მე სალომე მქვია,რამე თუ დაგჭირდება არ მოგერიდოს,მე შენი მეგობარი ვარ,ისევე როგორც დანარჩენი აქ მყოფი ბავშვების(სალომე)
-მადლობა სალომე(გავუღიმე)
საპასუხოდ მანაც გამიღიმა.კარგი ადამიანი ჩანდა. დირექტორის კაბინეტამდე მიმიყვანა, შემდეგ კი დამემშვიდობა და გაბრუნდა.კარებზე დავააკუნე და თანხმობის შემდეგ შევედი.
-გამარჯობა(მე)
-გამარჯობა,შენ ალბათ ლიკა ჯაჭვლიანი ხარ,ახალი მოსწავლე(დირექტორი)
-დიახ,მე ვარ(გავურიმე)
-კარგი,წამოდი შენს კლასს გაჩვენებ(ის)
-კარგით(მე)
მიმიყვანა კლასამდე და ამ დროს ზარიც დაირეკა.კლასში შევედით და ყველას ყურადღება ითხოვა.
-ერთი წუთით ბავშვებო(დირექტორი)
-ქალბატონო ნათია,ეს თქვენი ახალი მოსწავლე ლიკა ჯაჭვლიანია.ბავშვებო იმედია ყველა კარგად მიიღებთ და მალე დამეგობრდებით.ამის დიდი იმედი მაქვს(გაუღიმა ბავშვებს და კლასი დატოვა)
-გამარჯობა(მე)
-გამარჯობა შვილო,აი იქ დაჯექი(მანიშნა ცარიელ ადგილზე)
-კარგით,მადლობა(მე)
წავედი მითითებული ადგილისკენ და დავჯექი.ჩემს გვერდით ერთი ძალიან საყვარელი გოგონა იჯდა და როგორც კი დავჯექი მაშინვე მითხრა:
-გამარჯობა(ღიმილით)
-გაგიმარჯოს(მეც გავუღიმე)
-მე ანამარია მქვია(ანამარია)
-ძალიან ლამაზი სახელია,მე ლიკა(მე)
-მადლობა,იმედი მაქვს დავმეგობრდებით(ანამარია)
-მეც (გავუღიმე)
-ანამარია!ნუ ლაპარაკობ(დაიყვირა მასწმა)
-ბოდიში მას(ანამარია)
გაკვეთილი დასრულდა და ანამარიამ შემომთავაზა რომ სკოლას დამათვალიერებინებდა.მეც დავთანხმდი.წიგნი და რვეული ჩანთაში ჩავდე და ანამარიას გავყევი.
-ამ სკოლაში რატომ გადმოხვედი(ღიმილით მკითხა)
-რავი ბევრი მიზეზის გამო,ერთ-ერთი მიზეზი ისარის რომ საცხოვრებელი ადგილის შეცვლა მომიწია და ჩემს სახლთან ახლოს ეს სკოლა აღმოჩნდა(მე)
-გასაგებია(გამიღიმა)
ანამარია ძალიან საყვარელი გოგო აღმოჩნდა, ძალიან მომეწონა. მთელი სკოლა დამათვარიელებინა დასვენებებზე,შემდეგ კი სკოლიდან ერთად გამოვედით. დავემშვიდობეთ ერთმანეთს და სახლში წამოვედი.
-მოხვედი დეე?(დედა)
-ხო, აუ მშია ძაან(მე)
-მოდი ჭამე, აბა რა ხდებოდა დღეს(დედა)
ეხლა შეიძლება გეგონოთ რომ ძაან პატარა ბავშვივით მექცევა,მაგრამ არა. დედაჩემია პირველი დაქალი. ჩემი სულის მეგობარი.
-რავი არაფერი. ერთი გოგო გავიცანი, იცი რა საყვარელია? დავახლოვდით. ძალიან თბილ8 და კეთილი ბავშვია(მე)
-მართლა?კარგია და რა ქვია(დედა)
-ანამარია(გავუღიმე)
-ვაიმე რა კარგია, ჩემი სეხნია ყოფილა(გაუხარდა)
-ხო :დ (მე)
-მამა ჯერ არ მოსულა?(მე)
-არა, დღეს გვიან მოვა. ბევრი საქმე აქვს სამსახურში(დედა)
-კარგი დე. წავედი მე ვიმეცადინო(მე)
-კარგი,წადი.(დედა)
ჩემს ოთახში ავედი და გამოვიცვალე. გაკვეთილები მოვამზადე და მუსიკების მოსმენა დავიწყე ნაუშნუკებში. ჯონ ლეგენდის ოლ ოფ მი. თან მეც ვმღეროდი. გადავწყვიტე ახალი უბანი დამეთვარიელებინა, ამიტომ სპორტულები ჩავიცვი და დედას დავუბარე:
-დე მე წავედი, გავისეირნებ(მე)
-კარგი ლიკა(დედა)
ნაუშნიკები გავიკეთე და სახლიდან გამოვედი. დავინახე ჩემს სახლთან ახლოს ბირჟა იყო გახსნილი. გოგოები და ბიჭები ერთობოდნენ. ეზოდან გამოვედი და უცებ მესმის ჩემი სახელი.ვიღაც მეძახდა. მივიხედე და ანამარია იყო.
-ანამარია?(გაკვირვებულმა ვუთხარი)
-ლიკა, ესეიგი შენ ხარ ჩემი ახალი მეზობელი, დედა მიყვებოდა რომ ჩვენს პირდაპირ ახალი მეზობელი გადმოვიდა და შენხელაა გაიცანიო. რას ვიფიქრებდი შენ თუ იქნებოდი(გახარებული მიყვებოდა)
-მართლა?რა მაგარია(ჩავეხუტე, გამიხარდა რადგან მარტო არ ვიქნებოდი)
-წამოდი ჩემს მეგობრებს გაგაცნობ(ხელი მსტაცა და ბავშვებისკენ წამიყვანა)
-ბავშვებო გაიცანით, ეს ლიკა ჯაჭვლიანია. ჩემი ახალი კლასელი და ახლახანს აღმოვაჩინე რომ თურმე უბნელიც:დ ძალიან მაგარი ბავშვია(ღმერთო რა საყვარელია ეს ბავშვი)
-კარგი ანამარია აჭარბებ :დ გამარჯობა ბავშვებო(მივესალმე ყველას)
-სალამი :-) (ბავშვები)
-ლიკა გაიცანი ეს ჩემი ძმა ალექსანდრე დადიანია(მანიშნა ... ო ღმერთო ზღვისფერი თვალები აქვს, მერომ ჭკუა მეკეტება ისეთი, ვარცხნილობაც რა კარგი აქვს :დდ)
-სასიამოვნოა(ჩუმად ვთქვი)
-ჩემთვისაც(ტუჩის კუთხე ჩატეხა)
-ეს ლუკა ჩემი ძმის ძმაკაცი (მწვანეთვალებაზე მანიშნა)
-ეს კი მის გვერდით თავისი და და ჩემი დაქალი ელენა ბურდული(ძალიან საყვარელი გოგო ჩანს :დდ)
-ეს ნიკა, საბა, ანდრეა, სალომე, ბარბარე, ნიკა და სალომე შეყვარებულები არიან, ასევე ანდრეა და ბარბარეც, ბარბარე საბას დაა, სალომე ჩვენი კლასელია, ჩემი დაქალი. უბრალოდ დღეს არიყო და ვერ გაიცანი )). ხო მოკლედ, ნიკა, საბა, ანდრეა, ლუკა და სანდრო არიან ძაან მაგარი ძმაკაცები(ანამარია)
-სასიამოვნოა ბავშვებო(გავუღიმე)
-ჩვენთვისაც(მათაც გამიღიმეს)
-აბა როგორ მოგეწონა ჩვენი უბანი?:დ(ლუკა)
-ჯერ-ჯერობით არვიცი :დ ჯერ გარეთ არ გამოვსულვარ, მხოლოდ სკოლაში ვიყავი და აი ახლა ვაპირებდი გასეირნებას :დ(მე)
-არაუშავს, დამიჯერე აქ ვერ მოიწყენ, ჩვენ არ მოგცემთ მაგის უფლებას(გამიღიმა ნიკამ)
-მადლობა(მე)
-რისთვის(ნიკა)
-ასე კარგად რომ მიმიღეთ, აბა ჩემი ძველი უბანი ...(მე)
-რა?(საბა)
-არა, არაფერი(უხერხულად გავუღიმე)
ამდენიხნის განმავლობაში დაჟინებულ მზერას ვგრძნობდი და რომ გავიხედე ალექსანდრე მიყურებდა.
-კარგი ანამარია წავედი და ხვალ გნახავ, სასიამოვნო იყო თქვენი გაცნობა ბავშვებო(მე)
-ჩვენთვისაც ლიკა, კარგად(გამიღიმა ელენამ)
-კარგად(დავემშვიდობე და წამოვედი)
ჩემს ოთახში ავედი და დავიწყე ფიქრი, რა კარგი დღე იყო. უცებ ალექსანდრე და მისი თვალები გამახსენდა. კიმაგრამ ასე რატო მიყურებდა, თავი გავაქნიე. რა მნიშვნელობა აქ?:დ. ამ ფიქრებში ჩამეძინა