შემიყვარდი და რა ვქნა? თავი №2
-როგორ გადამარჩინაა? რა საყვარელიააა... მგონი მიყვარს! ფუ! რას ვამბობ! სულ გადავირიე! გაგიჟდი ტასოო?! ვერ ხარ შენ მგონი!! (მე) ჩემს თავს ვეუბნებოდი ყოველ ღამე! ძილის წინ ჭერს შევყურებდი და სულ იმ ნიკაზე ვფიქრობდი! სხვა რაღაცაზე ფიქრი მომინდებოდა ხოლმე, მაგრამ ვერა რაა! -აუ რა მაგარი მუსიკაა ეს! რა დებილი ვარ! რა მუსიკა?! ნუთუ ნიკა მართლა მევასა? სულ ასე ვიყავი! ერთი ნახვით შეყვარების არ მჯერა, მაგრამ!.. ოო რა მაგრამ?! #მეორედღე -სკოლააა! ფუ შენი! (მე) წამოვხტი დაა სააბაზანოში გავედი. ყოველი დილა ასე იწყებოდა რაა! მომბეზრდაააა! ერთი დღე გავიდა და უკვე სკოლა შემზიზღდა! ჩავიცვი შორტები, შავი მაისური, თეთრი „საროჩკა“ და შავი კედები. აუ ეს „საროჩკა“ რო არა ალბათ შიშველი ვივლიდი! ჩემი სტილია: „საროჩკა“ კედები, შორტი/შარვალი და მაისური... ნაყიდი მაქვს 100-100 და ვიცვლი ხოლმე. კაბას ვერ ვიტან! ტოპების ფანიც არ ვარ რა! „ბალეტკებს“ არ ვხმარობ და რაღა დარჩა? ... გიოს მანქანაში ჩავჯექი და სკოლისკენ დავიძარი. #სკოლაში ერთი საათით ადრე მივედი. საათს დავხედე და ვაი! -ფუ შენი ყველაფერი!.. რა გაუძლებს სკოლას ზედმეტი ერთი საათი?! ამ დროს შემოვიდნენ ბიჭები: -აუ ბიჭო რა მაგარი გოგოა არაა? (ალექსი) -ნუ შენ გიხდება რაა... (თორნიკე) -ვისზე ლაპარაკობთ? (გამეცინა) -ალექსს გოგო ევასა... (იკა) -ვაა ვაა! (სიცილი მოვრთე) -რა გაცინებს გოგო? მე არ მაქვს უფლება შემიყვარდეს?! (გამიბრაზდა ალექსი) -კაი, კაიი რა იყო? (გავაგრძელე სიცილი) -ოოო! (ალექსი) -კაი ვსო ეხლაა ეე! კაროჩე რა გავიგეე ხალხოო! (თორნიკე) -მიდი აბა რა? (მე) -ნიკა გადმოვიდა ამ კლასში... (თორნიკე) -რააა?!!! (მე) -რა იყოო ტასოოო? (დაცინვა დამიწყო ალექსმა) -მიდი რა!.. (მე) -კაი არ მომკლა. (ალექსი) ვაიმე ეს რო გავივე კინაღამ გული გამიჩერდა! სიცხემ ამიწია! ამ დროს... -ვაიმეე გოგოო „ბუწიკებშიი“... (ნატა) -დამაცადეე მეცც ვთქვაა! გუშინ საყიდლებზეე!.. (ლიკა) -აუუ მეე?! მე ვაფშე რა ვიყიიდეე?! (ეთუკა) -ოპააა! ოპააა! (ალექსი) ის ჭორიკნები მოვიდნენ! აუ! ალექსმა მოაკეტინა... კიდევ კარგი... ხმა აღარ ამოუღიათ, ისე დაუღრიალააა! მერე თავისთვის დაიწყეს ჭორაობა... -გოგო ვიღაც ნიკა გადმოვიდა, ამბობენ ძაან სიმპატიურიაო! (ლიკა) -დავითრიოო? (ცინიკურად გაიღიმა ნატამ) ეს ვერ ავიტანე და ახლოს გავიარეე. -მე დავკერავ ან მათხოვე ხოლმე კაი? (ეთუკა) -ბატონოო?!!! (მე) ნეტა რატო ჩავერიე საერთოდ? რა მინდოდა? ნიკა გამოო?! ოო რაა!! -რა იყო გოგო?! (ნატა) -რა უნდა იყოს, რა მათხოვეე ჰა?! (მე) -შენ ვინ გეკითხება?! (ეთუკა) -მმ!.. მმ!.. ეგ რა შუაშია?! ეგრე როგორ შეიძლება?! (მე) -შენ არ გეკითხებით გაიგე?! (ლიკა) მითხრა და თმებში მწვდა... -ააუ! ტრა*ში ალაოდ ხო არ ხარ შე ბო*ო?!! (მე) -რაა გოგო?! (ნატა) ჩემთვის გარტყმა უნდოდა, მაგრამ!.. ხელზე მოვუჭირე, კედელს მივაჯახე და თავი მივარტყმევინე! მივარტყმევინე არა, ვარტყმევინე... რამდენჯერმე მივათხლიშე ეგ ძუ*ნა კედელს! ტირილი მორთო, ის ჭორიკნები აწყნარებდნენ! ბიჭებმა გამაშველეს, თორემ მოვკლავდი! -რა აკეთებ გოგოო?! (თორნიკე) -გამიშვიიი!!! (მე) -ჩუმად იყავიი ეე! (ალექსი) -დაწყნარდიი! (იკა) -კაიი, კაიი ვსო! (მე) ამ დროს ნიკა შემოვიდა. მომაშტერდა... -ტასოო? (ნიკა) -ნიკაა? (მე) დავიბენიი... -რა გჭირს? (ნიკა) -არაფერი... დაიკიდე. (მე) -რა დავიკიდო? ცუდად ხო არ ხარ? რა გჭირს? (ნიკა) -ნიკა! არაფერი არ მჭირს... (მე) ვთქვი და კლასიდან გავარდი! თორნიკე გამომეკიდა. -საით? (თორნიკე) -კოლა უნდა ვიყიდო... (მე) -აა შენ მაგის გარეშე!.. (თორნიკე) -შემეშვი! (მე) -კაი არ ჩამქოლო... (თორნიკე) კოლა ვიყიდე და უკანა ეზოში გავედი. შოკში ვიყავი... მეცინებოდა! თან მეტირებოდა! ამ დროს ნიკა გამოვარდა: -ტასოო... (ნიკა) -ჰმმ? (მე) -რა იყო? იქ რა მოხდა? (ნიკა) -არაფერი-თქო... (მე) -ჩემს გამო რატო იჩხუბე?! (ნიკა) -რაა?! ვინ გითხრა? (მე) -ნატამ... (ნიკა) -მაგ ბო*ს ნუ მიხსენებ!! (მე) -... -დააა რატო იჩხუბეთ? (ნიკა) -ნიკა გთხოოვ! (მე) იქაურობას მოვშორდი და ისევ სკოლაში შევედი, კლასში ავირბინე და ალექსს ჩავხეუტე. -რა იყოო პატარავ? (ალექსი) -არ ვიცი რააა... (მე) მაგარი მოშლილი მქონდა ნერვები! ამ ნატას წამება მინდოდა, რაც დიდ სიამოვნებას მომანიჭებდა!.. ამ დროს ზარიც დაირეკაა. აუ გაკვეთილებმაც მაგარი ნერვები მომიშალეს! ძლივს დამიმთავრდა დღეს რა!.. კლასიდან გავარდი, მანქანას მივუახლოვდი, კარის გაღება დავაპირე, მაგრამ ჰაი მე! ვიღაცამ წელზე თბილი ხელი მომხვია... მანქანას ავეკარი, გულიც ამიჩქარდა, ჩემს წინ ნიკა იდგა. -ნიკაა?!! (მე) -სად მიდიხარ? (ნიკა) -სახლში! ხელი გამიშვი, გთხოვ... (მე) -მე არაფერს დაგიშავებ... (ნიკა) -ვიცი, მჯერა... (მე) -ტასო... (ნიკა) -გთხოვ! უნდა წავიდე... (მე) -კაი... ხვალ გნახავ... (ნიკა) თბილად მითხრა. მეც გავუღიმე, მაგრამ არაფერი მითქვამს. მანქანაში ჩავჯექი და სასწრაფოდ სახლისკენ დავიძარი. #სახლში -რა გჭირს? (გიო) -დაიკიდე! (მე) -რა დავიკიდოო ჰაა?! (გიო) -შენ ნუ ჩაერევი! გოგოების ჩხუბი იყო! (მე) -ვისთან იჩხუბე?! (გიო) -ნატასთან! ვსო ჩემს ოთახში ავედი! (მე) -... ოთახში შევარდი, მუსიკებს ავუწიე და საწოლზე დავეგდე. ამ დროს შემოვარდნენ ნათია და ალექსანდრა... -დღეს რატოღა არ იყავით?! (მე) -ოო რავი... (ალექსანდრა) -სოფი სად არის? (მე) -რავი არ დაურეკია ჯერ... (ნათია) -ჰაჰ!.. (მე) -ნიკა... (ნათია) -ჩუ! მაგაზე ხმა!.. (მე) -რა იყოო გოგო?! (ალექსანდრა) -ოო რავი! ჩვენს კლასში გადმოვიდა დაა... ფუ შენი! მანქანასთან რო მივედი წელზე ხელი შემომხვია სად მიდიხარო... ჟრუანტელმა დამიარა... (მე) -აუ რა მაგარიააა!! (ალექსანდრა) -გოგო შენ გიყვარს? (ნათია) -შ*გ ხო არ გაქ გოგო? (მე) -ეე! ისე გკითხე რაა (ნათია) ნათიამ რაღაცნაირად შემომხედა... მგონი შეატყო რო ნიკა მიყვარდებოდა... არადა მე თვითონაც არ ვიცოდი! მას რო ვხედავდი სამყაროს სხვაგვარად ვხედავდი! მის ღიმილზე ვაფშე!.. -გოგოებოოო... დღეს ნატა ვცემე! (კმაყოფილმა ვთქვი და ჩავიცინე) -მაგარია!! (ნათია) -მიზეზი? (ალექსანდრა) -გოგო რა გჭირს? მიზეზი რო არ მქონდეს მაგ ბიჭების „მაჩალკას“ მაინც ვცემდი! (ნათია) ამაზე სიცილიი მოვრთე. -მიზეზი გოგო? მოკლედ ნიკაზე დაიწყეს დავითრევოო, მათხოვე ხოლმეო და რაღაცეებიი... ვერ ავიტანე და დავუყვირე, ნატა თმებში მწვდა და ვცემე! (მე) -ნიკას გამოო? ვაიმე საყვარელოოო. (ნათია) -ოო გეყოო! რო არ მევასებოდეს მაინც არ დავუშვებ ეგეთ რამეს! სულ ნაცნობი რო იყოს მაგათი სათამაშო რატო უნდა გახდესს?! (მე) -არა მართალი ხარ... (გამიღიმა ალექსანდრამ) უკვე სამი საათი სრულდებოდა რომ მობილურზე ზარის ხმა გაისმა. -ტასო როგორ ხარ? (ნიკა) -ნიკაა?? აამ... კარგად, შენ? ნომერი საიდან? (საშინლად დავიბენი) -ვარ რაა... თორნიკემ მომცა^^ (ნიკა) -ააა... (მე) -ვერ გამოხვალ სკოლასთან? (ნიკა) -ეხლაა?? შუა ღამეს სკოლასთან რა მინდა? (მე) -არაფერი ისე... (მოწყენილი ხმით მითხრა) -და რატო მეკითხები? (მე) -არაფერი, არაფერი დაიკიდე... (ნიკა) -ჰმმ... კაი... (მე) -წავედი აბა კარგად^^ ხვალ სკოლაში გნახავ^^ (ნიკა) -ამ.. კაი^^ (მე) ვაიმეე!! ეს რა იყო? გაოცებულმა გავიფიქრე და გოგოებს გავხედე. -ვინ იყოო? რა დაბნეული ხარ... (ნათია) -ნიკა (ვთქვი და გოგოებს გავუღიმე) -საყვარელოო! (ალექსანდრა) -ხალხო არ ვიციი რაა... ნუთუ მართლა მიჩნდება გრძნობებიი?? (მე) ამ თემაზე საუბარს მოვჩით თუ არა გოგოებმა დავიშალოთოო და წავიდნენ. მე კი საწოლზე დავეგდე და ჭერს ავხედე... ყურსასმენები გავიკეთე და ჩემს სამყაროში გადავეშვი, ამ დროს ჩამეძინა. დამესიზმრა დიდი წიგნი-მონსტრი! ჩემი შეჭმა უნდოდა... წამოვხტი! -აუ! გაკვეთილები მაქვს სასწავლიი, შენიი!! (მე) მეცადინეობას შევუდექი... რას ვკითხულობდი ვერ ვხვდებოდი, მაგრამ რაღაცას რო ვიზეპირებდი ეგ მახსოვს. ისე მალე გავიდა დრო... იმ ღამეს გავათენე... სულ ვმეცადინეობდი. დილით ჩაწითლებული თვალები მქონდა. -რა გჭირს? (გიო) -არ მეძინა ტოო! (მე) -იმეცადინე?! (გიო) -როდის გახდი ერთი მამიკო? (მე) -მოდი ჩემთან შე გველო! (მითხრა და მიმიხუტაა) -წავედი გიო, შენი მანქანის გასაღები მომე. (მე) -აჰა და იცოდე არ დამიმტვრიო როგორც შენი! (გიო) -კაი ჰოო (დავიბღვირე და ენა გამოვუყავი) რა ჩავიცვიი, ჩანთაში რა ჩავალაგეე, რა ვიმეცადინე, რა რომელ რვეულში დავწერე არ მახსოვდა... ისე მეძინებოდაა... #სკოლაში სკოლაში შევარდი, კლასში ავირბინე, მაგრამ ვინ დაგაცადა შესვლა! კარებთან ნატა შემხვდა, ტიროდაა... -ჰაჰაჰაჰაჰაჰა! (მე) -ოო რა იყოო?! შემეშვი!! (ნატა) -მიდი რაა:) (მე) -გოოოგოო! (ნათია) -რა იყო? (მე) -გუგამ მიატოვაა! (ნათია) -ვაიმე ჰაჰაჰჰა!! (მე) -ღადაობაა რაა! როგორ ტირის... (სოფი) -ამით დავტკბეთ სანამ დრო გვაქვს! (ალექსანდრა) -ცხოვრება მშვენიერია! (მე) რამდენიც ჩვენ მაგათ დავცინეთ იმდენი ნატას არ უსწერვიაა!.. თითოეული წამით ვტკბებოდით! ამ დროს კლასში ნიკა შემოვიდა. ხელი ჩამჭიდა და გარეთ გამიყვანა. გამიკვირდა, გავწითლდი, ცოტა არ იყოს შევშინდი. უკანა ეზოში გავედით, ნიკამ კედელს ნაზად ამაყუდა და... ....... შემიფასეთ. გავაგრძელო? იმედია მოგეწონებათ... |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
