შემოდგომის მზიანი დილაა და მეც დინჯად მივაბიჯებ სასწავლებლისკენ,გრძელ ქერა თმას ნიავი ოდნავ მირხევს და ძალიან მსიამოვნებს ლამაზი კი ვარ მაგრამ დგეს კარგ ხასიათზე ვარ და ჩემი თავი განსაკუთრებულად ლამაზი მგონია...
მე ვარ თამუნა სიხარულიძე 18 წლის ვსწავლობ სამედიცინოზე აი მივედი კიდც და ჩემი სასწავლებლის ეზოს თვალი მოვავლე,სიწყნარე იყო მაგრამ დაბალ ხმაზე მანქანის სალონიდან მუსიკის ხმა ისმოდა რომელიც შესასვლელთან გაეჩერებინათ და ბიჭები ისხდნენ შიგნით,მძღოლის მხრიდან კარები ღია იყო და ცალი ფეხი ძირს ქონდა მძღოლს ჩამოდგმული და გვერდით მჯდომს ესაუბრებოდა,მეტი გზა არ იყო ამ მანქანის წინ უნდა გამევლო თუმცა არც მიფიქრია სხვა გზაზე ისე გავიარე რომ მძღოლმა მანქანა აშკარად ჩემს შესაშინებლად წააჯიკავა რასაც ჩემდაუნებურად ჩემი შეკივლება მოჰყვა,რომ გაავანალიზე რომ ეს უბრალოდ ხუმრობა იყო სახე მოვბრიცე სიბრაზიზსგან და მძგოლს გავხედე,წამიერად არ ვიცი ალბათ გავშტერდი და გავიყინე სიბრაზეც დამავიწყდა რადგან თვალწინ ისეტი მაგარი ტიპი მედგა რომ რომც მეოცნება ასე ერთმანეთთან შერწყმულ ლამაზ და ვაჯკაცურ ნაკვეთებს ვერ შევქმნიდი...დიდი შავი თვალები სიცოცხლით სავსე მოციმციმე და სინათლით სავსე მიყურებდა,თხელი ოდნავ მოგრძო სახე და წაბლისფერი წინ ცოტა მოზრდილი თმა შუბლზე ლამაზად ჩამოყრილი და ტუჩები სქელი ისე ეშმაკურად იგიმოდნენ ძლივს დავუბრუნდი რეალობას ვერაფერი ვთქვი ისე ვაქციე ზურგი და გზა განვაგრძე...ვგრძნობდი როგორ დაჯინებით მიყურებდა ზურგს უკან უკვე ჩემი ოცნების თვალები...რაოდენ გასაკვირიც არ უნდ იყოს ეს თვალები ჩემი გონებიდან აგარასდროს ამოვა,ამ თვალებს ათას თვალებს შორის გამოვარჩევ,მთელი დღე გონებაში სულ ეს თვალები მიტრიალებდა ჩემდა გასაკვირლად რა მემართება ვერ ვხვდები
ლექციები დამთავრდა ჩანთა გადავიკიდე მხარზე და ნელი ნაბიჯით დერეფანში გამოვედი ვიგაცამ გვერდი გამკრა და გამცდა,მეც ჩემდაუნებურად შევბრუნდი რომ დამენახა ვინ იყო და უცებ იმ ლამაზ თვალებთან ისე ახლოს აღმოვჩნდი ისევ გავშეშდი არც კი ვიცი რამდენ ხანს
-რას გადამეკიდეეე?როგორც იქნა ხმა ამოვიგე წარბ შეკრულმა მაგრამ არ ვიცი რამდენი ხნის მერე
-მთვარეულივით შენ დადიხარ და მე გადაგეკიდეე?ირონიით მიპასუხა ისე რომ შიგ თვალებში მიყურებდა ისევ
-მთვარეულები სხვაგან მოიკითხე სად გაიზარდე გოგოს პატივისცემა არ გასწავლეს კრეტინოო?!თვალები ავარიდე მე და წამოსვლა დავაპირე რომ ხელზე ხელი მომკიდა და შემაჩერა მოვიდა და ისევ წინ დამიდგა
-შენთვისაც არ უსწავლებიათ მაინცდამაინც ზრდილობიანი საუბარი !წარბები მაღლა ასწია ირონიულად გაიღიმა და წავიდა
-იდიოტი!...სიბრაზისგან მეტი ვერფერი ვთქვი და ეს მივაძახე,არ შეჩერებულა უბრალოდ მოიხედა და დამცინავად გაიღიმა
-ესღა მაკლდა რაა გადარეული,ჩავილაპარაკე ჩემთვის,უცებ გამახსენდა ლექტორს კონსპექტები უნდა მოეცა და უკან ავბრუნდი,კაბინეტში ლოდინი მომიწია რადგან ლექტორი გასული დამხვდა,გზაზე გამოვედი თუ არა მოულოდნელად მანქანამ დიდი ხმით დაამუხრუჭა და თან ისე ახლოს რომ რაღაც საშინელების მოლოდინში თვალები დავხუჭე,მერე თვალები ნელა გავახილე რას ვხედავ მანქანა პირდაპირ ჩემს ფეხებთაან არის გაჩერებული ისე ახლოს რომ ერთი ბიძგი და შემეხება, ის კრეტინი კი იქედან მიცინოდა ...