„ცხოვრება ვერაგია“ ხშირად ვამბობ ამ ფრაზას რისგამოც საზოგადოება მაკრიტიკებს და მიმტკიცებენ რომ ცხოვრება ვერაგია კი არაა,არამედ მშვენიერია,რასაც მე კატეგორიულად უარვყოფ.
არაფერზე ფიქრი არ მინდოდა გარდა ერთისა ეს იყო რა იქნებოდა მომავალში?!როგორ განვაგრძობდი მე ცხოვრებას? ვუსვავდი ჩემს თავს კითხვებს და პასუხებს ვერ ვპოულობდი.
როოგორ შემეძლო გავმხდარიყავი სხვა კაცის ცოლი,როდესაც მიყვარდა სულ სხვა?! არა და იცით რა იყო ამ ყველაფერში ყველაზე უფრო ვერაგული?! ალექს არასდროს დაუნახებია ჩემთვის სულ ცოტა სიყვარულიც კი დღემდე,ის თამაშბდა,მებადურივით ბადეს ისროდა ზღვაშ მე კი ამ ბადეში გავები და თან მწარედ.
*********** ********* ********** ********** ************ **********
მეორე დილას თითქოს ყველამ და ყველაფერმა პირი შეკრეს,კარზე საშინელი ბრახუნი ატყდა,აქეთ მობილური რეკდა,იქით სახლის ტელეფონი იკლებდა ყველაფერს მე კი თავს ვერ ვწევდი,რომ რომელიმე მაინც დამედუმებინა.
-რა ჯანდაბა ხდება?! ამოვიბლუყუნე და თავზე მაგრად მივიჭირე ხელები შემეშინდა არ გამსკდომოდა. მობილურს ხელების ცეცებით დავუწყე ძებნა და როგორც იყო ვიპოვე,ჩემი ძმა იყო.
-რა ხდება ნიკა,მშვიდობააა?! ბოხი ხმით ჩავძახე ყურმილში სათქმელი და თვალები ისევ მაგრად დავხუჭე.
-კარები გააღე დროზე! საშინელი ხმა ქონდა ნიკოს,ხალათი შემოვიცვი და გავაღე კარი,მთელი ამალა დამხვდა ჩემი ოჯახის. დედა,ნიკო,მიშა ძია და ჩემი საყვარელი ბიძაშვილები ლევანი და ნინი.
-რა ხდება ხალხო მშვიდობააა?! ამ დილა უთენია რამ მოგიყვანათ აქ?! ღიმილნარევი სახით ვიკითხე,მაგრამ გული კარგს არაფერს მიგრძნობდა.
-ტელევიზორი ჩართე ნინო მალე.... დედაჩემის განმგმირავმა ხმამ ყველა ემოცია წამიშალა.დისტანციონის ძებნა დავიწყე და როგორც იქნა ვიპოვე ჩავრთე და ყველა არხზე ერთი და იგივე რამ გადიოდა.
„როგორ გორაობს ნინუცა გედენიძე თოვლშ ალექს ნაკაშძესთან ერთად!“, „რა იმალება მათი თანამშრომლობის უკან“ „იქნებ თოვლშ გორაობის გარდა კიდევ საწოლშც გორაობს ნაკაშძეების ჰოლდინგის პრეზიდენტთან ერთად ამავე ფირმის მთავარი არქიტექტორი ნინუცა გედენიძე?!“.... მეტის მოსმენა ვეღარ შევძელი,ტელევიზორი გამოვრთე და მაგიდაზე დადებული სუვენირები სულ ნამსხვრევებად ვაქციე.
-ეს რა ჯანდაბააა,რააა?! ვყვიროდი და ხმაჩაგდებულ ტელევიზორში ვუყურებდი ჩემი და ალექსის წუხანდელი ღამის ამსახველ ფოტოებს,ყოველი წამი იყო ასახული,რედისონშ ჩვენი ცეკვა,თოვლში კოცნა,ჩემი სველი კოცნა და საერთოდ ყველაფერი,გული მეწურებოდა ტკივილისგან,ბოლოს გასკდა კიდევ ერთი ვენა და იწო სისხლმა დენა.
-ამაზე შენ უნდა გვიპასუხო ნინო! ნიკამ ეს ისე მითხრა თვალი-თვალში გამიყარა და სული მატკივა მისმა მზერამ.
ხმა ვერ ამოვიღე მხოლოდ ცხოველივით ვქშინავდი.
-ხომ გაგაფრთხილე ნინო შვილო არ წახვიდეთქო,ხომ გევედრე?! მაგრამ შენ მაინც წახვედიმე ნაკაშიძეების მთელ მოჯიშებას ვიცნობ განაკი რა მექნებოდა საწინაააღმდეგო ნაკაშიძესი რომ არ ვიცნობდე მაგათ გენიას?! მან დაიფიცა რომ გაგანადგურებდა და გაგანადგურა კიდეც ხომ ხედავ?! ხვალ ქორწილი გაქგვს,საკითხავია გექნება თუ არაა,ქორწილი რომლითაც მე ვთვლ რომ უდიდეს შეცდომას უშვებ და შეცდომას შეცდომას უმატებ.
-შენ ხომ გინდოდა აკოს გავყოლოდი დედა ხომ გინდოდა?! მოთმინება დაკარგულმა კითხვით ვუპასუხე დედას.
-მე მინდოდა სიყვარულით გაყოლოდი და არა ასე,შენ ჩემი და ნაკაშიძის ჯიბრით მიყვები აკოს,იმ ბიჭსაც აუბედურებ და შენს თავსაც. შენს სიმაღლეზე დადექიმეთქი გითხარი და არ გაააკეთე ეს,რატომ შვილო რატომ? გაანადგურე შენი კარიერა,შენი მეობა,თავი აღარ გამოგვეყოფა ჩვენ შენს ოჯახს,რისთვის ნინო,ნაკაშიძის სიყვარული მად ღირდა?! მიპასუხე შვილო....
-არა,დე არ ღირდა.
-ეგ ლაწირაკი ბიჭი კაი შენ გერჩოდა მიშას რაღას ერჩოდა... სიტყვა შუაზე გავაწყვეტიე დედაჩემს.
-მიშა ძია თქვენ....თქვენ..... სიტყვა ვეღარ გავაგრძელე როდესაც მიშამ გაზეთი მომაწოდა სადაც ეწერა,რომ „ნინუცა გედენიძემ ტენდერში მონაწილე ნაკაშიძეების ჰოლდინგს მოპარა პროექტი და ბატონი მიხეილ თაბაგარის ფირმის სახელით წარმოადგინა,რის შედეგადაც ქ.ნ. ნინუცამ თავისივე ხელით ჩაძირა თაბაგარების კომპანია. ეს უბრალო ქურდობა იყო თუ გამიზნული,ეს კიდევ გასარკვევია“.... კიდევ უამარავი სისულელე ეწერა კითხვის ნერვები აღარ მქონდა,საძინებელშ შევარდი და ორი ტყუპი ცრემლი გადმომიგორდა რაც კი ხელში მომხვდა ჩავიცვი,ცრემლების მოვიწმინდე და ხელი დავავლე იმ პროექტის მაკეტს რომლის ქურდობასაც მაბრალებდნენ,მისაღებშ გავედი და ჩვეული შეუვალი ინტონაციით წარმოვთქვი.
-არავინ არ გამომყვეთ,მართალია მე ვიძრები,მაგრამმ მიშა ძიას კომპანიის და რეპუტაციის შელახვის უფლებას არ მივცემ ნაკაშიძეს.
-ჩემი რეპუტაციაა დიდიხანია დათას ქმედებებით შეილახა შვილო.... მიშამ ამოილუღლუღა და გულზე მიმიკრა.
-არა მიშა ძია,ამას არ შვარჩენ ნაკაშიძეს.გადაჭრით ვთქვი სათქმელი და ბინის კარი ხმაურით გამოვიხურე.
************ ************* ************* ************
ჰოლდინგში გიჟივით შევარდი,კიბეები ავიარბინე და მეთექვსმეტე სართულამდე,მართას რაღცის თქმაუნდოდა,მაგრამ არ ვაცალე,ალექსის კაბინეტის კარი შევანგრიე,რომ იტყვიან,ვიღაც ორი უცნობი მამაკაცი იჯდა მის წინ.
-დილამშვიდობისა ქ.ნ. ნინო. დამცინავი ტონით მომესალმა ნაკაშიძე. მე მეტის მოთმენის უნარი აღრ შემრჩენოდა და დავიძარი მისკენ.
-ეს მაკეტია,არა რომლის პროექტიც მოვიპარე,ესაა ხომ?! ის დუმდა.
-მიპასუხე ნაკაშიძე...ბოლო ხმაზე ვიღრიალე,ის ორი მამაკაცი გაგნებული თვალებით მიყურებდნენ.
იმდენი გამბედაობაც კი არ გაქვს რომ მიპასუხო,მაშინ მე გეტყვი ესაა და აი,ის აღარ არსებობს,პირდაპირ თავში ვესროლე თავი დახარა და აცდა თორემ თავს გაუპობდა მაგრამ სამაგიეროდ გააპო მის უკან მდებარე ფანჯრის მინა.თითქოს მსხვრევის ხმამ სიამოვნება მომგვარა და ახლა მისი მეტალის ბურთი ავიღ ხელში.
- ხარ,,....უგულო ცხოველი ხარ,რომელიც აკეთებს იმას რაც უნდა,ისე ანადგურებს ადამიანების სახელს,როგორც უნდა,შენ ვინ ხარ ვიიინ! და ბურთი ვესროლე მის მინის კარადას,ვერ მეკარებოდა სრულიად შეურაცხადი ვიყავი იმ წუთს!. ის ორი მამაკაცი შეშნიებული თაგვებივით გაიპარენ კაბინეტიდან,მათი გასვლა და კაბინეტის კარის დახურვა ჩემს მიერ ერთი იყო.
-ეს როგორ გააკეთ ალექს,როგორ? მიპასუხე,ასე როგორ მომექეცი,წუხანდელი ღამე რას ნიშნავდა? ასე როგორ გამიმეტეე....
-არ მესმის რაზე ლაპარაკობ....
-ნუ ცრუობ! კიდევ ერთი ნივთი ამოვაპირქვავე და ავკივლდი.
-შენ დაიფიცე რომ გამანადგურებდი და გამანადგურე კიდეც,შენი მოკლე ჭკუით,ჩემი „მეობა“ ჩემი სახელი,ჩემი ოჯახი გათელე! კაი მე მერჩოდი მიშასგან იმ გამწარებული კაცისგან რაღა გინდოდააა რააა?!
-ყველაფერი ისე არაა,როგორც გგონია გეფიც....და ჩემსკენ დაიძრა,მე ამან უარესად გამაცოფა.
-არ მომეკარროო,მძულხარ მთელი არსებით მძულხარ,ორგანულად ვერ გიტან,მეზიზღები და ასე იქნება ჩემი სიცოცხლის ბოლომდე არ გაპატიებ ამ ყოველივეს არასდროს! მის წინ მდებარე სკამი ავიღე და მისი მინის მაგიდა ნამსხვრევებად ვაქციე,ასევე მისი მრავალი სუვენირი. უეცრად სისხლის წვეთებმა იწყეს ცვირიდან დენა,გაორებაც დამეწყო ალექსისი პიროვნების.
-ნინ,დაწყნარდი სისხლი მოგდის!.....ისე ჩემსკენ გამოიწია და მკლავზე შემახო ხელი...
-არ შემეხოო,არააა! უკვე ნერვებიდან ვხაოდი! შენ რაში გენაღვლება მე თუ სისხლი მომდის,რაში იცი რა არის მთავარი მე დღეს გულიდან მდის სისხლი. გამიგია ქალი ქურდი იყოს,ან მაგრამ ორივე ერთად იყოს საქვეყნოდ არ გამიგია. შენ მე საქვეყნოდ ბოზადაც გამომიყვანე და ქურდადაც,ორი ამორალურობა ადამიანის ჩემში ერთში ჩათესე და აამიმხედრე ქვეყანა,ალააპარაკე ხალხი! ტალახისთვის გამწირე და სტატუსი ამაკარი ს და ქურდის! ტაშს იმსახურებ ნაკაშიძე და დიდძალ აპლოდისმენტებს! მისი სამუშაო მაგიდიდან გადმოვყარე მისი ნივთები და ფეხით შევდექი,მის საბუთებს ვხევდი და ნივთებს ვამსხვრევდი,სისხლდენაც მიმატებდა და მიმატებდა,მისი თეთრი პარკეტი წითელმა სისხლის წვეთებმა მოკირწ....ს,ვერ მეკარებოდა გიჟს ვგავდი.
მისი მინის ჭადრაკი ავიღე და ფანჯარას ვესროლე.
-მძულხარ ალექს,მძლხარ,მთელი ცხოვრება ასე იქნება ეს,ადრე თუ ოდნავ მაინც განვიცდიდი შენდამი რაიმე გრძნობას დღეს ის მხოლოდ სიძულვილმა შეცვალა,გრძნობა რომლის მნიშნელობა დღემდე არ ვიცოდი შენ განმაცდევიე! მეზიზღები და გეფიცები გაგანადგურებ,გადაგთელავ შენს სახლესაც ტალახში ამოოვსვრი და ეს ისე მოხდება ერთი წუთით არ დავიხევ უკან! გაგაანადგურებ ვიცი როგორც უნდა გატკინო და იმ კოზირს გამოვიყენებ ზუსტად სულს აგატკივებ ძმის და მამის სულსს გეფიცები,სულს აგატკივებ მთელი ცხოვრება ისე როგორც მე მტკივა დღეს! ეს ვთქვი და დრეფანში გამოვედი ყველა მე მიყურებდა,გაორებამ პიკს მიაღწია,რომ არ ჩამოვმჯდარიყავი კიბეზე ალბად მოვკვდებოდი. კიბეზე ჩამოვჯექი და ტირილი დავიწყე,მოთქმით ვტიროდი და ჩემი სლუკუნი აყრუებდა დადუმებეულ ჰოლდინგს სისხლი კი ღვარად მიედინებოდა საფეხურებს.
არ ვიცი რამდენხანს ვტიროდი,როგორც იქნა გონს მოვეგე,საპირფარეშოში შევედი და სისხლის შეკავება ვცადე,კარგახანს ვიწვალე და ბოლოს როგორც იქნა შევიკავე,ცრემლიანი სახე ჩამოვიბანე და გარეთ გამოვედი,ყველა მე მიყურებდა ზოგს გიჟიც კი ვეგონე ალბათ.
************** ************** ************** *************
-ხომ გითხარი ეს არ ქნათქოო,ხომ გითხარი ალექს და შენ კიდევ წუხანდელი ფაქტებიც მიუმატე,არ გცხვენია?! დადა გაცოფებული შევარდა კაბინეტში.
-დადა ვერაფერი გამიგია,პროექტის ამბავი კი ჩემი ბრალია მე მოვაწყვე ბაზარი არაა,მაგრამ იმ დედა მო****ლ ჟირნალისტსს ერთი კვირისწინ ისიც ვუთხარი რომ არ გამოექვეყნებინა და კიდევ რა წუხანდელ ამბებზე მელაპარაკები გამარკვიე.
ტელევიზორი ჩართო დადამ და ალექსს ყველა გრძნობა ერთად აესახა სახეზე.
-ღმერთო ჩემო... მხოლოდ ეს ამოხდა იმ წამს მის ბაგეებს.
-ეს როგრ გაააკეთე? დადა სულთამხუთავივით დააადგა თავზე ნაკაშიძეს.
-შენ ბიჭო ნორმალური ხარ გეუბნები ამ ამბავში ხელი არ მირევიათქოო,აქედან სუფთავარ სუფთა გაიგეე?! ღრიალებდა ნაკაშიძე,მის ნაომარ კაბინეტში.
-აბა ვინ გააკეთა შენ თუ არაა ძმაო ვინ?! დადას გაოცება და ტკივილი აღბეჭდოდა სახეზე.
-არ ვიცი,მაგრამ ამ ყოველივეს არ შევარჩენ ვფიცავ ვინც არ უნდა იყოს! ცოტახანს ორივე ბიჭი დუმდა. მერე ისევ ალექსმა დაარღვია დუმილი.
-იცი დადუშ,ჩემმა ცოლმა მითხრა რომ ვძულვარ და ვეზიზღები,ისიც მითხრა რომ ცხოველი ვარ,და თუ რამეს განვიციდიდი ადრე შენდამი ახლა მხოლოდ სიძულვილია ეს გრძნობაოოო,ასე რატომ მოხდა?,ხვალ მისი ქორწილია,ის მართლა სამუდამოდ შემიძულებს ხვალ როდესაც გაიგებს რომ მისი ქმარი ვარ. ისიც მითხრა რომ გამამწარებს და სულს ამატკივებს,დაიფიცა დადა და ვიცი რომ ამას იზამს,ის მიხვდაა რა არის ჩემი სულის ამატკივებელი და გააკეთბს ამ ყოველივეს სიცოცხლის ფასადაც რომ დაუჯდეს.
-აბა რას ელოდი უკანასკნელ ქალად შეირაცხა მთელი ერის წინაშე გოგო,მისი კარიერა დასრულდა,მისი ოჯახი გაითელა,მისი მეობა...რას ელოდი სხვას ალექსს რას?!
-ნეტავ ეს ყველაფერი სიზმარი იყოს დადა,სიზმარი რომელიც კოშმარულია და ხვალ თვალი გავახილო და რეალობა სხვა იყოს სხვა! ესაა ჩემი ნატვრა ამ წუთს. ყველა იმედ და გრძნობა გამოცლილი ჩაეშვა სავარძელშ და კიდევ ერთჯერ მოავლო თვალი მის ნამსვრევებად ქცეულ კაბინეტს.

არ ვიცი რა გამომივიდა,შეაფასეთ,ახალ თავს მალე დავდებ. ასეთია ჩემი წარმოსახვით ნინუცა.
ალექსანდრას უყვარს თავის შოკოლადები,ველი ბევრ-ბევრ კომენტარებს. <3 მომიტევეთ შცდომებისთვის.