ზუსტად ექვს საათზე გამეღვიძა. ავდექი და პირდაპირ აბაზანაში შევედი. ორმოც წუთში უკან გამოვედი და ტანსაცმელი გადმოვიღე... ტანზე კარგად მოტკეცილი მოკლე, შავი, გულზე ამოღებული კაბა, ფეხზე მაღალი ეგრედწოდებული "შპილკები" აჰაჰ ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი. რვის თხუთმეტი წუთი იყო როცა გიგიმ მხეცივით შემოაღო კარი.
-ეეე. იდიოტო, რადაგეტაკა? (მე)
-მოსამზადებელი ვარ გოგო, სუნამოც უნდა ვიყიდო. (გიგი)
-1000სუნამო გაქვს და რაღამდენი გინდა ხამო?! (მე)
-მოკეტე რა. ძაანმოკლე გაცვია, ყველაფერი გიჩანს და შემოგახევ! (გიგი)
-რომ შემომახევ უფრო გამომიჩნდება ყველაფერი და შენი საქმე არაა გიგი!! (მე)
-მოდი აქ შენ!!! (გიგი)
ხელში ამიტაცა და ლოყები დამიკოცნა შმდეგ ძირს დამსვა, შევბარბაცდი და კაბა შვისწორე.
-გიჟი ხარ, შენს თავს ვფიცავარ. (მე)
-წავედი, ვბანაობ! კარგად. (გიგი)
-მიდი ჰოო, მიდი. (მე)
აბაზანიდან გამოვიდა ჩაიცვა და სუნამოზე გავარდა. 15წუთში უკან დაბრუნდა და ხელით მანიშნა მივდივართო. ცხრის წუთები იყო კლუბთან ვიყავით. მაკა და მარიამი ერთად მოვიდნენ ათ წუთში გიორგი და მისი ძმაკაცი მოჰყნენ უკან... გიგის სახეზე მეცინებოდა, ძმაკაც ურეკავდა და ემუქრებოდა 15წუთში აქ თუ არ გაჩნდებით მაგრად გცემთო და სასაცილოდ იმანჭებოდა. ლაპარაკი დაამთავრა და მაკას მივარდა, როგორც ყოველთვის ტუჩებზე ეძგერა.
-უიმეეე. უკვე დაიწყეს. (ვთქვი და გავიცინე)
-ხო,ხოო...
მომესმა უცხო ხმა, მივტრიალდი რომ გამეგო ვინიყო და დავინახე მაღალი, სიმპატიური დათეთრი ბიჭი. მივხვდი გიორგის ძმაკაცი იყო გავუღიმე, გიგის და მაკას მივუახლოვდი.
-არ შევიდეთ ბავშვებო?! (მე)
-ნიკა, ბექა, ბენიტო და თორნიკე მოდიან, არ დაველოდოთ? (გიგი)
-პატარები არიან და ვერ შემოვლენ?! (ვთქვი და სახეზე ხელი მოვუჭირე გიგის)
მაკა გიგის გამოეცალა და მარიამთან მივიდა მედა გიგიმ კამათი გავაგრძელეთ.
-აუ თქვენ რა გჭირთ? (უჩურჩულა მაკამ მარიამს)
-რაუნდა გვჭირდეს მაკა? (მარიამი)
-იჩხუბეთ ამ ოთხ საათში? (მაკა)
-არა სულელო ვერ ხედავ ძმაკაცს რომ ელაპარაკება?! (მარიამი)
-ააა... მე ვიფიქრე იჩხუბეს თქო როგორც ყოველთვის. (გაიცინა და მარიამს გადაეხვია მაკა. კაბაზემოთ აეწია, გიგი უცებ მივარდა, ჩამოუწია და უჩურჩულა)
-მაკო. შენც მოკლე გაცვია! (გიგი)
-კლუბში ვართ გიგი. (მაკა)
-რას ქვია კლუბში ვართ?! (გიგი)
-ოოო.. დაიწყე ეხლა რა. (მაკა)
-კაი ეს ერთხელ გაპატიებ! (და გაიცინა)
ოც წუთში ბიჭებიც მოვიდნენ, გიგის ძმაკაცები და კლუბში შვედით. აქეთ-იქით ვიყურებოდი და გაოცებული ვიყავი. სადაც გავიხედავდი ყველა ერთმანეთის ტუჩებზე იყო ჩამოკიდული. წვენი დავასხმევინე დაკიდევ ერთხელ გადავავლე თვალი იქაურობას.
-ბოდიში. (უცნობი მომიჯდა გვერდით და ყურში ჩამჩრჩულა, მივხვდი ისევ გიორგის "ის სიმპატიური" ძმაკაცი იყო)
-უკაცრავად? (გაოცებულმა ვუთხარი)
-მგონი მხარი გატკინე გუშინ.
-ეხლა რას მეუბნები, ის ბიჭი შეენ ხარ?! მხარი რომ მომაგლიჯა?
-კიი.. მაგრამ მაპატიე ძმაკაცი მომსდევდა.
-კარგი მაგრამ ამის მერე ფრთხილად იყავი, ყველა ჩემნაირად არ მოგითმენს.
ამ დროს ვიღაც მთვრალი დამეჯახა და ლამის სკამიდან გადამაგდო ვეღარ მოვითმინე და სახეში შემოვარტყი.
-ნელა იყავი დეგენერატო. (მე)
-სიტყვები გოგონი.
იმ "სიმპატიურმა" ბიჭმა გაიწია მაგრამ დავიჭირე, ხელი ძლიერად მოვკიდე და სკამზე დავსვი ისევ. გიგიმ დაგვინახა და ჩემთან მოვიდა.
-აქ დარჩი ლიკა, დაველაპარაკები ამ ნაბი*ვარს და მოვალ! (გიგი)
-კარგი. (ჩუმად ვუთხარი და შვთრიალდი)
"უცნობი" წამოდგა და გიგისთან მივიდა.
-მეც წამოვალ ძმაო! ('უცნობი')
-არაა საჭირო ბრატ მხოლოდ დაველაპარაკები და მოვალ. (გიგი)
-თუ რამეა აქ ვარ! ('უცნობი')
-კაი ბრატ. (გიგი)
ახლა მე მომიტრიალდა და ისევ სკამზე დაჯდა.
-ერთმანეთი არ გავიცნოთ? (მითხრა 'უცნობმა')
-დიდი სიამოვნებით. (გავუღიმე)
-მე ვარ თორნიკე აბესაძე 21 წლის თბილისელი მინესიანის ძმაკაცი.
-სასიამოვნოა. მე ლიკა გედევანიშვილი 17 წლის თბილისელი მინესიანის შეყვარებულის ნათესავი. (და გავიცინე)
-სასიამოვნოა. ძალიან ლამაზი ხარ ლიკა! (თორნიკე)
-ვაიმე დიდი მადლობა თორნიკე. (მე)
-ჩემი პატარა გოგო. (თქვა და გაიცინა, არაფეი ვუპასუხე. სკამიდან წამოდგა)
-ვიცეკვოთ ლიკა? (თორნიკე)
-ვიცეკვოთ. (მე)
საცეკვაოდ მივდიოდით როცა გიგი შემოვიდა დაშუბლზე მაკოცა.
-ნუ ინერვიულებ ლიკა. (მითხრა დამაკასთან მივიდა)
გავიღიმე და თორნიკეს გავყევი საცეკვაოდ. წლზე ხელი შემომხვია და ისე დავიწყეთ ცეკვა.
-სასიამოვნო სურნელი გაქვს. (თორნიკე)
-კიდევ დიდი მადლობა,ძალიან თბილი ხარ. (ვუთხარი და გავუღიმე).



"მესამე თავიც. კიდევ ვიმედოვნებ რომ მოგეწონებათ და კიდევ ძხალიან დიდ მადლობას გიხდით ჩემი ისტორიის კითხვისთვის. ველოდები თქვენს შეფასებას".