***
ცოტნე და გვანცა
ამ ამბის შემდეგ ექვსი თვე გავიდა ლილე გაიბერა უკვე მეცხრე თვეში იყო და დღე-დღეზე ელოდებოდა პატარას,ყველა მის მოლოდინში იყო და დიდ ყურადღებას არც ცოტნეს და გვანცას არ აქცევდნენ. ცოტნე და გვანცა კი ბავშვებივით იქცეოდნენ სულ კინკლაობდნენ და კბენდნენ ერთმანეთს,ერთ დღესაც ისევ ესე უაზრობაზე წაიჩხუბეს მაგრამ ცოტნე სერიოზულად გაბრაზდა დაავლო ხელი გვანცას და მოიტაცა,წაიყვანა კახეთში სოფლის სახლში.მთელი გზა ჩხუბობდნენ გვანცა ვერ იჯერედა რომ მართლა მოიტაცეს მაგრამ ქალაქს რომ გასცდნენ ყველაფერს მიხვდა,მალევე მივიდნენ ვაზისუბანში და მანქანაც ჭიშკართან გაჩერდა გვანცა არ გადმოდიოდა,მაგრამ სახლიდან მოხუცი ქალი და კაცი რომ გადმოვიდნენ შერცხვა და აედევნა ცოტნეს,უნდოდა შუაზე გაეგლიჯა მაგრამ თავს იკავებდა რცხვენოდა ამხელა ქალთან და კაცთან ისტერიკების ატეხვა, მაგრამ ოთახში რომ შევიდოდა ნამდვილად არ დაადგებოდა კარგი დღე ცოტნეს
-როგორა ხარ ბებია ერთი არ უნდა მომიკითხო?-კითხა ქალი გულისწყრომით მაგრამ მაინც თბილად მოეხვია შვილიშვილს
-რავიცი ბები სულ არ მაქვს დრო ეხლაც აუცილებლად უნდა ჩამოვსულიყავი მნიშვნელოვან საქმეზე-უთხრა და ღიმილით ანიშნა გვანცაზე,თან თვალი ჩაუკრა და ანიშნა მე თვითონ ვიტყვიო, შემდეგ ბაბუასაც მაგრად მოეხვია. ერთმანეთის მოსიყვარულებით გული რომ იჯერეს გვერდით ატუზულ გვანცასაც მიაქციეს ყურადღება
-ბებო,ბაბუ ეს გვანცაა,ჩემი საცოლე, მოვიტაცე-უთხრა და გვანცას სახეზე გაიცინა თამროს და ზურას კი თვალები გაუბრწყინდათ სიხარულისაგან
-ამას რას მოვესწარი ბები როგორ გამახარე მოდი მოგეხვიო ერთი ჩემო გამხარებელო-დაიწყო მაშინვე თამრომ და მაგრად ჩაეხუტა გვანცას,შემდეგ ზურა ბაბუაც ძლიერად მოეხვია და სახლში შევიდნენ უცბად გააწყო სუფრა ბებიამ და ქეიფიც დაიწყო კაცები მალევე შეთვრნენ და დაღლილები ავიდნენ დასაძინებლად თამრომ და გვანცამ კი ყველაფერი აალაგეს და ჩაის დასალევად ჩამოჯდნენ
-გიყვარს ბებია ცოტნე?-მოულოდნელად კითხა მოხუცმა რაზეც გვანცას შერცხვა მაგრამ გადაწყვიტა ბოლომდე გულახდილი ყოფილიყო
-არ ვიცი თამრო ბებო სულ შვიდი-რვა თვე იქნება რაც ვიცნობ ერთადაც არ ვართ უბრალოდ ეხლა რაღაცამ წამოუარა თავში და გამომაქროლა აქეთ-უთხრა და გაკვირვებულ ქალს შეხედა-არ ვიცი რა ვქნა ვერ ვხვდები სერიოზულად იძახის ამას თუ უბრალოდ ხუმრობს თანაც ეს ხომ ერთ დღეში გადასაწყვეტი არაა არა?
-კი გამიკვირდა ბებია შენი ნათქვამი მაგრამ ხუმრობაზე არც იფიქრო რომ გეხუმრებოდეს აქ არ მოგიყვანდა დამერწმუნე თანაც...თვალები...
-რა თვალები?-კითხა გაკვირვებულმა გვანცამ
-თქვენი თვალები ყველაფერს ამბობენ ჩანს თუ რამდენად გიყვართ ერთმანეთი არ აქვს მნიშვნელობა იყავით შეყვარებულები თუ არა ჩვენ დროს ერთი კვირის გაცნობილებს იტაცებდნენ და კი მოყავდათ ხოლმე და ასე რომ თუ გიყვარს დროს არ აქ მნიშვნელობა არც პრინციპებს ამ შემთხვევაში,არ დაიწყო თავის დაფასება უვრალოდ ჩახედე თვალებში და მიხვდები რაც უნდა გააკეთო-უთხრა და ამით დასრულდა მათი საუბარი,თამრო ბებო ოთახში ავიდა ხოლო გვანცა კიდევ ცოტა ხანს დარჩა, ფიქრობდა შემდეგ კი მითითებულ ოთახს მიაშურა,შევიდა და მშვიდად დაწვა მაგრამ უცბად გაიღო სააბაზანოს კარები და პირსახოცშემოხვეული ცოტნე გამოვიდა გვანცამ მსუბუქად შეკივლა და ბალიში აიფარა თავზე ამაზე ცოტნემ საყვარლად ჩაიცინა უცბად ჩაიცვა და გვერდით მიუწვა,გვანცამაც გადაწია საბანი და შეხედა საყვარლად მომღიმარს
-შენ მართლა აპირებ ეხა ჩემ ცოლად მოყვანას?-კითხა და გაკვირვებულო სახით შეხედა სულ ავიწყდებოდა ბრაზი როცა მას უყურებდა
-კი არ გამომყვები?-უთხრა სრულიად სერიოზულად
-ხო მაგრამ ჩვენ ხომ ერთადაც კი არ ვყოფილვართ ესე უბრალოდ როგორ შეილება ამხელა ნაბიჯის გადადგმა-ძალიან ლმობიერი და რბილი იყო გვანცა
-რა მნიშვნელობა აქვს დროს და ადგილს
-ჩემი ძმა?
-შენ ძმას მე დაველაპარაკები არ ინერვიულო-უთხრა და სახე საყვარლად დამანძჭა როცა მოსალოდნელი საუბარი გაიხსენა
-იცი რა?-კითხა აზარტში შესულმა გვანცამ და საყვარლად გაუღიმა
-რა?-უატხრა ინტერესით ცოტნემ და გვანცაც ნელა დაიხარა მისკენ და ცოტნეს ბაგეებს ნაზად ეამბორა,ბიჭი თავიდან გაკვირვებული უყურებდა მაგრამ შემდეგ თვითონაც აყვა ნაზად კოცნიდა შემდეგ კი ცოტა უხეშად განაგრძო რასაც გვანცას კვნესაც მოყვა მაგრამ უცბად მოეგო გონს და ნელ-ნელა დაშორდა საყვარელი ქალის ბაგეებს
-ეს რაიყო?-კითხა გაკვირვებულმა
-რაიყო და ძალიან მომინდა რომ მე მეკოცნა შენთვის პირველს სულ პირველად ჩემს ცხოვრებასი და არა შენ დამტაკებოდი და მოგეპარა my first kiss-ი-უთხრა სიცილით და კიდევ ერთხელ აკოცა ნაზად-რაიყო არ შეილება გოგომაც რო გადადგას პირველი ნაბიჯი თუ რაარი?-უთხრა და კიდევ ერთხელ გაუცინა
-მიყვარხარ-უთხრა სრულიად მოულოდნელად ცოტნემ-სულ მიყვარდი უბრალოდ არ ვაღიარებდი შენთან, მომწონდა მხიარული ურთიერთობა ნუ ეს ბევრად ჯობია რათქმაუნდა,ესე მეგონა რომ თავს გაიგიჟებდი და მაინც არ გამომყვებოდი მაგრამ მაინც ყველა ვარიანტი გავითვალისწინე და ბეჭდებიც აქ მაქვს-უთხრა და ეშმაკურად აუთამაშა წარბები
-მეც მიყვარხარ და მიყვარდი-უთხრა და მაგრად მოეხვია-წამო გავიპაროთ-უთხრა და ცოტნე ფეხზე წამოაგდო
-რაღაც დომინანტობ შენ ძაან და მაცალე ცოტა ბიჭის როლის შესრულება რა-უთხრა სიცილით და უცბად ჩაიცვა შემდეგ ბეჭდები ჯიბეში ჩაიწყო გვანცა მხარზე სიცილით გადაიკიდა და მანქანაში ჩაასკუპა სულაც აღარ იყო მთვრალი სრულიად იყო გამოფხიებული ამიტომაც თამამად მიუჯდა საჭეს და ეკლესიისაკენ წავიდა
-უფლის წინაშე ცოლ-ქმრად გაცხადებთ-თქვა მამაომ ღიმილით-შეგიძლიათ აკოცოთ ერთმანეთს-ამ სიტყვების გაგონებისას გვანცამ ცოტნეს თვალებში ჩახედა და იქ რაც წაიკითხა საკმარისზე მეტი აღმოჩნდა უცბად მივიდა მოეხვია და შუბლზე კოცნაც დაიმსახურა შემდეგ ბეჭდიან ხელს დახედა
-ნახე უკვე ცოლ-ქმარი ვართ-უთხრა სიცილით და მანქანაში ჩასკუპდა
სულ სიცილ-კისკისით მივიდნენ ჭიშკრამდე მაგრამ როდესც ეზოში ბებოსთან და ბაბუსთან მათი ოჯახის წევრებიც ამოიცნეს ერთმანეთს სერიოზული სახით გადახედეს და ხელი-ხელ ჩაკიდებული შევიდნენ შიგნით.





ვიცი რომ პატარა თავია მაგრამ მინდოდა რომ ეს თავი მთლიანად ამ წყვილზე ყოფილიყო რადგან დაიჩაგრნენ თანაც სხვებზეც რომ მომეყოლა ალბათ ინტრიგაც გაქრებოდა ამიტომაც გადავწყვიტე მხოლოდ ეს თავი დამედო ინედია მოგეწონებათ ძალიან ძალიან მიყვარხაართ♡♡♡გამიხარდება ასევე თქვენს აზრს ლანას და გვანცას არ შხება თუ ხართ კიდევ სხვებიც ერთი სიტყვით მაინც გადმომცემთ♡♡♡♡ასევე ადმინისტრაციას ვთხოვ რომ სურათი არ შემიცვალოს და კიდევ ბევრჯერ მოხდა ისე რომ მე ბევრად ადრე დავდე სიახლე და სხვისი უფრო ადრე დაიდო მესმის რომ უფრო მოთხოვნადი და საინტერესო ისინია მაგრამ ასე ხო არ სეილება მერე სუ იმალება ხოლმე ჩემი ისტორია და მეც ვეღარ ვპოულობ ხოლმე ცუდად არ მიიღოთ