* * *
არადა არ ჩერდებოდა წვიმა,თითქოს ჩემს ჯინაზე იყი თავსხმა.ხელ-ფეხი გამეყინა ძირს ჯდომისგან.წელიც აუტანლად მტკიოდა,ტირილითაც ვერ ვტიროდი ისე ცუდად ვგრძნობდი თავს.ინსტინქტურად ჩავაცურე ხელი მუცელზე
-ოღონდ ეხლა არ მიღალატო პატარა,გთხოვ ცოტაც გაუძელი დედიკოს ხათრით.არ მახსოვს როდის ჩამეძინა ასე კარებთან დამჯდარს.გონს ხელის შეხებამ მომიყვანა,გაჭირვებით წამოვწიე თავი და ლუკას და დათოს გაკვირვებულ თვალებს წავაწყდი.
-შენ რა მთელი ღამე აქ იყავი ?კისერი დაეჭიმა ბაბლუანს.
უცებ წაივლო ხელი ჯიბეზე და გასაღები ჯერ კიდევ გაოგნებულ ბიჭს გადაუგდო თვითონ კი ჩემკენ დაიხარა ერთი ხელი.მუხლებში ამომდო მეორე წელში და ხელში ამიყვანა.
-მოვკლავ მაგ არაკაცს მოვკვალა.
ბაბლუანმა სასწრაფოდ ამიყვანა ჩემ ოთახში და დათოს გასძახა.
-გოგოებს დაურეკე სწრაფად მოვიდნენ.
ანი მისმინე ცხელი შხაპი უნდა მიიღო რო გათბე მიდი გთხოვ ცოტა მომეხმარე და გიშველი. ბუნდოვნად მესმოდა ლუკას ხმა თუმცა უზომოდ მადლობელი.ვიყავი მისი.
-ბავშვი ამივილუღლუღე საწყლად და ხელი.მუცელზე დავიდე.
-დათო დაურეკე?იღრიალა ბაბლუანმა
-ხო ბიჭო მოდიან უკვე. ცუდადაა?ჩემს თავთან ჩაიმუხლა დათო
ჩემი გოგო რამე რო მოგივიდეს არ ვაცოცხლებ მაგას.
-სად არის?კბილები გააღრჭიალა ლუკამ
-კაბინეტში გდია გათიშულია
-კარგი ჯერ ეს გადარჩეს და მაგას მერე.მივხედავ.
* * *
ლექსომ მანქამა ნაცნობ კაფესთან შეაჩერა და სწრაფად გადავიდა. ფანჯარასთან დიაკავა ადგილი და დაელოდა.გოგო როდის მიაქცევდა ყურადღრბას. დიდხანს ლოდინი არც დასჭირვებია მალევე გამოჩნდა მისთვის სასურველი ობიექტი ბლოკნოტით ხელში.
-გამარჯობათ რას ინებებთ?
-გამარჯობა თაკო
გოგონამ გაკვირვებულმა.შეხედა მომღიმარ ბიჭს.
-ვიცნობთ ერთმანეთს?
-კი ვიცნობთ და თან შენ ჩემი ვალი გაქ
-რა?რა ვალი გაფითრდა გოგონა
-არა არა ცუდი არაფრი იფიქრო გახსოვს ღამე რომ გადაგარჩინე
-უი.ლექსო ხო?როგორ ბრძანდებით?
-კარგად ვბრძანდები.ვალის დაბრუნების დროა არა თაკო?
-არ მესმის რაზე მიმანიშნებთ?
-ყავაზე დამეწვიე და გავთნაბრდებით.
-არ შემიძლია არ მაქ უფლება.
-სამსახურის მერე იყოს.
-მოვიფიქრებ.გაწითლდა გოგო
-კატგი დაგელოდები. ეხლა კი კაპუჩინო მომიტანე.
* * *
ათ წუთში გოგოებიც მოვარდნენ.დაფეთებული შემოვარდა თეო და ჩემს საწოლს ეცა
-რა სჭირს?რა უქნა იმ ველურმა
-ზედმეტების გარეშე პირველ რიგში დაეხმსრეთ გაიხადოს და ცხელი შხაპი მიიღოს მერე მიხედეთ და ეცადეთ რაც არ უნდა მოხდეს დაბლა არცერთი ჩამოხვიდეთ.გამოაცხადა მკაცრად ბაბლუანმა და სანამ თეო გააპროტესტებდა მანამდე მიუბრუნდა
-ხმა არ გავიგო ერისთავო.დათო გამომყევი.ბიჭებმა სწრაფად ჩაირბინეს კიბეები და კაბინეტის კარი შეაღეს დათო დაწინაურდა და მძინარე ვაჩეს ხელი კრა
-აეთრიე ფეხზე.რეაქცია რომ არ ჰქონდა ბიჭმა ხელი დაავალო და კაბინეტიდან გამოათრია იქვე მდებარე აბაზანაში შეათრია და ცივი წყლის ქვეშ შეაგდო.კორინთელი წამებში გამოფხიზლდა და აღრიალდა
-თქვენ შ...გ ხო არ გაქვთ?
-ჯერ გამოფხიზლდი და მაგაზე მერე ვილაპარაკოთ.დაუღრინა დათომ და პირსახოცი ესროლა.
სამივე კაბინეტში ისხდნენ და ერთმანეთს უყურებდნენ .
-მისმინეთ
-შე არაკაცო ფეხზე წამოიჭრა დათო და გამეტებით დაარტყა მუშტი კორინთელს
-მიდი აეთრიე ფეხზე და ხელი შემომიბრუნე ხომ ხარ კაცი.თუმცა სადღაა შენში კაცობა.
-გეყოს დათო.ხელი დაუკავა ლუკამ
რა გჭირს ბიჭო რა?ასე უნდა მოექცე ქალს რომელიც გიყვარს?
-ქალს რომელსაც ტანჯვის მეტს არაფერს მოვუტან ხო?გაეცინა ვაჩეს რას მიყურებთ გაფართოებული თვალებით ვერ ხედავთ რო ალკოჰოლზე დამოკიდებული გავხდი?
-მერე ვისი ბრალია?ასე რო დაეცი?
-ჩემი. მე დედა კოვკალი გესმით ეს რა არის თუ არა?იღრიალა ვაჩემ.ჩემმა სიბოროტემ მოუღო ბოლო,ჩემმა უარყოფამ.
-და ეხლა ჩემ დასაც კლავ ხო ?გაისმა ლექსოს ხმა.ოთახში
-ოჰ უფროსი ხარძიანიც მოსულა ზუსტად შენ აკლდი ამ მასკარადს.
-მოგკლავ შენი.ეხლა ხარძიანის მუშტი იგემა ვაჩემ
-მირტყით რადენიც გინდათ კარგად იცით რომ მოვინდომო ძვლებში დაგლეწავთ მაგრამ არ მინდა.
-ხოდა აეთრიე ფეხზე და რაღაცა კაცური მაინც გააკეთე.
-არ მეგონა ასე თუ დაეცემოდი ასე გატყდებოდი და გასაცოდავდებოდი.მე როცა ჩემი და ჩაგაბაარე ხო გაგაფრთხილე.
-ხოდა უკან გაბარებ მაგ შენს დას მარა არმოდის ხო ხედავ
-ენა ჩაიგდე თორე დავივიწყებ ვინც ხარ და თავ პირს დაგიმტვრევ.
-მოკლედ მორჩით ამ.უაზრო დარიგებებს ხო დავეცი ცხობრებაში პირველი ასეთი სიმწარე შემხვდა და ლაჩარი არმოვჩნდი.ამ სენს თავს ასე იოლად ვერ დავაღწევ ამიტომ უნდა წავიდე და უკან დავბრუნდე.
-ძალიანაც კარგი წაეთრიე საიდანაც მოხვედი და ჩემ დას თავი დაანებე.
ვაჩემ თავი დახარადა ღრმად ამოისუნთქა
-ყველამ იცით როგორ მიყვარს ანი,უბრალოდ ვგრძნობ რო გავანადგურებ და ამიტომ საჭიროა ცოტა ხნით გავეცალო.
-ხვდები როგორ ატკენ?ხმა ამოიღო აქამდე ჩუმად მჯდარმა ლუკამ
-ასე უფრო ვატკენ დამიჯერეთ. დაუხმარებლად თავს ვერ მოვერევი.
-კარგი წადი მაგრამ არა მარტო. ვიღაც უნდა გამოგყვეს იქ
-მე წავყვები თავი აწია ხარძიანმა.მინდა დავრწმუნდე რო ჩემი დის ღირსი გახდება.
* * *
ცხელმა წყალმა გამომაფხიზლა და შედარებით უკეთ ვიგრძენი თავი.საწოლზე მივწექი და გოგოებს საწყლად გავხედე.
-არ დაიწყოთ ეხლა
-საკუთარი თავის ფასს როდის ისწავლი?
-არ გინდა მარ გთხოვ
-გაჩუმებით თუ მოგვარდება შენი პრობლემები კი ბატონი. ის იყო პასუხის გაცემას ვაპირებდი რო ოთახში ლექსო შემოვიდა.
-თე გთხოვ ანის ტანსაცმელები ჩააალაგე.
-რას ქვია ჩაალაგე?ფეხზე წამოვხტი გიჟივით
-ისტერიკების გარეშე აქედან მივდივართ.
-შენ გადაირიე?არსადაც არ მოვდივარ.ჩემს მაგივრად შენ ვერ გადაწყვეტ
-მე არა შენმა ქმარმა გადაწყვიტა გოგო მოდი აზრზე. მიღრიალა ლექსომ
-არა სისულელეა.სწრაფად გავვარდი გარეთ და კაბინეტისკენ გიჟივით გავიქეცი.
-მითხარი რო ასე არ მომექცევი მითხარი. ვუღრიალე ვაჩეს.
-უნდა წახვიდე ანი
-რო არა?
-მაშინ მე წავალ
-შე ლაჩარო,ასე უცებ დანებდი?ასე გაწირე ჩვენი სიყვარული?მე 15 წელი გელოდე უიმედოდ ,შენ კიდე თურმე რა იოლად შეგძლებია ყველაფრის დავიწყება.
-მორჩი გთხოვ.ხელი.მომკიდა ლუკამ
-გამიშვი.ხელი გამოვგლიჯე და გაფითრებულ კორინთელს მივუბრუნდი.
-იქნებ ესეც გეგმა იყო ჰა?იქნებ ასე უნდა გეთამაშა რო საბოლოოდ გაგენადგურებინე.მაგრმ იცი რა?მეცოდები მართლა გულით მეცოდები მე პატარა მყავს მუცელში რომელიც არ მომცემს უფლებას წავიქცე,შენ კი აღარავინ დაგრჩა.რომ გეთქვა დამელოდეო სიცოცხლის ბოლომდე დაგელოდებოდი ეხლა კი გიყურებ და მიკვირს მიყვარხარ თუ ეს უბრალოდ ილუზია იყო.ცრემლები მოვიწმინდე და კარში მდომ ლექსოს გავხედე
-წავედით ძმაო აქ არარაფერი გვესაქმება.


ბავშვებო როგორ მახარებთ თქვრნი აზრის დაფიქსირებით. კი ვაცე საკამოდ უაზროდ იქცევა მაგრამ ცოტაც და ყველაფერი დალაგდება. მიყვარხართ