* * *
თითქმის თვე იწურებოდა ვაჩეს წასვლიდან.ამ ხნის მანძილზე მხოლოდ ერთხელ ვესაუბრე ლექსოს და კორინთელზე არაფერი მიკითხავს.ვიცოდი საიმედო ხელში იყი და ჩემი ძმა ყველაფერს გააკეთებდა მეგობრის გამო,თუმცა ეჭვები არ მასვენებდა არ მჯეროდა ვაჩეს ასეთი უეცარი ცვლილების,ბიჭების საქციელიც მაფიქრებდა მარტოს თითქმის არც მასუნთქებდნენ.ექიმთან გამუდმებით დამყვებოდნენ გოგოები,აქამდე თუ სულ ვაჩეს ლანძღავდნენ ეხლა შეთქმულებივით დუმდნენ.

* * *
ვაჩე და ლექსო სამზარეულოში ისხდნენ და საუზმობდნენ.
-ნეტა რა ხდება საქართველოში.
-შენ ზოგადად საქართველო გაინტერესრბს თუ ანისთან რა ხდება?ჩაიცინა ხარძიანმა
-ხო იცი რო ვიგებ ამბებს.ჩემი გოგო როგორი ძლიერია.
-რო არ გაპატიოს არ გიფიქრია?
-სულ მაგაზე ვფიქრობ ლექსო,უბრალოდ სხვა გამოსავალი არ მქონდა.ხო იცი შენი და სულით მეამბოხეა ეს ამბავი რო გაეგო არ მიმატოვებდა.საუბარი ბიჭებს დაცვის უფროსმა გააწყვეტინა.
-წოლოსანი ჩვენ ხელშია.
-აი ეს უკვე კაია. კმაყოფილმა დადგა ჭიქა მაგიდაზე და ფეხზე წამოდგა.გასვლისას ლექსოს ხელი მოჰკიდა კორინთელმა
-ემოციებს არ აჰყვე და საქმე არ გამიფუჭო მე მაცადე.
* * *
თითქოს მშვიდობა იყო ყველგან და თავსაც შედარებით მშვიდად ვგრძნობდი. ჯერ მუცელი არ მეტყობოდა მაგრამ გაჩნდა ახალი პრობლემა ჭორიკანა ხალხის სახით.მეზიზრებოდა გარეთ გასვლა და ჩემს ზურგს უკან ჩურჩული.გამუდმებით მესმოდა ფრაზები"ორი ძმა მოინელა""ჯერ ერთთან იგულავა მერე მეორესთან" "პატიოსანი რო ყოფილიყო ქმარი არ მიატოვებდა ".მტკიცედ გადავწყვიტე ქალქიდან წასვლა .რჩებოდა მთავარი პრობლემა ბიჭები.იმ დილით ყველა გავაფრთხილე რო უნდა დამეძინა დილით და არავის შევეწუხებინე პატარა სპორტული ჩანთა გავამზადე და ჯერ კიდევ უთენია გავიპარე სახლიდან.გეზი სასაფლაოსკენ ავიღე მასთან დაუმშვიდობებლად ვერ წავიდოდი.

* * *
გოგოები მისაღებში ისხდნენ და ყავას სვამდნენ.
-დროზე დალიე თორე დაიგვიანებ ქალბატობო სამსახურში.
-ვაიმე აღარ დამსვა ეხლა ქალბატონო მარიამ.რა იყო განმარტოება მოგინდა ქმართან?გაეცინა ერისთავს
-ოხ რა გარყვნილი ხარ ვინც არ გიცნობს.
-კაი კაცო.
-როგორ მიდის საქმე სამსახურში?
-კარგად თუმცა ერთი პრობლემა გამოხტა.
-რა ხდება?ინტერესით იკითხა მარიმ
-ერთია რა.ცოტა შეუგნებელია ვერაფერი გავაგებინე უკვე სერიოზულად მაღიზიანებს.თუ ასე გააგრძელა აუცილებლად დავწერ განცხადებას.
-გადაირიე გოგო?ასე სერიოზულადაა საქმე?ვუთხრათ ბიჭებს'
-არავითარი ბიჭები ამათ ჩემს გარეშეც ბევრი პრობლემა აქვთ. მე მივხედავ ამ ყვრლაფერს.
-თე ფრთხილად იყავი კარგი?
-კარგი გაკოცე. ფეხზე წამოხტა ერისთავი და დაქალს აკოცა.

* * * *
ვაჩე გარეთ მდგომ დაცვას მიესალმა და ითახში შევიდა.
-მაქვს პატივი შევხვდე ყველაზე გავლენიან ბიზნესმენს.გაისმა წილოსანის ხმა.
-ნამდვილად გაქვს. დაჯექი ბევრი გვაქ სალაპარაკო.ხმა გაუმკაცრდა ვაჩეს.
-რითი დაგაინტერესე?
-გავიგე ჩემ ძმას შენი ვალი ქონია.
-ტატოს ვალი ბევრი ქონდა შრნ კერძოდ რონელი გაინტერესებს?ან კითხვას შევცვლი ვინ?
-ეხლა ჩვენ ვლაპარაკობთ ქალზე ,რომელიც ჩემი ცოლი და ჩემი შვილის დედააა.ხვდები ხო რასაც ნიშნავს.
წილოსანს სახე შეეცვალა აშკარად არ ელოდა ამას.
-გასაოცარი ოჯახი ხართ.ბრავო ცოლად გყავს ქალი რომელიც შენ ძმას უყვარდა.
-რომ ყვარებოდა ეხლა შენ აქ არ მოგიწევდა ჯდომა და კიდევ ეგ ნაკლებადაა შენი საქმე. მოკლედ ხვდები ალბათ რსათანაც გაქვს საქმე. იმასაც ხვდები რო შენ ჩემთან არარაობა ხარ და წუთში გაგანადგურებ.
-მოიცაა.ხმას აუწია წილოსანმა
-ტონი აკონტროლე ბიჭუნი და დაეგდე შენს ადგილას. შენ როგორ გგონია მაგ იაფფადიანი ტანსაცმლით და 20 000იანი კაპიტალით მაჯობებ მე?ვაჩე კორინტელს?ისიც დაიმახსოვტე ჩემს ტერიტორიაზე ხარ.
-მემუქრები?
-არა ვცდილობ ნათლად დაგანახო სიტუაცია. მე შემეძლო ამ საუბრის გარეშე გადამეწყვიტა ყველაფერი მაგრამ კეტილი ნება მაქვს და რამდენიმე ვარიანტს გთავაზობ.
-ასე არ შეიძლება.
-ჩემთვის ყველაფერი შეიძლება,ხო იცი ქალს არავინ დაგიტმობს და თუ ჩემტან ომი გინდა კი ბატონო ვიომოთ.თუ მაგ თავში ტვინი გაქ შენს ადგილას ვარიანტებს მოვისმენდი.
-გისმენ.ნირწამხდარმა ამოილაპარაკა წილოსანმა
-პირველი გთავაზობ გავარასხოდოთ და ვითამაშოთ მთელ შენ ქონებაზე,მაგრამ გაფრთხილებ ტატოსგან განსხვავრბით მე კარგად ვტამაშობ.მეორე ვარიანტია მე მოგცემ 50000დოლარს და შენ სამუდამოდ გაქრები ჩვენი ცხოვრებიდან.მესამე უბრალოდ შუბლს გაგიხვრეტ.კორინთელმა ქამრიდან იარაღი ამოიღო და მაგიდაზე დადო.წილოსანი გაფითრდა,მართლაც აღარაფერს წარმოადგენდა და არც უღირდა ერთი ქალის გამო შარში გახვევა
-მეორე ვარიანტს ვირჩევ.
-ყოჩაღ მომწონს ჭკვიანი ხალხი. მაგრამ იცოდე სადმე რო დაგინახო შემტხვევითაც კი დაუფიქრებლად მოგკლავ. ეხლა კი წაიყვანეთ.დაცვის ბიჭებს მიმარტა და კმაყოფილმა გახედა ლექსოს.

* * *
თეო საკმაოდ გვიანობამდე შემორჩა სამსახურში. თავი რომ ასწია უკვე დაღამებულიყო და ოფისიც ცარიელი დახვდა.
-ჯანდაბა დრო რა უცებ გავიდა.სწრაფაც წამოკრიფა მისი ნივთები და შენობიდან გავიდა.ნახევარი საათი მაინც ელოდა ტაქსს და რო არაფერი გამოჩნდა ფეხით დაუყვა ქუჩას.
-გამარჯობა.მოესმა გვერდიდა და ადგილზე შეხტა.
-შენ რა მითვალთვალებ?
-შეიძლება ეგრეც ითქვას.
-რა გინდა თორნიკე?
-შენ მინდიხარ.
-ვერ გავიგე?
-კარგადაც გაიგე ერისთავო.
-ავადმყოფი ხარ.წადი ცოლს მიხედე.
-ის მიხედილი მყავს ეხლა შენთვის მოვიცალე.
-არ ხარ დალაგებული.თეომ ზურგი შეაქცია თუმცა ბიჭმა წასვლის საშუალება არ მისცა.
-გამიშვი ხელი.
-ნუ ფართხალებ.
ერისთავმა ხელი მოიქნია და ბიჭს სახეში გაარტყა.არც ტორნიკემ დაინდო და მანაც შეუბრუნა ხელი.თეომ წონასწორობა დაკარგა და წაიქცა.ბუნდოვნად ახსოვდა როგორ შეათრია თორნიკემ მანქანაში.წინააღმდეგობას უწევდა თუმცა ვერაფერს გახდა გამხეცებულ ბიჭთან და გონება დაკარგა.