-მოდი მშვიდობიანად მოვგვარდეთ მისტერ... თავაზიანად გაუღიმა ვაჩემ(ვაი ამ თავაზიანობას) ...
- f*ck you!
მიაძახა ერთ ადგილას მოტრიალე უცხოელმა და საზიზღარი ღიმილით გახედა დამფრთხალ ალექსანდრას,რომელიც უშედეგოდ ცდილობდა ვაჩე იქაურობისთვის მოეშორებინა..
-შეეშვი რა.. წავიდეთ რა... აკანკალებული ხმით სთხოვდა გამძვინვარებულ ვაჩეს ,რომელსაც ცოტაღა აკლდა და იფეთქებდა..
ალექსანდრას ხმამ თითქოს დააწყნარა,საყელოში მოკიდებული ხელი იხეშად უშვა უცხოელს და ტყავის სავარძელზე მიაგდო..ღრმად ჩაისუნთქა ... ისეთი მამისმკვლელი თვალებით გამოხედა ალექსანდრას..ცოტა შეეშინდა. ასეთი გაბრაზებული ვაჩე არასოდეს უნახავს...ყელში გაჩხერილი ბურთი ძლივს გადააგორა სასულელში და გარეთ გავიდა ჰაერზე.. ალექსანდრაც ლეკვივით აედევნა უკან... ბარის წინ მოკატავე გრძელ სკამზე ჩამოჯდა და ჩამუქებულ ნაპირს გახედა... ზღვის ხმა არღვევდა მხოლოდ სიჩუმეს...
- კარგად ხარ?
ძლივს ამოთქვა ბოლოს ალექსანდრამ და ხელზე ხელი ნაზად გადაუსვა.. გოგონას მოქმედებამ ღიმილი მოჰგვარა სახეზე... სახე მისკენ მოატრიალა და ერთხანს ასე უყურა თვალებში.. რომელიც ასე რაღაცნაირად ითრევდა... როგორ უყვარს ეს თვალები.. ტუჩები...
-ხვალ უნდა გავფრინდე..საქმე გამომიჩნდა... თქვა..ღრმად ჩაისუნთქა და მზერა აარიდა
- ა .. ჰო.. ისაა.. ნერვიულად ჩამოისვა თმაზე ხელი, რაღაცნაირად გაიღიმა... საჩვრენებელ თითზე თმა დაიხვია,.. თვალები გამეფებულ სიბნელეს გაუშტერა...
ვაჩეს ჩაეცინა.. გულში ეგოისტურად გაუხარდა ალექსანდრამ მისი წასვლა რომ განიცადა... გაბუსხული გოგონასკენ შეტრიალდა... გადახლართულ თითებზე მაგრად შემოჰხვია ორივე მტევანი... გაუღიმა და შუბლზე ნაზად აკოცა... ალექსანდრასაც უნებურად გაეღიმა...
-ჩამოგაკითხავ... უთხრა და თვალი ჩაუკრა
რაო?! ჩამოგაკითხავო?! განა მათ ურთიერთობას რამე ჰქვია?! განა ვაჩეს ასე მოსწონს რომ მისი გუLისთვის ამხელა მანძილზე ჩამოვა?! მოსწონს?! იქნებ უყვარს? უამრავი აზრი უტრიალებ
და თავში..
- რა.. რატომ?! თვითონაც არ იცის საიდან წამოროშა ეს კითხვა..უბრალოდ გონება იმდენად დაუბინდა ამ ამბავმა.. ვაჩე მიდის... თითქოს უკვე რაღაც ტკივილი შეეპარა გულში,, მორჩი რა ალექსანდრა! ახლა ართქვა რომ შეგიყვარდა.. როდის გჯეროდა შენ 1-2 თვეში შეყვარებების და ზოგადად ძლიერი გრძნობების!
მაგრამ აშკარაა განიცდის... ძალიან თანაც! ძალიან ძალიან!
-რატომ? სიცილით გაიმეორა ვაჩემ კითხვა.... ფეხზე წამოდგა და აქეთ იქით იწყო სიარული...შემდეგ
ალექსანდრას წინ ჩაიმუხლა... მუხლებზე ხელები ჩამოადო.. გადაჯვარედინებულ მკლავებს კი სახე დაადო.. აღელვებულ გოგონას მზერა გაუსწორა...
-ალექსანდრა! ძალიან ! ძალიან მაგრად მიყვარხარ
--------
1 თავიც და დავამთავრებ... ახალი მოთხრობის დაწყებას ვაპირებ ოღონდ მინდა ეს მოვამთავრო და ისე,., ვიცი ძალიან უპასუხისმგებლო ჩანდა ჩემი გაქრობები... მაგრამმ.მერწმუნეთ რთულია წერო მაშინ.. როცა დაკარგე შენი პირადი მუზა.. ადამიანი რომელიც წერის სურვილს გაძლევდა.. ძალიან მიჭირს ახლა წერა... არვიცი..., თქვენი 1 თბილი სოტყვაც კი ძალიან მნიშვნელოვანია ამ მომენტში.... არშემიძლია... ვეღარ გავაგრძრლებ თქვენი მხარდაჭერა თუ მაინც არ მექნა.. არვიცი.,იქნებ თქვენი სითბო იქცეს ჩემ პირად მუზად..უბრალოდ ჯერკიდევ ძალიან მიჭირს ლამაზად ვწერო სიყვარულზე როცა..მოკლედ... თქვენი გვერდში დგომა მინდა ისე როგორც არასოდეს