სახლში, რომ ავედი ყველაფერი გატაცებას დავაბრალე, მაგრამ მერე მთელი ღამე მის ღიმილზე, მის თვალებზე და ზოგადად მასზე ვფიქრობდი. მთელი ღამე არ მეძინა. დილით 7;35 ბაბიმ მოწერა:

კესოოო! რას შვები? :ბაბი
ამოდი მოგიყვები ყველაფერს. :ვუპასუხე ბაბის, ბაბი ჩემს ქვემოთ ცხოვრობდა, სამი სართულიდ და ხშირად ვიყავით ერთად. რათქმა უნდა ბაბი ჯერ 10 წუტი დედამის არწმუნებდა რომ ადრე არ იყო და მე მეღვიძა და მხოლოდ ამ 10 წუთის მერე ამოვიდა. ამოსვლისთანავე მკითხა:

-რაო გესიზმრებოდა შენი სიხარული? -ბაბი
-ნაწილობრივ! მთელი ღამე არ მეძინა მაგრამ მასზე ფირით ვიყავი გართული და იცი რა შევამჩნიე? -მე
-რაა აბა? -მითხრა და თან სამზარეულოში გავარდა ყავის მომზადება დაიწყო.
-რა და სასწაულად საყვარელი თვალები აქ. -მე ორივეს ხმა მაღლა გაგვეცინა. მერე ყავა დავლიეთ და ბაბის ვუთხარი ;

-გოგო ადრე მივიდეთრა ფიზიკა გვაქ პირველი და უეჭველი გამომკითხავს.-მე
-კარგი რა პრობლემაა. -ღიმილით მითხრა ბაბიმ

ტანსაცმელი ჩავიცვი და გარეთ 08:30 ზე გავედით მე და ბაბი სკოლასთან ახლოს ვცხოვრობდით, ამიტომაც სკოლაშ 5 წუთში მივედით. კლასში, რომ შვედით როგორც ყოველთვის ანდრია დაგვხვდა, ზოგადად ყოველთვის პირველი მოდის.


- გამარჯობა -მე
- გამარჯობა -ბაბი
- გამარჯობა -ანდრია


მერე მე და ბაბი დაბლა ფიზიკის კაბინეტში ჩავედით. იქვე ახლოს მეთერთმეტე კლასელები იდგნენ, და ორი მათგანი რაღაცნაირად გვიყურებდა. მერე ერთერთი მოგვიახლოვდა და მოგვესალმა :

-გამარჯობა -გუდურა მგონი ასე ეძახდა მისი ძმაკაცი
-გამარჯობა -ზრდილობისდაგამო ჩვენც მივესალმეთ
-თქვენი გაცნობა შეილება? -გუდურა
-არა არ შეილება - მკაცრად უპასუხა ბაბიმ
-ბოდიშით, მაგრამ თქვენი გაცნობა არც მინდოდა. -გუდურა
-მართალია მე მინდოდა, ნიკა -გუდურას ძმაკაცი რომელიც მოგვიანებით მოვიდა.
-მე არ მინდა! -ისევ მკაცრად უპასუხა ბაბიმ


ამასობაში გუდარამ მკითხა:

-რა გქვია? - გუდურა
-სახელი. - სერიოზული სახით ვუთხარი
-რა სახელი? -გუდურა
-ლამაზი სახელი -ვთქვი და მასწალებელიც მოვიდა


-გამარჯობათ მას -მე და ბაბი
-გამარჯობა -მასწავლებელი


ყველა გაკვეთილმა ჩვეულებრივად ჩაიარა. მეხუთე გაკვეთილზე ბაბის დაურეკა დედამ და წასვლა მოუწია, სკოლაში არც ნიტა იყო და არც ნინა ამიტომაც მარტო ჯდომა მომიწია.მეექვსე გაკვეთილზე თავი ჩნთაზე მედო და მუსიკას ვუსმენდი, ქიმია გვქოონდა დაისედაც არ ისვენებდნენნ ბავშვევბი,ზარი რომ დაირეკა უცბათ გავედი გარეთ, სადაც ის გუდურა დამხვდა. და რათქმა უნდა გამომყვა და ტვინის ჭამა დაიწყო:


-ახლაც არ მეტყვი შენ სახელს? -გუდურა
-არა არ გეტყვი! -მე
-ხო ხვდები როთავს არდაგანებებ?! -გუდურა
-და რომ გითხრა დამანებებ?! -მკაცრად ვკითხე
-არ მაგრამ ყოველშმთხვევაში ტვინს აღარ შეგიჩამ ერთი დაიგივე კითხვით! -გუდურა
-კაი კესო -მე, ვერ მივხვდი მეთვითონ რატომ ვუთხარი სახელი
-მართლაც რა ლააზი სახელი გქვია, მე გუდურას მეძახიან მაგრამ გიო მქვია. -სიცილით მითხრა
-სასიამოვნოა -მე


5 წუთი ჩუმად ვიყავით და ჩემ კორპუსთან რომ მივედით:


-ეს არის შნი კორპუსი? -გუდურა
-კი, ესა რის -მე
-არ ახვიდე ცოტახანი რა გთხოვ. -გუდურა
-არა არ მცალია, მეჩქარება. -მე, ვთქვი და სახლში ავედი, სახლში ბებომ თბილი სადილი დამახვედრა თვითონ კი როგორც ყოველთვის სამსახურში გარბოდა, მერე დჯექი და მასწავლებლის მათემატიკის მომზადება დავიწყე. 16;25 ანდრაიმ მომწერა, რომ დაბლა მელოდებოდა ანდრია ყოველთვის მაკითხავდა ხოლმე რადგან მათემატიკის მასწავლებელი ცოტა საშიშ უბანში ცხოვრობდა, თან ერთი გზა ჰქონდა და არ ეზარებოდა. დაბლა ჩავირბინე, ანდრიამ გადამკოცნა და წავედით. მათემატიკაზე ახალი საკითხი კარგად გავიგე ანდრია კი ბაიბულში არ იყო, მასწავლებელს დაუეკეს და გვერდით ოთახში გავიდა, ამასობაში ანდრიამ მითხრა :


-აუუ ვერაფერი გავიგე როგორ აკეთებ?? -ანდრია
-ამას რა უნდა ბიჭო, -სიცილით ვუთხარი - აგიხსნა?? -მე
-აუ მიდი რა -ანდრია

გვერდით მივედი და ავუხსენი მერე მასწავლებელიც მოვიდა და გვითხრა რომ დღესა ადრე გვიშვებდა რაღაც პრობლემებსი გამო. დაბლა ჩამოვედით და გზაში ანდრიას ვუთხარი:


-ანდრია წინაზე გაკვეთილი, რომ გამიცდა ვერ გავიგე ვერაფერი და რომ გეცლება ხომ ვერ ამიხსნი? -მე
-რა პრობლემაა, ეხლა მცალია წამო სადმე დავჯდეთ. -ანდროა
-აუ აგერ სახლთან ვართ წამო ჩემთან, თან ყავასაც დაგაევინებ თუ გინდა. -ღიმილით ვუთხარი
-კაი -ცოტა მორცხვად მიპასუხა


სახლში ავედით ბებო სამსახურიდან ისევ არ დაბრუნებულა. ზალაში ანდირას ბუტბუტს ვუსმნედი და ცმდაგასაკვირვად ყველაფერი კარგად გავიგე. ანდრია გავაცილე და ბაბიც ამოვიდა, ბაბი დ ანდრია ჩემ კართან შეხვდნენ. ბაბი სახლში შენმოვიდა კარში გაიჭყიტა და იყვურაა :


-მომეჩვენაააააააააა???! -ბაბი
-არა ანდრი იყო -მე სიცილით ვუთხარი
-რა უნდდოდა?!

ყველაფერი მოვუყევი, ცოტა ვიცეკვეთ მერე ბებო მოვიდა, ოთახში შგვყარა დაღლილი იყო და მოსვენება უნდოდა , ბაბი ჩმთან დავტოვე და გვიან დავიძინეთ. დილით ჯერ ბებოს ხმამ გამაღვიძა :

-ბებო,მე დღეს ადრე მივდივარ. არ დაგაგვიანდეთ საუზმე მზად არი. -ბებო
-კაიი. გკოცნი -მივაძხე და ისევ დავიძინე.

5 წუთში ბაბის ნასროლი ბლიში მომხვდა მარა ვითომ ვერ ვიგრძენი და ისევ წავიძინე ბოლოს ვიღაცის სმსმა გამაღვიძა, მაგრამ სანამ გავბრაზდი ტელეფონის ეკრანზე წავიკითხე :


ბარათაშვილი : დილამშვიდობისა!