ისევ ტვილდიანი... (2)
უკვე 2 კვირაა გასული რაც ნიკა ამერიკაში წავიდა და უკვე ვნანობ რომ გასაცილებლად არ წავყევი ბავშვებს რა ვქნა ვერ შევძელი არ შემეძლო მეყურებინა როგორ გვტოვებდა ნიკოლოზ ტვილდიანი და მიდიოდა სხვაგან სრულიად უცხო ქვეყანაში თავს მხოლოდ იმ ბოლო ჩახუტებით ვიმშვიდებ რომელმაც გული შემიკუმშა და ის ადგილები ამიწვა სადაც ნიკა მეხებოდა მახსოვს ცრემლები წამსკდა და თავი მის ყელში ჩავმალე მისი სიტყვებიც არასდროს დამავიწყდება ჩემთან ამოვიდნენ აეროპორტში წასაყვანად მე კი ცუდათ ყოფნა მოვიმიზეზე მეხსოვს როგორ მიყურებდა და თვალებით როგორ მბურღავდა ნიკა როცა საბა გიჟივით ყვიროდა -შენ რა მეღადავები? -არა საბა მართლა ცუდათ ვარ არაფრის თავი არ მაქ -ვერ ვიჯერებ -კარგი რა ხომ იცი რომ მართლა არ შემიძლია საბას აცრემლებული თვალებით შევხედე ის ერთადერთი ადამიანი იყო ვისაც გამოვუტყდი რომ ნიკოლოზ ტვილდიანი შემიყვარდა -კარგი შეეშვი (ნიკა) ერთი მარტივი მოძრაობით გვერძე გაწია საბა და ჩემკენ წამოვიდა -მოდი ჩამეხუტე მაინც გაშესებული ვიდექი ჯერ კიდევ ვერ ვიაზრებდი თუ რა ხდებოდა ჩემთავს ნიკა ნელი ნაბიჯებით წამოვიდა ჩემკენ და ხელების მარტივი მოძრაობით გულში ჩამიკრა გული ამოვარდნას მქონდა -ბოდიში რა -დაწყნარდი არ მწყინს -მომენატრები -მეც -კარგი წადით ეხლა თორე რეისზე დაგაგვიანდებათ ყველაზე მეტად ნიკას წასვლა არ მინდოდა მაგრამ ვგრძნობდი რომ უნდა ავტირბულიყავი ყველაზე მეტად არ მინდოდა ნიკას ჩემი ცრემლები ენახა -კარგი ლოყაზე მაკოცა ყურში ნაზად ჩამჩურჩულა მაპატიეო და ხელები გამიშვა ობოლი ცრემლი ჩამომვარდა -მომენატრები ნიკა -მეც მარიამ ეს იყო და ეს ........ ბავშვები ყოველ კვირას ამოდიოდნენ ჩემთან მხოლოდ იმით ვიმხნევებდი თავს რომ კონტაქტი გვქონდა ტელეფონისა და ინტერნეტის საშუალებით თითქმის ყოველ კვირა ველაპარაკებოდით ერთმანეთს სკაიპით გავიგე რომ სამსახური უშოვია და კვირაში 5 დღე მუშაობდა ბავშვები როცა ჩემთან ერთად იყვნენ ერთადაც ველაპარაკებოდით და ყველაფერს ვუყვებოდით მახსოვს პარასკევი საღამო იყო ტელეფონზე რომ დამირეკა -როგორც იქნა ინება ნიკოლოზ ტვილდიანმა და დარეკა -მე არა -რაააა? -მე არ დამირეკავს -რას ბოდავ -ხო მე არ დამირეკავს არაყმა და შენმა მონატრებამ დამარეკინეს ორივე ჩემ გვერდით არიან ერთი მარჯვნივ მიზის მეორე კი მარცხნივ მეძალავებოდნე მარიამს დაურეკეო და აჰა მავრეკე ეს იყო და ეს.. სკაიპში ვლაპარაკობდით რომ მითხრა გალამაზებულხარო დავიბენი არ ვიცოდი რა მეპასუხა -გაზრდილხარ კიდეც თმებიც გაგზრდია გამხდარხარ -კარგი რა ნიკა შენ რა ისევ მთვრალი ხარ? -არა არა შენ თა...... გეფიცები არ ვარ მთვრალი -შენც შეცვლილხარ ნიკა -ხოო ძალიან ცუდათ შევიცვალე -რაა? -არა არაფერი ჩვენები როგორ არიან? - კარგათ სულ შენ გკითხულობენ -ხოო ვიცი გუშინ ველაპარაკე გიოს -შეყვარებული განახა -ხოო კარგი გოგო აუგდია -ეგრე ნუ ლაპარაკობ -ცუდათ არ მიგულისხმია ხომ იცი არა? -ვიცი ვიცი (გამეცინა) -.... -კარგი ნიკა ძაან მეძინება რა სხვა დროს ვილაპარაკოთ -კარგი მენატრები და გკოცნი ლეპტოპი დავკეცე საწოლზე დავწექი და ავტირდი ნიკას მონატრებამ უკვე პიკს მიაღწია არ ვიცი სადამდე გავუძლებ ამას ან გავუძლებ საერთოდ არ ვიცი არაფერი არ ვიცი....... ესეც მეორე თავი იმედია მოგეწონებათ შემიფასეთ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.