ავტო მრბოლელი (დასასრული)
დილით უჰაერობამ და თავის ტკივილმა გამაღვიძა,ადგომა ვცადე მარა რაღაც ან ვიღაც მეწვა ზევიდან, თვალები ვჭყიტე და -უიმე ლიკა გამისკდა გული-ჩემ ლაპარაკზე გაეღვიძა -ვაი თავი გაჩერდი დამაძინე -გოგოო ვეღარ ვსუნთქავ აეთრიე ჩემგან -უი კიდე ესე მძინავს?-მითხრა და გვერდზე გადაგორდა -კიდე კიარა შენ ვერ გასწავლე რა ჩემთან როდაიძინებ საწოლში უნდა დაიძინო და არა ჩემზე-ავბუზღუნდი -ვაიმე ნუბუზღუნებ დამაძინე რა უფ- ჩაიბურტყუნა და ბალისში ჩაყო თავი "არა რა ესე როგორ ძინავს" გავიფიქრე და საწოლიდან წამოვბობღდი,ყველაფერი მტკიოდა "ვაიჰ ესრაარი ვერგადავეჩვიე რა ესეძილს" ჩავიბურტყუნე და დაბლა ჩავედი ვუცდიდი დანარჩენებიც აქ იქნებოდნენ, ანის ოთახში შევიხედე ტკბილად ეძინა ბაჩოსთან ერთად, სხვებისთვის აღარ შემიხედია მაშინვე დაბლა ჩავედი და სამზარეულოსკენ წავედი, მაცივარი გამოვაღე - ფუ აღარყოფილა ბორჯომი-მაცივარი მივხურე და მაღაზაში ჩავედი ბორჯომი და შოკოლადები ვიყიდე სახლში შესვლისას სამზარეულოდან ხმაური მომესმა მეგონა გაიღვიძე, სამზარეულოსკენ ავიღე გეზი ისიყო რაღაცუნდა მეთქვადა და დავინახე ანა როგორ ჭამდა ისეთი საყვარელი იყო მალე გვერდი ბაჩომ დაუმშვენა -შენ სუ როგორჭამ ეე -აუ რაგინდა მშია ვახ- და გაბუსხული სახე მიიღო ჭამასაც თავი დაანება -აუ ნუ მებუტები რა ანნ -დამანებე თავი -შემირიგდი და რასაცგინდა იმას გავაკეთებ-ანას თვალები აუციმციმდა და მაშინვე ბაჩოსკენ შეტრიალდა -მართლა? -კი მართლა-უთხრა და შუბლზე აკოცა -კაი მაშინ შოკოლადი მარწყვი ბანანი ტორტი მომიტანე და ხო ტორტი აუცილებდად შოკოლადის დაიწყო თითებზე გადათვლა ბაჩო ღიმილით შესცქეროდა მის საყვარელ ქალს-აუუ რასმიყურებ რაა მომიტანე- ისევ გაიბუსხა -ხო კარგი მივდივარ-შუბლზე აკოცა და ფეხზე წამოდგა-კიდე რამე გინდა? -აუუ მოიცა მმმ. კი ნაყინი-ამ ყველაფერს სამზარეულოს კარიდან ვუყურებდი ისეთი საყვარლები იყვნენ... როგორციქნა გონს მოვეგედა სამზარეულოში შევედი -მოვედი ეს ბორჯომები ეს შოკოლადი და ნაყინი-სამზარეულოს მაგიდაზე დავალაგე ანის თვალები გაუბრწყინდა და მაშინვე შოკოლადის პარკს დასტაცა ხელი -ნუ ნაყინი და შოკოლადი ჩამონათვლიდან იშლება -არა მომიტანე-პირგამოტენილი ლაპარაკობდა ანი,მედა ბაჩოს გაგვეცინა ანიკი გაიბუსხა მერე როგორციქნა შემოვირიგეთ,ხვალ კოლეჯი უფფ,მალე ყველა ჩამოვიდა ვისადილეთ და ყველა თავის გზას დაადგა მე ვინაიდან და რადგანაც თავისუფალი ვიყავი გარაჟში ჩავედი, მანქანა გავრეცხე ზეთი გამოუცვალე და ასე შემდეგ, დრო მალე გავიდა რომოვრჩი უკვე 6-ი ხდებოდა სახლში არავინ იყო დედა საზღვარგარეთ იყო ანი ბაჩოსთან აჩი კი ნუცასთან ერთად იყო ამიტომ მარტო ვიყავი, ოთახში ავედი წყალი გადავივლე და საწოლზე წამოვგორდი ფიქრებს მივეცი თავი, ანი გამახსენდა დილით როგორ აცმაცუნებდა პატარა ბავშვივით პირს ბაჩოს სიყვარული "ნეტა მეც მყავდეს ესეთი ადამიანი გვერდით" გავიფიქრე და დემე გამახსენდა ის დღეები როცა სიტყვის უთქმელად ვიჯექით და ზღვას გავყურებდით,მერე ჩემსავე სახლში ჩვენი კოცნა ნათქვამია “დაემორჩილე წყურვილის გრძნობას, წყალი დალიე მაგრამ ,,წყაროდან ჭიქას ნუ წამოიღებ” ფიქრებში ჩამეძინა როგავიღვიძე უკვე 12-ის ნახევარი იყო "რამდენხანს მეძინა" გავიფიქრე და საწოლიდან წამოვდექი ანი უკვე სახლში იყო აჩიც და ტელევიზორს უყურებდნენ, -მივდივარ და გვიან დავბრუნდები -კარგი-გასაღები ავიღედა გარეთ გავედი მანქანა გამოვაყენე და წავედი იქ სადაც ყოველთვის დავდივარ და დიდ ადრენალინის ვგრძნობ,ისევ იმდენი ხალხია უფრო მეტიც,მანქანა ჩვეულ ადგილას გავაჩერე და მსაჯის ხმას დაველოდე მანაც არ დააყოვნა -აბა დავიწყოთ- ყველამ დავიკავეთ ჩვენ ჩვენი ადგილები დემეტრეს ვერსად ვხედავდი ხასიათიც გამიფუჭდა ამის გამო სადაციყო რბოლა დაიწყებოდა ჩემს გვერდით მანქანა გაჩერდა "დემეტრე" გავიფიქრე და სწორიც ავღმოვჩნდი დაემეტრე იყო,მისმა მოსვლა გუხარდა-ყველას ადგილზეა ძალიან კარგი დავიწყეთ მოემზადეთ-გაისმა ისევ მსაჯის-3...2....1 -და აი დაიწყო ადრენალინის შესანიშნავი გრძნობა მანქნის ხმა ეს ყველაფერიაჩემთვის სამოთხე იყო, მხოლოდ გზაზე ვიყავი კონცენტრირებული მედა დემე გვერდიგვერდ მივდიოდით მერე უცბად მანქანის ამოტრიალების ხმა გაისმა დემე აღარ ჩანდა ისევ მანქნის ხმა ოღონდ ამჯერად ჩემი ბოლოს მახსოვს დემეს თვალები და სითეთრე ****აჩისთან და ანისთან*** -აჩიი ტელე გირეკავს - გასძახა ანიმ სამზარეულოში მყოფ აჩის -მოვდივარ-აჩი მალე გავიდა ოთახში ტელეფონს დახედა და ბელას ნომერი ამოიცნო -ხო ბელს-სწრაფად უპასუხა -გამარჯობათ-გაისმა უცხო ხმა -ვინ ბრძანდებით და ბელას ნომრიდან რატო რეკავთ?-აღელდა აჩი -მე მედდავარ ქალბატონი ეს ბელა და ბატონი დემეტრე ავტო კატასტროფაში მოყვნენ ძალიან მძიმედაა გთხოვთ მობრძანდეთ-აჩის გახევდა ვერ ლაპარაკობდა -აჩი რამოხდა-კითხა ანიმ-აჩი რახდება -ბელა ის...ის საავადმყოფიშია კვდება -რაა??-ანას თვალებიდან ცრემლები ჩამოცვივდა- ჩემი თხა ჩემი დაიკო წავიდეთ ჩქარა-თან ლაპარაკობდა თან ტიროდა პარალელურად კი იცმევდა -ხო ჩქარა რა-აჩიმ მანქნის გასაღებს ხელი დასტაცა და გარეთ გავარდა ანიც მას გაყვა გზაში ბავშვებს დაურეკეს ანი ერთიწუთითაც არ გაჩერებულა ტიროდა თან რაღაცებს ლუღლუღებდა, აქამდე აჩის ესეჩქარა არ უვლია საავადმყოფოში გიჟებივით შევარდნენ -იზაბელა ჯაჭვლიანი რომელ პალატაშია სადაა - ყვიროდა აჩი -დაწყნარდით -რა დავწყნარდეთ სადაა ჩემიდა-ეხლა ანი მივარდა ექთანს -თქვენხართ აჩი?-მან თავი დაუქნია-წამობრძანდით -რა მდგომარეობაა(აჩი) -არვიცი საკმაოდ სერიოზული ჭრილობებიაქვთ ორივეს ორივე საოპერაციოშია სხვას ვერაფერს გეტყვით -ვინ ორივე?(ანი) -დემეტრე ავალიანთან ერთად მოიყვანეს -ვაიმე რამე რო დაემართოთ(სლუკუნებდა ანი -არაფერი მოუვათ-ანის ჩაეხუტა აჩი, ამდროს ბავშვებიც შემოვარდნენ -ბაჩო ბელა -მისკენ გაიქცა ანი და მიეხუტა ბაჩომაც მაგრად მოხვია ხელები -რახდება რადაემართა (ნიკა) -არვიცი დამირეკეს და მითხრეს რო ავარუაში მოყვნენ ეგდა დემეტრე -რამდგომარეობაა როგორარიან(ლექსო) -მდგომარეობა მძიმეა ბევრი ჭრილობა და მოტეხილობა აქვთ არციცი საოპერაციოშია ორივე -ვაიმე ჩემი ფერია ბელს-ასლუკუნდნენ გოგოები -დაწყნარდი კარგად იქნება-ლუკა მიეხუტა ლიკას, ყველა ცუდათ იყო რამდენიმე წუთში საავადმყოფოში ბაბი და ბიჭები შემოვარდნენ, ნიკა მაშინვე მასთან მივიდა და ჩაეხუტა -მითხარი რო კარგადაა და გადარჩება -სლუკუნებდა ბაბი -დაწყნარდი ფერია კარგად იქნებიან-ამდროს საავადმყოფოში შევიდა დემეს დედა ტროდა ყვიროდა -სადაა უნდა ვნახო ჩემი შვლი- საოპერაციოსაკენ გაიწია -ქალბატონო იქ შესვლა არ შეილება-წინდაუდგა დაცვა -რასქვია არ შეილება მე ექიმივარ უნდა შევიდე გამატარე-ცდილობდა შესულიყო ბაბი დედასთან მივიდა და მაგრად ჩაეხუტა -დე კარგადიქნება ხოიცი რა ძლიერია დემე-ყველა ერთმანეთს ამშვიდებდა ოპერაციამ დიდხანს გასტანა და როგორციქნა ექიმი გამოვიდა -ექიმო როგორაა?-მივარდა დემეს დედა (ქეთი) -მდგომარეობა მძიმე იყო ოპერაცია წარმატებით დასრულდა მაგრამ მომდევნო 24 საათი კრიტიკულია ორივესთვის,თუ ვერ გაიღვიძეს კომაში ჩავარდებიან იმედია კარგად იქნებიან ორივეს ძლიერი ორგანიზმი აქვთ -და კომაში რო ჩავარდეს მერე-იკითხა ანიმ -მერე მოგვიწევს მანამ ველოდოთ სანამ არ გაიღვიძებენ-უპასუხა ქეთიმ და სკამზე მძიმედ დაეშვაა,ანიმ ტირილი დაიწყო -ფერია ნუტირიხრ კარგადიქნება აი ნახე შენთვის ამდენი ნერვიულობა არ შეიძლება გთხოვ ბავშვზეც იფიქრე-აწყნარებდა ბაჩო -ბაჩი როვეღარ გაიღვიძოს მერე- -კარგად იქნება-უთხრა ბაჩომ ანი დაწყნარდა -ვაიმე დედა-წამოიყვირა ანიმ- როგორუთხრა -ხვალ ჩამოდის და მერე ვეტყვით დააწყნარა აჩიმ,იმდღეს არავის უძინია არც არაფერი უჭამიათ ან ვისქონდა ამის ნერვები მეორედღეს 3 საათზე ექიმი გამოვიდა რეანიმაციიდან ყველამ მას მიაქცია ყურადღება -არვიცი რაგითხრათ ბატონი დემეტრე უგონოდა მაგრამ მაინც ვიღაც ბელას ეძახის გონზე არმოდის არვიცი კიდევ ერი საათი უნდა დაველოდოთ ქალბატონი იზაბელაზე არვიცი რავთქვა ერთისაათში თუგონს არ მოვიდნენ ვწუხვარ მაგრამ კომაში ჩავარდება-ექიმი წავიდა ბავშვები ერთმანეთზე მიხუტებულები ისხდნენ -წავალ რამეს ამოვიტან ანისაც არაფერი უჭამია ბავშვსავნებს წამომყვები?(ნიკა) -მართალიხარ წამო ვიყიდოთ(ბაბი)ნიკა და ბაბი ბუფეტში ჩავიდნენ რო დანარჩენებისთვის საჭმელი ეყიდათ, მალე ყველას ყავა და ჰამბურგერი ეჭირა ხელში მარა არცერთი ჭამდა -ეხლა მომისმინეთ სუყველამ შეჭამეთ განსაკუთრებით შენ ანა-ფეხზე წამოდგა და განაცხადა ბაჩომ, ცოტახანში მედდა გამოვარდა რეანიმაციიდან ყველა ფეხზე ადგა და მეედდას მივარდა -რახდება გამაგებინეთ(აჩი) -ცოტახანით მალე გაიგებთ-თქვადა გავარდა ექიმი შევიდა ყველა დაძაბული იყო არიცოდნენ რახდებოდა, როგორციქნა ექიმიც გამოვიდა -რახდება(ქეთი) -ბიჭი გონს მოვიდა გოგო ვწუხვარ მაგრამ კომაშია-ამის გაგონებაზე ანის გული წავიდა -ანი ჩემო ფერია გაახილე თვალები ანი-პალატაში შეიყვანეს ექიმმა უთხრა რო ყველაფერი კარგად იყო მაგრამ ბაჩო გვერდიდან არ მოშორებია,დემე პალატაში გადაიყვანეს პირველი ქეთი შევიდა -როგორხარ დედი-თავზე ხელი გადაუსვა -მე კარგად ბელა ბელა როგორააა ისიც დავინახე ავარიაში მოყვა -დედი ბელა კომაშია-თავი დაბლა დახარა -რასქვია კომაშია მისი ნახვა მინდა -არ შეიძლება სუსტადხარ -არ მაინტერესებს ჩემი ბელა უნდა ვნახო -ვერგავიგე ერთადხართ? -არა დე არმითქვამს მისთვის მიყვარს უნდა უთხრა -დაწყნარდი დაწექი კარგადიქნება -არა უნდა ვნახო-ფეხზე წოდგა და პალატიდან გავიდა -არ შეიძლება თქვენი ადგომა დაწექით(ექთანი) -არა ბელა უნდა ვნახო -ექიმი ჩქარა-დაიყვირა ექთანმა ექიმიც მაშინვე მოვიდა -რასაკეთებ სადმიდიხართ დაწექით -არა უნდა ვნახო გთხოვთ მანახეთ -არა -სუერთხელ -კარგით ოღონდ ცოტახნით-დემემ უხმოდ დაუქნია თავიდა და ბელას პალატისკენ წავიდა, ბელა რამდენიმე მილთან იყო შეერთებული და მშვიდად სუნთქავდა, დემემ იქვემდგომი სკამი მიწია საწოლთან და ჩამოჯდა -გამარჯობა ფერია იცი მომენატრე და ბევრი არ მანერვიულო მალე გაახილე თცალები და ისევ ისე გამიბრაზდი იცი მე შენ მიყვარხარ ხო მიყვარხარ იცი როდის შემიყვარდი? აი მაშინ პირველად რო დაგინახე მაგრამ ვერ მივხვდი ისე შემიყვარდი, იცი მიყვარდა რობრაზდებოდი ძალიან ლამაზი იყავი ყოველთვის შენთან ვიყავი და ეხლაც შენთან ვიქნები მაგრამ შენ თუარგინდა წავალ საერთოდ ოღონდ შენ გაახილე ეგ ლამაზი თვალები-წამოიწია და ტუჩებზე აკოცა, ბელას გული აუჩქარდა მონიტორი აწრიპინდა დემეს შეეშინდა და ექთანს დაუძახა -ექთანოო -რახდება -არვიცი რაღაცეეები წრიპინებს მემგონი ცუდათაა რაჭირს-უცბად ისევ მწყობრში ჩადგა -რაქენით? -არაფერი ველაპარაკებოდი და მერე ცაკოხე მერე ეს რაღაცეები აწრიპინდა-დემე შეშინებული ლაპარაკობდა ექთანს კი გაეღიმა -არ შეგეშინდეთ ეს თქვენი მიახლოებით იყო გამოწვეყლი -კარგით-მივიდა კიდევ ერთხელ აკოცა შუბლზე ისევ მონიტორი აწრიპინდა და შეშინებული შეხედა მედდას ის კი იღიმოდა -აი ხო გითხარით ეხლა გაბრძანდით-დემე თავის პალატაში დაბრუნდა, დღეები დღეებს მიყვებოდა კვირები კვირებს ამასობაში ერთი თვე გავიდა ყველაფერი უცვლელად დარჩა დემე ყოველდღე ნახულობდა და თვალის გახელას სთხოვდა ანის მუცელი უფრო და უფრო ეზრდებოდა ბაჩო სულ მასთან იყო დედამისი ნერვიულობდა შვილზე არჭამდა წესივრად, ბავშვები ყოველდღე ნახულობდნენ და ახალამბებს უყვებოდნენ ბელას,დილით დემე რატომღაც კარგ ხასიათზე ადგა წყალი გადაივლო ყვავილების მაღაზიაში შევიდა და ბელას საყვარელი ყვავილები ტიტები უყუდა საავადმყოფოში მივიდა მდგომარეობა იკითხა მარა ისევ უცვლელი იყო პალატაში შევიდა ტიტები ლარნაკში ჩააწყოდა საწოლთან ჩამოჯდა -ბელს ჩემო ბელს იცი ისტიპი დაიჭირეს, და შენ ძალიან მაბრაზებ თითქმის ორითვეა აქწევხარ ამ საწოლზე არ მოგბეზრდა? რატო არ იღვიძებ სუყველა გელოდებით შენკიდე აქ წევხარ და არაფრით ახელ თვალებს მორჩი ჯიუტობას და გაახილე თვალები როიცოდე როგორ მიყვარხარ როგორ გელოდები შენკიდე აქ წევხარ და არაფერს მეუბნები, იცი ბათუმში შენგამო ჩამოვედი ვერგავძელი უშენოდ ვიცოდი იქრო იყავი გახსოვს ბარში ვიღაცამ რო შეგაწუხა? ჰო მაშინ ისბიჭი მეორედღეს ტრავმატოლოგიურში დააწვინეს სუყველას ისე მოუვა ვინც შეგეხება ჩემს გარდა, იცი სიყვარულის არ მჯეროდა ყველა ერთნაირი მეგონა თავიდან შენც მათნაირი მეგონე მერე მივხვდი რო შენ სუ სხვა ფენომენიხარ ეხლა კი ნეტა იცოდე როგორ მენატრები როგორ მაკლიხარ როგორ მიყვარხარ-ხელზე აკოცა,მასთან ჩაეძინა არახსოვს რამდენხანს ეძინა, ხელის შეხებამ გამოაფხიზლა- როგორ მომენატრე უკვე ყველგან მელანდები ნეტა სიზმარი არ იყოს-თვალებ გაუხელელი ლაპარაკობდა -არაა სიზმარი გაახილე თვალები-დემემ თვალები გაახილა და როდაინახა ბელას თვალები ცრემლები მოაწვა -აქხარ დამიბრუნდი ჩემო ფერია-გიჟივით კოცნიდა ხელზე ბელას კი ეღიმებოდა-ეხლავე ექიმს დაუძახებ -არა მოიცა ცოტახანს იყავი რა -სუშენთან ვიქნები ოღონდ შენ მოინდომე....ბელა? -ხო -იცი მე შენ ძალიან ძალიან მიყვარხარ -ვიცი მეც მიყვარხარ-იმდრის დემეზე ბედნერი არავინ იყო,ყველაფერი კალაპოტში ჩადგა ბელა ერთკვირაში გაწერეს დემე გვერდუდან არ შორდებოდა,ამასობაში ორითვე გავიდა, -რალამაზი დღეა რანათელი დღეა იმიტორო დღეა ბელას დაბადებისდღეა-სიმღერით შემოვიდნენ ბავშვები და ბელა გააღვიძეს,ხო ბაბი და ნიკა შეყვარებულები არიან -ვაიმე ბავშვებო მადლიბა-ყველას სათითაოდ გადაეხვია თვალებით დემეს ეძებდა მარა ვერ ნახა -ოო დემეს საქმე ქონდა და დილითაც არ მინახავს სამსახურშია-მიუხვდა ბაბი, ბავშვებმა საღამოსთვის ბარი მთლიანად დაჯავშნეს და გააფორმეს,შუადღისას ტელეფონმა დაურეკა ბელას დემე იყო -ხო დემუსი -რიგორხარ პატარა-ნუთუ არ ახსოვს -კარგადვარ სადხარ? -სამსახურშივარ ვერშევძლებ დღეს გამოსვლას და არ გეწყინოს-ბელას ძალიან ეწყინა ეს -კაი ხვალამდე მაშინ-მოწყენილი დაემშვიდობა-როგორ დაავიწყდა-გაუბუსხა არც არაფრის მუღამი ქონდა,მაგარმ არუნდოდა ბავშვებისთვის ეწყენინებინა, საღამოს ოთახში იწვა გოგოები რო შევარდნენ -ეე კიდე წევხარ ერთ საათში მზად უნდა იყო ადგა-გოგოებმა ყუთი გაუწოდეს -ეს რაარი? -ეს კაბაა რომელსაც დღეს ჩაიცმევ(ნუცა) -ვინ იყიდა-ლაპარაკობდა თან ყუთს ხსნიდა -ჩვენ-შეყვირეს გოგოებმა -ვაუ რალამაზია-ყუთიდან ამოიღო თეთრი მოკლე ფრიალა კაბა ძალაინ ნაზი-საოცრებაა -ვიცით-კიდევ ერთხელ შეყვირეს,კაბა ჩაიცვა ასევე თეთრი მაღლები მკრთალი მაკიაჟი და ბარისკენ წავიდა ძალიან წყინდა დემეს ერთხელაც არ დაურეკია იმის მერე და არც მიულოცია,ბარში უამრავი ხალხი იყო მისი მეგობრები და ისეთებიც როარ იცნობდა ყვლამ მიულოცა საჩუქრები გადასცეს მარა არაფრის ხალისზე არ იყო დემეს გარეშე, ცოტახანში ვიღაცამ სიმღერა გამორთო -გამარჯობათ იუბილარს ვთხოვთ გარეთ გავიდეს-გამოაცხადეს და გარეთ გავედი ჩემ წინ ვიღაც იდგა სახეს ვერ ვხედავდი იმხელა ტიტების თაიგული ეჭირა ხელში, ჩემს მაგივრად ბიჭებმა გამოართვეს და აი გამოჩდა დემე ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ქონდა -გეგონა დამავიწყდა -აჰამ -სულელო როგორ გეგონა რო დამავიწყდებოდა გილოცავ დაბადებისდღეს-უთხრადა ვნებიანად დაეწაფა მის ტუჩებს-ცოტახანი კიდევ რაღაცმაქ სათქმელი-რამდემიმე ნაბიჯი უკან გადადგა და დაუსტვინა ამას ნამდვილად არ ველოდი ბიჭები გამოვიდნენ გიტარით ერთი დემეს მისცეს სიმღერა დაიწყო "როდისმე" იცოდა ეს სიმღერა რომიყვარა სიგიჟემდე, ისეთი გრძნობით მღეროდა სახეგაბადრული ვუყურებდი სიმღერას მორჩა და ჩემკენ წამოვიდა ცალ მუხლზე დადგა და ლაპარაკი დაიწყო -იცი პირველად რო დაგინახე სხვებისნაირი მეგონე, ამისთვის ბოდიში,მერე მივხვდი რო შენ ის ადამიანი იყავი რომელიც ათასში ერთია და ეს ერთი შენხარ ჩემთვის, ავარიისას როდაგინახე იქვე მოვკვდი მერე გავიგე რო კომაში იყავი და ვიფიქრე რო დავკარგე აი მაშინ მივხვდი რო შენ ის ადამიანი იყავი ვინც მინდოდა მთელი ცხოვრება ჩემს გვერდით გაატარო მოკლედ ცოლად გამომყვები??-გაოცებული ვიდექი და ვერ ვაანალიზებდი რახდებოდა ჩემს თავს, გონს დემეს ხელის შეხებამ მომიყვანა-გამომყვები ცოლადდ? -კი კი კი-ჩავიმუხლე და მაგრად მოვეხვიე,მანკი ხელში ამიტაცა და დამატრიალა ხელზე ბეჭედი გამიკეთა მერე დიტოს რაღაც ანიშნა და ბართან გამოჩნდა ახალი X6 დიდი ბანტით და ყველაზე საოცარი ის იყო რო მანქანის სახურავზე დიდი დათვი იჯდა-რამაგარია მადლობა-შევტრიალდი და ეხლა მე დაუწყე მის ტუჩებს დაგემოვნება, ის დღე განსაკუთრებული იყო ჩემთვის, ქორწილიც დავნიშნეთ აპრილის დასაწყისში,ყველაფერი კალაპოტში ჩადგა რბოლებზე იშვიათად გავდიოდი დემეს თხოვნით შორიდან უყურებდი თუმცა როცა გავდიოდი ყოველთვის პირველი ადგილი ჩემი იყო.....დღეს უკვე ქორწილის წინა დღეა -გოგოებო დღეს ვისვენებ არანაირი წვეულება ხვალ ჩაშავებული თვალებით ვერ ავდგები-მკაცრად გავაფრთხილე -აუ კაი რა(ნუცა) -არა -ეე ნუ აჩმახებ ეხლა(ნათია) -კაით რა არმინდა ქორწილში ჩაწითლებული თვალებით ვიყო -კაით რა(ლიკა) -მართალია(ტასო) -ხო წავედით დავიძინეთ რა დავიღალე(ანა) -უიმე კაი ხო-ყველა ოთახებში ავიდა, ოთახში შევდი დაძინება ვცადე მარა ფიქრებმა არ მომასვენა და აი როგორციქნა ჩამეძინა,დილით გოგოების ყვირილმა გამაღვიძა -ვისია ვისია ქალი ლამაზი -დემესია დემესი-მთელიხმით ბღაოდნენ,გაღიმებული წამოვდექი საწოლიდან ჯერ წყალი გადავივლე მერე ვიზაჟისტებიც მოვიდნენ ფრჩხილბი მერე თმა და მაკიაჟი გამიკეთეს ხოლო ბოლოს კაბა https://www.facebook.com/messages/100009480960159# სარკეში ჩახედვისას ჩემითავი ფერია მეგონა,კონსპექტი მძივებით გაწყობილი დაბლა გაშლილი ფუშფუშა საყვარელი ნამდვილ პრინცესას ვგავდი,გოგოებმა ჩემს დანახვაზე პირები დააღეს -ვაუ აი პატარძალი მესმის(ტასო) -ვაიმე(ნუცა) -რალამაზიხარ(ლიაკა,ნათია) -ვაივვვ(ბაბი) -ვაიმე ჩემი ლამაზი დაიკო-თქვა ანამ და ცრემლები გადმოყარა -კაი რა არიტირო-ამდროს ოთახში თავი შემოყო დედამ -დედა გენცვალა რალამაზიხარ-ეხლა დედამ გადმოყარა ცრემლები -აუ არიტიროთ რა -კაი რადროს ეგაა მოვიდნენ -წავედით-გოგოები პირველები გავიდნენ ყვავილები ავიღედა კიბეებზე სვლა დავიწყე დემე გამხნევებული იდგა და იღიმოდა -ვაუ-ყველამ ერთხმადთქვა, როგორც იქნა კიბეები ჩავამთავრე და დემესთან მივედი -საოცრებახა რხელში აიტაცა საყვარელი ქალი და იმ წუთიდან დაიწყო მათთვის ლამაზი და ბედნიერებით აღსავსე ცხოვრება ******ორი თვის შემდეგ**** დილით გულის რევის შეგრძნბამ გამაღვიძა თავბრო მეხვეოდა დემე შეშინებული გამომყვა -როგორხარ?ფერი არ გადევს -კარგადვარ არაფერია რამემ მაწყინა ეტყობა -დარწმუნებული ხარ? -კი შენ წადი გავგვიანდება -არა -წადი გოგოებს დაურეკავმე -კაი-დემე გავაცილე და სახლში შევბრუნდი მუცელზე ხელი დავიდე და ჩემ შვილს ლაპარაკი დაუწყე-კაი რა დე ცოტაც მოითმინე და მამიკოს ხვალ უთხრათ რო შენ აქხარ ჩვენთან კაი-სამზარეულოში შევედი და იმდნი ვჭამე ათკაცს ეყოფოდა, გოგოებს დაურეკ და ხვალისთვის შევთანხმდით დემე საღამოს სახლში დაღლილი მოვიდა მაშინვე დაუძინია დლით ადრე გამეღვიძა -დემე დემეე -ხო ფერია -გილიცავ დაბადებისდღეს-უთხარი და მისი ბაგეების დაგემოვნება დავიწყე ვერ გავაცნობიერე როგორ ავღმოჩნდი მის ქვემოთ, მთელი სინაზით და ვნებით მიკოცნიდა ბაგეებს გონს მისმა ხელმა მომიყვანა რომელიც ჩემი მაიკის ჩვეშ მოეთავსებინა და მეფერებოდა გონებამ განგაშის ზარი გამისცა -გეყოფა დემე -კაი რა -გეყოს მშია რა ვჭამოთ -კაი ფერია შენროგორც გინდა-ბიჭებს დაურეკე მაინტერესებდა რესტორანში ყველაფერი მზად იყო თუ არა როგორც გავარკვიე ყველაფერი კარგად იყო,საღამოს ყველა რესტორანში ვიყავით ყველამ მიულოცა მეღა დავრჩი წინასწარ ნაყიდი როლექსის საათი გადავეცი -ეს შენ და დაბადებისდღეს გილოცავთ-ხელი მუცელზე დავიდე ჯერ მე შემომხედა მერე ჩემსხელს და ასე გრძელდებოდა რამდენიმე წუთი მერე ხელში ამიყვანა -აუ ტო მამა გავხდები მამაა- მთელხმაზე ყვროდა,ჩვნენ შეგვეძინა პატა ლუკა ანის პატა ანამარია ტასოს კი პატარა ბექა, დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !!! მადლობა ყველას ვინც კითხულობდით მიყვარხართ და იმედია მოგეწონათ ხო და ყველაზე დიდი მადლობას ვუხდი ჩემს ძალიან. მაგარ მეგობარს ბექას ისროარა არვიცი რა მეშველებოდა, ყველა მიყვარხართ და მადლობა |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.