გაკვეთილები დამთავრდა.ნათია და ნინო სკოლიდან რომ გამოვიდნენ,ლაპარაკობდნენ და მთელი გზა ისე გაიარეს ვერც კი გაიგეს.სახლში მისულ ნინოს დედამისმა დაუძახა გამოიცვალე ხელები დაიბანე და საჭმელად ჩამოდიო.ნინომ უცბათ გამოიცვალა,ხელები დაიბანა და სამზარეულოსაკენ აიღო გეზი.უცებ გააშეშდა დედამისის ხმა,რომ გაიგონა.რევაზს ელაპარაკებოდა.-ძალიან გვიჭირს.შეიძლება ის კომპანიაც კი დაიხუროს სადაც შენ მუშაობ მერე რა უნდა ვქნათ?სხვა გზა არ არსებობს სოფელში უნდა წავიდეთ საცხოვრებლად.
-რამდენჯერ უნდა გითხრა,რომ ამ დაწყევლილ უბანში მხოლოდ იმიტომ ვცხოვრობთ,რომ ნინომ წარმატებას მიაღწიოს თავის ცხოვრებაში და ჩემსავით მათხოვარისავით არ იცხოვროს.აქეთ ქირის ფული,მერე კიდევ სხვადასვა გადასახადები.საერთოდ არაფერი არ გვრჩება რა გავაკეთო.მაგრამ მე აქ მხოლოდ ჩემი გოგონასთვის ვარ.(რევაზი)
ნინოს არ უნდოდა მათ გაეგოთ,რომ მათი საუბარი მოისმინა და შორიდან დაიყვირა -მოვდივააარ.რევაზი და ნინოს დედაც მაშინვე გაჩუმდნენ.ნინომ უცებვე შეჭამა და თავის ოთახში ავიდა.მეცადინეობა დაიწყო მაგრამ გულს ვერ უდებდა სულ მამამისის დ დედამისის საუბარზე ეფიქრებოდა.მაგრამ საბოლოოდ მაინც იმეცადინა და დასაძინებლად დაწვა.ახლ კი გიორგი გაახსენდა.მთელი ღამე ვერ დაიძინა მის ფიქრში,გიორგი ძალიან სიმპატიურია,სასწაული ღიმილი აქვს.თითქოს ნინოს გულიც კი დაიპყრო,მაგრამ როგორც კი ნინოს იმაზე ეფიქრებოდა,რმ შეიძლება მოსწონდა კიდეც მშინვე თავის თავს ეუბნებოდა
-არა ნინოს ახლა სიყვარულობანას დრო არ არის,სწვლას უნდა მიხედო სენი მშობლები ყველაფერს აკეთებენ მისათვის,რომ ცხოვრებაში წარმატებული და ბედნიერი იყო.მაგრამ მეორე წუტსავე გიორგიზე ეფიქრებოდა.
გიორგი მდიდარი იყო,მდიდრული ქუჩიდან,სკოლასთან ახლოს ჰქონდათ სახლი.
დილა,რომ გათენდა ნინო მოემზადა და წვიდა სკოლისაკენ.გიორგიც დაინახა მეორე მხრიდან მომავალი და გული ისე აუჩქარდა ლამის საგულედან ამომხტარიყო.ნინომ უბრალოდ ხელი დაუქნია,ხოლო გიორგიმ კი უბრალოდ გაუღიმა.სკოლაში შევიდნენ.ნინო წინ მიდიოდა ხოლო გიორგი რამდენიმე ბავსვის უკან.კლასში,რომ შევიდნენ ნინო თავის მერხზე დაჯდა გიორგი გვერძე მოუჯდა
-როგორც ჩანს დღეს ნათია არ აპირებს მოსვლას.(გიორგი)
ნინომ გახედა და გაეღიმა.მათემატიკის გაკვეთილზე გიორგიმ ნინოს ხელი გაკრა და თვალებით ანიშნა მოიხედეო.ნინომ მიიხედა გიორგიმ ტელეფონი ხელში მიაჩეჩა სადაც პატარა წერილი იყო დაწერილი.
-ნინო გინდა ვიმეგობროთ?
ნინომ ტელეფონი უკან გაუწპდა და თავი დაუკრა.დასვენებაზე კლასის სამმა გოგომ აიკვიატეს მოდი დღეს მაკდონალდში წავდეთო.ნინოს არ უნდოდა,მხოლოდ იმიტომ,რომ მას ფული არ ჰქონდა და ვეც მშობლებს ერტოდა ისინიც უხერხულ სიტუაციაში უნდა ჩაეყენებინა.ბოლოს და ბოლოს გადაწყვიტეს წასულიყვნენ სმ საათზე,ნინომ თქვა მე არ შემიძლია წამოსვლა ხვალისთვის ბევრი სამეცადინო გვაქვსო.ერთი გოგო გამოვიდა და ნინოს ველას თანდასწრებით უთხრა-შენ?შენ მხოლოდ სწავლა გაინტერესებს ასე თუ გააგრძელებ ეხლა კიარა საერთოდ ვერ მოხვად ჩემ დონემდე.და თუარგინდა კიდე აი ამ ფეხებს ხედავ?სწორედ ამაზე .
და ის გოგო უკან გაბრუნდა.ბავშვებიც დაიშალნენ.სამის ნახევარზე ნინს ტელფონზე ზარის ხმა გაისმა.
-დიახ.
-ნინო გიორგი ვარ,წამოხვალ დღეს?
-არა...
-არადა მთელი კლასი მივდივართ წამო რა...
-ბოდიში არ მცალია.(და ნინომ ტელეფონი გაუთიშა)
საბოოლოოდ ისე მოხდა,რომ უმეესობა ბავშვების ვერ მოდიოდა და წასვლა გადიდო.საღამოს ნინო ფეისბუქში შევიდა და ნახა რომ გორგის ნინოსთვის მეგობრობის თხოვნა გაეგზავნა.ნინოც დათანხმდა.ორ წუთში გიორგიც შემოვიდა.
და ნინომ მიწერა.
-პრივეთ როგორ ხარ?(ნინო)
-კარგად შენ? (სიცლის სმაილი(გიორგი)
-რავი მეც.(ნინო)
ისე გამოვიდა რომ ნინო ცალმხრივი სიყვარულით იტანჯებოდა,სულ გიორგიზე ეფიქრებოდა,რამდენიმე თვე გავიდა და ისინი სულ უფრო ახლოვდებოდნენ,ამასობაში ზაფხულის არდადეებამდე სულ ცოტა დარჩა და ყველაზე მთავარი მაშინ მოხდა.


მოკლედ ბავშვებო კრიტიკასაც მივიებ და მინდ თქვენი აზრი გამოთვათ რა არ მოგეწონათ,კომენტარებში.