ისევ ტვილდიანი... (5)
გიორგი ორი თვეა რაც გვატყუებს... ცდილობს სულ გაიღიმოს და ჩვენთან ერთად გაერთოს ჩვენც ვცდილობთ რომ გავამხიარულოთ ახლაც საახალწლო არდადეგები გვაქ მე და ანას და ბავშვებმა გადავწყვიტეთ ერთად ავღნიშნოთ სვანეთში მივდივართ ნიკასთან ანა ჩემთან ამოვიდა ერთად დაველოდოთ ბიჭებსო -გოგო რას დალევ? -არაფერი არ მინდა მადლობა -აუუ როგორ მეძინება რას აიკვიატეს 8 საათზე წასვლა -უი მართლა ვისი მანქანით მივდივართ? -ნიკას მანქანით -აუუ სად არიან აქამდე დავიღალე -ნუ წუწუნებ დარეკეს 5 წუთში მანდ ვართო მალევე მივიდნენ ბარგი მანქანაში "ჩავტენეთ" და სვანეთის გზას დავადექით ...... .... ...... წინ ნიკა და გიორგი იჯდნენ უკან მე ანა და საბა მე შუაში ვიჯექი ამიტომ ხშირად მიწევდა ნიკასათვის თვალის არიდება როცა ის სარკეში ჩემსკენ აპარებდა თვალს -ნიკა ამერიკა როგორია? (გიორგი) -მაგარი -ბევრი ნაშა აყარე? მაინტერესებდა ნიკა რას უპასუხებდა, პულსი საშინლად ამიჩქარდა ნიკამ სევდიანად გამომხედა სარკეში.... გავშეშდი... -საკმაოდ ალბათ მაგიტომ მითხრა მაშინ "ცუდათ შევიცვალე"ო ვიცოდი რომ ნიკა ვაჟიშვილი არ იყო მაგრამ გულში რაღაც ჩამწყდა და ხასიათი გამიფუჭდა კიდევ რამდენიმე საათი და სვანეთში ნიკას სახლში მივედით ..... ... ....... სვანეთი???... ულამაზესია მითუმეტეს ზამთარში დათოვლილი კიშკები, მთები და სვანეთისათვის დამახასიათებელი სუსხი სახლი მალევე დავალაგეთ ოთახები გადავინაწილეთ და საღამის მისაღებ ოთახში ჩავედით -აბა როგორ მოგწონთ ჩემი სამეფო? -საოცარია (ანა) -ულამაზესია მართლა -ვიცი (იცინის) ბუხარი ავანთეთ ცოტახანი ასე ლაპარაკში გავატარეთ მერე ცხელი ჩაი დავლიეთ და დასაძინებლად ავედით ჩემი ოთახი ანას და ნიკას ოთახებს შორის იყო გიორგის და საბას ოთახებიც გვერდიგვერდ იყო არ ვიცი რატო მაგრამ ვერ მოვისვენე ალბათ პირველი დღის ბრალია მიუჩვეველი ვარ ამ ყველაფერს დაძალიან მიჭირს ოთახიდან გამოვედი ოთახებს ჩავუარე ნიკას კარები ნახევრად ღია იყო ძალიან არ მინდოდა მარტო ყოფნა ამიტომ თავი შევყავი და ჩუნად დავუძახე -ნიკააა სამი ოთხჯერ დავუძახე არავინ არ იყო ოთახში შევედი გავვოცდი იქ ისეთი სილამაზე დამხვდა ერთ-ერთი კედელი სულ წიგნებით იყო გადავსებული ცდუნებამ წანძლია და უფრო ახლოს მივედი თაროებთან "ჯინსების თაობა" გადმოვუღე საწოლზე ჩამივჯექი და წიგნი გადავშალე ალბათ ოცჯერ მეინც მექნება წაკითხული ვგიჟდები ამ წიგნზე -მარიამ? ოთახში ბახევრად შიშველი პირსახოცის ამარა ნიკოლოზ ტვილდიანი იდგა საშინლად დამცხა...... -ამმმ მე გეძებდი და მერე აქ ეს დავინახე (თვალით წიგნების კარადაზე ვანიშნე) და გადავწყვიტე წიგნი წამეკითხა შენ სად იყავი -აბაზანაში დრო ვიხელთე (იცინის) ხოო ახლაღა გამახსენდა რომ ამ სახლს ერთადერთი სააბაზანო აქვს -კარგი წავალ მე ხოო წიგნი იქვე საწოლზე მივაგდე და დაბნეულად გავემართე კარისკენ -დარჩი არ მაწუხებ -არა ჩემს ოთახში მირჩევნია კარი ნელა გამოვხურე და ჩემს ოთახში შევვარდი გული საშინლად მიცემდა... -ღმერთო ხელი შუბლზე მოვისვი სულ ოფლიანი ვიყავი საწოლში შევწექი როგორ გინდა ახლა თვალი მოხუჭო დილით ყველაზე ადრე მე ავდექი სამზარეულოში შევედი და საუზნე მოვამზადე ბავშვებიც მალევე ჩამოვიდნენ -ვავა რა სუნია? (საბა) -საუზმე მოვამზადე მოდით ერთად ვისაუზმოთ და მერე გარეთ გავიდეთ ნახეთ როგორ თოვს - თოვლი იქით იყოს და ნახეთ მარის რა უქნია ტო (გიო) -ოხ ვის ოჯახშიც შენ შეხვალ რა (საბა) თან ტვილდიანს გახედა რომელიც გაშტერებული მიყურებდა შეუმჩნევლად გავკარი მხარი საბას რომ მოეკეტა ტვილდიანი კი ისევ მომჩერებოდა მე კი წუხანდელი ღამის გამო თვალს ვერ ვუსწორებდი |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
