კლასში შევედი და ორი სიტყვა ერთდროულად წარმოვთქვი
-გამარჯობა,ბოდიში
ჩემდა საბედნიეროდ ეს ქალი ჩემი დამრიგებელი აღმოჩნდა,რომელმაც გამიღიმა და თავაზიანად მიხმო მისკენ
-ბავშვებო ეს თქვენი ახალი კლასელი კატერინა ამაშუკელია
-კაწია
-ადგილი დაიკავე კაწია (ჩემი სახელი ისე თქვა მეგონა აქამდე არასდროს გაეგო და ცოტა ტონს აუწია შემდეგ კი ისევ ნაზად გამიღიმა,ვიპიქრე შარშივართქო)
ბოლო მერხთან შევამჩნიე,რომ მხოლოდ ერთი მოსწავლე იჯდა მეც მივედი და მივუჯექი გვერდით ისე,რომ არც კი შემითვალიერებია.
-გვიამბე შენს შესახებ
-მე კაწია ამაშუკელი ვარ 16 წლის ბაქსვუდის სკოლიდან გადმოვედი,თუმცა ეს გარემო არარის ჩემთვის ბირთვული ფიზიკა რომელსაც ვერ გავუგებ და არც ბაქსვუდში მყოფი მოსწავლეები ვართ,ვიყავით ციდან ჩამოფრენილები დამიჯერეთ შეიძლება ზუსტად იგივე გარემოცვა არაა რადგან აქ კლაშიი მინიმუმ 25 ვართ იქ კი 10-12 ვიყავით მაგრამ ჩვენც ვიცით რაარის შატალო,მეგობრობა,ექსკურსია და ასე შემდეგ,ხო ტაბიძის ქუჩაზე ვცხოვრობ მყავს ძმა რომელიც ამავე სკოლაში სწავლობ ანდრია ამაშუკელი 12 კლასელი და პატარა და ლიზა ამაშუკელი რომელიც ბაქსვუდში სწავლობს.
-შეგიძლია დაჯდე
-საოცარი გამოსვლა იყო
და აი ჩემმა გვერით მჯდომმა ხმა ამოიღო ბოხი ამავდროულად სასიამოვნო ხმა ჩამესმა ყურებში..
-9ჯერ გავიმეორე სარკის წინ
-აი მესმის მონდომება თქვა და ყურსასმენები მოიძრო
-მე თომა ვარ თომა სანიკიძე
-მე კი როგორც უკვე გაიგე კაწია ამაშუკელი
ალბათ ეს ის ბიჭი უნდა ყოფილიყო რომელიც შემიყვარდებოდა და ჭკუას დავკარგავდი მაგრამ სულაც არა, თომა ის ბიჭი აღმოჩნდა რომელიც ჩემს გვერდით ცხოვრობდა უსმენდა ჯაზს,ეცვა თავისუფლად და ყველაზ ე მთავარი რაც არის ის გახდა ჩემი საუკეთესო მეგობარი..
მე და თომა ერთად წამოვედით დამღლელი დღის შემდეგ სახლში,მე 7 სართულზე კრემისფერ რკინის კარზე დავაკაკუნე მან კი ჩემს გვერდით თეთრ რკინის კარზე დარეკა ზარი,ალბათ უნებურად მოხდა ისიც რომ კარებებიერთდროულად გაიღო და ერთდოულად შევაბიჯეთ სახლში..იმ დღეს ჩემი სოციალური ქსელის გვერდი აივსო მეგობრობის თხოვნებითთქო რომ ვთვა მოვიტყუები,მხოლოდ ჩემმა რამდენიმე კლასელმა გამომგიზავნა მეგობრობის მოთხოვნა და მათ რიგებს ამშვენებდა თომა წერეთელი, გრძელი ქერა თმა, მწვანე თვალები და ოდნავ დაკუნთული მხრები აქვს,მაღალი და გამხდარია დიახ,დიახ შეანიშნავი აღნაგობა აქვს თუმცა მე მაიცნ შავგვრემნებს ვანიჭებ უპირატესობას. სახლში მისულს დედასგან კითხვები არ მომკლებია რაქენი სკოლში? ბავშვები როგორები არიან? ხოარ დააგვიანე ? მასწავლებელმა რაგითხრა ? ამ ყველაფერზე მოკლე პასუხები მქონდა რავქენი და მივედი,ბავშვები ნორმალურები,რა თქმა უნდა დავაგვიანე და მასწავლებელმა არაფერიც არმითხრა ავედი ჩემს ოთახში გამოვიცვალე სასწრაფოდ ტანსაცმელი,ხელები დავიბანე და ჩემი ტოსტის საჭმელად ჩავედი..
-სადარი ტოსტი?
-მოიცა აქ იდო
-ანდრიააააა!!!!!
-ხო მე შევჭამე,მასწავლებელთან მეჩქარება და ვერდაველოდე საჭმელს.. ისე მითხრა თითქოს არაფერი არმომხდარა,მეც მეტი რამინდოდა დამტოვა ტოსტის გარეშე და მიიღო თავში ბალიში
-გეყოფათ!
-გაიხარე დე მაგრა გვაჩერებ ხოლმე
-ლიზას ძინავს გაჩერდით,ხო შეიძლება!
-რატო ძინავს (ანდრია)
-სიცხე აქვს
-კაი მაშინ პირბადით ვიმოძრავებ ლიზას ოთახთან
-აუ ანდრია წადი რა გეჩქარება
-კარგად დე,მოდი შენც გაკოცო უმადურო
-მადლობთ დაფასებისთვის
-კარგი კაწი მომიყევი აბა დაწვრილებით რამოხდა დღეს
მოკლედ დედა მივედი სკოლაში ავირბინე მეორე სართულზე და ჰოი საოცრებავ თურმე ზარი დაირეკა,შევედი გავიცანი ბავშვები და უკვე მეგობარი სახელად თომა რომელიც ჩვენს გვერდით ცხოვრობს,მეტი ისეთი არაფერი..
-თომა?
-სხვა ვერაფერი გაიგე ხო დე?
-და ?
-არაფერი ქერაა მაღალი მწვანე თვალება
-გასაგებია შენ გემოვნებაში არ ჯდება
-როგორც ბიჭი არ ჯდება თორე როგორც მეგობარი,ვფიქრობ ვიპოვე ის ვისაც ვეძებდი..
-ძალიან კარგი,ჭამე ახლა ტოსტი და მერე კინოს ჩავუჯდეთ
-აუ ვერა დე მასწავლებლების ცხრილი მაქ გასაკეთებელი (მასწავლებლების ცხრილი მთელი კვირის დღეების პატარა ფორმატზე ჩამოწერას ნიშნავს სადაც გაწერილი მაქვს ყოველი დღე ვინ რომელ საათზე მყავს ფიზიკა,მათემატიკა,ინგლისური,გერმანული შემდეგ ჩოგბურთი და ცურვა,მეთვითონ ვერ ვხვდები ამდნს როგორ ვასწრებ)
-დაგეხმარო?
-არაა ყველაფერი მოვიმარაგე და შევუდგები საქმეს
-კაი დე
ტოსტი ვჭამე გავიქეცი ზევით ჯერ ლიზასტან შევედი წვენი დავუსხი თავზე ვაკოცე და შემდეგ ჩემი ოთახისკენ გავეშურე,მასწავლებლების ცხრილის გაკეტებას 15წუთი მოვუნდი თავის სტიკერებიან გაფორმებიანად შემდეგ წყალი გადავივლე და გადავეშვი ჩემ თბილ საწოლში,ისიც გავიგე გვიან როგორ მოვიდა ანდრია და ჩემი ოთახის კარი შემოაღო,თითქოს ბავშვობის ტრადიცია აქვს რო მძინავს ოთახში შემოიპარება თავზე მაკოცებს,თმაზე ხელს გადამისვამს და წავა... სინამდვილეში მე ხომ ვიცი ამას რატომაც აკეტებს,მიუხედავად იმისა რომ მხოლოდ 1წლით პატარა ვარ მაინც მამასავით ზრუნავს ჩემზე, მამა ხშირად დადის მივლინებაში,შესაბამისად სახლში უმეტეს წილად მე,ანდრია,ლიზა და დედა ვართ შეიძლება ზუსტად ამიტომაც იქცევა ბავსვობიდან ანდრია ასე.. მაგრამ!!!!! ჩვენ მაინც ვხოცავთ ერთმანეთს ისე,როგორც კატა და თაგვი.. 7ს 15 წუთი დააკლდადა აი ისევ ფეხზე ვარ,მე და ანდრიამ ვირბინეთ მოვედი სახლში,წყალი გადავივლე,ჩავიცვი და კარზე ზარია,კარი დედამ გააღო,კართან კი მომღიმარი სახით თომა დახვდა. 17!