დილა მშვიდობიანად გათენდა უკვე ატი საატი ხდებოდა როცა გამეღვიძა დედა და მამა გუშინ ღამით გაფრინდნენ საფრაანგეთში მე კი ჩემოდანს ვალაგებდი და ნიას ველოდებოდი უკვე თორმეტი საათი ხდებოდა ნიაც მოვიდა ჩემოდნებ ეზოში გავიტანეთ,მძღოლმა ჩაალაგა საბარგულში და აი ჩვენც წავედით. გზაში ბევრი ვიმხიარულეთ,მუსიკებსაც ვუსმინეთ და ბევრი გიჟური სურათებიც გადავიღეთ. მგზავრობამ მშვიდად და ყოველგვარი ხიფათის გარეშე ჩაიარა, კახეთის სახლის ეზოშიც მივედით,ორ სართულიანი დზველებური სახლი გვქონდა ისე გვქონდა მოწყობილი რომ სიძველის ეფექტი არ დაკარგვოდა,მამას ძალიან უყვარდა აქაურობა და ამიტომ როცა აქ არ ვიყავით მებაღეებს და დამლაგებლებს იქირავებს რომ სახლს მოუარონ.მოკლედ სახლში შევედით ჩემოდნებს ვალაგებდით და ნიას ტელეფონის ხმაც გაისმა. -გიზმენ ზუკა(კივილით და გახარებული ჩაყვირა ნიამ მის ნათესავს მობილურში) ----- -კარგი ნიას სახლი ხოიცი აი მანდ მოდი და გარეთ შეგხვდები(ნია) ------ -კარგი დროებით(ნია) -ზუკა იყო ნია?(მარიამი) -ხო კახეთშია ხოგითხარი და გამოვა ეხლა და გარეთ დამხვდი მარიამი დიდი ხანია არ მინახავს და მერიდებაო (ნია) -სულელი ეგ, ისევ ისეთი მორცხვია ხო?(მარიამი) -ხო რა გაათამამებდა ნეტა (ნია) ისევ ნიას ტელეფონმა დარეკა ისევ ზურა იყო გარეთ გავიდა და სახლში შემოიყვანა. -ზურა როგორახარ?(მარიამი თბილი ღიმილით წავიდა ზურასკენდ ა გადაეხვია )
-კარგად მარიამ შენ? როგორ შეცვლილხარ? მაგრამ შენი ბუნებრიობა არ დაგიკარგავს(ზურამ ცოტა კორიდებულად მიესალმა და კომპლიმენტიც კი უთხრა) ბავშვები გაერთნენ ბევრი სახალისო ამბავი გაიხსენეს ერთად გატარებული უკვე გვიანი იყო როცა ზურამ წასვლა გადაწყვიტა მეგობრები აპირებენ ჩამოსვლას და უნდა დავხვდეო მაგრამ ამათგან მგონი მხოლოდ ორი მოდიანო და წავიდა. გოგონებმა წაიხემსეს და დასაძინებლად წავიდნენ გზამ საშინლად დაღალა ორივე და თანაც კარგად უნდა გამოეძინათ რომ მეორე დღიდან გართბა იწყება. მშვენიერი დილა იყო გარეთ მინდორი ჯერ კიდევ ცვარიანი იყო. მარიამმა პირველმა გაიღვიძა და ნიასაც ძილი არ შეარგო და ორივენი გაემზადნენ და აივანზე გავიდნენ. საუზმე მოამზადეს და ამინდის მიხედვით ბაღში გაშალეს მაგიდა. საჭმელს შეექცეოდნენ როცა ზუკა მოვიდა ნიას ეძახდა და თან ვიღაც ბიჭების ხმა ისმოდა . -ნიაკო ალბაღ ზუკაა და მისი მეგორებიც ჩამოსულან მიდი მოიყვანე შემოგვიერთდნენ(მარიამი) ნია წავიდა ზუკას მოსაყვანად მივიდა და ერთ ადგილას გაშეშდა.... -ნიაკო დილა მშვიდობისა, გაიცანი ეს ჩემი მეგობრები არიან ძმასავით ვაფასებ ალექსანდრე ჭავჭავაძე და ნიკოლოზ ენუქიძე(ზუკა) ნია ჯერ კიდვ გაკვირვებული უყურებდა მაგრამ როდესაც ნიკოლოზის ირონიული ღიმილი დაინახა ნერვები მოეშალა,მაგრამ ძრდილობის გამო ისინი საუზმეზე მიიწვია. -მარიამ დამშვიდდი აი ჩვენი სტუმრებიც( ნიამ მარიამს შეხედა იცოდა რო მარიამს ალექსანდრეს საქციელები აღიზიანებდა და თან რაღაც იზიდავდა,გზაში მარიამს ნიასთვის მოეყოლა ყველა ამბები) -აი მარიამო მე და ჩემი ძმებიც მოვედითთთთთთ.... (ზუკა ღიმილით მივიდა და გადაკოცნა მარიამი) მარიამს კი ღიმილი მაშინვე მიეყინა როცა დაინახა ალექსანდრე რომელიც მობილურში იქექებოდა და ჯერ კიდევ არ შეუმჩნევია მარიამი მხოლოდ ნიკოლოზის ხმაზე გამოიხედა -ეეე ტოოო ალექს შეხედე აქ ვინ ყოფილააა (ნიკოლოზი იცინოდა და ალექსანდრეს მხარი გაკრა) ალექსანდრე და მარიამი ერთმანეთს გაკვირვებული სახეებით შესცქეროდნენ მაგრამ ბოლოს მაინც ალექსანდრემ გააფუჭა ყველაფერი -ყველგან შენ როგორ მხვდები რაიყო გოგო დამზდევ? არმეგონა თუ ეგრე მოგეწონებოდი (ალექსანდრე ირონიულად იცინოდა და ამას ნიკოლოზის სიცილიც დაემატა) -და რაიცი რომ პირიქით შენ არ დამზდევ და შენ არ გინდა ჩემს სიახლოვეს ყოფნა?ეეე ბიჭუნი მაღლა ნუ დაფრინავ ცოტა დაეშვი დაბლა არ ჩამომივარდე თორე მერე ვისი სიმპატიურობით დავტკბე? (მარიამი) -ეე თქვენ ეხლა ესე იჩხუბებთ თუ გამარკვევთ რა ხდება აქქ?(საუბარში ზუკა ჩაეია) -არაფერი ზურიკო ეს ჩვენი აუტანელი თანაკურსელები არიან ომლებსაც თავში აუვარდათ (ნიაკო) -აჰმ გასაგებიაა,კარგი გეყოფათ ეხლა ისეც გვშია ბიჭებო აი გოგოებიც გვეპატიჟებიან საუზმეზე და შევუერთდეთ (ზუკა) საუზმემ მშვიდად ჩაიარა, მარიამს და ალექსანდრეს ერთმანეთისკენ თვალები გაურბოდათ ასევე იყო ნია რომელიც საშინლად ვერ იტანდა ნიკოლოზს. -მოკლედ გოგონებო დღეს რაშ ვშვებით?(ზუკა) -აუ არმოგვიფიქრებია ზუკა დაგვეხმარე რაა ჯერ კიდევ ვერ მოვედით ხასიათზე ზოგიერთებმა მოგვიშხამეს განწყობა(მარიამა დამწუხრებული თქვა და ირონიული ღიმილით გაიხედა ალექსანდრესკენ რომელიჩ სალათს შეექცეოდა) -კარგი მაშინ დღეისთვის ფილმს ვუყუროთ და გვიან კოცონი დავანთოთ და გიტარაზეც დავკრავთ და ვიმღერებთ(ზუკა) -გიტარაა? ვაიმეე რამაგარია... და გიტარაზე უკრავ ზუკა? ვგიჟდები როცა გიტარაზე უკრავს ბიჭი (მარიამმა სიხარულისაგან ყვირილი დაიწყო და ფეხებს აბაკუნებდა ძირსს) - ის კივიცოდი რო მოგწონდი მაგრამ ჩემზე ეგრე ძალიან თუ გიჟდებოდი არმეგონა(სიცილით ჩაერია საუბარში ალექსანდრე) -შენ საერთოდ ნუერევი საუბარში რა აქ არაფერშუაში ხარ(მარიამი) -მარიამ დამშვიდდი ეგრე თუ ვიჩხუბებთ მაშინ გიტარა და სიმღერები გამორიცხე(ზუკა) -ვითომ რატო? აუუ ზუკაა ხო დაუკრავ?(მარიამმა სევდიანი თვალებით შხედა ზურას) -მე ვერა რადგან დაკვრა არ ვიცი და არც მეერხება ეგ ალექსანდრეს ეხერხება (ზუკა) მარიამმა ალექსანდრეს გახედა რომელიც მარიამს მიშტერებოდა და მზერას არ შორებდა . -ჰეი შენ კოშმარო რას მომშტერებიხარ?(მარიამი) -ვინმე ამიკრძალავს? შენი მშვენიერებით ვტკბები((ალექსანდრემ მარიამს კომპლიმენტი ისე უთხრა რომ მის სიტყვებში ხუმრობა და ირნია საერთოდ არ იგრძნობოდა) მარიამს რაღაცნაირად ესიამოვნა ეს სიტყვებო და გულზე თბილად მოხვდა და დაიმორცხვა. ამ საუბარში გართულებმა ვერც კი შეამჩნიეს სად გაქრნენ ნია და ნიკოლოზი. -ეს გიჟი სად გამეპარაა?( უცებ მარიამმა თემა შეცვალა და მოათვალიერა იქაურობა) -ეე ტო ნიკოლოზიც სადგაქრა?(ნიკოლოზი) -აქავართ დამშვიდდით (ნიკოლოზი) ყველამ მათკენ გაიედეს ნიკოლოზი და ნია გაღიმებულები მოდიოდნენ -რახდება ნიაკო?(მარიამი) -არაფერიც რხდება უბრალოდ ნიკოლოზი და მე შევთანზმდით რომ ერთმანეთს არ გავაბრაზებდით და ნიკოლოზმაც მისი უხეშობისთვის ბოდიში მომიხადა(ნია) -კარგი ეხლა წავედით მაშინ ჩვენ ყველაფერი რიგზე ყოფილა და საღამოს მოვალთ ფილმს ვუყუროთ და დანარჩენი როგორც შევთანხმდით(ზუკა) გოგონები დაემშვიდობნენ ბიჭებს და სახლის ლაგებას შეუდგნენ უკვე საღამოვდებოდა როცა ბიჭები მოვიდნენ . -აი ჩვენც მოვედითთთთ (სიცილით შემოვიდნენ კარებში და ერთდროულად იყვირეს ) პოპკორნი მოამზადეს ფილმიც აარჩიეს და დაიწყეს ყურება.რადგან ყველას უყვარდა საშინელებათა ფილმი მარიამს მიუხედავად იმისა რომ ეშინოდა პრეტენზია არ გამოუთქვამს ყველა დასხდნენ და აი საშინელი მომეტიც და მარიამი მის გვერდით მყოფს მიეხუტა და ხელი მკლავზე ძლიერ მოუჭირა.მხოლოდ მაშინ გააცნობიერა რომ მის გვერდით მჯდომი ნია კიარა არამედ ალექსანდრე იყო რომელმაც ღიმილი ვერ შეიკავა და მარიამს გადახედა. - ჩემთან ნურაფრის გეშინია ლამაზო, და ხოტა ხელი მოადუნე მეტკინა (ალექსანდრემ მარიამს ყურში ჩაჩურჩულა ) -ბოდიში! (მარიამს უკვე ალექსანდრეს ქცევები აღარ აღიზიანებდა და ამ სიტყვებზეც ლოყები ისე აუწითლდა რაც ალექსანდრეს სულაც არ გამოპარვია. -წითელი ლოყები გიხდება (ალექსანდრემ თბილად გაუღიმა მარიამს და ისევ ფილმის ყურება განაგრძო) მარიამს უფრო უთბებდა ალექსანდრეს სიტყვებზე გული მაგრამ რატომ? ნუთუ რამე გრძნობა გაუჩნდა ამ ბიჭის მიმართ? მარიამი ფიქრებმა ისე გაიტაცა რომ ვერც კი შეამჩნია როგორ დამთავრდა ფილმი. -ფილმიც დასრულდა ეხლა გავედით აბა გარეთ და ჩვენი ალექსანდრე გიტარაზე დაგვიკრავს (ზუკა) -ხო აბა სიმღერა თუ მშველის ეხლა თორე ისე არაფერი.(ალექსანდრეს გაეცინა) მარიამს კი მისი ეს ღიმილი საოცრად აგიჟებდა მაგრამ საკუთარ თავს მაინც არ უტყდებოდა იმაში რომ ეს ბიჭი იზიდავდა. კოცონი დაანთეს ცეცხლის ირგვლივ დასხდნენ ნია ნიკოლოზს მიუჯდა და რაღაცაზე საუბრობდნენ მარიამს ნიას მგრძნობიარე და მოკაშკაშე თვალები მხედველობიდან არ გამოპარვია . აი ალექსანდრც მოიდა და უკვე ყველა ფიქრებს მისწვდომოდა როცა ალექსანდრეც ჩაფიქრებული უკრავდა. ყველას ძალიან მოეძინა მაგრამ წასვლას არავინ ჩქარობდა,ბოლოს კი ცეცხლთან მხოლოდ ორნი დარჩნენ ალექსანდრე და მარიამი . -აბა მარიამ იქნებ ჩვენც შეგვეწყვიტა ეს კატა თაგვობანა და მშვიდი ურთიერთობა დაგვემყარებინა?(ალექსანდრე) -და ჩემიდან რასითხოვ? რასაც დასთესავ იმას მოიმკი არგაგიგია?(მარიამი) -კარგი მაშ თავიდან დავიწყებ. გამარჯობა მარიამ მე ალექსანდრე ჭავჭავაძე ვარ და მინდა ბოდიში მოგიხადო ჩემი თავხედობისთვის(ალექსანდრემ ხელი გაუწოდა მარიამს) -თავხედობისთვის თუ თავხედობებისთვის? მარიამს გაეღიმა და ალექსანდრეს შეხედა) -უკაცრავად თავხედობებისთვის(ალექსანდრე) -მიპატიებია.მე მარიამ ერისთავი ვარ (მარიამმაც გაუწოდა ხელი და გაუღიმა) -ღიმილი გიხდება მარიამ(ალექსანდრე) -მადლობთ (მარიამს კომპლიმენტმა ლოყები აუწითლა) -წითელი ლოყეიც გიხდება (სიცილით უთხრა ალექსანდრემ ) მარამს უფრო რომ არ აწითლებოდა ლოყები თემა შეცვალა -უკვე გვიანია ძალიან მომეძინა და თან აცივდა (მარიამი) -ხო სიცივეა (ალექსანდრემ სპორტულის ზედა გაიხადა და მიუხედავად სიცხისა კახეთში მაინც ციოდა საღამოს და მარიამს მოახურა) -არიყო საჭირო.მადლობა ეხლა კი ბოდიშისმოხდით წავალ მეძინება (მარიამი) -კარგი ტკბილიძლი ლოყაწითელა(ალექსანდრემ სიცილით დაემშიდობა მარიამს) მარიამს ალექსანდრეს სიტყვებზე თვითონაც გაეცინა და სახლში შევიდა და თკბილად დაიძინა სულაც არ გაუხდია ალექსანდრეს მოსაცმელი ისე დაიძინა და სიზმრების მორევში გადაეშვა. უკვე ღამის 5 სათი ხდებოდა როცა მოილურის ხმამ გამოაღვიძა,მობილურზე უცნობი ნომრის ესემესი იყო. -ტკბილიძილი და მოსაცმელს მიმიხედე რო წაიღე და გამყინე -მადლობა თკბილიძლი,მიგიხედავ და ბოდიში ისე მეძინებოდა ვერც კი გავიაზრე (მარიამი) მარიამს ისევ გაეცინა და ისევ სიზმრებს დაუბრუნდა სადაც მისი კოშმარი არ ასვენებდა მაგრამ ალექსანდრეს უკვე კლოშმრად აღარ აღიქვამდა და უკვე დაესიზმრა სხვა კოშმარი სადაც მარიამი შველას ითხოვდა და სადაც იტაცებდნენ და გამტაცებელი კი ბექა იყო ის ალექსანდრეს ეძახდა მაგრამ ბექა არ ძლევდა ყვირილის საშუალებასაც . შეშინებულს ყვირილით გამოეღვიძა წყალი დალია და გულის დასამშვიდებლად აივანზე გავიდა მზის ამოსვლა იეთი ლამაზი იყო რომ აივანზე დამჯდარს ჩაეძინა......