რაც ვიპოვე იმ წამს ის ჩავიცვი,სპორტული შარვალი,ბათინკები და ქურთუკი..ისე სწრაფად ჩAვირბინე 7სართული ლიფტსაც კი არ დაველოდე და ზევიდან ქვევით მიმავალს ჩავასწარი კიდეც,არვიცოდი ესე რატო მეჩქარებოდა თომას ნახვა როგორც კი კარები გავაღე, მაშინვე გავექანე მისკენ და თვალებზე ხელი ავაფარე
-კატერინა
-ასე მხოლოდ მაშინ მეძახი,თუ რამე ხდება!
-ხო
-რამოხდა
-ცოტა გავიაროთ
-კარგი
-დედაჩემი და მამაჩემი დიდიხანია გაცილდნენ ერთმანეთს,მაშინ როცა მე 5 წლის ვიყავი,მაგრამ მაინც მახსოვს როგორ გაიურა მამამ კარები და როგორ ტიროდა დედა,არვიცოდი კაწი რაუნდა გამეკეთებინა დედას მოვხვეოდი თუ მამას გავკიდებოდი და მომეტრიალებინა,რომ ენახა როგორ ტიროდა მისი საყვარელი ქალი მისი წასვლის გამო (ვუყურებდი თომას და მის ნაღვლიან თვალებს როგორ ცდილობდა ცრემლების დამალვას)დედამ ვერ აპატია,ვერ აპატია გესმის ? მისგან წასვლა ვერ აპატია,არვიცი კაწი რამოხდა მათ შორის მაგრმ დედამ ვერ აპატია სთხოვდა დარჩენას მაგრამ მამა არ დარჩა,მე მხოლოდ ახლა მივხვდი მამა რატომაც წავიდა! არუნდოდა მისი ტკივილის გმაო ჩვენ დავტანჯულიყავით მამას 2სტადია ჰქონდა,ავთვისებიანი სიმსივნე თავში,რომელიც ყველა უჯრედს კლავს,მამას უნდოდა ისეთი დამმახსოვრებოდა ძლიერი,მაღალი,მომღიმარი არუნდოდა ეს ყველაფერი მე დამენახა და მეგრძნო არუნდოდა მისი დაცემა მენახა.. მამა წავიდა სამკურნალოდ წავიდა კაწი,ის ამერიკაში წავიდა მაგრამ არასდროს შეუწყვეტავს დედასთვის წერილების მოწერა, ის ძალიან ცუდადაა არვიცი რამდენი დღე წუთი ან წამი დარჩა,მაგრამ მე ვალდებულკი ვარ მის გვერდით ვიყო(ახლა უკვე მეც მომადგა თვალზე ცრემლები,ყველაზე მეტად თომას გაშვება არმინდოდა,ეგოისტი ვარ! ის უნდა წავიდეს და მე მიდნა მის გვერდით ვიყო ამ წუთებში,ცოტა გავიარეთ და იქვე ბაღში ჩამოვჯექით)
-კაწი შენ ერთადერთი ხარ ვინც ამ ყველაფრის შესახებ გაიგო(თავი ვეღარ შეიკავა და ტირილი დაიწყო,თავი მხარზე დამადო და ტიროდა,მისი ხელი მეჭირა,არვიცოდი რაუნდა მეთქვა,ან რაგამეკეთებინა)
-თომა მე..
-არაფერი მითხრა გთხოვ,მევიცი ჩემს გვერდით ხარ,ვიცი მიგებ მე არმივდივარ ამერიკაში,ძაანაც რო ოვინდომე ვიზა არმომცეს შენ გგონია 1 -2დღეა რაც ვცდილობ იქ წასვლას? მთელი თვეა გრძელდება,ერთადერთი საშუალება მისი ჩამოყვანაა,მინდარომ სულ მის გვერდითვიყო,გესმის კაწი? მინდა რომ 11 წლის მანძილზე რაც მის გვერდით დრო არ გამიტარებია ახლა გავატარო,მინდა ბოლო წუთები ჩვენთან იყოს..
-მესმის თომა,მესმის შენი
-იქნები ჩემს გვერდით როცა ჩამოვიყვანთ?
-მე ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები თომა
-შენზე საუკეთესო არავინ მყავს
გავუჭიმე და ჩავეხუტე,სიტყვები ზედმეტი იყოო,ვიკავებდი თავს ტირილისგან,ახლა მას ძლიერი ადამიანი სჭრიდებოდა გვერდით,ჩემთვის წარმოუდგენელიიუო თომა მხიარულ,კეთილი,ჰიპერ აქტიური თუ ოდესმე ასეთ მდგომარებაში ვიხილავდი.სახლისკენ რომ წამოვედით,ხმა არამოგვიღია არცერთს,სახლში რომ ავედი,ანდრიას ოთახში შევიხედე,გათიშულს ეძინა,ესეთ მდგომარეობაში გამიჭირდებოდა დაძინება,მაგრამ მაინც წამოვწექი 7საათი ხდებოდა,ეხლა რომ დამეძინა ალბათ ვეღარც გავიღვიძებდი შუადღემდე,თუმცა ძილი ძნელია მაშინ როცა ანდრია სახლში გყავს.. 11საათზე ოთახში შემომივარდა და გამაღვიძა
-კაწიააა wake up please
-კაწი სტან!
-ეჰეეეე კაწი ადექი მშია რა
ვაიმე დამაცადე ძილი,ანდრია და გავუქანე ბალიში,ის კი საწოლზე ჩამომიჯდა და საწყალი ბავშვის ხმით მთხოვდა ავმდგარიყავი,მეც ავდექი ხელპირი დავიბანე და ქვევით ჩავედი,სინამდვილეში ქვეით ახალი მოტანილი პიცა და გამზადებული ყავა მელოდა,ჩემ იდიოტ ძმას ლოყაზე ვაკოცე და მშვიდად დავიწყე პიცის ჭამა
-დღეს სიურპრიზი მაქ
-ამაზე დიდი სიურპრიზი რაღა მინდა?
-სადაბადებისდღეო საჩუქარი
-მომეეე
-არა ესე ვერ მოგცემ ჩაიცვი და გავიდეთ
ღვინისფერი მუხლზე იუბკა თავისი გრძელმკლავიანი ტოპით ჩAვიცვი,ფეხზე შავი ფეხსაცმელი და ტყავსი კურტკა მოვიცვი,თმა გავიშალე და აი მეც მზად ვარ! ქვევით ჩAმოვირბინე ჩანთა ავიღე და ანდრიას დავუძახე გავედითთქო,ოთახიდან რომ გამოვიდა თვალები შუბლზე აუვიდა
-გოგოოო საჩუქარისთვის მიმყავხარ,კიარ გათხოვებ
-კიდე იხუმრე მალე დახვეწავ იუმორსაც
ტაქსში ჩავჯექით,და ანდრიამ თვალები ამიხვია,ხმა არ ამოვიღე რადგან სიურპრიზია სიურპრიზი იყოსთქო,არვიცი სად მაგრამ ანდრიამ მძღოლს უთხრა გააჩერეთო,მძღოლმაც ისეთი დაატორმუზა,რამის ცხვირი გავიტეხე
-ფრთხილად გადმოდი
-სად ვართ?
-ჩაწერილები ვართ ანდრია და კაწია ამაშუკელები
-აქ დაჯექი
და აი მომხსნა სახვევიც,ვაიმეეე ტატუს სალონში ამოვყავი თავი,უცბათ ფეხზე წამოვხტი და ანდრიას ვკითხე აქ რაგვინდათქო
-დამშვიდდი ხო გინდოდა ტატუ,ხოდა აი ჩემი საჩუქარიც
-კაიიი??
-ნუ შეიცხადებ ხოლმე
-ყველაზე მეტად რო მიყვარხარ,ვაიმე შე იდიოტო სიხარულისგან ცრემლები წამსკდა თვალებიდან
-აბა რატატუ გვინდა?
-რომაული ციფრებით 17-ის დაწერა მინდა
-17?
-დიახ დიახ
-კაწ ჩვიდმეტი რათ გინდა
-ჩემი საყვარელი რიცხვია,17ში მაქ დაბადებისღე,17-ში გავხდი ჩოგბურთში ჩემპიონი,17-ში გავიცანი თომა კიდე ბევრ რამესთანაა დაკავშრებული
-როგორც ინებებთ
-გამაგიჟებ შენ
-შენ გირჩევნია ხელი მომკიდო,თორე შეიძლეა ვერ გავჩერდე
-აქ ვარ,აქ
-თქვენ დღეს უკვე 2 ხართ ვინც ამ ტატუს იკეთებს
-მე-2??
-დიახ აქამდე ერთი ბიჭი იყო
-ვინ ბიჭი ?
-რავიცი ყველას სახელს რომ ვიმახსოვრებდე რაღA მიჭირს
არვიცი რატომ დავფიქრდი ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო ის ვინც ზუსტად ჩემნაირ ტატუს გაიკეთებდა,ამაზე ფიქრი ტკივილმა შეცვალა გონება თითქმის დაკარგული მქონდა,როცა გავიგე საბედისწერო სიტყვა
-მზადააა,კარგად მოუარე ხელს,მაზი წაისვი ეს პარკი ჯერ არ მოიხსნა და კიდევ ერთი შეიძლება სიცხემ აგიწიოს და არ შეგეშინდეს
-1კვირაშიკარგად ჩაჯდება?
-უფ კი პირობას გაძლევ
-დდი მადლობა
წამოვედით ისეთი გახარებული ვიყავი,მზად ვიყავი ანდრიასთვის ყველა სურვილი შემსრულებინა რასაც კი გაიფიქრებდა,თუმცა გზაშივე ამიწია სიცხემ ამიტომ სახლში მისვლის თანავე დასვენება მომიწია,სარამოს ანდრიას ძმაკაცები ამოვიდნენ ლუკა,ნიკა თომასაც დავუძახე მინდოდა ცოტა განტვირთულიყო,უარი ვერმითხრა და მოვიდა ჩემი ახალი ტატუ ყველას მოეწონა ბიQებმა ლუდი დალიეს,დღეეს ხომ დიდი დღეა ფეხბურთია მეც მათთან ერთად ჩავუჯექი ფეხბურთს და ვუყურებდი ბარსელონა-არსენალის თამაშს მთელი ემოციებით...17!