როდესაც საყვარელი ქალის ტუჩებს მოსწყდა,სასაუზმოდ მიიპატიჟა..
-ჰმ,საჭმლის კეთება გცოდნია..ჩაიცინა ლილემ და კომფორტულად მოკალათდა..
-მერედა როგორის..მე სხა რამის კეთებაც ვიცი..გინდა ვცადოთ..წარბები ეშმაკურად აათამაშა და ლილეს ვნებამორეულმა შეხედა..
-გარყვნილო..ჭამე სანამ კარგ ხასიატზე ვარ თორე გაგისვრი აქედან..
-კაი გნებდები..

საუზმის შემდეგ ხმა არცერთს არ ამოუღია..ჩუმად ისხდნენ და "მისის და მისტერ სმიტებს" უყურებდნენ...ჩუმ-ჩუმად აპარებდნენ ერთმანეთისკენ თვლებს და ეღიმებოდათ..ფილმის ყურებამ ისე გაიტაცა ორივე ვერ მხვდნენ როდის დაღამდა..რას მიხვდებოდნენ ხან ერთმანეთს ათვალიერებდნენ ხანაც ფილმს უყურებდნენ..შეიძლება ვერც ეთქვათ რას უყურებს,ფაქტიურად გონებით სხვაგან იყვნენ..
შეიძლება ფიზიკურად არა,მაგრამ ემოციურად დაიღალა პატარა ქალბატონი და დასაძინებლად ასვლა გადაწყვიტა..ჯერ ცხრა საათი იყო...
-ლილე,ჯერ არ გვივახშმია..ნაწყენმა ჩაილაპარაკა დამიანემ
-ააუშავს,არ მშია
-არა,უშავს და შეჭამ კიდეც..
-კაი კაი გადავივლებ და ჩამოვალ...

ლილეს ვერ გაეგო რა ხდებოდა მისთავს..ერთდროულად მასთან ახლოს და შორს იყო..მოსწონდა მასთან ახლოს..მისი ჩახუტება,კოცნა ყველაფერი უყვარდა..გოგო რომელსაც სიყვარულის არ სჯეროდა,შეიცვალა..სამყაროს სხვა თვალით შეხედა..დაინახა გრძნობა,რომელიც ყველაფრის საწინდარია..დედამიწას სიყვარული ატრიალებს,ის არის ჩვენი მამოძრავებელი ძალა..სტიმული,რომელიც გვიბიძგებს ვიყოთ მიზანდასახულნი და მებრძოლნი..როცა გიყვარს ყველაფერს ორმაგად,სამმაგად...ასმაგად აკეთებ..ამ ყველაფრის გაანალიზება ახლა დაიწყო..ახლა მიხვდა სიყვარულის არსს..ახლა მიხვდა იმ უგუნური ადამიანების საქციელს..ისინი,ისინი სიყვარულს ეძებდნენ..მაგრამ მათი ძებნა არ მართლდება..იმიტომ,რომ არასწორ ადგილას,"არასწორ" ადამიანში ეძებენ..სიყვარული თავისით მოდის და სამუდამოდ რჩება..არ არსებობს მეორე ან მესამე სიყვარული..არსებობს ერთი და წრფელი..სხვა დანარჩენი ჩვენ მიერ შეთხზილი ფანტაზიაა..ტყული ომელშიც ბევრი ადამიანი ცხოვრობს...

ფიქრებში წასულ ლილეს სულ დაავიწყდა,რომ წყლის ქვეშ იდგა..მალე გამოერკვა და პირსახოცმოხვეული გამოტანტალდა ოთახში..სინათლის ანთება უნდოდა მაგრამ არ აინთო..ცოტა გაუკვირდა..შეიძლება სვანეთში იყო მაგრამ შუქი არასდროს მიდიოდა..მხრები აიჩეჩა და კარადიდან ტანსაცმელი გამოიღო..თმა აიწია და ქვევით ჩავიდა..ყველაფერი ჩაბნელებული იყო. კიბეებზე ანთებული სანთლები იდო..გაკვირვებული გაუყვა გზას და მისაღებში გავიდა..

ორ კაცზე გაშლილი სუფრა..ერთი მოკიაფე სანთელი და მომღიმარი დამიანე..
-გთხოვთ ქალბატონო..მომხიბლავი ღიმილით დააჯილდოვა დადიანი და მაგიდასთან იხმო
-კი მაგრამ...
-არავითარი კომენტარები,ისიამოვნე...

ხმა არცერთს არ ამოუღია..მხოლოდ რამდენჯერმე შეხედეს ერთმანეთს..ბოლოს სიჩუმე დამიანემ დაარღვიაა..
-ლილე გარეთ გამომყევი..
-რაიყო სიბნელის გეშინია? გადაიხარხარა დადიანმა
-ნუ დაიწყე ისევ რომ გეუბნები გამომყევი..
ლილეც გაყვა და ჩაბნელებულ ეზოში გავიდნენ..სანთელი აანთო და პატარა მაგიდაზე დადო სადაც დესერტი იდო..
-ოოუუ ამდენს არ ველოდი..გაოცდა ლილე
-ჩუუ..ნაყინის ტორტი აიღო დამიანემ და ლილეს აჭამა..ახვლედიანი მომღიმარი უყურებდა ალბატონის ბავშვურ საქციელს..ტუჩებს საყვარლად აცმაცუნებდა და მოციმციმე თვალებით შეჰყურებდა მამაკაცს..
ლილე...ხმაში დაძაბუულობა გაერია..ალბათ ნერვიულობდა კიდეც დამიანე...
რაღაც უნდა გითხრა ოღონდ არ შემაწყვეტინო..
-კარგი..გისმენ..ცოტა ანერვიულდა დადიანი..
ამერიკაში საკმაოდ წარმატებული ბიზნესმენი ვიყავი..უფროსწორედ ვარ..იქ ერთი გოგო გავიცანი ჩემთან მუშაობდა..საკმაოდ მიმზიდველი და ლამაზი იყო..დიდი ხანი ვიყავით ერთად..მე კი შემიყვარდა..უკვე მომავალზე ვფიქრობდი,ვფიქრობდი ბავსვებზე..მათ სახელებზე,ოთახებზე...ყველაფერი დაგეგმილი მქონდა..ხანდახან მიკვირდა ისეთივე სითბოს რომ ვერ ვგრძნობდი მისგან..მე კი თავს ვიტყუებდი და მისი საქციელი,მისი ხასიათის ბრალი მეგონა..მეგონა არ სეეძლო გრძნობების გამოხატვა..თურმე რაში ყოფილა საქმე..მას მე არ ვუყვარდი..როცა ხელის სათხოვნელად მივედი..სახლიდან წასული დამხვდა..კომოდზე კი წერილი იდო..რომ წავიდა..ვკიტხულობდი და გული მომიკლა..ის მტოვებდა..წერდა ,რომ არ ვუყვარდი..არასდროს. მიყენებდა,მხლოდ ფული აინტერესებდა..ეს,რომ ვერ მიიღო უბრალოდ გაცლა არჩია..
-ამ ყველაფერს მე რატომ მიყვები?
-ხომ ვთქვი არ შემაწყვეტინოთქო...
ლილემ გაჩუმება არჩია და დუმილით ანიშნა განაგრძეო..

ახვლედიანმაც მოყოლა განაგრძო...ამის შემდეგ შევიცვალე..გავქვადი..სიყვარული სადღაც ჯანდაბაში გავაგზავნე და ვიცოდი,რომ აღარავინ შემიყვარდებოდა..ჩემ თავს სიყვარულის არ არსებობაში ვარწმუნებდი და ქალებს მხოლოდ ვიყენებდი...სერიოზული ურთიერთობა არ მინდოდა..შემდეგ საქართველოში ჩამოვედი..უნივერსიტეტის ეზოში ვნახე ერთი გოგო და გულში ცამივარდა..ისეთი ლამაზი იყო,ისეთი სუფთა..მინდოდა სამუდამოდ ჩემ ყოფილიყო..მისი ერთი სეხედვით დაიმსხვრა ცემი სტერეოტიპები..დავანგრიე იმ ხეპრე,ჯმუხი ბიჭის იმიჯი და დავრჩი მ..ნამდვილი მე..
ამის გაგონებაზე,ლილეს თვალები აემღვრა და ფეხზე წამოდგა..დამიანეს ზურგი შეაქცია და სახლისკენ ნელი ნაბიჯებით იწყო სვლა..

ლილე, ის გოგო სემიყვარდა..მთელი არსებით შემიყვარდა..მის გამო სიცოცხლესაც დავთმობ..ჩემთვის ის ყველაფერია..არ ვიცი რას მიშვრება,მაგიჟებს,მაცოფებს..იმის ფოქრი,რომ მას ვინმე შეეხება მკლავს..მინდა სულ ჩემთან იყოს,რომ მიკარება ვერავინ გაბედოს..მინდა დავიცვა,მინდა ვიზრუნო მასზე..მინდა დილა მისით იწყებოდეს და მთავრდებოდეს..მიყვარს..
ლილე გაქვავებული იდგა ერთ ადგილას და ცრემლეს ვერ იკავებდა..გული მოუკვდა..
-ლილე,ვუყვარვარ?დამთბარი ხმით ჰკითხა და უკან მიუახლოვდა..ისე,რომ ყურთან დამიანეს სუნთვას გრძნობდა..აბრუებდა,აგიჟებდა მისი ეს სიახლოვე...
-ალბათ,კი შენ ვის არ შეუყვარდები..მოჩვენებით გაიღიმა,ვითომ დაინახავდა და ისევ ცრემლები წამოუვიდა..|
-მართლა?
-მართლა..ეს ტქვა და სახლისკენ გაემართა..კართან მისულს კი დამიანს სიტყვები დაეწია..
-დადიანი ვგიჟდები შენზე..
სასაიმოვნო ჟრუანტელმა დაუარა ტანში..გული აუჩუყდა..ცრემლებმა იწყეს დენა და ადგილზე გაიყინა..უნდოდა მიტრიალებულიყო მაგრამ ვერ ახერხებდა..
ახვლედიანი კი საუბარს არ წყვეტდა...
მიყვარხარ..იმ წრფელი სიყვარულით მიყვარხარ,რომელიც არ მთავრდება..სიცოცხლეშიც და მარადისობაშიც ჩემი იქნები..არასდროს დაგთმობ..დაგიცავ,მოგივლი..ჩემი თოჯინა,ჩემი სიცოცხლე ხარ..რომელიც ჰაერივით მჭირდება..შენს გარეშე წუთითვერ ვძლებ..არ შემიზლია,უბრალოდ არ შემიძლია უშენობა..მინდა ჩემი იყო..ჩემი გერქვას..არვიცი სენ რას გრძნობ..არვიცი.. უბრალოდ თუ შენ არ მოინდომებ მე გამანადგურებ..არა,მესმის შენი..შეიძლება არ გიყვარდე..ამშემთქვევაში წავალ..გპირდები,წავალ და არშეგაწუხებ..შენს ცხოვრებაში არასდროს გამოვჩნდები და ჩემი გრძნობით არ შეგაწუხებ..მაგრამ საადრაც ახლოს,სადღაც შენს სიახლოვეს ვიქნები და თვალს გადევნებ..როცა გაგიჭირდება შეუმცნვლად დაგეხმარები..ჩემიდან არასდროს წაიშლები..მუდამ ჩემში იცოცხლებ...

რამდენიმე წუთიანი დუმილის შემდეგ,გატრიალდა დამიანე და წასვლა დააპირა..ლილემ კი რომ გააანალიზა რა მოხდა დენდარტყმუულივით მოტრიალდა და დამიანესკენ გაექანა..უკნიდან ჩაეხუტა და ატირდა..
არ ელოდა ამგვარ განვითარებას ახვლედიანი,მოტრიალდა ნაზად მიიხუტა პატარა ქალბატონი და დააწყნარა..
-არასდროს,არასდროს არ დამტოვო დამიანე..არასდდროს..ლუღლუღებდა ლილე და მაგრად ეკვროდა ახვლედიანს..
-ჩუ ჩემო პატარა..მე შენგან არასდროს არ წავალ..
-მპირდები?
-გპირდები..
-ძალიან გიყვარვარ?
-სიგიჟემდე..სიგიჟემდე მიყვარხარ...

ცოტა ხანს გაჩუმდა ქალბატონი ცრემლები მოიწმინდა და ახვლედიან ახედა..სახე ახლოს მიიტანა და ყურისკენ გადაინაცლა..
-მიყვარხარ დამიანე..სიგიჟემდე მიყვარხარ..შენ ხარ ჩემი პირველი და უკანასკნელი..შენ გაანათე ჩემი ცხოვრება და მინდა სამუდამოდ ასე ვიყოთ..ლაპარაკი დაასრულა და ყელში ნაზად აკოცა..ამაზ სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა მამაკაცს..ვეღარ მოითმინა, ლილის დიდი ტუჩები ისე მადისაღმძვრელნი იყვნენ..ნეა დაიხარა მისკენ და მზერა ტუჩებზე შეაჩერა,მერე თვალებში ჩახედა..მანძილი თითქმის დაფარულიყო..სუნთქვა გაუხშირდათ,იწვოდნენ ერთმანეთის სიყვარულით..მამაკაცმა ვეღარ მოითმინდა და ნაზად..მთელი სინაზით აკოცა ქალბატონს..გოგონაც აყვა და უფრო მომტხოვნი გახდა ამბორი..აკოცნის დროს ათასგვარ სასიყვარული სიტყვებს ეუბნებოდნენ ერთმანეთს..ეს უფრო ახელებდა კაცს..უცებ მოსწყდა მის ტუჩებს და სახლში სეიყვანა..
-ახლა ზილის დროა საყვარელო,თორემ სემომეჭმები..ვნებამორეული ლაპარაკობდა დამიანე და ოთახში შეიყვანა ლილე..
-დარჩი რა..
-კარგი..მოდი ჩემთან..გახადა გოგონას,თვითონაც გაიხადა..სასურველი სხეული გულზე მიიკრა და მორფეოსის სამყაროში გადაეშვნენ..საყვარელ ადამიანთან ერთად ძილი ხომ საუკეთესოა..დამიანესთან ჩახუტებული დადანი გაიტრუნა..ახვლედიანის აჩქარებულ გულისცემას უგდებდა ყურს ..მის მკლავებში დაცულად გრძნობდა თავს..კმაყოფილს კი მალევე ჩაეძინა....


ელენასთან..
ჰმ ცემი ლილე როგორ მენატრება..ნეტა როგორ არიან..ახლა დამიანეს რომ დავურეკო სირცხვილია..ღამეა შეიძლება სძინავს..ოთახში დაბოდიალობდა და ლაპარაკობდა..უცებ ტელეფონის ხმა გაიგო და ეგრე მივარდა..ეგონა ლილეზე შეიტყობდა რამეს..
-გისმენთ..
-ელენ დემე ვარ..
-ნომრისთვის არ შემიხედავს..დამიანეს არ დაურეკავს?ლილე როგორაა?
-დაწყნარდი კარგად არიან..ახლა რაზე გირეკავ..მოემზადე და ქვემოთ ჩამოდი..
-რა ხდება?
-მალე გაიგებ ლამაზო..

მალევე მოვემზადე და ქვემოთ ჩავედი..დემეტრე მანქანაზე მიყუდებული იდგა,ხელები კი ჯიბეში ჰქონდა ჩაწყობილი..ღმერთო რა სიმპატიურია..მუქი წაბლისფერი თბით,მწვანე თვალებითა და დიდი წითელი ტუჩებით..მმ უსიმპატიურესია..მალევე ავესვეტე წინ და მაგრად მოვეხვიე..
-რა ხდება დემე?
-ჩაჯექი მანქანაში..
-ოოო ჯერ მითხარ რა ხდება და მერე..
-ვაიმე ნუ ხარ ჯიუტი გოგო ჩაჯექი თორე ძალით ჩაგტენი..
-კაი ხო,,
დემეტრემ მძღოლის ადგილი დაიკავა და მანქანა დაძრა..თბილისს რომ გავცდით ცოტა შემეშინდა..
-დემე სად მივდივართ..
-მოგიტაცე..
-რა?შენრა გაგიჟდი?
-არა არ გავგიჟდი..რა გაგიკვირდა..მიყვარხარ ელენ სიგიჟემდე მიყვარხარ..ასე მოცდა უკვე აღარ შემეძლო..დაგავლე ხელი და წამოგიყვანე.
ხმა აღარ ამომიღია..გავჩუმდი და თავისიდენიას მივადე,.. მალევე ჩამეძინა..როდესაც გამეღვიძა,ლამაზ ოთახში ვიწექი..დემეტრე კი არ ჩანდა..წამოვდექი და მისი ძებნა დავიწყე..ქვემოთ ჩავედი და დემე სამზარეულოში სევნიშნე,რაღაცას აკეთებდა..მმმ რა გემრიელი სუნია..ნუთუ საჭმლის გაკეთება იცის..
-ჩემ გოგოს გაუღვიზია..
-ხოო,საკმაოდ დიდი ხანია აქ ვარ და გიყურებ..
-მეც არ ვთქვი რამაწუხებსთქო? თურმე შენი მზერა მჭამდა..თვალი ჩამიკრა და ტუჩებზე მოწყვეტით მაკოცა..
-გიჟი ხარ რა..

გემრიელად ივახშმეს წყვილმა და დასაძინებლად გამერთნენ..დემეტრემ გოგონა ოტახში შეიყვანა..გამოსვლას აპირებდა როცა სეჩერდა..ელენასკენ მიტრიალდა დამისკენ ნელი ნაბიჯებით გაემართა..გოგონაც უკან იხევდა და მალე კედელს აეკრო..დემე მასთან მივიდა და ყურში დახშული ხმით უჩურჩულებდა..
-დღეიდან ჩემი ხარ..ჩემი ცოლი ხარ...ამის გაგონებაზე ელენას ტანში სასიამოვნოდ გაცრა..დადეშქელიანმა ეს შეამჩნია და მის ტუჩებს დაეწაფა..ორივე ვნების მორევში გადაშვა..თითოეული შეხება,თითოეული კოცნა მათში სასიამოვნო იმპულსებს იწვევდა..ეს კი უფრო ახელებდათ მათ..ტუჩებდაწითლებულ გოგონას მალე გააძო მაისური..ხელში აიტაცა..საწოლზე ნაზად გადააწვინა და ზემოდან მოექცა..სხეული ნაზად დაუკოცნა და მკერდთან შეჩერდა..ნელა მოაშორა ბიუზჰალტერი და ამაყად მომზირალ სავსე მკერდს სეხედა..დაიხარა და ნაზად აკოცა..გოგონას კი სასიამოვნო შეძახილი აღმოხდა..ამან უფრო გააგიჟა სვანი და ბოლო ტანსაცმლისგნანაც გაინთავისუფლესთავი..სიყვარული..ვნება..ყველაფერი აურიეს ერთმანეთში და გრძნობებს მიენდნენ..ოთახში სიმყუდროვეს,სიამოვნო შეძახილები არღვევდა..დაღლილებს ერთმანეთზე გადაკვანძულებს ჩაეძინათ..

სიყვარული ეს ხომ თავდავიწყებაა..შენში მეორის,შენი მეორე ნახევრის შემოშვება რომელიც სიგიჟემდე გიყვარს..ამ ორ წყვილს კი ერთმანეთი უსაზღვროდ უყვარდათ..მათ ვერავინ ვერასდროს ვერ დააშორებდათ..ერთმანეთისთვის ყველაფერზე იყვნენ წამსვლელნი..გოგონები სხვა გოგოებს არ გავდნენ..სიყვარულს უბრალოდ აგორებულ ჭორზე არ დაანგრევდნენ..ერთ "მონაბოდს" მათ ბედნიერებას არ შესწირავდნენ..ბიჭებიც ანალოგიურად იყვნენ..
ხო,კიდევ ერთი სასიამოვნო ამბავი მაქვს..ანასტასია და საბაც ერთად არიან...აიი სანდრო კი დღე დღეზე აპირებს თქმას..ვერა და ვერ მოაბა თავი.. :D


ლილესთან..
დილით სასიამოვნო სურნელმა გამაღვიძა..თავი ავწიე და მშივად მძინარე დამიანე დავინახე..აი რა სურნელი იყო..ეს ისაა რომელიც მაბრუებს და ჭკუას მაკარგვინებს...
-გაიღვიზე პრინცესა?ნამძინარევი ხმით უთხრა ლილეს და მომღიმარი მიატერდა..
-დიახ და ერთი სურვილი მკლავს..
-რა პატარა ქალბატონო..რამ შეგაწუხათ ამ დილაუთენია?
-შენ
-მე?
-ხო ხო შენ..
-მერე?
რაღა მერე..უემოციო სახით შეხედა და მხრები აიჩეჩა..თავისივე საქციელზე ტვითონვე გაიცინა და დამიანეს მკვლელ სახეზე უფრო ატეხა სიცილი..
-შენი აზრით სასაცილოა?
-კიი..
-მოგკლავ
-არამგონია..
-ვითომ რატო ქალბატონო..
-იმიტომ...მოაკეტინა ვაჟბატონს მის ზემოდან მოექცა და მოწყურებული დასწვდა გემრიელ ტუჩებს..შენც გემრიელი ხარ უჩურჩულა დამიანეს და ყელში აკოცა..
-მმმმმ ვიღაც მოხოდილია?
-ვე წარმოიდგენ როგორ..უჩურჩულა ყურში და ისევ აკოცა ტუჩზე..დამიანეს მოსწონდა მისი ასეთი ქცევა და წელზე შემოხვია ხელები..მის გლუვ კანზე დააცოცებდა ხელებს და ჟრუანტელი უვლიდა..უნდოდა..სწყუროდა..მაისურ გააძრო და მის ლამაზ მკერდს დააშტერდა..ხელი მკერდისკენ ააცურა და ნაზად მოუჭირა..ამაზე სასიამოვნო სეძახილი აღმოხდა ლილეს და მამაკაც მომთხოვნად აკოცა..

უცბათ ფეხზე წამოხტა დ აბაზანაში შევარდა..კარები მიიკეტადა მაგრად ახარხარდა..
-დადიანი მოგკლავ..ყვიროდა დამიანე..
-იოცნებე ახვლედიანი..
-ისე ტუ არა ჩემი ხერხებით მოგკლავ გაწამებ ..
-გარყვნილოოოო..
-რა იყო შეგეშინდა?
-სულაც არა..ვინ გითხრა რომშემეშინდა მაგასაც ვნახავთ ვინ ეწამება...სიცილს არ წყვეტდა ლილე..
-ვაიმეე გამაგიჟებ სენ გოგო..მალე გამოდი მეც მინდა ბანაობა..
დაიბარა და ქვემოთ ცავიდა..

ცოტა ხანში ლილე გამოვიდა და ტუმბოზე ვარდი და ბარათი იყო..წერილით..
"შენი თვალები,ჩემი ფავორიტია"
მაგიჟებს ეს ბიჭი..დაბლა ჩავიდა და დამიანე სახლში ვერ იპოვა..
-მე მეძებ? ყურებამდე გაღიმებული უყურებდა ლილეს
-არაა..უბრალოდ მომშივდა და ჩამოვედი..
-მატყუარა..
-არ ვიტყუები
-აი კიდე იტყუები..
-ოოო კაიიი..
ასე ჯობია..ახლა წამო რამე გააკეთე თორე ისე მშია სულ სეგჭამ და მერე აღარაფერი დამრჩება..
კაი წამო გავაკეთებ რამეს..
ორივენ გემრიელად მიირთვეს და მდინარეზე წავიდნენ..



აბა როგორია? იმედია მოგეწონებათ..შეცდომებისთვის ბოდიშიიით.. <3