დაწვრილებით მოვუყევი ნინუცას ყველაფერი და ისიც სიცილით იგუდებოდა, შიგადაშიგ უაზრო კომემტარებსაც ჩაურთავდა და ჩემ მოთმინებასაც ცდიდა...
კიდევ კარგი მალევე ჩავედით და ყურადღების სხვა რამეზე გადატანა მოვახერხე, თორემ რომელიმე აუცილებლად შემომეცემებოდა...
ბუნება რაღაც სასწაული იყო... ულამაზესი მთები, ცაც სულ სხვა ფერის იყო... სუფთა ჰაერი...
მართლაც, მოხოლოდ მთებშია თავისუფლება....
-ესეიგი გეგმები შეგვეცვალა -უცებ წამოყო თავი ნუკამ (ექსკურსიის ორგანიზატორი) - მხოლოდ ერთი კვირა ვიქნებით სვანეთში, მერე კი ზუსტად ერთი დღით ჩავალთ თბილისში და მეორე დღესვე წავალთ ზღვაზე, რა თქმა უნდა ვისაც სურვილი აქვს, მოსაფიქრებლად ზუსტად ერთი დღე გაქვთ..
უცებ დააყოლა და გაჩერებული ავტობუსიდან ჩავიდა.....
-ხო წამოხვალ მარიამ?
გვერდიდან ნინუცა ამომიდგა და მუდარით სავსე მზერით გამომხედა....
-არა შანსი არაა
კატეგორიულად ვთქვი და ბარგი სახლშ შევიტანე...
თხუთმეტი ადამიანიდან, გოგო მხოლოდ ექვსნი ვიყავით, ამიტომ მგვიწია სხვადასხვა საქმეების გადანაწიელება... პირველ დღეს კი გაერთიანებული ძალებით შევუდექით მთელი სახლის დალაგებას, ბოლოს ოთახებიც გადავინაწილეთ და ბედნიერები გავეშურეთ ოთახებისკენ... მეორე სართულზე ოთხი საძინებელი იყო, მესამეზე კი სამი... გოგოებმა ერთად გადაწყვიტეს ყოფნა, მირო როგორც ვირი ისე გაჯიუტდა, თუ ნინუცასთან ერთად არ ვიქნებიოთახში ეხლავე წავალ თბილისშო, ნინუცამაც აწყლიანებული თვალებით გადმომხედა და იძულებული გამხადა ერთადეთი დაქალიც დამეთმო...
-კარგი ჰო მოიშორე ეგ სიფათი და აფერისტობის გარეშე თუ შეიძლება...
უცებ მივაყარე და ერთადერი თავისუფალი ოთახიაკენ წავდი და ისიც მესაე სართულზე...
კარები ნელა შევაღე და ოთახს თვალი მოვავლე..
-იცხოვრება
ჩემთვის ჩავილაპარაკე და ტანსაცმელები ამოვალაგე...
კმაყოფილმა მოვავლე თვალი ჩემი გემოვნებით მოწყობილ ოთახს თვალი და ბედნიერმა გავაღე კარი გასასვლელად და....
ოჰ ღმერთო მე ხომ ბედი არ მაქვს..
-ვააა ენამწარევ აქ ხარ?
ირონიულად მითხრა და ცალი წარბი მაღლა აზიდა..
-ჰო თვით ირონიავ, როგორც ხედავ...
არც მე დავაკელი ირონია და კურტუმოს ქნევთ ჩავედი პირველ სათულზე...
-ყავა ვის უნდა? - სხვათაშის ვიკითხე და აწეულ ხელებზე გამეცინა.. - კარგით, რომელიმე წამომყწვით დამეხმარეთ
ღიმილით გავხედე გოგოებს და სამზაეულოსკენ წავედი...
-ჰო მიეხმარეთ, თორემ დალეწავს რამეს...
-ვიხუმრეთ?
წარბაწულმა გავხედე და ნინუცას დაქაჩული თვალები დავაიგნორე...
-აა ხო გამახსენდა ენამწარეები ხუმრობებს ვერ იგებენ...
ირონილად მითხრა და ნიკას და მიროს შუაში ჩაჯდა...
რაღაცის თქმას ვაპირბდი, თუმცა ნინუცამ მკლავზე დამქაჩა და სამზარეულოში რასაც ქვია შემათრია...
-რა დღეში ხარ მარიამ?
გაბრაზებული ტონით მითხრა და ჩაიდანი გაზზე დადგა...
-იდიოტი, დეგენერატი....
ისევ ვაგრძელებდი ზუკას ლანძღვას და ნინუცას სიტყვებს ყურსაც არ ვუგდებდი...
-მარიამ! რა გჭირს, არც კი მისმენ..
ნინუცას ხმაში აშკარად იგრნობოდა გაღიზიანება და მხოლოდ ახლა გავხედე...
-არაფერი ნინუცა, უბრალოდ ვიღაც ვიღაცეები მიშლიან ნერვებს და ენას ვერ იმოკლებენ..
უცებ მივაყარე სათქმელი და გამზადბული ყავა მისაღებში გავიტანე...
სავარძელში ჩავჯექი და ფეხები მოვკეცე...
-იქნებ სხვებსაც უნდა დაჯდომა?!
ისევ ეს უსიამოვნო ხმა, ნელა გავხედე მომღიმარ ზუკას და ცხოვრებაში პირველად ადამიანის მოკვლის სურვილი გამიჩნდა...
-არაუშავს, იპოვიან ადგილს...
ნაგლურად გავუღიმე და ტელვიზორს უაზროდ მივაშტერდი...
-ენამწარე..
მაინც გავგე ვითომ ჩუმად ჩალაპარაკებული სიტყვა და სახეზე სიმწრის ღიმილმა გადამირბინა...
-ესეიგი - მისაღებში ნუკა შემოვიდა და ბლოკნოტში რაღაცეებს იწერდა - დღეს მთელი დღე სახლში ვრთ, ხვალ დილის ცხრიდან ვიწყებთ ექსკურსიას, გახსოვდეთ მხოლოდ ერთი კვირა გვაქვს..
გაგვაფრთხილა და ისევ თავის ოთახში ავიდა..
-გაგიჟდება ეს გოგო თუ სულ ფურცლებს უყურა..
დანანებით ჩაილაპარაკა ნინიამ და ვატოს მიეხუტა...
-ჰო
უცებ დაეთანხმა ნინაც და აჩის ბოლო ნატეხი შოკოლადიც ააცალა და ლოყაზე ხმაურიანი კოცნი კვალი დაუტოვა..
-აუ კარგით რა არ მოგბეზრდათ ამდენი კოცნა პროშვნა?
ამრეზით იკითხა ნიკუშამ და სახე რაღაცნაირად დამანჭა...
-მაპატიე ნიკუშ მაგრამ მხოლოდ იმის გამო რო შენ არ გსიამოვნებს, ნინუცას რომ არ ვაკოცო მოვკვდები
უცებ გაცა პასუხი მირომ და ნინუცას ლოყაზე აკოცა..
გამეცინა მის ამ საქციელზე და ღიმილით გავხედე უკვწ გამორთულ ტელევიზორს..
მთელი იქ ყოფნის პერიოდში ვიღაცის მწველი მზერა მიწვავდა და სახეს და არასასიამოვნო შეგრძნება მეუფლებოდა...
ღამის თორმეტი საათი იყო, მხოლოდ მე და ნიკუშა შემოვრჩით მისაღებში და ისიც წასვლას აპირებდა..
-ძილინებისა მარიამ
თბილად დამემშვიდობა და მეორე სართულზე ავიდა
-ძილინებისა
უფრო ჩემთვის ჩავილაპარაკე და სამზარეულოში გავედი ყავის გასაკეთებლად... მალევე გავიმზადე და საძინებელში ავედი...
პენუარი გადავიცვი და ლოგინში შეწოლას ვაპირბდი, როცა თავში რაღაც იდეა მომივდი... ხალათი შემოვიცვი, პლედიც მჭიდროდ შემვიხვიე, ყავა ავიღე , აივანზე გავედი და მოაჯირს დავეყრდენი...
მაინც რა ლამაზია სვანეთი...
ჩემთვის გავიფიქრე და ჩაბნელებულ მთებს გავხედე...
ფიქრებში გართულმა ვერ გავიგე მეორე სილუეტის გამოჩენა, გონზე მხოლოდ მაშინ მოვედი, როცა ზურგა უკან ცხელი სუნთქვა ვიგრძენი..
-აქ რას აკეთბთ ენამწარევ?
ირონიული ტონი არ მოუშორებია ისე მკითხა, მეც მეტი რა მინოდა, უარესად ამეშალა ნერვები და გაღიზიანებული შევტრიალდი...
-ვაა ენაც გადავყლაპეთ? თუ შეწინააღმდეგებას შევეშვით?
გვერდზე ამომიდგა და ცინიკური სახით გამომხედა..
-რა გინდა ზუკა?
-ვააა "დაჟე" ზუკა?! აღარ ვარ "თვით ირონია?"
სიცილით მითხრა და ჰორიზონტს გახედა...
როცა მიხვდა, რომ შესვლა არ ვაპირებდი და არც ხმის ამოღებას, დუმილი ისევ მან დაარღვია
-ლამაზია არა?
-რა?
-სვანეთი
გაოცებულმა გამომხედა და თავი უცებ შეტრიალა, თუმცა მაინც მოვახერხე და დავინახე ტუჩი კუთხეში შეპარული ღიმილი
-რა გვარი ხარ?
სრულიად მოულოდნელად ვკითხე და მისი გაკვირვებული მზერაც დავიმსახურე...
-რა იყო მარიამ, დატკბობა გადავწყვიტეთ?
მზერის მიუხედავად ხმა ისევ ირონიული ქონდა და მოკვლის სუვილიც უფრო და უფრო მიჩნდებოდა..
- რა იყო აღარ ვარ ენამწარე?! წეხანდელი მისი პასუხი შევუბრუნე და გამეღიმა
-გურჩიანი - სერიოზულად მიპასუხა და როცა მიხვდა რომ ვე გავიგე განმიმარტა - გურჩიანი, ზუკა გურჩიანი
ხელი ჩამოსართმევად გამომიწოდა და მეც ღიმილით ჩამოვართვი...
-ასეც ვიცოდი
უფრო ჩემთვის ჩავილაპარაკე და საკუთარი თავით კმაყოფილს გამეღიმა...
-რა იცოდი?!
ცნობისმარეობამ ძლია და ხუთ წუთიანი დუმილის შემდეგ მკითხა
-სვანი
-ანუ?
-ანუ ის რომ მივხვდი სვანი რო იყავი..
სიცილით განვუმარტე და პლედი მჭიდროდ შემვიხვიე..
-საიდან?
გაოცებული მზერა ვერ დამალა და მთელი ტანით მტრიალდა ჩემკენ...
-სიჯიუტით და ხისთავიანობით.... ძილინებისა თვით ირონიავ...
უცებ მივაყარე და საძინებელში შევედი
-ძილინებისა ენამწარევ!
მაინც გავიგე ღიმილ შეპარული სიტყვები და უნებურად გამეღიმა...

იმედია მოგეწონებათ❤️ გავაგრძელო??❤️