მძიმე ნაბიჯებით დადიოდა ბიჭი ხის იატაკზე ფეხშიშველი, სველ თავზე გამწარებული ისმევდა ნერვიულად ხელება და ვერ გაეგო რა გაეკეთებინა
-ბიჭო, დაჯექი!-მკაცრი და ცივი ხმით წარმოთქვა მურადმა და შვილს სკამისკენ ანიშნა
-აუ დავაი რა! როგორ მოგკლა ტო? ფუ შე არ"კაცო, მამა მაინც არ იყო ჩემი-ნერვიულად ბორგავდა ბიჭი და გამწარებულმა მუშტი კედელს მიარტყა
-ბიჭო წესიერად მელაპარაკე თორე როგორც გაგაკეთე ისე ჩაგაძაღლებ-იყვირა მურადმა გაბრაზებულმა
-ფეხები ვერავის მოჭამო ბებერო ბო"ო! შენს გამო! შენს გამო მოკვდა დედა და გარდაიცვალა ნუკრი-იყვირა ბიჭმაც და მურადს მუშტი კრა ცხვირში
-ლაწირაკო, ვის გაუბედე, მოგკლავ შენი დედა შევ""ი-ღრიალებდა მურადი და თან იქვე მიწყობილ ცულს დაწვდა, ხელში აიღო და მთელი ძალით მოუქნია შვილს, ალეკომ ძლივს მოასწრო გასვლა, წამიც და მის თავთან გაივლიდა ცული თუმცა საბედნიეროდ სხარტი აღმოჩნდა და სწაფად გავარდა ფეხშიშველი სახლიდან, მის მეზობლად მდგარ სახლში შევიდა და ბიძაშვილთან მიიჭრა
-პაატა თუ ძმა ხარ მათხოვე ტანსაცმელი რა-უთხრა და სიტყვა დამთავრებული არ ქონდა ფეხსაცმელი რომ ამოიცვა წელსზემოთ შიშველმა უბრალო შავი მაისური გადაიცვა და სახლიდან თავქუდმოგლეჯილი გავარდა
-არაკ"ცო-მიაძახა გაღიზიანებულმა მამამისს და ფეხით გაუყვა ქალაქისკენ მიმავალ გზას, 15 წუთში კი უკვე ქალაქის ცენტრში იყო,იქ კი ტაქსი გააჩერა და აეროპორტში წავიდა, რაგან რუსეთის მოქალაქე იყო დიდი არაფერი სჭირდებოდა, ბილეთი იყიდა მოსკოვის მიმართულებით და სანამ თვითმფრინავი აფრინდებოდა შეყვარებულის ბინისკენ დაიძრა. მობილურზე შეტყობინება მიწერა და სადარბაზოსთან დადგა
-ალექსანდრე მოხვედი?-ნაზად გაიღიმა გოგომ და ბიჭს წელზე შემოხვია ხელები
-მოსკოვში მივდივარ, არვიცი როდის ჩამოვალ, ჩემი ძმა უნდა გადმოვასვენო-ამოიოხრა და თვითონაც მოეხვია გოგოს
-დიდი ხნით დარჩები იქ? მე შენს გარეშე რა უნდა ვქნა-წამში ატირდა გოგო
-რა ვქნა ტო? ჩემს ძმას მოსკოვში რომელიღაც მორგში უპატრონოდ ხომ ვერ დავტოვებ?-ამოიხავლა ბიჭმა
-მესმის, როდის მიდიხარ?-ახედა ქვემოდან შეყვარებულს ხატიამ
-ამ საღამოს, იქნებ იქ ჩემი ერთ-ერთი ბინა გავყიდო და აქეთ ვიყიდო რამე თორემ მამაჩემის სახლში მიმსვლელი არვარ-ამოიბურდღუნა მაჭავარიანმა და შუბლი მოისრისა
-რატომ? დედაშენის სიკვდილს როგორ შეეგუა მამაშენი?-თვალები აუცრემლიანდა ხატიას
-არ ვაპირებ მაგ თემის განხილვას, მოდი გაკოცო და წავედი, თვითმფრინავზე დამაგვიანდება-გოგონას გემრიელ ტუჩებს დაწვდა ალექსანდრე და ვნებიანად დაუკოცნა, რამოდენიმე წამში კი მოშორდა
-მიდი სახლში ადი-უთხრა ღიმილით საჯდომზე ხელი მიარტყა და სანამ კიბეებზე არ გაუჩინარდა მანამდე არ გასულა ჩაბნელებული სადარბაზოდან. შემდეგ კი ტაქსით მივიდა აეროპორტამდე, სანამ მისი რეისი გამოცხადდა კაფეში ყავა დალია შემდეგ კი მოსკოვის მიმართულებით გაფრინდა


ახალი ვარ აქ, თუმცა თითქმის 5 წელია ამ სფეროში ვარ, შეაფასეთ! ძალიან მაინტერესებს როგორი შთაბეჭდილება დატოვა თქვენზე!