მეორე დილით მარიამმა გიორგი სახლში რომ ვერ ნახა ცოტა გაუკვირდა,რადგან დილით ადრე არასდროს იღვიძებდა თუმცა არ მიუქცევია ამ ფაქტისთვის ყურადღება..
ბიჭი აეროპორტიდან პირდაპირ მშობლების სახლში წავიდა.კარები მოხუცმა ქალმა გაუღო.
-ჩემო ბიჭო როდის ჩამოხვედი? არმჯერა როგორ მოგვანატრე თავი ყველას!
-ძიძა როგორ ხარ? ტკბილად მოეხვა მოხუც ქალს.
-კარგად შვილო შენგან დაიწყებული.
-ჰო იცი არა.. სად არიან ჩემები?
-იცით ბატონი ირაკლი და ქალბატონი მზია კომპანიასთან დაკავშირებით რაღაცსაქმეზე არიან წასულები ამერიკაში.3კვირაში ჩამოვალთო.
-ჰო კარგი! მერე გავაგებინებ რომ ჩამოვედი.სადა ჩემი შემარცხვენელი ძმა?
-იცით გიორგიმ ცოლი მოიყვანა და ცალკე სახლში ცხოვრობენ.
-ვინ მოიყვანა ცოლი? გულიანად ახარხარდა დამიანე,გიორგიმ? მაგას ვინ წამოყვა? ალბათ მასავით ვინმე დებილი და გაფუჭებული ნახა.დარწმუნებული ვარ საფრთხობელას გავს,უნდა წავიდე მოვინახულო საყვარლები.
ეს თქვა სახლში აღარც შესულა პირდაპირ მისი ძმის სახლისკენ გაემართა და კარებზე ზარი დარეკა.
მარიამი ამ დროს სავარძელში იჯდა და ფილმს უყურებდა,კარზე ზარი იყო გაუკვირდა რადგან გიორგი ყოველთვის თითონ აღებდა კარებს რო აღარ გაჩერდა ხმა წამოდგა კარი გააღო და გაბრაზებულმა უთხრა.
-არ შეგეძლო კარები გაგეღო შენით? თუ შენი სიფათისთვის უნდა მეყურებინა ეხლა?? დამიანე გაკვირვებული უყურებდა მარიამი კი აგრძელებდა
-ჰო შემოდი შემოდი,ვაიმე გიორგი რას დგახარ კარებში როდის მერე გახდი მოკრძალებული? აჰ თუ კაიფში ხო არხარ?რაიყო გუშინ არ მოგეწონა ჩემი პასუხი და მაგიტო გავარდი? რატომ დუმხარ?
დამიანე გაოცებული უსმენდა მის წინ მდგომ ანგელოზსდა თვალებს ვერ უჯერებდა ნუთუ ეს მისი ლაჩარი ძმის ცოლი იყო? არა არა! ერთი ნახვით შეყვარების გჯერათ? მარიამი დაინახა თუ არა მის მიმართ რაღაც უხილავი გრძნობა გაუჩნდა მაგრამ ვერ ხვდებოდა რა გაეკეთებინა.ჰმმ მემგონი გაურკვევლობამ დაისადგურა.მოდით მოკლედ გეტყვით.დამიანი ყიფიანი გიორგი ყიფიანის ეგრეთწოდებული ძმა, ''იდენტური ძმა" რომლებიც ისე გვანან ერთმანეთს რომ მათი გარჩევა მშობლებსაც კი უჭირდათ.თუმცა დამიანე მხოლოდ ფიზიკურად გავდა გიორგის და სხვა მხრივ მისნაირი არასოდეს გახდებოდა,7წლის წინ წავიდა საქართველოდან აღარ შეეძლო გამუდმებით მათ ოჯახზე იყო საუბარი ყველაფერი კი გიორგის გამო ხდებოდა,ყოველთვის რაღაცას აფუჭებდა,ციხეშიც ამოყო თავი და ბოლოს ნარკოტიკებსაც მიეძალა.დამიანი გერმანიაში წავიდა და იქ ისწავლა რათა წარმატებული ყოფილიყო მომავალში,საკუთარი კომპანია დაარსა რომლის ფილიალი საქართველოშიც აქვს და სამშობლოს მონატრებულმა გადაწყვიტა დაბრუნება.ახლა კი კარებში გახევებული იყო და ანგელოზს უყურებდა არ იცოდა რა ექნა მაგრამ ნაბიჯი გადადგა და სახლში შევიდა.
-იცი მეე..
-რა შენ? ასეტი ლმობიერი როდის აქეთ გახდი საყვარელო? გუშინ ...სიტყვა გაუწყდა და აღარ დაამთავრა..
დამიანე ვერაფერს ხვდებოდა და არც იცოდა რა გაეკეტებინა,თავში რაღაც იდეამ გაუელვა მარიამისთვის ხმა არ გაუცია გვერდი გაუარა და ოთახისკენ წავიდა.მარიამს ნერვები მოეშალა რომ
მისი სიტყვები არაფრად ჩათვალა დ. მიაძახა.
-ხეპრწ,გაუთლელი ხეფრე ხარ! რა ნაგავიც ხარ ისეთი დარჩები ცზოვრებია ბოლომდე! დამიანეს ყურთასმენას მიწვდა ეს სიტყვები,რათქმაუნდა მისთვის ცხადი იყო გიორგი როგორიც იყო მაგრამ ცოლი რატო ლაპარაკობდა მასზე ასე წ. ვერ გაიგო,მას ხომ წესით უნდა ყვარებოდა გიორგი.
სწრაფად განახორციელა ზარი და გაიგო გიორგის ადგილმდებარებოდა ისიც ვისთან ერთად იყო და დაჟე ისიც რო ჯერ უკან არდაბრუნდებოდა.ძალიან გაუხარდა გავარდა მისაღებში და მკაცრი იმიჯი მოირგო.
-ბარგი ჩაალაგე სხვაგან გადავდივართ.
-შენთვის რა მნიშვნელობა აქ დღე მაინც არ ხარ სახლში საღამოს შემოიძურწები ისიც 3-4საათი გძინავს და მერე მიდიხარ!
დამიანე კიდევ უფრო გაკვირვებული იყო მისი ძმის საქციელით არადა როგორი იმედი ქონდა რო შეიცვლებოდა.
-რასაც გეუბნები ის გააკეთე ბევრი საუბარის გარეშე გოგო!
-გოგოს სახელი აქვს ხეპრე!
დამიანეს რა ექნა არ იცოდა მან ხომ მარიამის სახელი არ იხოდა,ძიძამ მხოლოს ის უთხრა რომ გიორგიმ ცოლი მოიყვანა სახელიარ დაუკონკრეტებია.მის
ნათქვამს ყური არ ათხოვა და იგივე გაუმეორა.
-ბარგი ჩაალაგე სასწრაფოდ.
მარიამი ოთახში შევიდა ჩაალაგა მისი ბარგი და გარეთ გავიდა.დამიანემ ბარგი გამოართვა და თვითონ ჩადო მანქანაში.
-ეს ახალი მანქანა ?თუმცა რას გეკითხები ნიფხვებივით იცვლი მანქანებს.დამიანეს ამაზე გულიანად გაეცინა და მარიამის გაოცებული მზერაც დაიმსახურა.
-შენ სიცილიც შეგიძლია? არმჯერაა გიორგი შენ ხარ? თუ ისევე კაიფში ხარ?!
-ენა!
მარიამს აღარაფერი უთქვია,მივიდნენ ახალ სახლში რონელიც შორს იმყოფებოდა ქალაქიდან ცოტა არ იყოს გაუკვირდა და შეეშიდა კიდეც.ცოტა არ იყოს მაინც ეშინოდა გიორგის მერე რა რომ შეთანხმების მიხედვით თითიც არ უნდა დაეკარებინა რა იცოდა რა წამოუვლიდა კაიფში ან დალეულზე თავში.უხმოდ გადმოვიდა და 2სართულიანი სახლის კიბეებს აუყვა ერთ-ერთ ოთახში შედიოდა როდესაც დამიანემ დაუძახა.
-სად მიდიხარ?
-შენი აზრით გიორგი? უკვე ჩემ ოთახში შევდივარ რომ დავიძინო.
-ერთად არ ვწვებით?
-ბატონი?!!!!
-რაც გაიგე!
-მემგონი გავიწყდება შეთანხმებაბუთხრა და ოთახში შევიდა და კარები გადაკეტა.
დამიანე ისევ გაოცებული იყო ვერ ხვდებოდა ასე რატომ იქცეოდა გიორგის ცოლი,მაგრამ დროთა განმავლობაში ყველაფერს გაარკვევდა მაგრამ პირველ რიგში მისი სახელი უნდა გეგო.დიდ შარში ყოფდა თავს მაგრამ უკან დახევას არ აპირებდა რაც არუნდა დაჯდომოდა...
მეორე დღეს დამიანეს ადრე გაეღვიძა ნუ არც ძინებია ფიქრობდა რა უნდა გაეკეთებია სახლიდან გავიდა და გაარკვია ყველაფერი თითქმის მარიამის შესახებ და ძალიან უკვირდა რატომ გაყვა გიორგის.რაც მთავარია სახელი იცოდა.
მარიამს გაეღვიძა გიორგი რო არ დახვდა დიდად არგაკვირვებია ყოველთვის ხო ასე იქცეოდა მაგრამ იმან ნამვილად გააკვირვა ადრე რომ დაბრუნდა''გიორგი''.
-მარიამ ჩაიცვი გარეთ გავდივართ.
-ჩვენ?ერთად? უკაცრავად კიდე კაიფში ხარ?
-არა! წამოდი მეორედ აღარ გამამეორებიო.
-კარგი.
მარიამმა ჩაიცვა და თან ფიქრობდა, ძაან უკვირდა გიორგის საქციელი.არაფერი უთქვია ფირიქით გაუხარდა თუ გიორგი გამოსწორდებოდა და ადამიანური ურთიერთობა ექნებოდათ.რესტორანში დაჯდნენ და ისადილეს.1კვირა ასე გავიდა ყველაფერი შეიცვალა,მარიამს ძალიან უკვირდა გიორგის ასეთი ცვლილება მაგრამ რა იცოდა სინამდვილეში რახდებოდა.გიორგი მის მიმართ თბილი გახდა უმეტესად სახლში იყვნენ დ. ერთობოდნენ.
ერთ დილას მარიამი ადრე ადგა და იფიქრა გიორგის ბლინებს დაუცხობო,ადგა ინგრედიენტები მოამზადა და კეთებას რომ იჭყებდა დაძარღვული ხელის შეხები იგრძნო წელს და ვიღაც უკნიდან მიეხუტა,ჟრუანტელმა დაუარა,ვინ იქნებოდა თუ არა გიორგი.წინ მდგარი ფქვილი აიღო და გიორგის თავზე გადააყარა,მერე გიორგიმ ეს რა მიქენიო და თვითონაც გადააყარა და ასე ატარა ბავშვებივით ცხოვობდნენ და მთელი სახლი შემოირბინეს.ბოლოს მდივანზე დაემხვნენ ერთმანეთს ჩაეხუტნენ და გულიანად იცინოდნენ.
-აჰააააჰა ეს რაიყოოო ამომივარდა გიორგი გულიიი..
მერე ადგა სახლი მიალაგა და ოთახისკენ წავიდა აბანოში უნდოდა შესვლა გიორგიმ გააჩერა..
-სახლში არ მოგწყინდა მარიამ??
-კი მაგრამ..
-ჰოდა წადი ჩაიცვი და კლუბში წავიდეთ.
-ჰიიჰ კარგიი.
მარიამი ოთახში შევიდა,წყალი გადაივლო და ჩაცმას შწუდგა.გრძელმკლავიანი თეთრი კაბა ჩაიცვა როელსაც წინ გული სამკუთხედად ქონდა ამოჭრილი და ლამაზი ვერცხლიაფერი ორნამენტებით იყო გაფორმებული,საიდანაც მარიამის მკერდი გამომწვევად იმზირებოდა, ფეხზე კრემისფერი მაღლები მოირგო,პატარა ჩანთა აიღო და უკვე მზად იყო.
დამიანე ამ დროს ქვემოთ უცდიდა და ფიქრობდა იმაზე თუ რასაც აკეთებდა.ის ხომ მარიამს გიორგი ეგონა,და რამოხდებოდა როცა ამ ყველაფერს გაიგებდა? როცა გიორგი ჩამოვიდოდა? მშობლები? ამ ფიქრებში იყო როცა მარიამი დაინახა და გაოცდა ისეთი ლამაზი იყო,ნერწყვი მძიმედ გადააგორა და მარიამისკენ წავიდა.
-ძალიან ლამაზად ხარ!
-მადლობა.
მანქანაში ჩაჯდნენ და ბარში წავიდნენ.ერთობოდნენ იცეკვეს,მარიამმა ერთი ჭიქა დალია და მოეწონასავით ერთს მიყვა მეორე მერე მესამე მეოთხე და ასე გამოთვრა მარიამი.დამიანეც არანაკლევად იყო ნასვამი.მარიამს ჰაერი აღარ ყოფნიდა და აივანზე გავიდა.უცევ კისერთან იგრძნო ცხელი სუნთქვა და კისერში კოცნის კვალი დარჩა,ჟრუანტელმა დაუარა მთელ სხეულში,შეტრიალდა და ხელში გიორგი შერჩა.მარიამი ჯერ კიდევ არ იყო გონზე მოსული გიორგი ტუჩებზე ვნებიანად რო დააცხრა..მარიამმა რაღაც სასწაული იგრძნო თითქოს ამ ქვეყანაზე არ იყო ღრიბლებში დაფრინავდა..ვერ გაიაზრა რახდებოდა თითქოს იქ არიყო,მანქანაში ჩაჯდნენ და სახლში წავიდნენ,დამინემ
კარები შეაღო,ვნებამორეული თვალებით უყურებდა მარიამს და ისევე ტუჩებზე დააცხრა,მის სხეულზე ხელებს დააცოცებდა,ასე ავიდნენ საძინებელში,დამიანე ნელ-ნელა იხდიდა დამიანე და მარიამსაც ძარცვავდა ტანსაცმლისაგან.ხელი იჯიკა და ლოგინზე დააგდო და ზემოდან მოექცა საცვლების ამარა მყოფ მარიამს,მარიამს არანაირი მორცხვბის განცდა არ ქონია იმდენად ვერ იაზრებდა მომხდარა მხოლოს ის იცოდა რო სიამოვნებდა და გაჩერებასაც არ აპირებდა,ბოლოს დამიანემ საცვლებიც გახადა და ფეხებს შუა მოექცა,ნელა მოძრაობდა ცოტახანში გაბრუებულმა მარიამმა მჩხვეტი ტკივილი იგრძნო და ცრემლები წამოუვიდა დამიანეს ამაზე ყურადღება არ გაუმახვილებია..ერთმანეთზე მიხუტებულებს ჩაეძინათ.
დილას დამიანე მარიამის ყვირილმა გააღვიძა....

აბა რას იტყვით? მოგეწონათ? მოუთმენლად ველი შეფასებებს.