მარიამს დამიანეზე ადრე გაიღვია,ყველაფერი ტკიოდა,თავი აწეია და რო გაიაზრა შიშველი იყო ყვირილი დაიწყო.ამაზე დამიანეს გაეღვიძა და თავი წამოყო შეშინებულმა,მარიამი ჩაფიქრებული იყო ცდილობდა ყველაფერი გაეხსენებია და მართალია სულ ყველაფწრი ვერ გაიხსენა მაგრამ
გონება ნაწილებს იხსენებდა და კრიბავდა,უცებ ყველაფერი თვალწინ წარმოუდგა საბანი მჭიდროდ აიფარა სახეზე და ისტერიკაში ჩავარდა,ბურტყუნებდა..
-ეს..ესს.. მეე და შე.. შენნ? ჩვენ ხომ შეთანხმება გვქონდა დადებული.
დამიანე ვერაფერს ხვდებოდა მარიამზე რაზე ლაპარაკობდა,ისიც უკვირდა ამ
ყველაფეეთან დაკავშირებით ასეთი რიაქცია რატო ქონდა.
მარიამი საწოლიდან ჩავიდა არუნდოდოა მის გვერდით 2წუთიც გაჩერებულიყო,კუთზეში ზეწარშემოხვეული ჩაიკეცა და ჩუმად ტიროდა,დამიანეს შეშინდა რამოუვიდაო ვერგაიგო ადგა და მასთან მივიდა.
-მარიმ დამშვიდდი..ეს.. ეს ხომ რატომ ქმნი ამხელა ამბავს ჩვენ ხო ცოლ-ქმარი ვართ?
-ფიქტიური ცოლ-ქმარი გიორგი! ფიქტიური ცოლ-ქმარი!
მარიმმა ხელით ცრემლები მოიწმინდა ფეხზე ადგა და მკაცრი გამომეტყველება მიიღო და თქვა.
-ეს ყველაფერი შეცდომა იყო! მხოლოდ შეცდომა!
კარადიდან ტანსაცმელი გამოიღო და აბაზანაში შევიდა.
დამიანეს კი მხოლოდ მარიამის სიტყვები ჩაესმოდა ,,ფიქტიური ცოლ-ქმარი".ლოგინთან მივიდა მისი თანსაცმელები რო აეღო და საწოლზე წითელი ლაქა რომ დაინახა გული შეეკუმშა.მანქანაში სასწრაფოდ ჩაჯდა დ. ადგილს მოწყდა,გაგიჟებას იყო,არჯეროდა რომ მარიამი ქალიშვილი შეიძლება ყოფილიყო.საჭეს ხელი დაკრა.
-ეს რაგავაკეთე ამის დედა შე*ეცი!!ფიქტიური ცოლ-ქმარიო,შეთანხმებაო! ეს რაგავაკეთე,ჩემი ძმა ხომ ა მაგრამ მე? მე როგორ მოვიქეცი?მარიამს ვატკინე.არაა ყველაფერი უნდა გამოვასწორო!ამ ყველაფრის გამო რამო რომოხდეს ჩემ თავს არასოდეს ვაპატიებ! ის..ის ხომ ჩემთვის ყველაფერია მის გარეშე ვერ ვისუნთქებ!ცხოვრებაში პირველად შემიყვარდა და ვერ დავკარგავ!
შემიყვარდაო? ჰო შეუყვარდა თან ძალიან და აღარ იცოდა რა გაეკთებია ყველაფრის გამოსასწორებლად მარიამი რომ მისგან წასულიყო ვერ იცოცხლებდა,ან მაშინ როხდებოდა გიორგი რო ჩამოვიდოდა?ამ ფიქრებით თავი უსკდებოდა.ბარში შევიდა და სმა დაიწყო იქნებ ყველაფერი დამავიწყდესო.
მარიამი სააბაზანოში იყო და მომხდარის გაანალიზებას ცდილობდა.რატო არ შეეწინააღმდეგა?ხომ შეეძლო არა? მაგრამ არგააკეთა.იქნებ იმიტომ რომ თვითონაც ძალიან სურდა..არა არაა უფრო მეტიც გიორგის მიმართ რაღაცა გრძნობა ქონდა და არუნდოდა თავის თავს ამაში გამოტყდომოდა,ეშინოდა ყველაფრის ეშინოდა მან ხომ იცოდა გიორგის ცუდი მხარეებიც,მართალია ბოლო დროს ძალიან შეიცვალა მაგრამ მაინც ეშინოდა მისი არუნდოდა შეყვარებოდა და მერე მისთვის გული ეტკინა..ან იქნებ შეუყვარდა კიდეც..რავიცით აბა..გადაწყვიტა უკარება გოგოს როლი ეთამაშა,გიორგისთან დისტანცია დაეჭირა და უხეშად მოპყრობოდა მაგრამ რამდენად გამოუვიდოდა არიცოდა.გიორგი არ ჩანდა ეს ხომ ბუნებრივ მოვლნად იყო უკვე ქცეული მარიამისთვის მაგრამ ეს ბოლო ხანები ასე რომ აღარ იქცეოდა და სახლში იყო თავის დროზე შეჩვეული იყო და ეწყინა ასე უყურადღებოდ რომ დატოვა იქნებ რაუჭირდა?მაგრამ არა მარიამ შენ ის არ გაინტერესებს! ვსიო აუკრძალე თავს მასზე ფიქრები!მტკიცედ თქვა და მის ოთახში შევიდა დასაძინებლად..წიგნს კითხულობდა თან მაინც ფიქრობდა იქნებ გიორგი მოვიდესო,ასე ჩაეძინა წიგნით ხელში ლოგინზე წამოწოლილს.
დამიანე სახლში გვიან დაბრუნდა.გულნა ვერ გაუძლო და მარიამის ოთახში შევიდა,გაეღიმა ასე რო დახვდა,მივიდა წიგნი ხელიდან გამოართვა და ლოგინში შეაწვინა.
მარიამი გრძნბდა მხურვალე ხელებს მის სხეულზე, ასევე ალკოჰოლის დათავბრუსდამხვევი სუნამს სუნს,მერე ხმა ჩაესმა მაგრამ ეგონა რო სიზმარში იყო.
-ტკბილი ძილი მარიამ! მაპატიე ყველაფრისთვის აუცილებლად გამოვასწორებ გპირდები!
ეს უთხრა და ოთახი დატოვა.დილას ადრიანად გავიდა სახლიდან.მარიამმა რომ გაიღვიძა და ასეთ პოზაში იწვა გაუკვირდა,ზუსტად ახსოვდა რომ ბოლოს წიგნს კითხულობდა..მერე გონებაში ყველაფერი ამოუტივტივდა და მიხვდა რომ გუშინ მასთან მართლაც გიორგი იყო და ის ყველაფერი სიზმარი არ ყოფილა.
მარიამმა ჩაიცვა და გარეთ გავიდა პროდუქტების საყიდლად,ცოტა შეაგვიანდა დამიანე კი სახლში იყო და ცოფებს ყრიდა ისე ნერვიულობდა ეგონა რომ მარიამი სახლიდან წავიდა მაგრამ მისი ნივთები ადგილზე რომ დახვდა ცოტა დამშვიდდა.დამიანე მარიამის ოთახში იყო როცა მარიამი სახლში მიციდა პარკებით ახუნძნული,ყველაფერი სამზარეულოში დააწყო და მის ოთახში გავარდა გამოსაცვლელად როდესაც ვიღაცას მთელი ძალით შეასკდა.ვინ იქნებოდა თუ არა გორგი.
-შეიძლება გავიგო ჩემ ოთახში რაგინდა?
დამიანემ მისი კოთხვა დააიგნორა დ. თავად გადავიდა შეკითხვაზე.
-სად იყავი მარიამ?
-რაში გაინტერესებს?
-რასქვია რაში მაინტერესებს?
-რაშენი საქმეა აბა მე სად ვიყავი?
ბილოს დამიანემ ძალიან გაჭედა მარიამიც სპეციალურად აწვალებდა და უხეშად ელაპარაკებოდა.
-ჩემ ფეხებს შეჭამდი მე რო არწავსულიყავი!ხო ხარ ღირსი მოკვდე მშიერი..პროდუქტების საყიდლად ვიყავი..
-აა..ისა..
დამიანე პატარა ბავშვივით იყო.ძალიან უკვირდა სხვანაირად რომ არ ექცეოდა მარიამი წესით და მისი ფიქრებით უნდა წასულიყო საერთოდ სახლიდან.საჭმელი გააკეთა და გიორგის დაუძახა,შემდეგ ჭამეს,მარიამმა უხმოდ აალაგა სუფრა,ჭურჭელი დარეცხა და გასვლას აპირებდა გიორგის ხმამ რომ გააჩერა.
-არაფერს იტყვი?
-რაზე?
-მომხდარზე.
-რამოხდა? მარიამი აწვალებდა ვითომაც ვერაფერს ხცდებოდა.
-მარიამ!
-ვაიმე! რაუნდა ვთქვა! დროს უკან ვეღარ დავაბრუნებთ რაც მოხდა მოხდა!
-ნანობ?
მარიამმა არუოასუხა გვერდი აუარა და ოთახში შევიდა.არაფერი განსაკუთრებული არ მომხდარა რამოდენიმე კვირა,ჩვეულებრივი ურთიერთობა ქონდათ,ხშირად ერთმანეთს ვერც ნახულობდნენ და მარიამს ენატრებოდა კიდეც რომ ვერ უყურებდა მაგრამ ამას როგორ იტყოდა.
მარიამმი მთელი დღე მოთენთილი იყო არაფრის თავი ქონდა,ყველაფერზე წუწუნობდა,5საათი იყო ოთახში რომ შევიდა და საწოლზე წამოგორდა,მუცელი ტკიოდა და ემბრიონის ფორმაში დაწვა და ჩაეძინა.დამიანე სახლიდან გასვლას აირებდა დაიფიქრა მარიამს გავაფრთხილებ გვიან რომ დავბრუნდებიო.ოთახში შევიდა მარიამი ასე რო დაინახა მოუნდა მისულიყო დ. ჩახუტებოდა.მივიდა დარწმუნდა რომ ეძინა,საბანში შეაწვინა, ჯერ შუბლზე აკოცა,მერე ტუჩებთან დაჩურჩულა.
-ჩემთვის მოვლენილი ანგელოზი ხარ!რომ იცოდე როგორ მიყვარხარ...ეს უთხრა და ფრთხილად შეეხო ტუჩებზე.მარიამი შეკრთა,ყველაფერი ესმოდა,ნუთუ გიორგის მართლა უყვარდა?არა რა სისულელე იყო!დამიანე სახლიდან გავიდა,გული რაღაც უცნაურად უცემდა.
და და დადადამმმ ამ დროს ხდებოდა სასწაულები!!ბატონ გიორგის ნაშებში გულავი მობეზრდა და დილით საქართველოში იყო უკვე.ისე ცოტა არიყოს 1თვე გავიდა თითქმის და მარიამს არც დაურეკია,მაგრამ დიდად მაინც არ გაუკვირდა იცოდა რომ მარიამ ვერ იტანდა და არც დაინტერესდებოდა მისი ადგილსამყოფელით.სახლში მივიდა ზარი დარეკა და არავინ გაუღო,მერე მონახა თავისი გასაღები და ისე გააღო კარები,მარიამს დაუძახა რო არგააგონა ოთახში შევიდა და მისი კარადა ცარიელი იყო..ოო აქ გაჭედა სად წავიდა ეს ო გულშია შეაკურთხა..ტელეფონზე დაურეკა..მარიამმა ნამძინარები ხმით უპასუხა..
-გისმენთ
-მარიამ სად ხარ?
-სად ვიქნები სახლში ვარ..
-როგორ თუ სახლში ხარ?!
-რაგინდა?ჩვენ სახლში ვარ ვწევარ საწოლში და გამაღვიძე სხვათაშორის გამოთაყვანებულო!!
გიორგიმ ყურები დაცქვიტა და ისევე ოთახში გავარდა მართლა საწოლში ხ. არ წევსო მაგრამ სიცარიელე დახვა ისევ.
-მეკაიფები ამის დედა შე*ვეცი?
-შ ე მ ე შ ვ ი ადამიანო!!!!
უთხრა და გაუთიშა..იფიქრა მთვრალი იყო ალბათ რაებს მეკითხებოდა აქ არ დამტოვა საწოლშიო..ისე მისი ხმა კი იყო რაღაც განსხვავებული მაგრამ ყურადღება აღარ მიუქცევია და ძილი განაგრძო.
გიორგიმ ვერ გაიგო რახდებოდა..ნაცნობებთან გადარეკა და იკითხა მარიამი ხომ არგინახიათო,ერთ-ერთმა კი ისეთი პასუხი გასცა გაგიჟდა კინაღამ..
-რაგჭირს 1თვის წინ არ გადადით სხვა სახლში? ერთად დაგინახეთ..
-რას ბოდავ რატი?
-რა რას ვბოდავ ბრატ 2 თუ სამი კვირის უკან კიდე ბარში არ იყავით ერთად? ხელი კი დაგიქნიეთ ბიჭებმა მოდი აქ თქო მაგრამ არ მოხვედი და შეგეშვით.
-შენ ხო არ გამო*ლევდი?1თვეა მილანში ვარ დღეს ჩამოვედი!
-კაი ა*რაკებ ჩემი თვალებით დაგინახე.
უცებ გიორგის თითქოს რაღაცა გაახსენდა და გავარდა იმ წუთას.კარებზე აბრახუნებდა...ბოლოს კარები გაიღო..
-ძიძაააააა
-გიორგი შვილო რახდება?
-დანიანე ჩამოვიდა?????
-კიი..
-როდის???
-1თვის უკან თუ არვცდები.
-ამის დედა შე*ეცი უთხარი ცოლი რომ მოვიყვანე?
-კიი მკითხა შენზე და..
-ისიც უთხარი სად ვცხოვრობდი არა?
-არუნდა მეთქვა?
-კარგი ძიძა გავედი ჰო მართლა სად არიან ისინი?
-ამერიკაში მაგრამ ზეგ ჩამოვალთო.
-კარგი წავედი.
გიორგი წავიდა და რათქმაუნდა დიდი დრო არ დაუხარჯავს იმის გასარკვევად თუ სად ცხოვრობდნენ ეხლა მისი ძმა და მისი ცოლი..სწრაფად დაქოქა მანქანა...
დამიანე ამ დროს ბარში იყო,მარიამს დაურეკა აინტერესებდა რას შვებოდა რო არ აიღო გაუკვირდა,გული რაღაც ცუდს უგრძნობდა,ერთი კი იფიქრა ალბათ ისევე ძინავსო მაგრამ ამდენი ხანი?!ბარიდან სასწრაფოდ წამოვიდა და სახლში გავარდა.
გიორგიმ მიაგნო სახლს კარებზე ზარი დარეკა არავინ გაუღო მერე ხელი დაკრა და ჰოპ კარი ღია არ ყოფილა??სახლში კი არ შევიდა შევვარდა!განა მარიამზე ბრაზდებოდა?მისი ძმა უნდოდა გაემწარებია!კიდევ ერთხელ!მარიამის ოთახს მიუახლოვდა როგორც კი ნახევრად შიშველი მარიამი დაინახა რომელსაც ეძინა და საბანი გადაძრობოდა მასში ცხოველმა გაიღვიძა კარებში შევარდა მარიამს ზემოდან მოექცა და ველურივით დაუწყო კოცნა მარიამს გამოეღვიძა და ხელი კრა.
-გიორგი რასაკეთებ?
-აჰა გიორგი?რაო დამიანე არ გეგონე?
-რას ბოდავ?
-რაო კარგად ერთობოდი ჩემ ძმასთან ეს ერთი თვე?
-გიორგი არმესმის რაზე ლაპარაკობ!!
-ისე შენი დედა შე*ვეცი !!
-გიორგი რა გჭირს როგორ იქცევი?
-არმოგწონს?იქნებ მოგეწონოს ვნახოთ..
ზემოდან მოექცა და ტანსაცმელი თითქმის ნაფლეთებად უქცია,მარიამი ტიროდა თხოვდა გაჩერებულიყო,კიდე ღრმად შეტოპავდა და საცვლებსაც შემოახევდა სხეულზე რომ არა კარის შემომტვრევის ხმა სადაც გაცეცხლებული დამიანე იდგა....


----
წინა თავი მემგონი არ მოგეწონათ უარყოფითი კომენტარები ვნახე..მაგრამ ასე იყო საჭირო რომ მომხდარიყო..მე სულ სხვანაირად ვაპირებდი მოვლენების განვითარებას მინდოდა მარიამი და გიორგი ყოფილიყვნენ ერთად..თავიდან ერთმანეთს დაჭამდნენ მერე კი შეუყვარდებოდათ ერთმანეთი და ბლაა ბლაა.. ეს ხომ ძაან ბანალურია ძალიან ბევრი მაქ მასეთი შინაარსის მოთხრობა წაკითხული,მეც მსგავსის დაწერას ვაპირებდი მაგრამ განსხვავებული დაწერე რამეო და აჰაა ესეც განსხვავებული...კიდევ ბევრი და საინტერესო თავები არის წინ. ველი შეფასებებს <3