ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა (დასასრული)
მოკლეფ ფერმიდან დარეკეს და გვითხრეს რომ მწყემსი(ვინც ძროხებს აბალახებდა) ცუდად გამხდარა და სხვა ვერავინ წავიდოდა -შვილო იქნებ ეს ერთი დღე წასულიყავით ბიჭებიც წამოვლენ(ბებო) -მართალიხარ ესე სასწრაფოთ სხვა გამოსავალს ვერ მოვნახავ... ელი შენ რასიტყვი წავიყვამოთ ბიჭები. სიცილით თქვა და ბიჭებს გახედა -სად?(ალექსანდრე) -ქორწილშიიიი(ელი) გადავბჟირდით ორივე -კარგით წავალთ მოვემზადებით და მოვალთ(ლუკა) ორ წუთში გამოპრანჭულები გამოვიდნენ ჩვენ კი სიცილი აგვიტყდა ბებომ რაღაც ძველი ტასაცმელი მოუტანა -ეს რა ჩაგიცვავთ? ამით მიდიხართ?(ბებო) შეშფოთებული იყო ჩვენკი სიცილს არ ვწყვეტდით -აბა რა უნდა ჩაგვეცვა?(ლუკა) გაშტერებულები გვიყურებდნენ -წადით ეს ჩაიცვით(ბებო) ძველი ტასაცმელი მისცა ჩვენც ჩავიცვით და ფერმისკენ წავედით -რახდება? სად მივდივართ?(ალექსანდრე) -ძროხების სამწყესად უნდა განახოთ როგორია სოფლის ცხოვრება. ლუკამ გადაუჩურჩულა ალექსანდრეს -ძმა სერიოზულად ამბობენ და დაგვერხა(ლუკა) -გავიგონე და თუ გეშინიათ დარჩით მე და ელი წავალთ. ვთქვი ვითომ გაბრაზებულმა ელის ხელი მოვკიდე და წინ წავედით -მოიცადე ანგელოზო მართალს ამბობ?თუ ღადაობ?(ალექსანდრე) -ხო მართალს ვამბობ და თუ არ გინდათ წამოსვლა წადით. ვუთხარი და ტუბები დავბრიცე გაბუტვის მიზნით. ლუკა ელის მიუცუცქდა -მართლა ძროხებთან მივდივართ და მთელი დღე მზეზე უნდა ვიყოთ?(ლუკა) -კი ლუკა და თუ ასე ძაან გინდა სახლში წადი და დაბრუნდი(ელი) ორივე გავებუტეთ. უკვე მინდორში ვართ ბიჭები ძროხებს დადევენ ჩვენც ვეხმარებით ხანდახან. ძალიან ლამაზია ბუნება თან ეხლა ყვავილების მინდორში ვართ გვირილები და ყაყაჩოებია. -მარ შეხედე ალექსანდრე გვირილებს კრიფავს(ელი) -ნუ უყურებ დაგავიწყდა რომ გაბუტულები ვართ. ორივეს ჩაგვეცინა -მიდის(ელი) გაბუტული სახე მივიღე უკნიდან ჩამეხუტა და ყელში მაკოცა ლამაზი თეთრი და ცისფერი გვირილებით გაკეთებული თაიგული მომცა -ეს შენ(ალექსანდრე) ხმა არ გამიცია გამოვართვი და ხელებიდან დავუსხლტი. ცოთახანში ელისთან მოვიდა ლუკა და გვირილების დიდი თაიგული მისცა არც ელიმ გასცა ხმა. ორივე ჩუმათ ვიცინოდით ..........ალექსანდრე....................... -ბიჭო შარში ვართ ჯერ აქ წამოგვიყვანეს და ეხლა გაგვებუტნენ. -რა ლამაზი თაიგული მივუტანეთ და ხმაც არ გაგვცეს(ლუკა) მთელი დღე დავიღალეთ სირბილით გოგოებიც გვეხმარებოდნენ ხანდახან მაგრამ გაგვებუტნენ ხმას მაინც არ გვცემდნენ. მესიჯი მოუვიდა მარისგან:"სახლში დაბრუნების დროა." მხოლოდ ეს ეწერა. სახლში საშინლად დაღლილი დავბრუნდით .....................მარი............................. სახლში დავბრუნდით საწყალი ალექსანდრე ძალიან დაიღალა, მოვწესრიგდით და მაგიდა გავშალეთ. ცოტახანში ალექსანდრე ოთახში გავიდა მეც გავყევი და ოთახში შესული კარებთან ავიტუზე -ალექსანდრე ჩუმათ ჩავიჩურჩულე -რაიყო გასაგიარა გაბუტვამ?(ალექსანდრე) -შევრიგდეთ? მოვიდა და მოწყურებულივიდ მაკოცა ტუჩებში -დაიღალეეე? -კიიი(ალექსანდრე) -მოდი მასაჟს გაგიკეთებ. წელ ზევით გაიხადა დაწვა და მეც დავიწყე მასაჟი -საოცრება მყავხარ(ალექსანდრე) ცოტახანში ჩაეძინა მალე კი ყველამ დავიძინეთ, შუა ღამით ალექსანდრე შემოძვრა საწოლში და ჩამეხუტა მეც მშვიდად დავიძინე საყვარელი მამაკაცის სხეულს აკრულმა. .........3წლის შემდეგ...................... დღეს ქორწილი გვაქ მე და ელის ერთათ უკვე მზალ ვართ საქორწილო კაბებში გამოწყობილი საკურთხეველთან თანხმობა განვაცხადე როგორც ალექსანდრემ და საყვარელ თვალებს შევხედე ელიმ და ლუკამაც ჩვენ მოგვბაძეს, ქორწილი შესანიშნავი იყო მე და ალექსანდრე ჰავაიზე წავედით თაფლობის თვეში ლეკამ კი მაიამიში წაიყვანა ელი. მალე პატარა გოგონაც გაგვიჩნდა ალექსანდრე შესანიშნავი მეუღლე და მამა იყო, ბედნიერი ვარ რომ ღმერთმა ალექსანდრე გამომიგზავნა. ............................................................. ვინც კითხულობთ დააკომენტარეთ როგორია მითხარით? ძალიან მიყვარხართ და ძალიან მახარებს თქვენი კომენტარი<3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.