ბავშვებო ამ თავს გჩუქნით.გთხოვთ ტქვენი აზრი დააფიქსიროთ კომენტარების სახით.თუ ასე გაგრძელდა შეიძლება შევწყვიტო ასე რომ,იაქტიურეთ.



-დაიკო შენთვის სიურპრიზი მაქვს,მაგრამ სამწუხაროდ ზედმეტი ატრიბუტიც მოყვება.ჰო ესეიგი მოდი თვალები უნდა აგიხვიო-ლიზამ ისე მიაყარა ნუკიმ ძვლივს გაარჩია სიტყვები.ლიზამ თავისი თეთრი ბენდენა თვალებზე აახვია და მის წუწუნს ყურადღებას არ აქცევდა.გარეთ სირბილით გაიყვანა და ანდრიას მთელი ძალით მიახეთქა.დის ლანძღვით იგლეჯდა ბენდენას და როცა ანდრია დაინახა კივილი დაიწყო
-ანდრია?ვაიმეეეე ანდრიიიი ჩემი ბიჭიი როგორ მომენატრე არ მჯერააააა-ისე მაგრად ეხუტებოდა გასაქანს არ აძლევდა
-მეც პატარავ ვერც წარმოიდგენ როგორრ.
-ჰე გვრიტემო შევიდეტ თეამ ისეთი რამეები გააკეთაა თითებს მიაყოლეთ-ლიზამ ტუჩები გაილოკა და ბიჭებს გახედა.
-ხო მართლა ლიზა რაღაც ძედმეტი ატრიბუტიო რას გულისხმობდი?-გაკვირვებულმა ნუკიმ კითთვა დაუსვა დას და მის თვალების ქაჩვას ყურადღება არ მიაქცია.
-ალბათ მე მიგულისხმა-გაისმა გაბრიელის საოცარი ხმის ტემბრი და ტუჩის კუთხე ოდნავ ჩატეხა.
-ხო გაიცანი ეს გაბრიელ მამედოვია ამერიკაში გავიცანი ჩემი ბიზნესპარტნიორია და უკვე სტომარიც გაბრიელ ეს ჩემი ნუკია.ნუკი კლდიაშვილი.
-ეს კლდიაშვილები ლამაზები ხართ ხო იცი.-ჩუმათ თქვა მამედოვნა და ხელი ნაზად გაუწოდა ნუკის-სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც.
-აქ რა ხდება ცუნცულიკოოო.ჩამოხვედიი ო როგორ მომენატრეეეე-გარეთ ალექსანდრე გამოლაყუნდა
-ოოო სანდრო მორჩი
-ეს ვინ არის ცუნცულ?ვისთან მიღალატე?-ალექსანდრეს ეცინებოდა ძვლივს იკავებდა და ბოლო დონეზე მსახიობობდა.
-ოო რა იყო ერთხელ გითხარი მაგარ ვიდზე ხართქო და მისმერე გამომეკიდე სიტყვაში ხანდახან თავი მართლა პიდ...... მგონია.
-ცენზურა ცუნცულ.ჰო კაი გამაცანი ეხლა.
-ეს გაბრიელ მამედოვია.ეს კი ალექსანდრე სანდრო ლექსო რავი როგორც გინდა.
-სასიამოვნია თქვენი გაცნობა
-კაი რა არ გვინდა ეს ფორმალობები-ლექსო მივიდა და მხარზე ხელი დაკრა
-ჰე წავედით რააა მშიააა-ბუზღუნებდა ლიზა და როგორც იქნა სახლში შეატია.
-ვა თეაჩკაა როგორ მომენატრეეე-ანდრია უცბად მივარდა თეას და მაგრად ჩაეხუტა
-მეც ჩემო ბიჭოო.შემომხედე.როგორ გაზრდილხარრ.
-კაი რა თეა რა გავზრდილვარ 18წლის ბიჭივით ვარ.
-ჰე მორცი მაიმუნობას და დაჯექი მაგიდასთან.
-ხო მართლა თეა ჩემი სტუმარი უნდა გაგაცნო
-სასიამოვნოა ქალბატონო თეა მე გაბრიელ მამედოვი ვარ დარწმუნებულივარ ასე გეტყვის-ლიზამ ჩაიცინა და ნაყინის გამოსაღებად მაცივარს მივარდა.
-გოგო შენ ზურგი გტკივა და გაჩუმდი-გაბრაზებულმა მიაძახა ანდრიამ-გაბრიელ მოდი თეა უნდა გაგაცნო
-სასიამოვნოა ქალბატონო თეა მე გაბრიელ მამედოვი ვარ.
-აი ხომ ვთქვი-ლიზას გაეცინა ისე რომ ნაყინისთვის თვალი არ მოუშორებია
-უფ ვანგა ხარ ვანგა.ჰო გაბრიელ ეს სანდროს,ლიზას და ნუკის ძიძაა თეა ამაღლობელი.
-რა კარგი ბიჭი ხარ შვილო მშვიდი და გაწონასწორებული აბა ამ ორივით გიჟი,პირველყოფილი და გადარეული კი არ ხარ.
-უჰ თეა რა გინდა ერთი რას გვიწუნებ მე და ჩემ ძმას?როგორც მახსოვს შენ სულ ჩემ მხარეს იყავი.
-შენ მხარეს ვა ჩემო გოგო მაგრამ ძმა რომ შუადღეს 4-ზე დას ყინულებით სავსე წყალს დაასხამს გასაღვიძებლად მერე და რომ საღებავის ბუშტებით გამოეკიდება და გააფერადებს და მერე აუზში გადააგდებსმისი ძვა კიდე ზურგით ახოხიალებს აუზის კიდეზე.გიჟები არიან აბა რა არიან ერთი მითხარი.-ანდრია მუცლის ტკივილამდე იცინოდა,ძლვლივს ამოისუნთქა და დანანებით თქვა
-ეჰ სად არ ვიყავი და ეს არ ვნახეეწამოდი თეა წავიდეთ
-უკაცრავად ქალბატონო თეა წალი შეიძლება
-შვილო გთხოვ ქალბატონოს ნუ მეძახი.კი წყალი ეხლავე ლიზა მიდი დაუსხი.-ანდრია და თეა სამზარეულოდან გავიდნენ
-ცივი გინდა?
-შენ ისე ცივად მელაპაპარაკები ჭიქას ხელი რომ მოკიდო გაცივდება
-ვაა უვე შენობითზე გადავედით.კაია მაგარი წისვლაა
-რატომ აღარ ცანცარებ
-გითხარი ვერ ვიტან სიტყვა ცანცარას მეთქი და თუ არ გინდა ეს ნაყინი შენს სახეზე აღმოჩნდეს დროზე დალიე ეგ წყალი
-კარგი ცანცარა.-უცბად ნაყინი სახეზე გვარიანად შეაზილა სამზარეულოდან გასვლამდე კი დააყოლა
-მე გაგაფრთხილე
-გიჟი ხარ ირველყოფილი პაპუასი.
-კაი კაცო მითხრა ახალი ამბავი.უბრალოდ ხელოვანი ვარ და მომინდა შენი სახის გალამაზება.-მშვიდად გავიდა სამზარეულოდან და მაგიდასთან ალექსანდრეს გვერდით მოკალათდა.საზურგეს მიაწვა უცევ ტკივილი იგრძნო ზურგზე და წამოიყვირა.
-აუჩ მტკივაა.ოხ ალექსანდრე მართლა სადისტი ხარ რა.
-არ ჩაგეგდე აუზში და არ გექნებოდა ეგ ზურგი ეგრე.
-მე არც ვაპირებდი ეს აზრი ნუკიმ შემომთვაზა რას ენაზები გადაუძახე აუზშიო.
-რაა?ნუკი შენც?გაგაგიჟეს ამგენმა ხო?ეჰ გამიგიჟდა გოგო-სიცილით ამბობდა ანდრია.სამზარეულისდან ნაყინით სახემოლამაზებული გაბრიელი გამოვიდა მე სიცილი ამიტყდა და ძვლივს გამაჩერეს
-გაბრიელ რა დაგემართა?-გაკვირვებულმა იკითხა დუდამ
-მაგ ქალბატონს კითხეთ-გადახედა ლიზას
-ოო რას მიბღვერთ ცანცარაო დამიძახა და რა მექნა?
-ეე ძმაო ამისთვის ცანცარა მართლა არ უნდა დაგეძახა მე ერთხელ ვუთხარი და სკამზე მიმაწება.-დანანებით ამბობდა ლუკა.ყველას გაეცინა როცა სკამზე მიწებებული ლუკა გაიხსენეს.
-ჰე ლიზა დროზე გამოისყიდე შენი დანაშაული და საპირფარეშოში წაიყვანე სახე მოიბანოს.
-უფ ძილი ხო არ უწევს?
-ლიზა მეთქი-უკვე სერიოზული სახით უთხრა ალექსანდრემ დას
-ჰო კაი მივდივარ.წამოდი მოთხიპნილო.
-კარგი ცანცარა
-ნუ მეძახი-მეთხო ხომ ვთქვი ერთხელ.უარესების გაკეთებაც შემიძლია პატარავ-ღიმილით უთხრა და საპირფარეშოს კარი გაუღო.
-ჰე რას უცდი ჩამომბანე
-უკაცრავად?
-ალექსანდრემ ხომ გითხრა ჩამოაბანინეო
-მეტი საქმე არ მაქვს წავედი მე იმედია იცი წყალი როგორ უნდა მოუშვა პაწუა.
-არსადაც არ წახვალ-მაჯაში ხელი სტაცა და უკან დააბრუნა-სანამ არ ჩამომბან
-პამპერსიც ხომ არ გამოგიცვალო?
-წინააღმდები არ ვიქნებოდი
-გარყვნილო
-გელოდები ჩამომბანე.-უთხრა და სახე წინ მიუწია.ლიზა ზიზღით უსვამდა ხელს სახეზე და უცნაურ ჟრუანტელს გრძნობდა.როცა დაამთავრა ვეღარ მოითმინა და წყლით გაწუწა.გაბრიელი გამწარდა და მანაც იგივვე გააკეთა.კლდიაშვილი გაცოფდა ეს როგორ გამიკეთაო და ასე წუწაობდნენ.როცა მაგიდასთან მივიდნენ გაწუწულები.ყველას სიცილი აუტყდა და როცა დასერიოზულდნენ ალექსანდრემ იკითხა
-ისადა რა ქენით?
-ვიწუწავეთ-ღიმილით მიუგო ძმას და წარბებშეკრულო ახედა გაბრიელს.
-უფრო სწორად გამწუწა
-შენი გამოწორება არ იქნება რაა-ხელისჩაქნევით თქვა ლუკამ
-ოეე ლუკიტო შენ შენ თავს მიხედე და ნიასაც თორე ამ ჩხუბით გაგიფრინდებააა-კმაყოფილმა გადახედა ლუკას
-ეგ კაი იყო-სიცილით ამბობდა დუდა
-შენ ვის დაცინიხარ მარტოხელა დუდკუს ერთი გოგო ვერ დაგიკერია-ლიზა
-აუ რა მოგასვათ სუყველას-ანდრია კმაყოფილი ამბობდა რადგან მას ვერაფერს ეტყოდა,მაგრამ შეცდა
-ისადა ხო ანდრია რამე არ ჩამომიტანე?მარტო ნუკის საჩუქრები არ კმარა ცოლისდა თუ არ მოხიბლე მერე ვნახავთ რანაირად იქნება შენი ცოლი.
-ჩამოგიტანე აბა რა ვქენი მარჯვნივ გაიხედა-ლიზამ გაიხედა და გვერძე მდგონი გაბრიელის გარდა ვერავინ დაინახა.
-ჰო ჰო ეგაა შინაბერა რო არ დარჩე-უკვე სიცილისგან ცუდად იყო ანდრია.
-ჰა ჰა ჰა-უთხრა ლიზიმ და ბაკეები ააწიწკნა
-ოოოო ლიზაა მტკივა გაჩერდიიი
-კაი გაანებე თავი
-ნუკი შენი ხათრით-თქვა და ანდრიას ხელი გაუშვა.-წავედი მე გამოვიცვლი
-მეც მინდა გამოცვლა-უცბათ წამოიძახა გაბრიელმა
-ლიზა ჩემ ოთახში შეიყვანე და ჩემი გარდერობიდან რომელიმე მიეცი-გადაწყვეტილი ტონით უთხრა ალექსანდრემ ლიზას და შეწინააღმდეგებას აზრი აღარ ქონდა ამიტომ ’დაგრუზული’სახით გახედა ძმას.
-ნუ მეგრუზები პატარავ დროზე გაინძერი და ისწავლე სტუმრებს როგორ უნდა მოექცე.
-მოგივლი შენ მე-თითისქნევით შებრუნდა და კიბეებზე ლოკოკინასავით მილასლასებდა
-თუ ეგრე ივლი ტანსაცმელი ტანზე შემაშრება.
-ვაიმე ცოტა ჩქარა ხო არ ვისუნთქო ჟანგბადი რომ დაგრჩეს?-თქვა სანდროს ოთახის კარი შეაღო და გარდერობში შევიდა.თეთრი მაიკა შავი დახეული ჯინსი და ’ოლ სტარები’გამოუტანა.როცა გარდერობიდან გამოვიდა და თავი აწია გაბრიელი წელზევით შიშველი იყო ლამის პირი ღია დარჩა როცა მისი პრესი და კუნთები დაინახა და მხოლოდ ამის შემდეგ დააკვირდა მთლიანად გაბრიელს და მიხვდა რომ საოცრად სიმპატიური იყო.თაფლისფერ თვალება ლამის ყვითელში რომ გადადის.შავი თმები.პატარა ცხვირი და სისხლივით წითელი ტუჩები.
-ცოტა ვერ მოიცადე?გავიდოდი და მერე გაგეხადა
-არამგონია რამის შეგრცხვენოდა.
-აჰა აიღე იმედია მოგერგება.
-ზუსტად შენნაირად რატომ გამომაწყვე?
-?
-შენ თეთრი მაიკა,შავი დახეული შორტი და ’ოლ სტარები’გაცვია.
-რა ჩემი ბრალია ჩემ ძმას ჩემნაირი ტანსაცმელი რომ აქვს?წავედი მე-ნაბიჯი გადადგა გარეტ აპირებდა გასვლას როცა რაღაც მოესმა
-ცანცარა
-ვერ გავიგე?
-შენ კიდევ აქ ხარ?-ლიზა მიუახლოვდა თან საკმაოდ,ყურისკენ გაიწია და ჩუმათ უთხრა
-კიდევ ერთხელ დამიძახებ ცანცარას და დავივიწყებ რომ გოგო ვარ
-არამგონია ისედაც გახსოვდეს.
-ვერ მომიშლი ნერვებს.-გაეცინა
-დარწმუნებული ხარ?
-სრულებით.
-ვინ გაგაჩინა ასეთი?-ლიზას სახე შეეცვალა და თვალწინ გაუარა მისმა ტკივილით სავსე ბავშვობამ.ცრემლიც კი უვარდებოდა შეკავებას ცდილობდა როგორ უნდადა არ დაენახა გაბრიელს მისი სისუსტე.ცრემლი გადმოვარდნას აპირებდა ის შეტრიალდა და ოთახიდან გავიდა.გაბრიელი ვერ ხვდებოდა რა დააშავა,მაგრამ ყურადღება არ მიუქცევია.სიმართლე გითხრათ და გაბრიელი ოდნავ მექალთანე იყო ყველა გოგოს თოჯინასავით უყურებდა და ისინიც იოლად ემორჩილეოდნენ დამატყვევებელი სიმპატიის მქონე კაცს,მაგრამ ლიზა არ იყო ასეთი არ გავდა ასე ადვილად მოსაპოვებელს.ის აკრძალული ხილივით იყო მამედოვისთვის.
ლიზა თავის ოტახში შევარდა და ბალიშს ტირილით დაემხო.ცრემლები დიოდა და ყველა მტკივნეული დღე თვალწინ უდგებოდა რამდენი წელი გავიდა მას შემდეგ თუმცა ეს მტკივნეული მოგონებები არადა არ შორდებოდა მის არსებას.ყოველთვის აკლდა რაღაც ძმის და დის სიყვარული უზომოდ ჰქონდა,მაგრამ კიდევ იყო ისეთი რამ რაც მისთვის მიუწვდომელ და არარსეებულ ცნებას გავდა.დედისა და მამის სიყვარული მისადმი.ცრემლები მოდიოდა და ვერაფერი აჩერებდა.ფეხის ხმა გაიგო უცბად წამოხტა და ცრემლები შეიშრო.
-კარგია რომ ჩაგეტია-უთხრა კარში მდგარ გაბრიელს ისე რომ მისთვის არც შეუხედავს.არ უნდოდა დაენახა მისი ცრემლები
-მხატვარი ხარ?
-ჯერ არა სამხატვროზე ვსწავლობ
-დედაჩემიც ხატავს-ისევ წამოუვიდა ცრელმები და ტავი ვეღარ შეიკავა.
-რატომ არ მიყურებ რისი გეშინია?
-რისი უნდა მეშინოდეს?შენ ჩადი და მეც ჩამოვალ
-ლიზა რა გჭირს?
-ოო რა შენი საქმე ჩადი რა-მისკენ შეტრიალდა და ტვალებში ჩახედა
-შენ რა იტირე?
-ხო ვიტირე მერე?
-გაწყენინე?
-ჯერ უნდა გაიგო იცნობ თუ არა ადამიანს და მერე უთხრა რამე
-რამე არასწორად ვთქვი?
-ბატონო გაბრიელ გაბრძანდით თუ შეიძლება სანამ ამ საღებავით სავსე ბუშტებით გაგაფერადეთ.ეს უკვე ერთხელ გავაკეთე-ნაზად გაეღიმა და გაბრიელს ახედა
-გიხდება ღიმილი.
-გავითვალისწინებ-უთხრა და კარები ცხვირწინ მიუხურა.გაბრიელი ქვევით ჩავიდა და მაგიდას მიუჯდა.
-ლიზა სად არის?
-არ ვიცი თავის ოთახშია მგონი
-ლუკიტოო შენთვის სიურპრიზი მაქვს-თავპირისმტვრევით ცამორბის ლიზა კიბეებიდან.
-რა ხდება?
-ნიაკო მოდიიისს-შეგახსენებთ ნია ლიზას საუკეთესო დაქალია და თან ლუკას უყვარ ნია ნიასაც უყვარს ლუკა:)
-აი დარდი-თვალები გაუბრწყინდა ლუკას და ვითომ არ მაინტერესებს სახით გახედა ლიზას
-უფ ვითომ არ ადარდებს ბიჭს.ღმერთო უშველე ამ ბედკრულ წყვილს
-ლიზა მორჩი სისულელეებს
-აი მოვიდააა-წამოიყვირა და დაქალს მაგრად ჩაეხუტა.
-ლიზკუუუ როგორ მომენატრეე
-მეც ნიაკუუუუუ-როგორც იქნა მოწყდნენ ერთმანეთს.
-ოჰ რძალუკა მოსულა ვა ნახე რძა..ლუკა ჰაჰა აქაც ლუკა-იცინოდა სანდრო და თან ნიას ეხუტებოდა.
-მორჩი ლექსო.ანდრიიი ბიჭო როგორ მოგვანატრე თავი მოდი აქ ჩაგეხუტო
-მეც მომენატრე რძალუკ
-ნუ მეძახით რა ამ რძალუკს არც საბაბი გაქვთ და არაფერი-ნუკი გადაკოცნა მერე დუდა.ლუკა არც შეიმჩნია და გვერდი აუარა
-ოეე ჰაერი კი არ ვარ ვერ მხედავ?
-ვინ ლაპარაკობს?-გაკვირვებულმა თქვა ნიამ
-ოო როდემდე უნდა იყო ეგრეე?
-სანამდედაც გამისწორდება.
-ოოო კაი რა ნიიი.მოდი ჩემთან
-ხელი გამიშვი-როცა მიმოიხედეს ოთახში არავინ იყო მათ გარდა
-კაი რა ნიი საქამდე უნდა მეგრუზო მაგაზე ერთხელ იყო რა
-ერთხელ თუ იყო მეორეჯერაც იქნება
-ნუ ბოდიალობ რაღაცა ერთხელ გავიჩხირე რა მოხდა მერე
-ვაიმე შენ ხო გაგისწორდა და მე ეხლა ეს მისწორდება
-აუუუ ნუ მეგრუზები-მეთქი
-თუ ღმერთიგწამს ნუ დამიწყე აქ ძველბიჭობა და ამბები რა.რომელი ბაბნიკი შენ მყავხარ
-კაი ნია მორჩი გთხოვ შემირიგდი
-დაიმსახურე?
-კაი რა გთხოვ
-კაი ერთს გაკოცებ-ირონიულად უთხრა.ლუკამ ბაგეები გახსნა.ნიამ კი ლოყაზე აკოცა და გაეღიმა
-ნუ მაგიჟებ გოგო
-არ გაგიჟდე მერე
-აქ მოდი-წელზე ხელი მოხვია და უკითხავად დაეწაფა მის ბაგეებს.ნია კედელზე აეკრა წინააღმდეგობა ვეღარ გაუწია და ისიც აყვა.
-ლუკა გაჩერდი ვინმე შემოვა
-არ მაინტერესებს-გახშირებული სუნთქვით თქვა
-ლუკა-ტუჩზე უკბინა და კმაყოფილი სახით ახედა-წამო გარეთ გავიდეთ
-რატომ მაგიჟებ ასე
-მე ხომ საგიჟეთის დედოფალი ვარ-უთხრა და მოწყვეტით აკოცა.გარეთ გავიდნენ.ყველა პუფებში იჯდა და იცინოდა.
-ოჰ ჩვენი გვრიტებიც მოვიდნენ.ესეც ასე ხომ შეგარიგეთ.დუდა იქნებ შენც მოგიხერხო რამე.მაჭანკალი ლიზა კლდიაშვილი მაგარია-ლიზამ ჩაიცინა და დაბღვერილ დუდას გახედა.-რას მებღვირები ბიჭო
-ლიზა მორჩი თორემ აუზის ფსკერზე აღმოჩნდები
-კაი ჩუმად ვარ
-ეს სიმპატიური ადამიანი ვის დაეკარგა?-სიცილით იკითხა ნიამ და გაბრიელს გახედა
-ორივე დაქალმა ხო მომკალით რა-დაიწუწუნა ალექსანდრემ და წარუდგინა გაბრიელ მამედოვი.’
-აუ აუზში მინდა.დავაი ჩავიდეთ არ გინდათ?-გაუბრწყინდა თვალები ლიზას
-მაგარი აზრია წავედით მოვიცვალოთ.ლიზა ბიჭებს მე მივხედავ გოგოები შენთან-თქვა ალექსანდრემ და ბიჭები თავის ოთახში აიყვანა.
-ნუკი შენი უფრო მოერგება ამას და ის რო გაქ შავ და წითელში ეგ მიეცი.
-ოკ.არის დაიკო-უთხრა და ნია თავისი ოთახისკენ წაიყვანა.ლიზა ტავის ოთახში ავიდა და მისი ფოსფორის ყვითელი საცურაო ’კოსწუმი’მოირგო.მერე კი სანდროს ოთახში შევიდა და ბიჭებს დახედა რომლებიც უკვე მზად იყვნან.
-ვაა ლიზკუუ ამ საღამოს რას აკეთებ-აათვალიერა ძმამ დაიკო
-ნუ სულელობ წავედიტ მალე
-აი ლიზა ხუმრობა იქეთ იყოს და მართლა რა სექ.. ხარ ტოო
-ჰე მორჩი ლუკა შენ ნიას რომ შეხედავ მერე გაილოკე ეგ ტუჩები-ბიჭები გარეთ გამოყარა მარტო გაბრიელი არ ჩანდა.ოთახშო შევიდა და ძებნა დაუწყო
-ოეე მამედოვ სად ხარ?გელოდებით
-გამოვდივარ ეხლავე.
-იმედია დღეს გამოხვალ-კარი მალევე გაიღო და გაბრიელი საპირფარეშოდან გამოვიდა ლიზა აათვალიერა და ტუჩზე იკბინა.
-რას მომჩერებიხარ გარყვნილო დაზე წავედით.
-შოკოლადიანი მარწყი როგორ მიყვარს მმ..-ჩუმად თქვა და ლიზას უკან გაყვა