დღე კარგად დაიწყო, ამინდიც კარგი იყო მაგრამ სკოლაში წასვლა მაინც მეზარებოდა,თავს ძალა დავატანე და ავდექი,შევედი აბაზანაში თავი მოვიწესრიგე და სამზარეულოში გავედი. -ჩემი ლამაზი გოგო როგორ გეძინა ? დილა მშვიდობისა (ნანა) -კარგად ნანნ მაგრამ ატომღაც მიუხედავად ამინდისა მაინ მეზარება სკოლაში წასვლა (მე) -კარგი ჩემო გოგო დღეს როგორმე გაუძელი წადი და ხვალ საყიდლებზე წავიდეთ გადატვირთული დღე გველის..(ნანა) -რახდება ნან? მშვიდობაა?(მე) -კი ჩემო გოგო უბრალოდ მამაშენის კლინიკის დირექტორი წვეულებას აწყობს თავისი ვაჟი გერმანიიდან ჩამოვიდა და მიგვიწყვია ჩვენც (ნანა) -აჰაამმ გასაგება კარგი .წავეიდ მე შეხვედრამდე(მე) სახლიდან მალე გავედი სკოლაში სიმშვიდე იყო ლანა არ იყო სკოლაში გაციებული იყო და ამიტომ ვერ დადიოდა ,ცოტა მოომეწყინა ,დროც ნელა გადიოდა და აი როგორ იქნა ბოლო გაკვეთილიც გამოვიდა და პირდაპირ სახლში წავედი, ნანა სახლში არ იყო ესემესი მომწერა დედაემს მოვინახულებო,მამაც სამსახურში იყო მე რამექნა და ცოტას დავიძინებ მეცადინეობაზე წასვლამდე. 6 საათი ხდებოდა რომ მეცადინეობაზე ვაგვიანებდი უცებ ავდექი მოვწესრიგდი და სწრაფად წავედი. სახლში როგორც ყოველთვის გვიან დავბრუნდი დაღლილობის გამო პირდაპირ დავიძინე მიუხედავად იმისა რომ შუადღით მეძნა. * * * საოცარი შეგრძნებაა როცა იცი რომ სკოლაში არ მიდიხარ და გემრიელად გძინავს არ ვიცი რა დრო იყო როცა ნანა შემოვიდა. -ჩემო ლამაზო გოგო არ წავიდეთ საყიდლებზე? შვიდზეა წვეულება. (ნანა) -კარგი ნან მოვემზადები და წავიდეთ, (მე) როგორც იქნა წამოვდექი მოვემზადე ცოტა მეზარებოდა მაგამ უკვე საყიდლებზე რო ვიყავითნ ხასიათზეც მოვედი, ცოტა გავმხიარულდი მე და ნანამ ბევრი ვიხალისეთ. წვეულებისთვის მწვანე ტანზე მოტკეცილი მოკლე კაბა შევიძნე რომელსაც უკან ზურგი ღრმად ქონდა ამოღებული ფეხზე შავი ქუსლიანები შევიძნე და კიდევ ბევრი წვრილმანები ნანამ თავის ასაკთან შესაფერისი შავი კაბა შეიძნა.მოკლედ კარგად ვიშოპინგეთ სახლში რომ მივედით 4 საათი ხდებოდა. დაღლილი ვიყავიდ ა გადავწყვიტე აბაზანა მიმეღო ის მაინც გამომაფხიზლებდა დ ადაღლილობას დამავიწყებდა.მალე ვიბანავე თმის ბოლოები დავიხვიე თმა ოდნავ მოწითალო მქონდა რაშიც დედას ვგავდი, მაკიაჟი საერთოდ არმიყვარდა მაგრამ მაინც გავიკეთე მსუბუქი მაკიაჟი კაბა მოვირგე ფეხსაცმელიც ჩავიცვი ხელში შავი კლატჩი დავიჭირე და კმაყოფილი ვუყურებდი საკეში საკუთარ თავს ვერ ვიტყვი რომ სხეულის ცუდი ფორმები მქონდა მოკლე კაბაში ჩემი ფეხებუი უფრო გრძელი ჩანდა და ყველაზე მეტად ეს მხიბლავდა. მოკლედ როგორც იქნა მოვრჩი საკუთარი სილამაზით დატკბობას და ოთახიდან გავედი. -ჩემო ლამაზო რა კარგად გამოიყურები? მეშინია ვინმემ თვალი არ დაგადგას (ნანა) -მადლობა დე შენ არაჩვეულებრივად გამოიყურები.(მე) -დეე? ბარბი ჩემო გოგო უბედნიერესი ქალივარ შენგან ეს სიტყვა რომ მესმის .(ნანა) მხოლოდ ეხლა გავიაზრე ემი სიტყვები მე მას დედა დავუძახე.. ნანა მოვიდა და თბილად ჩამეხუტა. -ხო დე გეყოფა მაკიაჟი არ გაიიფუჭო მამა ხოუნდა გააგიჟო (მე) ნანას ჩემს სიტყვებზე გაეღიმა ცრემლები მოიწმინდა მაკიაჟი შეისწორა და წვეულებისკენ მიმავალ გზას დავადეით. * * * სახლი იყო თუ სასახლე ნამდვილად ვერ ავღწერ, ორ სართულიანი უზარმაზარი თეთრი სახლი რომელსაც ულამაზესი ეზო ქონდა აუზით. სახლში როა შევედით ყველას მოეყარა თავი უამრავი ხალხი ირეოდა, უცებ შევამნიე მამა და მისკენ წავედით. -ჩემი ფერიები რალამაზები ხართ (მამა გივი ) -ხო მა შენ ცოლს მიხედე ამ კაბაში რომ სექსუალურად გამოიყურება(მე) -ეგ ჩემი საკუთრებაა და ნუ მაეჭვიანებ (გივი) სამივე ვიცინოდით და ვერთობოდით.წვეულება ცოტა მოსაწყენი იყო. უცებ ჩვენთან უცხო კარგი აღნაგობის მამაკაცი მოვიდა. -გამარჯობა ბატონო ნიკოლოზ (გივი) -გამარჯობა გივი ეს შენი პატარა ოჯახია? (ნიკოლოზი) -ხო ბატონო ნიკოლოზ. ბარბარე ნანა გაიცანით ჩემი უფროსი ბატონი ნიკოლოზი. ბატონო ნიკოლოზ ეს ჩემი ალიშვილია ბარბარე ეს კი მეუღლე ნანა (გივი) მამამ ბატონს ჩვენი თავი წარუდინა რომელმაც თავაზიანად გვეამბორა ხელზე. -ბარბარე ჩემო ლამაზო ალბათ აქ მოგეწყინა მაღლა ადი მეოე სართულზე შენი ტოლა ახალგაზრდები ერთობიან შენც გაერთობი ცოტას. (ნნიკოლოზი) მამას გავხედე კითხვის თვალებით რომელმაც თავის ქნევით თანხმობის ნიშანი მომცა და მეც გავემართე გრძელ კიბეებს რომელი მეორე სართულისაკენ მიდიოდა. მაღლა ასვლისას ერთი ოთახიდან მესმოდა ხმაური მიკვირდა დაბლა რატო არ ისმმოდა მუსიკის ხმა .ოთახში შესვლისტანავე სასმელის და სიგაეტის სუნი ვიგრძენი რაც საშინლად მაღიზიანებდა მაგრამ ვიფიქრე ცოტახნით შევალ თქო. უამრავ ახალგაზრდებს მოეყარათ თავი ,ოთახში ბნელოდა მაგრამ სიბნელეს სხვადასხვა ფეის შუქები ანათებდა ალბათ ეს ოთაი სპეციალურად იყო ასეთი წვეულებებისთვის განკუთვნილი. მივედი და იქვე მდივანზე ჩამოვჯექი წვენი ავიღე და სიტუაციას ვაკვირდბეოდი როცა ვიღაც ბიჭმა საცეკვაოდ გამიწვია ,მეც დავთანხმდი. ვცეკვავდით უამავ კითხვას მისვამდა, რამდენი წლის ვიყავი, სად ვსწავლობდი, რა მიყვარდა, მყავდა თუ არა შეყვარებულო, უამრავ კითხვასაც თითქოს არ მესმოდა ისე ვღებულობდი და არ ვპასუხობდი.საბოლოოდ მხოლოდ ის გავიგე ამ ბიჭს ზუკა ერქვა. ცეკვისდროს უცებ ზუგით ვიღაცას შევეჯახე და თავი ძლივს შევიკავე რომ არ დავცემულიყავი. -უკაცრავად ,ძალით არ მინდოდა შემთხვევით დაგეჯახეთ. (მე) უკან ვიხედებოდი და მის სახეს ვერც კი ვარევდი. -ცოტა დაკვირვებული უნდა იყო გოგონი ეგრე არ შიძლება, ან ვინ ხარ აქ ბავშვების ადგილი არაა წადი დედას უთხარი იავნანა გიმღეროს (უცნობი) უცებ მომესმა ბოხი, ამაზრზენი და დამცინავი ხმა. დედამ იავნანა მიმღეროს? მე ცომ ის დიდი ხანია მიწას მივაბარე. ამაზე გული ამიუყდა ცრემლები აპირებდა წამოსვლას და ყველას რო არ შეემჩნია ტურილით გავვარდი ოთახიდან. აივანზე გავედი და ცრემლებს აღარც ვიკავებდი ვტიროდი და ვცდილობდი დავმშვიდებულიყავი ცოტათი მაინც. უცებ გავიიგონე ისევ ის დამცინავი ხმა ყურადღება არ მიმიქცევია და არც გამიგია როგორ მიახლოვდებოდა. -ჰეი დედიკოს გოგო რაო ტირი? (უცნობი) აი აქ უკვე ზედმეტი იყო და ამდენის მოთმენას აღარ ვაპირებდი. -მეორედ ეგრე არ მომმართო მაგის უფლება არ გაქვს. (მე) უკან მივბრუნდი და რას გადავეყარე ისევ იმ თვალებს? მაგრამ ხომ მისი თვალები ასეთი სულის პატრონს არ შეესაბამება, ის ხომ ამაზრზენად იქცეოდა, მან ხომ ჩემს ყველაზე მტკივნეულ ადგილს შეეხო. -უყურე დედიკოს გოგოს გაბრაზება ცოდნია. (ლურჯთვალება მე მას ასე მოვიხსენიებ) ხმა არ ამომიღია უცებ გავიქეცი, კიბეებზე ჩავდიოდი და კიდევ მესმოდა მისი დამცინავი სიცილი მამას და ნანს ვუთხარი რომ შეუძლოდ ვიყავი და სახლში წავიდოდი, მამამ ცოთა გაკვირვეული შემათვალიერა ამს ხომ ვერაფერს გამოვაპარებდი სახლში დავილაპარაკებთოდ და გამიშვა . სახლში მივედი ლოგინს დავემხე და ვტიროდი..........